อยากทราบว่ามีใครเป็นแบบเราไหม

คือเราเป็นคนที่ชอบไปไหนคนเดียว นั่งรถเมล์คนเดียว โลกส่วนตัวสูง ติดบ้านมากๆชอบไปไหนกับครอบครัวมากกว่า เราเป็นคนที่ดูเข้ากับคนอื่นได้แต่จริงๆคือเรามีกำแพงกั้นในใจให้กับทุกคนไม่ให้ใครมารู้จักกับเรา เราคิดว่าแค่เรามีกลุ่มเพื่อนเล็กๆของเราก็พอใจแล้ว ไม่จำเป็นต้องมีเพื่อนสนิทที่คุยเรื่องส่วนตัว เรื่องครอบครัว แค่คุยเรื่องทั่วไปก็พอ เพราะเราเป็นคนที่ไม่ชอบคุยเรื่องตัวเองกับใครมากๆเครียดอะไรเราก็จะเก็บเอาไว้กับตัวเอง ไม่พูดให้ใครฟัง เพราะคิดว่าพูดกับใครไปเขาก็ไม่เข้าใจเราอยู่ดี ก็คิดว่าเราแค่ระบายอารมณ์ของตัวเองตอนนั้นไปใส่ในโซเชียลที่เป็นPrivate ก็พอไม่ก็หาอะไรทำให้ลืมๆมันไป เรามีเพื่อนสนิทอยู่1คนด้วย สนิทกันมา6-7ปี แต่หลังๆเรารู้สึกว่าไม่มีอะไรเป็นเหมือนเดิมแล้วเพราะต่างคนเปลี่ยนไปตามเวลา เขาถอยห่างเรา เราก็ห่างจากเขา เราแคร์เพื่อนคนนี้มากๆนะแต่พยายามยังไงก็ไม่เหมือนเดิม รุ้สึกเหนื่อย เราปล่อยให้ความสัมพันธ์จากคนสนิทมากๆกลายเป็นคนรู้จักก็พอน่าจะสบายใจกว่า เราคิดว่ายังไงคนเราก็ต้องอยู่คนเดียว ตายคนเดียวเราจะมีคนที่สนิทไปทำไมในเมื่อก็ไม่มีใครที่รักเรามากกว่าตัวเราเอง

เป็นกระทู้แรกถ้าเขียนแล้วอ่านไม่เข้าใจต้องขอโทษด้วยคะนะ