1.เห็นมีรุ่นน้องที่โรงเรียนเก่ามาบ่นให้ฟัง แนวๆว่าน้องม.ปลายจะไปทำงานกับญาติที่จังหวัดอื่น(ทำไร่)หาเงินช่วงปิดเทอม เพราะถ้าอยู่จังหวัดนี้โดยที่บางวันไม่ได้ซ้อมรำทางบ้านจะดุน้องเอาแล้วจะไล่ไปหางานทำ  การรำจะตามปกติบุคคลภายนอกจะเป็นการอาสาไปรำ แต่สำหรับโรงเรียนเด็กชั้นเรียนที่กำหนดจะต้องไปรำเพื่อบูชาและบันทึกกินเนสส์บุ๊ค(จัดทุกปีและทุกปิดเทอม) น้องพยายามปฏิเสธครูแล้วแต่ไม่เป็นผล

เลยอยากถามว่าเพื่อนๆคิดเห็นอย่างไรกับเรื่องนี้บ้าง

กฎของโรงเรียนครับ
โรงเรียนแห่งนี้ เวลาสอนนักเรียนทุกคนจะต้องถูกริบโทรศัพท์ จะได้รับคืนตอนเย็น เวลาครูไม่อยู่นักเรียนต้องนั่งในห้องเงียบๆห้ามออกนอกห้อง(อาจจะมีพากันส่งเสียงดังเอง)ไปถ่ายเอกสารหรืออะไรก็ไม่ได้ ห้ามออกไปซื้อน้ำหรืออาหารถ้าไม่ใช่เวลาพักเที่ยง จะไม่ค่อยปล่อยเข้าห้องน้ำเว้นแต่จะหมดคาบ(ซึ่งหมดคาบก็ต้องเรียนวิชาต่อไปเลย ไม่เผื่อเวลาเดินไปห้องเรียน)  ตารางเรียนไม่มีคาบว่าง เดินต้องเดินเป็นแถว ห้ามกินน้ำตอนครูสอนวางบนโต๊ะก็ไม่ได้ ขายน้ำห้ามให้หลอด(ลดพลาสติก)ขนมคบเขี้ยวและลูกอมห้ามร้านค้าในโรงเรียนเอามาขาย ขายได้แค่ขนมปัง

ซึ่งผมจบจากที่นั่นมา 2-3ปีแล้ว ความรู้สึกคือถ้าให้กลับไปเรียนม.ปลาย ผมไม่ไปแน่ๆ เพราะเรียนมหาลัยผมมีคาบว่างผมสามารถทำอะไรก็ได้กลับบ้านก็ได้ เวลาเรียนมีเบรคให้ หากอาจารย์สอนเสร็จปล่อยให้ทำแบบฝึกหัดผมสามารถเดินออกไปข้างนอกห้องซื้ออะไรกินได้ และจิบน้ำได้ทุกเมื่อ(ปากแห้งต้องคอยจิบน้ำบ่อยๆ กินทีละเยอะๆหนักแต่ท้อง ยังไงอีก5นาทีต่อมาก็หิวน้ำ) ไม่เข้าใจผมถามได้เลยอาจารย์ไม่กดดัน และผมสมาธิสั้นสามารถผ่อนคลายอิริยาบถได้หากเมื่อยหรือรู้สึกไม่มีสมาธิ สามารถบอกอาจารย์ให้ปรับการเรียนการสอนให้เหมาะกับตนเองได้ มือถือไม่โดนยึดสามารถถ่ายงานหรือติดต่อกับอาจารย์เมื่ออาจารย์ใช้งานได้ ไม่ต้องฝากใครขึ้นลงบันได2-3ชั้นเพื่อไปคุยกับคุณครู