สายลมอ่อนๆ พัดเอื่อยเข้าปะทะใบหน้าของริน ปอยผมยาวสลวยเส้นบาง ปลิวไล้ ข้างแก้ม รินเก็บมันทัดไว้ ข้างหูของหล่อน.....
ริมเขื่อนที่เงียบเหงา มีแค่เงาของเธอที่ทอดยาวออกไป ภายใต้แสงไฟทางที่ริบหรี่
พระจันทร์ส่องแสงกระทบผืนน้ำ ในยามคืนค่ำที่ร้อนระอุ แสงระยิบระยับกระจายเป็นผืนกว้างท่ามกลางเวิ้งน้ำที่แผ่ขยาย
ริน..มองลงไปในผืนน้ำ..มีอะไรอยู่ภายใต้ท้องน้ำบ้าง....ชีวิตหลังความตายที่อยู่ใต้น้ำจะเป็นเช่นไร ?
ความคิดเตลิดไปไกล พร้อม เสียงหนึ่งแว่วขึ้นมาในโสตประสาท
“ ริน คุณนอน กับผู้ชายมากี่คนแล้ว ผู้ชายเหล่านั้น จ่ายค่าตัวให้คุณเท่าไหร่ ? "
เสียงถามซ้ำๆย้ำไปย้ำมา ดังอยู่ในโสตประสาทของเธอ ....
ริน สะบัดหัวอย่างแรง เพื่อลบความทรงจำนั้นออกไปจากหัว แต่ดูเหมือนสิ่งที่เธอทำไม่ตอบสนองต่อความรู้สึกภายในจิตใจ
น้ำตาเจ้ากรรมไหลอาบใบหน้าอย่างเนืองนอง
................
พิธาน...เป็นสามีของ รินลดา การแต่งงานจัดขึ้นอย่างเรียบง่ายเมื่อต้นปี ทั้งสองเจอกันในสถานที่บันเทิงแห่งหนึ่ง
ในขณะที่ รินลดา อกหักจากแฟนเก่า พิธาน อกหักจากคนรักเก่า โชคชะตากำหนดให้ทั้งสองโคจรมาพบกัน และตกลงใช้ชีวิตร่วมกัน
เกือบ 2 ปีที่ผ่านมา ชีวิตคู่ ไม่ได้สร้างความสุขให้กับ ริน เลย ไม่มีเจ้าชาย ไม่มีเจ้าหญิง ที่ ชีวิตหลังการแต่งงาน จะสวยหรูและงดงาม
มีแต่ความหวาดระแวง หึงหวง และไม่ไว้เนื้อเชื่อใจกันมาตลอด...
หลังจากที่เธอ สารภาพกับ พิธาน ว่า เธอเคยนอนกับแฟนเก่า ก่อนที่จะมาเจอเขา ......
แรกๆ พิธาน บอกเธอว่าผู้หญิงทุกคนมีโอกาส พลาดผิดได้ เขาไม่ถือสาเรื่องเหล่านี้ เพราะยุคสมัยที่เปลี่ยนไป และเขาก็เข้าใจ
แต่พอนานเข้า..... เมื่อเหล้าเข้าปาก พิธาน เปลี่ยนจากเทพบุตร เป็นซานตา เขาเริ่มด่าทอ บ่นพร่ำเพื่อ มากขึ้นเรื่อยๆ
และวกกลับมา รื้อฟื้นอดีตที่เจ็บปวดของเธอ ซ้ำแล้วซ้ำเล่า เรื่องแฟนเก่า และลามไปถึงการดูถูกและเหยียดหยามศักดิศรีของเธอ
และเมื่อเขาหายเมา เขาจะบอกเธอเสมอๆว่า ที่เขาเป็นอย่างนี้ เพราะเขารักเธอมาก และไม่อยากสูญเสียเธอไป
.....................................
สายลมวูบใหญ่ พัดโหมเข้ามากระทบร่างบางของเธอ ....เสียงย้ำซ้ำ ๆ ดังขึ้นอยู่ในหัวเธอ อย่างไม่ลดละ
“ ริน คุณนอนกับผู้ชายมากี่คนแล้ว ผู้ชายเหล่านั้น จ่ายค่าตัวให้คุณเท่าไหร่ ? “
รินลดา เหม่อมองออกไปในโค้งน้ำ...สีดำในคืนมืด ครอบคลุมหัวใจเธออย่างมิดชิด.....
