เราก็เป็นนักเรียนม.ต้นคนนึงนี่แหละเรามีเพื่อนสนิท3คนที่อยู่ห้องเดียวกันเราก็ไม่ใช่เด็กดีและเด็กไม่ดีหรอกนะเราเรียนๆเล่นๆแต่ก็จบตอนนี้เรากำลังจบม.3แล้วย้อนไปก่อนหน้านั้นหลายเดือน
เราชอบรุ่นพี่คนนึงเขาเป็นมือกลองวันกีฬาสีด้วย
จริงๆเราชอบเขามานานแต่ไม่ได้บอกใครแอบมองตลอดจนวันนึงมีโอกาสได้คุยกับพี่เขาดีใจมากโว้ยยยยยยยยิ่งทำให้รู้ว่าพี่เขาดีมากจริงๆอาะน่ารักแบบอยากปั้นเป็นก้อนแล้วยัดเข้าปากไปสะให้รู้แล้วรู้รอด55555เราคุยกับพี่เขาไปได้สักอาทิตย์นึงเพิ่งมารู้ว่าเขาลืมแฟนเก่าไม่ได้ตอนนั้นจุกแบบฮรื่อออโคตรๆเสียใจแต่ก็แล้วไงชอบเขามากๆรอได้ก็เลยตกลงให้เขาไปลืมแฟนเก่าให้ได้ก่อนสรุปว่าเราก็เศร้าๆรอเขาไปทุกๆวันมีเขาเป็นกำลังใจในหลายๆเรื่องอ่ะพอช่วงกีฬาสีเขาเป็นมือกลองพอหมดคาบเรียนก็มานั่งดูเขาซ้อมเเอบเขินแอบยิ้มไม่หยุดทำแบบนี้อยู่นานเลยเพราะซ้อมหลายอาทิตย์มีอยู่อาทิตนึงที่พี่เขาซ้อมเย็นมากเราก็นั่งรออยู่ที่โต๊ะตรงข้ามกันจนประมานทุ่มนึงเราเผลอหลับอยู่ที่ร.ร5555
สักพักสะดุ้งเพราะได้ยินเสียงเคาะกลองดังๆเหมือนพี่เขาอยากเดินมาปลุกแต่คงไม่กล้าเราเลยตื่นละนั่งแชตหาเพื่อนมั่วๆไปจนเห็นพี่เขาเดินออกนอกร.รไปเลยทักไปหาว่า กลับบ้านดีๆนะคะ แล้วเขาก็บอกเคๆๆๆ แค่นี้ก็กลับบ้านสบายใจและหลังจากนั้นก็เป็ยแบบนี้อยู่4เดือนใช่ค่ะเรารอเขามา4เดือนท้อมั้ยก็ท้อนะแต่มันชอบมากกว่าจนมีวันนึงพี่เขาคิ้วไปโดนอะไรไม่รู้เลยทักไปถามอีกว่าเป็นอะไรคะคิ้วๆพี่เขาก็กวนตีนบอกว่าพี่เขินนะมาชมว่าน่ารักตอนนั้นสติจะแตกอยากกรีสสสแต่เรียนอยู่555555555เพื่อนเลยถามว่าทักเขาไปแบบนี้ไม่กลัวเขารำคาณหรอเราก็เลยตอบไปว่า ทำไงได้อ่ะก็คนมันเป็นห่วงจิงๆสุดท้ายการรอของเรามันก็ถึงจุดสิ้นสุดพี่เขาตกลงจะเปิดใจให้เราและลองคบกันเราดีใจมากถึงมากที่สุดอ่ะจนคบกันได้1เดือนเราเองก็มีนิสัยไม่ดีอ่ะติดอ่านนิยายดูซีรี่มากไปจนไม่สนใจเขาเขานอยเขาก็หายเองเขาดีมากๆเขาโทรปลุกอาบน้ำกินข้าวนี่อยู่ด้วยตลอดตอนเช้าเพราะชอบโทรคุยกันตลอดเวลาเลยช่วงแรกๆคือดีไปหมดเลยทุกๆอย่างเราซื้อของให้วันปีใหม่แต่ที่แย่คืออยากเค้าดาวด้วยกันแต่ดันทะเราะกันก่อนเลยไม่ได้ข้ามปีด้วยแต่เขาก็ดีบอกว่ากลัวไรปีหน้าเอาใหม่ขอโทษนะคือน่ารักมากๆจริงๆจนเรื่องทั้งหมดมันเกิดขึ้นเพราะเด็กนิสัยไม่ดีแบบเราช่วงหลังๆโกดกันบ่อยและไม่ชอบพูดปล่อยทิ้งคาราคาซังใว้จนเกิดช่องว่างมีพี่คนนึงทักมาหาเราเราก็คุยประสาปกติจนรู้ว่าพี่เขาชอบเราแน่ๆเลยเราเลยแต่เราก็ไม่ค่อยไปตอบจนใจนึงคิดว่าบอกแฟนดีมั้ยว่าไม่ได้ตั้งใจคุยนะเขาทักมาหาเรื่องรูปวันปัจฉิมจริงๆเราก็เลยตัดสินใจบอกไปแบบนั้นสรุปว่าเขาโกดเราและคิดว่าเราจะเลิกกับเขาเขาไม่ตอบเราเราเลยไม่ได้ทักซ้ำเขาพูดประโยคสุดท้ายว่า