นี่เป็นเรื่องจริงที่เกิดขึ้นกับตัวผมเเละอยากเเชร์ประสบการณ์นี้ให้เพื่อนๆได้อ่านกันครับ
1วันก่อนไปคอนเสิร์ตที่ กทม.
ก่อนอื่นเลยผมอยากจะบอกว่าตัวผมเองเป็นคนต่างจังหวัดเเละชอบเข้ามาดูคอนเสิร์ตที่ กทม. คนเดียวในวันนั้นผมได้โพสลงในโซเชี่ยลมีเดียประเภทหนึ่งทำนองว่า " เราไปคอนเสิร์ต....คนเดียวอยากถามเพื่อนๆว่าควรไปกี่โมงดี" เเละติดเเฮชเเท็กงานคอนเสิร์ตนั้นไว้
เช้าวันที่คอนเสิร์ตจะเริ่ม
ผมได้รับข้อความจากในโซเชี่ยลมีเดียนั้นเป็นผู้หญิงคนนึงทักมาประมาณว่าเธอไปคนเดียวเหมือนกัน มาจากต่างจังหวัดเหมือนกันเราไปด้วยได้ไหม ซึ่งผมก็ตกใจอยู่นิดนึงว่ามีคนไม่รู้จักมาขอไปด้วยนี่จะเป็นอย่างไร เราได้ขอช่องทางติดต่อไว้เป็น line id (ซึ่งขอบอกไว้ก่อนเลยว่าโซเซี่ยลมีเดียที่ผมเล่น เเละ line ผมไม่ได้ตั้งหน้าตาตัวเองไว้เป็นรูปโปรไฟล์) ผมได้เดินทางจากสนามบินเเห่งหนึ่งในต่างจังหวัดเเละลงที่สนามบินดอนเมืองเพื่อไปเจอเธอตามที่นัดไว้ ซึ่งเราได้มีการพูดคุยไว้ว่าเธอมีสัมภาระที่ไม่มีที่เก็บซึ่งไม่รู้จะทำอย่างไร ผมได้เสนอว่ามาฝากไว้ที่ห้องพักที่เราพักอยู่ก็ได้เเล้วเลิกคอนเสิร์ตเธอค่อยเอากลับไป
ตอนนั้นผมตกใจมากที่เธอตกลงเเละรู้สึกว่าเธอไม่กลัวเลยหรอเราเป็นคนเเปลกหน้าเเละผู้ชาย นั่นเเหละครับเธอไม่รู้ว่าผมเป็นผู้ชายเพราะรูปโปรไฟล์ที่บอกไว้ด้านบนเเละการพูดคุยของผมคือผมไม่ได้พูดมีหางเสียงว่าครับ เพราะเราอายุใกล้กัน เรามาคุยเรื่องนี้ทีหลังถึงเข้าใจว่าเพราะอะไรถึงเกิดเหตุการณ์เเบบนี้
ตัดบทมาที่ตอนผมเจอเธอ เธอนัดผมไว้ที่คาเฟ่เเห่งหนึ่งไม่ไกลจากงานคอนเสิร์ตนั่นเเหละครับครั้งเเรกที่ผมเจอเธอ เธอน่ารักเเละดูเป็นกันเองมากซึ่งผมก็ไม่รู้ว่าขณะนั้นเธอตกใจไหมที่เจอผม ส่วนผมประหม่ามากๆมือไม้สั่น เเละพูดไม่ค่อยถูกในตอนเเรกก้มหน้าปัดมือถือเเก้เขิน น่าจะเข้าใจฟีลนั้นนะครับ5555
เเต่เราก็ใช้เวลาซักพักในการคุยกัน ถามไถ่ว่าทำไมถึงมาคนเดียวเเละเริ่มที่จะคุยทำความรู้จักกัน ก่อนที่จะเอาสัมภาระของเธอไปฝากไว้ที่ห้องพักผมเเละไปนั่งเล่นคาเฟ่อีกเเห่งหนึ่งต่อก่อนงานคอนเสิร์ตจะเริ่ม (เธอเป็นคนชอบคาเฟ่มากครับ555 ) จากนั้นเราก็ไปคอนเสิร์ตด้วยกันเเละมีกรุ้ปไลน์ของคนที่มาคนเดียวเหมือนกัน ตอนดูคอนเสิร์ตเราไปกันหลายคนครับเป็นกลุ่มคนที่มาคนเดียวเหมือนกัน