>เราอายุ 12 เราเจอเธอครั้งแรกที่ศูนย์เด็กกำพล้าเล็กๆ
>เราแอบชอบเธอตั้งแต่แรกพบ เราแอบมองเทอทุกวัน
>เรากับเทอคนเรียนแยกกับคนอื่น ทำไห้เราได้เจอเทอบ่อยๆ และ มักทะเลาะกัน ไช้เพราะเราตั้งใจ แต่เราไม่รู้วิธีเข้าหาเทอ เราเป็นเพียงเด็กที่โง่เง่า
>เราอายุ14 เทอลาออกกระทันหัน เย็นวันนั้นเราทะเลาะกับเทอ และไม่ได้ออกไปเจอเทอก่อนไป
>เราโง่มากที่ทำแบบนั้น
>อายุ15เราลาออก เช่นกัน เรามาอยู่กับแม่ ที่แยกทางกับพ่อ
-เรา ไม่มีข้อมูลเทอ นอกจากชื่อ เราตามหาเทอ ทุกที่ ที่ทำได้ เราหาเทอจากhi5 จากกูเกิล แม้แต่ยูทูป โพสต์ บอร์ดต่างๆในเว็ป
>เราเคยเขียนไส่กระดาษแล้วโยนออก ที่ต่างๆ เมื่อครั้งเราได้ผ่านไกล้เมืองที่บ้านเกิดเทอ
>เราอายุ16 ผู้คนเริ่มเล่นเฟสกันเยอะ เราเจอชื่อเทอในกูเกิล เทอมีชื่อเรียนรร.แห่งหนึ่ง
>เราแอดทุกคนที่เรียนที่นั้นเพื่อสืบหา เราหาจากรายชื่อเป็นพันๆคน จากสถานที่ ที่มีโอกาส
>เราไช้เวลา 3ปี เรายังไม่มีแฟน เพราะเราคัดหวัง ว่าเราอยากสารภาพเทอก่อนที่จะจีบคนอื่น
แม้เทอจะไม่ตกลง เราก็อยากพูด
>เราอายุ17 เราเจอเฟสเทอโดยบังเอิญ จากชื่อ รร.นั่น
>เราหายใจแทบไม่ออก เราเหมือนถูกหวยรางวัลที่1
>เราแอดและทักเทอไปทันที่ อีก3วันต่อมาเทอจึงรับแอดและเราได้พูดคุยกับเทอ
>เทอบอกกับเราว่าเทอยังโสด แต่เทอคงชอบเราไม่ได้
>เราเหมือนโลกทั้งใบพังลงมา ไช้ มันเป็นแค่โลกที่เราสร้างขึ้นมาเอง มันไม่เหมือนในนิยาย ในหนัง ตอนจบมันไม่เคยปราณีเรา เราทำตัวไม่ถูกและไปต่อไม่เป็น
>เราปิดใจ2ปี และเราคิดว่าเราเสียเวลามากพอแล้ว
>เราอายุ19 เพื่อนเรามีแฟนหมด แต่ เราพึ่งเริ่มสนใจเข้าหาผู้หญิง
>ตอนนั้นเราสนิทกับเด็กคนหนึ่ง เทอน่ารัก อายุแค่14 เราตัวติดกันตลอดเมื่อไปขายของตอนเย็น
>ตอนนั้นเริ่มปีใหม่ มกราคม ไกล้วันเกิดเรา เทอบอกว่าวันนี้วันเกิดเทอเหมือนกัน
>เราแอบเซอไพรส์ เทอด้วยหมวกอุ่นและถุงมือและถุงเท้า เพราะที่นั้นหนาวมาก เราเห็นเทอนั่งหนาวมาหลายวัน
>วันพรุ่ง เราเจอมีชายคนหนึ่งเดินสวมหมวกที่เราซื้อ
มันเป็นงานแฮนเมค ที่มีอันเดียว เราเข้าไปถาม เขาบอกว่า แฟนไห้ของขวัญวันเกิดมา
>ไม่จริง เราพึ่งแชทขอคบเทอ เมื่อ3ชม.ก่อน เทอยังไม่ได้อ่านข้อความเลย เราอายมาก
>เราโมโหมาก เทอเป็นแค่เด็กอยากเล่นสนุก อ่อยเราเล่น เท่านั้นเอง
>เราเจ็บ แอบไปนอนร้องไห้ทั่งคืน
>เราอายุ20 ยังไม่มีแฟน เราชอบเพื่อนคนหนึ่งเพราะเราต้องไปรับส่งเทอบ่อยๆ
>แต่เทอมีแฟนแล้ว คบกันมาจะ6ปี ตั้งแต่ม.3 แฟนเธอไปทำงานต่างประเทศได้2ปี
>เราสนิทมาก เรารู้สึกได้ว่าเทอแอบมีใจไห้เราเหมือนกัน