มันชักเจนอยู่แล้วไม่มีอะไรต้องพูดเลย55555พี่โอเคไปเถอะ เราตกใจมากแต่ตอนนั้นพี่อีกคนก็ดันดีกับเรามาปลอบเราเรื่องนี้แต่เราก็บอกไปว่าเราคงเป็นได้แค่พี่น้องนะหนูไม่แน่ใจในสถานะเลยว่าเขาหายไปเพราะเลิกจริงๆหรอไม่กล้าถามด้วยและไม่ได้ติดต่อกันเลยจนอาทิตย์นึงผ่านไปกดเข้าไปส่องเฟสก็รู้ว่าเขาอันเฟรนเราไปมันทำให้เราได้รู้ว่ามันจบแล้ว ช่วงแรกๆเราไม่เสียใจขนาดนั้นเลยเพราะเข้าใจว่าเราเองน่าจะผิดพอมาช่วงอาทิตย์หลังๆปิดเทอม เราอยู่ไม่ได้เราไม่มีกำลังใจกไลังของเราหายไปเราได้แต่สมน้ำหน้าตัวเองกับสิ่งที่ทำลงไปเราไปสอบเราเจอเขาเขาที่ไม่ใชาคนเดิมแล้วเขาไม่ยิ้มให้เราอีกแล้วเขาเดินผ่านเราไปแบบไม่มีตัวตนเราเจ็บจี๊ดที่หัวใจเลยจริงๆตอนนี้อยากกลับไปขอโอกาสดูแลเขาอีกครั้งก็คงดูน่าสมเพสเลยแหละเราเหมือนทำของสำคัญที่สุดหายไปในชีวิตเราคิดถึงเขาทุกวันแต่ทำไรไม่ได้เพราะเราเป็นคนทำมันพังเองเราควรทำไงดีทุกคน เราควรขอโอกาสเขาอีกครั้งมั้ย?
สรุปให้หน่อยว่าควรทำยังไงดี?
เราชอบรุ่นพี่คนนึงเขาเป็นมือกลองวันกีฬาสีด้วย
จริงๆเราชอบเขามานานแต่ไม่ได้บอกใครแอบมองตลอดจนวันนึงมีโอกาสได้คุยกับพี่เขาดีใจมากโว้ยยยยยยยยิ่งทำให้รู้ว่าพี่เขาดีมากจริงๆอาะน่ารักแบบอยากปั้นเป็นก้อนแล้วยัดเข้าปากไปสะให้รู้แล้วรู้รอด55555เราคุยกับพี่เขาไปได้สักอาทิตย์นึงเพิ่งมารู้ว่าเขาลืมแฟนเก่าไม่ได้ตอนนั้นจุกแบบฮรื่อออโคตรๆเสียใจแต่ก็แล้วไงชอบเขามากๆรอได้ก็เลยตกลงให้เขาไปลืมแฟนเก่าให้ได้ก่อนสรุปว่าเราก็เศร้าๆรอเขาไปทุกๆวันมีเขาเป็นกำลังใจในหลายๆเรื่องอ่ะพอช่วงกีฬาสีเขาเป็นมือกลองพอหมดคาบเรียนก็มานั่งดูเขาซ้อมเเอบเขินแอบยิ้มไม่หยุดทำแบบนี้อยู่นานเลยเพราะซ้อมหลายอาทิตย์มีอยู่อาทิตนึงที่พี่เขาซ้อมเย็นมากเราก็นั่งรออยู่ที่โต๊ะตรงข้ามกันจนประมานทุ่มนึงเราเผลอหลับอยู่ที่ร.ร5555