ระหว่างงานมีเครื่องดื่มเเอลกอฮอล์ขายผมมีเรื่องน่าอายที่ไม่ได้บอกเธอ1อย่าง คือตัวผมเองซื้อมาดื่มอยู่พักนึงเเละคนในกลุ่มก็เริ่มอยากดื่มผมเลยตีเนียนออกไปซื้อกะจะซื้อมาให้เธอ เเต่บังเอิญ ณ ตอนนั้นการ์ดไม่ให้เอาเครื่องดื่มเข้างาน นั่นเเหละครับเสียท่าเลยจะทำแมนซื้อไปให้เธอ ผมต้องมานั่งดื่มคนเดียวนอกงานไป 2-3 เเก้วรวด5555 เเต่ก็ไม่ใช่ว่าจะไม่ดีมันทำให้ผมเริ่มสนุกกับงานเเละเริ่มเป็นตัวของตัวเองจากคนขี้อายก็ได้พูดกับเพื่อนๆในกลุ่มบ้าง เราดูคอนเสิร์ตเพื่อนๆในกลุ่มก็เเยกย้ายกลับบ้านเเละผมก็พาเธอไปเก็บของเเละส่งเธอไปพักพักเพื่อนเธอที่เธอนัดไว้อยู่เเล้ว (กลางวันเพื่อนเธอติดธุระจึงเอาของไปเก็บไม่ได้ทำให้ต้องฝากไว้ก่อน) เราเเค่ยิ้มให้กันขอบคุณกันเเละโบกมือลา เเล้วเธอก็จากไปโดยติดค่าวินมอไซค์ผมไว้ ผ่ามมม!!! หยอกเล่นครับอันนี้ผมออกให้เธอเอง เธอเฟรนลี่มากๆเเละผมเกรงใจเธอมากๆที่อาจจะตกใจเพราะผมเป็นผู้ชาย ตัวผมเองเเม้เเต่จะพูดต่อหน้าเธอว่ายินดีที่ได้รู้จักหรือพูดอะไรที่อยากพูดออกมาอีกมากมายผมก็ไม่อาจพูดได้เพราะเเบบนี้ถึงมาระบายในกระทู้นี้ เธอเเละผมต่างคนต่างเที่ยวใน กทมกับเพื่อนของตนอีกก่อนที่จะเเยกย้ายกลับบ้าน
ทั้งหมดมันคือเรื่องที่เกิดขึ้นใน1วัน ผมไม่รู้ว่าเพราะผมไม่เคยเจอเรื่องเเบบนี้มาก่อน เป็นโสดมานานหรือเที่ยวคอนเสิร์ตมาโดยตัวคนเดียวตลอดจึงทำให้ผมคิดเเต่เรื่องนี้หรือว่าเอาจริงๆผมชอบเธอ ชอบรอยยิ้มเธอ
ใน1วันที่ผ่านมาทั้งหมดผมได้ขอเธอถ่ายรูปด้วย 1 ครั้ง นั่นทำให้ผมมีรูปคู่กับเธอออ เเฮร่... ผมเเฮปปี้มากครับ
ณ ตอนนี้กำลังคิดว่าความรู้สึกที่เกิดขึ้นผมจะจัดการมันอย่างไรมันจะเป็นไปได้ไหมหรือมันเป็นเเค่เรื่องที่เกิดขึ้น1 วันเเล้วก็จบลงตรงนั้น ผมค่อนข้างไม่มั่นใจกับเรื่องที่ผมไม่เคยเจอเเละไม่กล้าที่จะพัฒนาความสัมพันธ์เพราะไม่มั่นใจเลยว่าอีกฝ่ายคิดอย่างไรเเละเป็นไปได้ไหม เเต่อย่างไรก็ตามทั้งหมดที่เกิดขึ้นมันทำให้ผมรู้สึกคิดถึงเรื่องราวเหล่านั้นจนมาถึงวันนี้ครับ คงเป็นความประทับใจที่จะจดจำไว้อยู่ตลอดดด
ขอบคุณทุกคนที่อ่านมาถึงตรงนี้ครับ อาจจะเป็นเรื่องที่ดูไม่ค่อยมีสาระเท่าไหร่เเต่ผมเองอยากระบายให้ใครได้ฟังครับ
1 วันกับคนแปลกหน้า เรียกความรู้สึกเเบบนี้ว่าอะไรดี
1วันก่อนไปคอนเสิร์ตที่ กทม.