เพ็ญพิชญา
อยากให้รับรู้ เหตุผลของการจากลา ที่ร้องไห้เสียน้ำตา ก็เพราะรักว่ามันยังเธอหมดใจ
แต่จะให้รั้ง ยิ่งฝืนก็กลัว ยิ่งช้ำ ยิ่งเสียใจ
จบกันทั้งที่รักอยู่ ยังดีกว่าต้องเลิกกัน และเกลียดกันไป
เรื่องสั้น : เหตุผลของคนจาก
ริมเขื่อนที่เงียบเหงา มีแค่เงาของเธอที่ทอดยาวออกไป ภายใต้แสงไฟทางที่ริบหรี่
พระจันทร์ส่องแสงกระทบผืนน้ำ ในยามคืนค่ำที่ร้อนระอุ แสงระยิบระยับกระจายเป็นผืนกว้างท่ามกลางเวิ้งน้ำที่แผ่ขยาย
ริน..มองลงไปในผืนน้ำ..มีอะไรอยู่ภายใต้ท้องน้ำบ้าง....ชีวิตหลังความตายที่อยู่ใต้น้ำจะเป็นเช่นไร ?
ความคิดเตลิดไปไกล พร้อม เสียงหนึ่งแว่วขึ้นมาในโสตประสาท
“ ริน คุณนอน กับผู้ชายมากี่คนแล้ว ผู้ชายเหล่านั้น จ่ายค่าตัวให้คุณเท่าไหร่ ? "
เสียงถามซ้ำๆย้ำไปย้ำมา ดังอยู่ในโสตประสาทของเธอ ....
ริน สะบัดหัวอย่างแรง เพื่อลบความทรงจำนั้นออกไปจากหัว แต่ดูเหมือนสิ่งที่เธอทำไม่ตอบสนองต่อความรู้สึกภายในจิตใจ
น้ำตาเจ้ากรรมไหลอาบใบหน้าอย่างเนืองนอง
................
พิธาน...เป็นสามีของ รินลดา การแต่งงานจัดขึ้นอย่างเรียบง่ายเมื่อต้นปี ทั้งสองเจอกันในสถานที่บันเทิงแห่งหนึ่ง
ในขณะที่ รินลดา อกหักจากแฟนเก่า พิธาน อกหักจากคนรักเก่า โชคชะตากำหนดให้ทั้งสองโคจรมาพบกัน และตกลงใช้ชีวิตร่วมกัน
เกือบ 2 ปีที่ผ่านมา ชีวิตคู่ ไม่ได้สร้างความสุขให้กับ ริน เลย ไม่มีเจ้าชาย ไม่มีเจ้าหญิง ที่ ชีวิตหลังการแต่งงาน จะสวยหรูและงดงาม
มีแต่ความหวาดระแวง หึงหวง และไม่ไว้เนื้อเชื่อใจกันมาตลอด...
หลังจากที่เธอ สารภาพกับ พิธาน ว่า เธอเคยนอนกับแฟนเก่า ก่อนที่จะมาเจอเขา ......
แรกๆ พิธาน บอกเธอว่าผู้หญิงทุกคนมีโอกาส พลาดผิดได้ เขาไม่ถือสาเรื่องเหล่านี้ เพราะยุคสมัยที่เปลี่ยนไป และเขาก็เข้าใจ
แต่พอนานเข้า..... เมื่อเหล้าเข้าปาก พิธาน เปลี่ยนจากเทพบุตร เป็นซานตา เขาเริ่มด่าทอ บ่นพร่ำเพื่อ มากขึ้นเรื่อยๆ
และวกกลับมา รื้อฟื้นอดีตที่เจ็บปวดของเธอ ซ้ำแล้วซ้ำเล่า เรื่องแฟนเก่า และลามไปถึงการดูถูกและเหยียดหยามศักดิศรีของเธอ
และเมื่อเขาหายเมา เขาจะบอกเธอเสมอๆว่า ที่เขาเป็นอย่างนี้ เพราะเขารักเธอมาก และไม่อยากสูญเสียเธอไป
.....................................
สายลมวูบใหญ่ พัดโหมเข้ามากระทบร่างบางของเธอ ....เสียงย้ำซ้ำ ๆ ดังขึ้นอยู่ในหัวเธอ อย่างไม่ลดละ
“ ริน คุณนอนกับผู้ชายมากี่คนแล้ว ผู้ชายเหล่านั้น จ่ายค่าตัวให้คุณเท่าไหร่ ? “
รินลดา เหม่อมองออกไปในโค้งน้ำ...สีดำในคืนมืด ครอบคลุมหัวใจเธออย่างมิดชิด.....