เลขเด็ด (Original 20-11-2007)
กรี๊งงงงงง.....งงงง......งง
แกร็ก...
ผมเอื้อมมือไปกดนาฬิกาปลุกแทบจะในทันทีที่เสียงแสบแก้วหูดังขึ้น...อันที่จริงเช้านี้ผมลืมตาตื่นขึ้นมาก่อนที่เสียงนาฬิกาจะดังสักครู่ใหญ่ๆ แล้ว ทั้งๆ ที่ปกติผมเป็นคนค่อนข้างจะขี้เซาอยู่เหมือนกัน
...ทำไมน่ะเหรอ...
ก็ผมรู้สึกว่าวันนี้จะต้องมีอะไรดีๆ เกิดขึ้นกับผมน่ะสิครับ ความรู้สึกนี้มันทำให้ผมตาสว่างและไม่อยากจะนอนต่อเลยแม้เพียงนาทีเดียว
ผมลุกจากเตียงด้วยความกระปรี้กระเปร่ากว่าทุกเช้าที่ผ่านๆ มา และจัดแจงล้างหน้าแปรงฟันอย่างกระตือรือร้น ในใจนึกกระหยิ่ม...
...วันนี้ล่ะ...ชีวิตเราจะเปลี่ยนไปแล้ว...ความรวยกำลังจะเข้ามาเยือน...
ผมล้วงมือเข้าไปหยิบสลากกินแบ่งรัฐบาลปึกหนึ่งจากกระเป๋าเสื้อเชิ้ตที่แขวนไว้อยู่ในตู้เสื้อผ้า
...ห้า สอง...สอง ห้า...
เลขเด็ดของผม...มุมปากยิ้มอย่างห้ามไว้ไม่อยู่
อันที่จริงเลขสองกับเลขห้าเป็นเลขที่ผมคิดว่าเป็นเลขนำโชคของผมมาแต่ไหนแต่ไรแล้ว
...ทำไมน่ะเหรอครับ...
คุณลองคิดดูดีๆ สิครับ ผมว่าเลขสองตัวนี้เป็นเลขที่พระเจ้าท่านทรงชอบนะ ท่านถึงได้สร้างร่างกายมนุษย์ให้เต็มไปด้วยเลขห้ากับเลขสองอย่างที่เราเป็นกันอยู่ทุกวันนี้
...ลำตัวของมนุษย์มีอวัยวะหลักยื่นออกมาห้าส่วน ซึ่งก็คือ หัว แขนสองข้าง และก็ขาสองข้าง...
...แขนและเท้าทั้งสองข้างมีนิ้วยื่นออกมาข้างละห้านิ้ว...
...องค์ประกอบบนใบหน้าประกอบด้วยส่วนหลักห้าส่วน...คิ้ว หู ตา จมูก ปาก...
...คิ้วมีสองคิ้ว...หูมีสองหู...ตามีสองตา...จมูกถึงจะมีอันเดียวแต่ก็มีสองรู...เอ่อ...แต่ปากที่มีอันเดียว สงสัยท่านคงกลัวมันแย่งกันพูดกระมังครับ...
...แต่หากจะคิดดูดีๆ แล้ว สิ่งที่อยู่ในปาก...ก็ฟันไงล่ะครับ...ฟันแท้มีสามสิบสองซี่... มีเลขสองอีกละ...แถมสามกับสองยังบวกกันได้ห้าอีก...
เห็นมั้ยล่ะครับ ว่าท่านทรงชอบเลขสองกับเลขห้าขนาดไหน
และที่สำคัญ...วันนี้เป็นวันเกิดครบรอบอายุยี่สิบห้าปีของผมพอดิบพอดี แถมเมื่อคืนผมยังฝันว่าได้ขึ้นไปเดินเล่นบนสรวงสรรค์อีกด้วย
...ไม่มีอะไรจะเหมาะเจาะลงตัวไปกว่านี้อีกแล้ว...
มิหนำซ้ำเมื่อเดือนที่ผ่านมา ผมไปดูหมอดูมา...หมอดูทำนายว่าเดือนนี้ชีวิตผมจะมีการเปลี่ยนแปลงเกิดขึ้น
...หึ...หึ...ยิ่งคิดก็ยิ่งใช่...ก่อนสิ้นเดือนผมเลยจัดแจงยืมเงินเพื่อนฝูงก้อนโตพอสมควรเลยเชียวล่ะ เที่ยวตระเวนซื้อสลากกินแบ่งรัฐบาลแล้วก็หวยใต้ดิน เรียกได้ว่าเจอที่ไหนซื้อที่นั่นเลยก็ว่าได้...