ก่อนอื่นเลยผมอยากจะบอกว่าตัวผมเองเป็นคนต่างจังหวัดเเละชอบเข้ามาดูคอนเสิร์ตที่ กทม. คนเดียวในวันนั้นผมได้โพสลงในโซเชี่ยลมีเดียประเภทหนึ่งทำนองว่า " เราไปคอนเสิร์ต....คนเดียวอยากถามเพื่อนๆว่าควรไปกี่โมงดี" เเละติดเเฮชเเท็กงานคอนเสิร์ตนั้นไว้
เช้าวันที่คอนเสิร์ตจะเริ่ม
ผมได้รับข้อความจากในโซเชี่ยลมีเดียนั้นเป็นผู้หญิงคนนึงทักมาประมาณว่าเธอไปคนเดียวเหมือนกัน มาจากต่างจังหวัดเหมือนกันเราไปด้วยได้ไหม ซึ่งผมก็ตกใจอยู่นิดนึงว่ามีคนไม่รู้จักมาขอไปด้วยนี่จะเป็นอย่างไร เราได้ขอช่องทางติดต่อไว้เป็น line id (ซึ่งขอบอกไว้ก่อนเลยว่าโซเซี่ยลมีเดียที่ผมเล่น เเละ line ผมไม่ได้ตั้งหน้าตาตัวเองไว้เป็นรูปโปรไฟล์) ผมได้เดินทางจากสนามบินเเห่งหนึ่งในต่างจังหวัดเเละลงที่สนามบินดอนเมืองเพื่อไปเจอเธอตามที่นัดไว้ ซึ่งเราได้มีการพูดคุยไว้ว่าเธอมีสัมภาระที่ไม่มีที่เก็บซึ่งไม่รู้จะทำอย่างไร ผมได้เสนอว่ามาฝากไว้ที่ห้องพักที่เราพักอยู่ก็ได้เเล้วเลิกคอนเสิร์ตเธอค่อยเอากลับไป
ตอนนั้นผมตกใจมากที่เธอตกลงเเละรู้สึกว่าเธอไม่กลัวเลยหรอเราเป็นคนเเปลกหน้าเเละผู้ชาย นั่นเเหละครับเธอไม่รู้ว่าผมเป็นผู้ชายเพราะรูปโปรไฟล์ที่บอกไว้ด้านบนเเละการพูดคุยของผมคือผมไม่ได้พูดมีหางเสียงว่าครับ เพราะเราอายุใกล้กัน เรามาคุยเรื่องนี้ทีหลังถึงเข้าใจว่าเพราะอะไรถึงเกิดเหตุการณ์เเบบนี้
ตัดบทมาที่ตอนผมเจอเธอ เธอนัดผมไว้ที่คาเฟ่เเห่งหนึ่งไม่ไกลจากงานคอนเสิร์ตนั่นเเหละครับครั้งเเรกที่ผมเจอเธอ เธอน่ารักเเละดูเป็นกันเองมากซึ่งผมก็ไม่รู้ว่าขณะนั้นเธอตกใจไหมที่เจอผม ส่วนผมประหม่ามากๆมือไม้สั่น เเละพูดไม่ค่อยถูกในตอนเเรกก้มหน้าปัดมือถือเเก้เขิน น่าจะเข้าใจฟีลนั้นนะครับ5555
เเต่เราก็ใช้เวลาซักพักในการคุยกัน ถามไถ่ว่าทำไมถึงมาคนเดียวเเละเริ่มที่จะคุยทำความรู้จักกัน ก่อนที่จะเอาสัมภาระของเธอไปฝากไว้ที่ห้องพักผมเเละไปนั่งเล่นคาเฟ่อีกเเห่งหนึ่งต่อก่อนงานคอนเสิร์ตจะเริ่ม (เธอเป็นคนชอบคาเฟ่มากครับ555 ) จากนั้นเราก็ไปคอนเสิร์ตด้วยกันเเละมีกรุ้ปไลน์ของคนที่มาคนเดียวเหมือนกัน ตอนดูคอนเสิร์ตเราไปกันหลายคนครับเป็นกลุ่มคนที่มาคนเดียวเหมือนกัน