>คืนวันหนึ่งเราขับจยย. ไปส่งเทอที่หอแต่ฝนตกหนัก เทอช่วนเราค้างก่อน โอ้พระเจ้าเรา ยังไม่เคยมีอะไรมาก่อน ใจเราแทบทะลุออกมา เรานั่งนิ่งบนเตียงมองหน้าเทอไปมา บรรยากาศมัน เงียบสนิท อึดอัดจนแทบคลั่ง เราคิดว่าต้องทำไรสักอย่าง เราตัดสินใจจูบเทอ เรากอดลูบไปทั้วและถอดเสื้อผ้าเทอ เราเหมือนคนถูกหวยที่1อีกครั้ง
>เทอถามว่าเราจะรักเทอตลอดไปได้ไหม
>เรานิ่งสตั้น5 วิ เราคิดเรื่องนี้ เราเป็นชู้เพื่อนไม่ได้เราเป็นคนซื่อบื้อ เราพูดถึงแฟนเขา ว่าเรารักเขาแต่ไม่อยากแยกเขาออกจากกัน
>เทอเก็บเสื้อผ้า แล้วออกไปจากห้องของตัวเอง บ้าจริง
เราเหมือนคนที่ถูกหวย แล้วทำมันหาย อีกครั้ง
>เราไม่ค่อยได้เจอเทอบ่อยๆ ไม่ค่อยพูดทักกันมากนะ
>2เดือนต่อมา เทอคบกับคนที่พึ่งเจอไม่นาน โอ้พระเจ้าเรามองเทอมาตั้ง5ปี แถมหมอนั้นหน้าตาขี้เหร่ คนๆนั้นควรจะเป็นเราสิ
>ไม่ถึงปีตอนนี้เทอแต่งงานกับแฟนใหม่เทอ เรานอนร้องไห้ มันหมดโอกาสแล้วจริงๆ
>เราอายุ24 เราทำงานนอนทำงาน และยังไม่มีแฟน
และไม่มีท่าทีจะมีใครเข้ามา เราไม่กล้าจีบใครอีก
>เราอยู่คนเดียวมา24ปี จนชิน เราห่างจากรักเหงาไปแล้ว แต่เรากลับเป็นที่ล่อเลียนในวงเพื่อน มันเป็นเรื่องที่น่าอับอายมากที่เราไม่เคยมีแฟนและยังซิง เราเคลียดและเริ่มซึ้มเคร้า เราแทบไม่เจอหน้าเพื่อนผู้คนมากนะ ตอนนี้เรานอนไม่หลับเรื้อรัง มาเป็นปี ตีสองตีสามทุกคืน
>>>>เราควรเปิดสังคมจีบใครสักคนดีไหม
แต่เราจีบใครไม่เป็นอีกแล้ว และเราโดนกดดัจากทางครอบครัว เรื่องนี้มาก เราควรทำไงดี
อายุ25ยังไม่เคยมีแฟนทำไงดี?
>เราแอบชอบเธอตั้งแต่แรกพบ เราแอบมองเทอทุกวัน
>เรากับเทอคนเรียนแยกกับคนอื่น ทำไห้เราได้เจอเทอบ่อยๆ และ มักทะเลาะกัน ไช้เพราะเราตั้งใจ แต่เราไม่รู้วิธีเข้าหาเทอ เราเป็นเพียงเด็กที่โง่เง่า
>เราอายุ14 เทอลาออกกระทันหัน เย็นวันนั้นเราทะเลาะกับเทอ และไม่ได้ออกไปเจอเทอก่อนไป
>เราโง่มากที่ทำแบบนั้น
>อายุ15เราลาออก เช่นกัน เรามาอยู่กับแม่ ที่แยกทางกับพ่อ
-เรา ไม่มีข้อมูลเทอ นอกจากชื่อ เราตามหาเทอ ทุกที่ ที่ทำได้ เราหาเทอจากhi5 จากกูเกิล แม้แต่ยูทูป โพสต์ บอร์ดต่างๆในเว็ป
>เราเคยเขียนไส่กระดาษแล้วโยนออก ที่ต่างๆ เมื่อครั้งเราได้ผ่านไกล้เมืองที่บ้านเกิดเทอ
>เราอายุ16 ผู้คนเริ่มเล่นเฟสกันเยอะ เราเจอชื่อเทอในกูเกิล เทอมีชื่อเรียนรร.แห่งหนึ่ง
>เราแอดทุกคนที่เรียนที่นั้นเพื่อสืบหา เราหาจากรายชื่อเป็นพันๆคน จากสถานที่ ที่มีโอกาส
>เราไช้เวลา 3ปี เรายังไม่มีแฟน เพราะเราคัดหวัง ว่าเราอยากสารภาพเทอก่อนที่จะจีบคนอื่น
แม้เทอจะไม่ตกลง เราก็อยากพูด
>เราอายุ17 เราเจอเฟสเทอโดยบังเอิญ จากชื่อ รร.นั่น
>เราหายใจแทบไม่ออก เราเหมือนถูกหวยรางวัลที่1
>เราแอดและทักเทอไปทันที่ อีก3วันต่อมาเทอจึงรับแอดและเราได้พูดคุยกับเทอ
>เทอบอกกับเราว่าเทอยังโสด แต่เทอคงชอบเราไม่ได้