เมื่อวานผมก็ซื้อขนมนมเนยไปเลี้ยงพวกมันยกหนึ่งแล้ว...พวกมันงี้...งงกันใหญ่เลย...พวกมันถามว่ามีอะไรดีๆ หรือไง อยู่ดีๆ ถึงได้เลี้ยงเพื่อนฝูงอย่างไม่มีสาเหตุ
แต่พวกมันก็ยังไม่วายค่อนแคะอีกนะ...ถ้ามีเงินเลี้ยงแล้วมายืมเงินคนอื่นทำไม...แถมยังย้ำอีกว่าสิ้นเดือนอย่าลืมคืนเงินที่ยืมไปตามที่สัญญากันไว้ก็แล้วกัน
...เออ...ว่ากันเข้าไป...
แต่หลังจากเย็นวันนี้ล่ะ...พวกเอ็งจะรู้ว่าอะไรเป็นอะไร
...สรรพนามนำหน้าชื่อข้า...จะเปลี่ยนจาก “ไอ้” เป็น “คุณ” ก็วันนี้ล่ะ...
แหม...ยิ่งคิดยิ่งมีความสุขจนอดยิ้มออกมาไม่ได้ทุกทีสิน่า...
ว่าแล้วก็...เดี๋ยวไปเดินหาซื้อสลากกินแบ่งรัฐบาลอีกสักเที่ยวเป็นการทิ้งทวนดีกว่า อาจจะยังมีหลงตามแผงขายอีกสักใบสองใบ
...แผงขายสลากกินแบ่งรัฐบาล ยังคงมีคนมุงดูกันอยู่เป็นกลุ่มๆ เหมือนกำลังตัดสินใจในวินาทีสุดท้ายว่าจะเลือกเลขไหน ชุดไหน ดี...
...หึ...หึ...ขอให้โชคดีละกันนะพวก...
ผมเดินเข้าไปที่แผงขายสลากแผงหนึ่งที่มีคนมุงดูกันเล็กน้อย
“มีห้าสอง หรือ สองห้า มั้ยป้า” ผมถามทั้งๆ ที่ตาก็มองเห็นอยู่แล้วว่าไม่มี
“โอ้ย...ไม่มีหรอก เลขดังอย่างนี้ หาซื้อวันนี้ไม่มีแล้วล่ะ...” ผมยิ้มอย่างรู้ในคำตอบอยู่แล้ว แต่ผมอยากฟังเพื่อเพิ่มความมั่นใจก็เท่านั้นเอง
...แม้แต่คนขายสลากกินแบ่งก็ยังบอกว่าเลขดัง...
...หวยใต้ดินก็เหมือนกัน...แทงถูกจ่ายแค่ครึ่งเดียว...ถึงจะรู้สึกว่าถูกเอาเปรียบก็เถอะ...แต่ทำไงได้...
...คนจะรวย มันก็ต้องลงทุนกันบ้างจริงมั้ยครับ...
...และ...เมื่อเวลาที่รอคอยเดินทางมาถึง...
ผมยืนลุ้นอยู่หน้าแผงขายสลากกินแบ่งร่วมกับผู้เสี่ยงโชคคนอื่นๆ ที่ตั้งใจฟังอย่างใจจดใจจ่อ เรียกได้ว่าฟังกันแบบทุกเม็ด ทุกคำพูด
“รางวัลเลขท้ายสองตัวประจำงวดวันที่...”
ผมยื่นหน้าเข้าไปใกล้วิทยุมากขึ้น ใจโครมครามด้วยความตื่นเต้น
“ห้า...”