สักพักสะดุ้งเพราะได้ยินเสียงเคาะกลองดังๆเหมือนพี่เขาอยากเดินมาปลุกแต่คงไม่กล้าเราเลยตื่นละนั่งแชตหาเพื่อนมั่วๆไปจนเห็นพี่เขาเดินออกนอกร.รไปเลยทักไปหาว่า กลับบ้านดีๆนะคะ แล้วเขาก็บอกเคๆๆๆ แค่นี้ก็กลับบ้านสบายใจและหลังจากนั้นก็เป็ยแบบนี้อยู่4เดือนใช่ค่ะเรารอเขามา4เดือนท้อมั้ยก็ท้อนะแต่มันชอบมากกว่าจนมีวันนึงพี่เขาคิ้วไปโดนอะไรไม่รู้เลยทักไปถามอีกว่าเป็นอะไรคะคิ้วๆพี่เขาก็กวนตีนบอกว่าพี่เขินนะมาชมว่าน่ารักตอนนั้นสติจะแตกอยากกรีสสสแต่เรียนอยู่555555555เพื่อนเลยถามว่าทักเขาไปแบบนี้ไม่กลัวเขารำคาณหรอเราก็เลยตอบไปว่า ทำไงได้อ่ะก็คนมันเป็นห่วงจิงๆสุดท้ายการรอของเรามันก็ถึงจุดสิ้นสุดพี่เขาตกลงจะเปิดใจให้เราและลองคบกันเราดีใจมากถึงมากที่สุดอ่ะจนคบกันได้1เดือนเราเองก็มีนิสัยไม่ดีอ่ะติดอ่านนิยายดูซีรี่มากไปจนไม่สนใจเขาเขานอยเขาก็หายเองเขาดีมากๆเขาโทรปลุกอาบน้ำกินข้าวนี่อยู่ด้วยตลอดตอนเช้าเพราะชอบโทรคุยกันตลอดเวลาเลยช่วงแรกๆคือดีไปหมดเลยทุกๆอย่างเราซื้อของให้วันปีใหม่แต่ที่แย่คืออยากเค้าดาวด้วยกันแต่ดันทะเราะกันก่อนเลยไม่ได้ข้ามปีด้วยแต่เขาก็ดีบอกว่ากลัวไรปีหน้าเอาใหม่ขอโทษนะคือน่ารักมากๆจริงๆจนเรื่องทั้งหมดมันเกิดขึ้นเพราะเด็กนิสัยไม่ดีแบบเราช่วงหลังๆโกดกันบ่อยและไม่ชอบพูดปล่อยทิ้งคาราคาซังใว้จนเกิดช่องว่างมีพี่คนนึงทักมาหาเราเราก็คุยประสาปกติจนรู้ว่าพี่เขาชอบเราแน่ๆเลยเราเลยแต่เราก็ไม่ค่อยไปตอบจนใจนึงคิดว่าบอกแฟนดีมั้ยว่าไม่ได้ตั้งใจคุยนะเขาทักมาหาเรื่องรูปวันปัจฉิมจริงๆเราก็เลยตัดสินใจบอกไปแบบนั้นสรุปว่าเขาโกดเราและคิดว่าเราจะเลิกกับเขาเขาไม่ตอบเราเราเลยไม่ได้ทักซ้ำเขาพูดประโยคสุดท้ายว่า มันชักเจนอยู่แล้วไม่มีอะไรต้องพูดเลย55555พี่โอเคไปเถอะ เราตกใจมากแต่ตอนนั้นพี่อีกคนก็ดันดีกับเรามาปลอบเราเรื่องนี้แต่เราก็บอกไปว่าเราคงเป็นได้แค่พี่น้องนะหนูไม่แน่ใจในสถานะเลยว่าเขาหายไปเพราะเลิกจริงๆหรอไม่กล้าถามด้วยและไม่ได้ติดต่อกันเลยจนอาทิตย์นึงผ่านไปกดเข้าไปส่องเฟสก็รู้ว่าเขาอันเฟรนเราไปมันทำให้เราได้รู้ว่ามันจบแล้ว ช่วงแรกๆเราไม่เสียใจขนาดนั้นเลยเพราะเข้าใจว่าเราเองน่าจะผิดพอมาช่วงอาทิตย์หลังๆปิดเทอม เราอยู่ไม่ได้เราไม่มีกำลังใจกไลังของเราหายไปเราได้แต่สมน้ำหน้าตัวเองกับสิ่งที่ทำลงไปเราไปสอบเราเจอเขาเขาที่ไม่ใชาคนเดิมแล้วเขาไม่ยิ้มให้เราอีกแล้วเขาเดินผ่านเราไปแบบไม่มีตัวตนเราเจ็บจี๊ดที่หัวใจเลยจริงๆตอนนี้อยากกลับไปขอโอกาสดูแลเขาอีกครั้งก็คงดูน่าสมเพสเลยแหละเราเหมือนทำของสำคัญที่สุดหายไปในชีวิตเราคิดถึงเขาทุกวันแต่ทำไรไม่ได้เพราะเราเป็นคนทำมันพังเองเราควรทำไงดีทุกคน เราควรขอโอกาสเขาอีกครั้งมั้ย?