ตามหัวกระทู้เลยค่ะ คือแฟนเหมือนไม่ชอบอะไรในตัวเรามากเลยค่ะเพราะ เราตรงกันข้ามในแบบที่เขาชอบมากค่ะย้ำว่ามาก!!!(ปล.แฟนเป็นผู้หญิงนะคะ) ประมานว่า ตอนแรกเราเป็นคนชอบประชดนะคะเขาก็บอกเออไม่ชอบน่ะอะไรแบบนี้เราก็เปลี่ยนให้ค่ะ และเราก็ทำได้และเราก็ไม่เคยประชดเขาอีกเลยตั้งแต่นั้น ต่อมาเราเป็นคนบ่อน้ำตาตื้นค่ะทะเลาะกันทีไรอ่อนไหวมากกกกกกก แม้แต่ตอนน้อยใจเราก้จะร้องไห้แล้วอยากให้เขามาปลอบเราค่ะ แต่เขาบอกว่าปลอบไม่เป็นหรือเขาไม่แคร์เราก็ไม่รู้เหมือนกัน เราก็บอกเขาว่ามากอดเฉยๆก็ได้เขาก็บอกไม่ เขาคงไม่แคร์เราจิงๆแหละค่ะ เขาก็ขอเราอีกว่าอย่ามาร้องไห้ให้เห้นเพราะไม่ชอบน้ำตาและก็ไม่ชอบมาโอ๋ใครเพราะโอ๋ไม่เป็น เราก็อือๆไปล่ะก็ได้ทิ้งนิสัยนั้นไปค่ะ ไม่รู้ว่าเราทิ้งความเป็นตัวเองไปด้วยหรือป่าวแต่เราว่าก็ส่วนนึงแหละค่ะ ล่ะต่อมาเราคงหึงหวงมากเกินไปแหละค้ะเพราะเขาเคยกลับไปคุยกับแฟนเก่าเขาล่ะเขายังรักเขาอยู่แล้วเราก็ไม่ใช่แบบที่เขาชอบ มันเลยเกิดความขี้ระแวงของเราขึ้นมาค่ะ เขาก็มาว่าเราว่า จะให้เข้าใกล้ใครไปได้เลยหรือไงหึงหวงมากเกินไปมั้ยลดๆลงบ้าง ไม่ไว้ใจกันหรอ คือเราก็อยากจะไว้ใจนะคะแต่มันมีประวัติแล้วเขาก็พังความเชื่อใจเราลง แล้วเราก็ยอมเขาอีกตามเคยค่ะ ตอนไหนที่หึงหวงเราก็จะหน้าบูดไม่เอามาคุยกับเขาแบบแต่ก่อน ล่ะมันก็มีมาให้เราเปลี่ยนเรื่อยๆเลยค่ะจนเรารู้สึกว่าเราไม่เหลือความเป็นตัวเองอยู่เลย แล้วมัรก็เกิดคำถามกับตัวเองว่า เขาเคยชอบอะไรในตัวเราบ้างมั้ย? ล่าสุดวันนี้เลยค่ะโทรคุยกันอยู่ ตอนแรกเขาพูดอ้อมๆนะคะว่าเบื่อนั้นเบื่อนี้แต่เราก็รู้แหละค่ะว่าเขาหมายถึงเรา แล้วต่อมาก็ไม่พูดอ้อมแล้วค่ะเขาพูดกระแทรกเรามากค่ะ😂 น่าบื่อ เบื่อคนโง่ ชอบคนตลกเวลาเบื่อเพราะทำให้หัวเราะ(ซึ่งเราก็เคยลองทำแล้วค่ะเขาบอกว่าเล่นไม่ถูกเวลาเราก็ไม่เล่นอีกเลยค่ะ) ไม่เคยเบื่ออะไรขนาดนี้ น่าเบื่อมากแล้วเราก็เงียบฟังเขาพูดให้เราอยู่แบบนั้นถ้าถามถึงน้ำตาก็ทั้งฟังทั้งไหลแหละค่ะ5555 เราเปลี่ยนตัวเองมากเกินไปหรือป่าวคะ? หรือเขาไม่ยอมรับในตัวเรา? แต่เรายอมรับเขาได้นะคะ เขาเป็นคนพูดตรงแล้วแรงมากด้วย เอาแต่ใจอยากได้คือต้องได้ค่ะ หัวร้อนง่าย โกธรใครมาคือเหวี่ยงทันที   นิสัยคราวๆก็ประมานนี้แหละค่ะ