มุมปากกระตุกจากอาการกลั้นยิ้มไม่อยู่ ดวงตาวาว...สอง...สอง...สอง...ในใจลุ้นตัวเลขตัวที่สองที่ปรารถนา
“ห้า”
สิ้นเสียงบอกตัวเลขตัวที่สอง...การเคลื่อนไหวของสรรพสิ่งรอบกายราวกับเปลี่ยนเป็นภาพสโลว์โมชั่น...ภาพกิ่งไม้ไหวและใบไม้ร่วงตามแรงลมสะท้อนอยู่ในดวงตา
ผมยืนนิ่งเป็นหุ่น ยิ้มค้างทั้งน้ำตาอยู่หน้าแผงขายสลากอย่างไม่อายใครท่ามกลางเสียงเฮของใครหลายคนที่ยืนลุ้นกันหน้าแผงเช่นเดียวกับผม...ฝันสลายหายวับไปต่อหน้าต่อตา...กระดาษพิมพ์ตัวเลขหกหลักมูลค่าใบละเก้าสิบบาทปึกหนึ่งกลายเป็นเศษกระดาษในพริบตา
ห้าสองจริงๆ ด้วย...แต่เป็นห้าสองตัวซะนี่
...โธ่...สงสัยพระองค์คงจะชอบเลขห้ามากกว่าเลขสอง...เลยให้ออกเลขห้าเบิ้ลซะอย่างนั้น...
...เดือนนี้จะเอาเงินที่ไหนกินกันล่ะเนี่ย...แล้วไหนจะเงินที่ต้องคืนเจ้าพวกเพื่อนๆ อีก...
...สงสัยสรรพนามนำหน้าชื่อผมจะต้องเปลี่ยนจริงๆ จาก “ไอ้” เป็น “ไอ้เวร”...
...แล้วเดือนนี้ชีวิตของผมก็มีการเปลี่ยนแปลงเกิดขึ้นจริงๆ...หมดตัวแล้วตู...ฮือ...ฮือ...
เลขเด็ด (Original 20-11-2007)
กรี๊งงงงงง.....งงงง......งง
แกร็ก...
ผมเอื้อมมือไปกดนาฬิกาปลุกแทบจะในทันทีที่เสียงแสบแก้วหูดังขึ้น...อันที่จริงเช้านี้ผมลืมตาตื่นขึ้นมาก่อนที่เสียงนาฬิกาจะดังสักครู่ใหญ่ๆ แล้ว ทั้งๆ ที่ปกติผมเป็นคนค่อนข้างจะขี้เซาอยู่เหมือนกัน
...ทำไมน่ะเหรอ...
ก็ผมรู้สึกว่าวันนี้จะต้องมีอะไรดีๆ เกิดขึ้นกับผมน่ะสิครับ ความรู้สึกนี้มันทำให้ผมตาสว่างและไม่อยากจะนอนต่อเลยแม้เพียงนาทีเดียว
ผมลุกจากเตียงด้วยความกระปรี้กระเปร่ากว่าทุกเช้าที่ผ่านๆ มา และจัดแจงล้างหน้าแปรงฟันอย่างกระตือรือร้น ในใจนึกกระหยิ่ม...
...วันนี้ล่ะ...ชีวิตเราจะเปลี่ยนไปแล้ว...ความรวยกำลังจะเข้ามาเยือน...
ผมล้วงมือเข้าไปหยิบสลากกินแบ่งรัฐบาลปึกหนึ่งจากกระเป๋าเสื้อเชิ้ตที่แขวนไว้อยู่ในตู้เสื้อผ้า
...ห้า สอง...สอง ห้า...
เลขเด็ดของผม...มุมปากยิ้มอย่างห้ามไว้ไม่อยู่
อันที่จริงเลขสองกับเลขห้าเป็นเลขที่ผมคิดว่าเป็นเลขนำโชคของผมมาแต่ไหนแต่ไรแล้ว
...ทำไมน่ะเหรอครับ...
คุณลองคิดดูดีๆ สิครับ ผมว่าเลขสองตัวนี้เป็นเลขที่พระเจ้าท่านทรงชอบนะ ท่านถึงได้สร้างร่างกายมนุษย์ให้เต็มไปด้วยเลขห้ากับเลขสองอย่างที่เราเป็นกันอยู่ทุกวันนี้
...ลำตัวของมนุษย์มีอวัยวะหลักยื่นออกมาห้าส่วน ซึ่งก็คือ หัว แขนสองข้าง และก็ขาสองข้าง...
...แขนและเท้าทั้งสองข้างมีนิ้วยื่นออกมาข้างละห้านิ้ว...
...องค์ประกอบบนใบหน้าประกอบด้วยส่วนหลักห้าส่วน...คิ้ว หู ตา จมูก ปาก...