>เราเหมือนโลกทั้งใบพังลงมา ไช้ มันเป็นแค่โลกที่เราสร้างขึ้นมาเอง มันไม่เหมือนในนิยาย ในหนัง ตอนจบมันไม่เคยปราณีเรา เราทำตัวไม่ถูกและไปต่อไม่เป็น
>เราปิดใจ2ปี และเราคิดว่าเราเสียเวลามากพอแล้ว
>เราอายุ19 เพื่อนเรามีแฟนหมด แต่ เราพึ่งเริ่มสนใจเข้าหาผู้หญิง
>ตอนนั้นเราสนิทกับเด็กคนหนึ่ง เทอน่ารัก อายุแค่14 เราตัวติดกันตลอดเมื่อไปขายของตอนเย็น
>ตอนนั้นเริ่มปีใหม่ มกราคม ไกล้วันเกิดเรา เทอบอกว่าวันนี้วันเกิดเทอเหมือนกัน
>เราแอบเซอไพรส์ เทอด้วยหมวกอุ่นและถุงมือและถุงเท้า เพราะที่นั้นหนาวมาก เราเห็นเทอนั่งหนาวมาหลายวัน
>วันพรุ่ง เราเจอมีชายคนหนึ่งเดินสวมหมวกที่เราซื้อ
มันเป็นงานแฮนเมค ที่มีอันเดียว เราเข้าไปถาม เขาบอกว่า แฟนไห้ของขวัญวันเกิดมา
>ไม่จริง เราพึ่งแชทขอคบเทอ เมื่อ3ชม.ก่อน เทอยังไม่ได้อ่านข้อความเลย เราอายมาก
>เราโมโหมาก เทอเป็นแค่เด็กอยากเล่นสนุก อ่อยเราเล่น เท่านั้นเอง
>เราเจ็บ แอบไปนอนร้องไห้ทั่งคืน
>เราอายุ20 ยังไม่มีแฟน เราชอบเพื่อนคนหนึ่งเพราะเราต้องไปรับส่งเทอบ่อยๆ
>แต่เทอมีแฟนแล้ว คบกันมาจะ6ปี ตั้งแต่ม.3 แฟนเธอไปทำงานต่างประเทศได้2ปี
>เราสนิทมาก เรารู้สึกได้ว่าเทอแอบมีใจไห้เราเหมือนกัน
>คืนวันหนึ่งเราขับจยย. ไปส่งเทอที่หอแต่ฝนตกหนัก เทอช่วนเราค้างก่อน โอ้พระเจ้าเรา ยังไม่เคยมีอะไรมาก่อน ใจเราแทบทะลุออกมา เรานั่งนิ่งบนเตียงมองหน้าเทอไปมา บรรยากาศมัน เงียบสนิท อึดอัดจนแทบคลั่ง เราคิดว่าต้องทำไรสักอย่าง เราตัดสินใจจูบเทอ เรากอดลูบไปทั้วและถอดเสื้อผ้าเทอ เราเหมือนคนถูกหวยที่1อีกครั้ง
>เทอถามว่าเราจะรักเทอตลอดไปได้ไหม
>เรานิ่งสตั้น5 วิ เราคิดเรื่องนี้ เราเป็นชู้เพื่อนไม่ได้เราเป็นคนซื่อบื้อ เราพูดถึงแฟนเขา ว่าเรารักเขาแต่ไม่อยากแยกเขาออกจากกัน
>เทอเก็บเสื้อผ้า แล้วออกไปจากห้องของตัวเอง บ้าจริง
เราเหมือนคนที่ถูกหวย แล้วทำมันหาย อีกครั้ง
>เราไม่ค่อยได้เจอเทอบ่อยๆ ไม่ค่อยพูดทักกันมากนะ
>2เดือนต่อมา เทอคบกับคนที่พึ่งเจอไม่นาน โอ้พระเจ้าเรามองเทอมาตั้ง5ปี แถมหมอนั้นหน้าตาขี้เหร่ คนๆนั้นควรจะเป็นเราสิ
>ไม่ถึงปีตอนนี้เทอแต่งงานกับแฟนใหม่เทอ เรานอนร้องไห้ มันหมดโอกาสแล้วจริงๆ
>เราอายุ24 เราทำงานนอนทำงาน และยังไม่มีแฟน
และไม่มีท่าทีจะมีใครเข้ามา เราไม่กล้าจีบใครอีก
>เราอยู่คนเดียวมา24ปี จนชิน เราห่างจากรักเหงาไปแล้ว แต่เรากลับเป็นที่ล่อเลียนในวงเพื่อน มันเป็นเรื่องที่น่าอับอายมากที่เราไม่เคยมีแฟนและยังซิง เราเคลียดและเริ่มซึ้มเคร้า เราแทบไม่เจอหน้าเพื่อนผู้คนมากนะ ตอนนี้เรานอนไม่หลับเรื้อรัง มาเป็นปี ตีสองตีสามทุกคืน
>>>>เราควรเปิดสังคมจีบใครสักคนดีไหม
แต่เราจีบใครไม่เป็นอีกแล้ว และเราโดนกดดัจากทางครอบครัว เรื่องนี้มาก เราควรทำไงดี