ระหว่างงานมีเครื่องดื่มเเอลกอฮอล์ขายผมมีเรื่องน่าอายที่ไม่ได้บอกเธอ1อย่าง คือตัวผมเองซื้อมาดื่มอยู่พักนึงเเละคนในกลุ่มก็เริ่มอยากดื่มผมเลยตีเนียนออกไปซื้อกะจะซื้อมาให้เธอ เเต่บังเอิญ ณ ตอนนั้นการ์ดไม่ให้เอาเครื่องดื่มเข้างาน นั่นเเหละครับเสียท่าเลยจะทำแมนซื้อไปให้เธอ ผมต้องมานั่งดื่มคนเดียวนอกงานไป 2-3 เเก้วรวด5555 เเต่ก็ไม่ใช่ว่าจะไม่ดีมันทำให้ผมเริ่มสนุกกับงานเเละเริ่มเป็นตัวของตัวเองจากคนขี้อายก็ได้พูดกับเพื่อนๆในกลุ่มบ้าง เราดูคอนเสิร์ตเพื่อนๆในกลุ่มก็เเยกย้ายกลับบ้านเเละผมก็พาเธอไปเก็บของเเละส่งเธอไปพักพักเพื่อนเธอที่เธอนัดไว้อยู่เเล้ว (กลางวันเพื่อนเธอติดธุระจึงเอาของไปเก็บไม่ได้ทำให้ต้องฝากไว้ก่อน) เราเเค่ยิ้มให้กันขอบคุณกันเเละโบกมือลา เเล้วเธอก็จากไปโดยติดค่าวินมอไซค์ผมไว้ ผ่ามมม!!! หยอกเล่นครับอันนี้ผมออกให้เธอเอง เธอเฟรนลี่มากๆเเละผมเกรงใจเธอมากๆที่อาจจะตกใจเพราะผมเป็นผู้ชาย ตัวผมเองเเม้เเต่จะพูดต่อหน้าเธอว่ายินดีที่ได้รู้จักหรือพูดอะไรที่อยากพูดออกมาอีกมากมายผมก็ไม่อาจพูดได้เพราะเเบบนี้ถึงมาระบายในกระทู้นี้ เธอเเละผมต่างคนต่างเที่ยวใน กทมกับเพื่อนของตนอีกก่อนที่จะเเยกย้ายกลับบ้าน
ทั้งหมดมันคือเรื่องที่เกิดขึ้นใน1วัน ผมไม่รู้ว่าเพราะผมไม่เคยเจอเรื่องเเบบนี้มาก่อน เป็นโสดมานานหรือเที่ยวคอนเสิร์ตมาโดยตัวคนเดียวตลอดจึงทำให้ผมคิดเเต่เรื่องนี้หรือว่าเอาจริงๆผมชอบเธอ ชอบรอยยิ้มเธอ
ใน1วันที่ผ่านมาทั้งหมดผมได้ขอเธอถ่ายรูปด้วย 1 ครั้ง นั่นทำให้ผมมีรูปคู่กับเธอออ เเฮร่... ผมเเฮปปี้มากครับ
ณ ตอนนี้กำลังคิดว่าความรู้สึกที่เกิดขึ้นผมจะจัดการมันอย่างไรมันจะเป็นไปได้ไหมหรือมันเป็นเเค่เรื่องที่เกิดขึ้น1 วันเเล้วก็จบลงตรงนั้น ผมค่อนข้างไม่มั่นใจกับเรื่องที่ผมไม่เคยเจอเเละไม่กล้าที่จะพัฒนาความสัมพันธ์เพราะไม่มั่นใจเลยว่าอีกฝ่ายคิดอย่างไรเเละเป็นไปได้ไหม เเต่อย่างไรก็ตามทั้งหมดที่เกิดขึ้นมันทำให้ผมรู้สึกคิดถึงเรื่องราวเหล่านั้นจนมาถึงวันนี้ครับ คงเป็นความประทับใจที่จะจดจำไว้อยู่ตลอดดด
ขอบคุณทุกคนที่อ่านมาถึงตรงนี้ครับ อาจจะเป็นเรื่องที่ดูไม่ค่อยมีสาระเท่าไหร่เเต่ผมเองอยากระบายให้ใครได้ฟังครับ