...คิ้วมีสองคิ้ว...หูมีสองหู...ตามีสองตา...จมูกถึงจะมีอันเดียวแต่ก็มีสองรู...เอ่อ...แต่ปากที่มีอันเดียว สงสัยท่านคงกลัวมันแย่งกันพูดกระมังครับ...
...แต่หากจะคิดดูดีๆ แล้ว สิ่งที่อยู่ในปาก...ก็ฟันไงล่ะครับ...ฟันแท้มีสามสิบสองซี่... มีเลขสองอีกละ...แถมสามกับสองยังบวกกันได้ห้าอีก...
เห็นมั้ยล่ะครับ ว่าท่านทรงชอบเลขสองกับเลขห้าขนาดไหน
และที่สำคัญ...วันนี้เป็นวันเกิดครบรอบอายุยี่สิบห้าปีของผมพอดิบพอดี แถมเมื่อคืนผมยังฝันว่าได้ขึ้นไปเดินเล่นบนสรวงสรรค์อีกด้วย
...ไม่มีอะไรจะเหมาะเจาะลงตัวไปกว่านี้อีกแล้ว...
มิหนำซ้ำเมื่อเดือนที่ผ่านมา ผมไปดูหมอดูมา...หมอดูทำนายว่าเดือนนี้ชีวิตผมจะมีการเปลี่ยนแปลงเกิดขึ้น
...หึ...หึ...ยิ่งคิดก็ยิ่งใช่...ก่อนสิ้นเดือนผมเลยจัดแจงยืมเงินเพื่อนฝูงก้อนโตพอสมควรเลยเชียวล่ะ เที่ยวตระเวนซื้อสลากกินแบ่งรัฐบาลแล้วก็หวยใต้ดิน เรียกได้ว่าเจอที่ไหนซื้อที่นั่นเลยก็ว่าได้...
เมื่อวานผมก็ซื้อขนมนมเนยไปเลี้ยงพวกมันยกหนึ่งแล้ว...พวกมันงี้...งงกันใหญ่เลย...พวกมันถามว่ามีอะไรดีๆ หรือไง อยู่ดีๆ ถึงได้เลี้ยงเพื่อนฝูงอย่างไม่มีสาเหตุ
แต่พวกมันก็ยังไม่วายค่อนแคะอีกนะ...ถ้ามีเงินเลี้ยงแล้วมายืมเงินคนอื่นทำไม...แถมยังย้ำอีกว่าสิ้นเดือนอย่าลืมคืนเงินที่ยืมไปตามที่สัญญากันไว้ก็แล้วกัน
...เออ...ว่ากันเข้าไป...
แต่หลังจากเย็นวันนี้ล่ะ...พวกเอ็งจะรู้ว่าอะไรเป็นอะไร
...สรรพนามนำหน้าชื่อข้า...จะเปลี่ยนจาก “ไอ้” เป็น “คุณ” ก็วันนี้ล่ะ...
แหม...ยิ่งคิดยิ่งมีความสุขจนอดยิ้มออกมาไม่ได้ทุกทีสิน่า...
ว่าแล้วก็...เดี๋ยวไปเดินหาซื้อสลากกินแบ่งรัฐบาลอีกสักเที่ยวเป็นการทิ้งทวนดีกว่า อาจจะยังมีหลงตามแผงขายอีกสักใบสองใบ
...แผงขายสลากกินแบ่งรัฐบาล ยังคงมีคนมุงดูกันอยู่เป็นกลุ่มๆ เหมือนกำลังตัดสินใจในวินาทีสุดท้ายว่าจะเลือกเลขไหน ชุดไหน ดี...
...หึ...หึ...ขอให้โชคดีละกันนะพวก...
ผมเดินเข้าไปที่แผงขายสลากแผงหนึ่งที่มีคนมุงดูกันเล็กน้อย
“มีห้าสอง หรือ สองห้า มั้ยป้า” ผมถามทั้งๆ ที่ตาก็มองเห็นอยู่แล้วว่าไม่มี
“โอ้ย...ไม่มีหรอก เลขดังอย่างนี้ หาซื้อวันนี้ไม่มีแล้วล่ะ...” ผมยิ้มอย่างรู้ในคำตอบอยู่แล้ว แต่ผมอยากฟังเพื่อเพิ่มความมั่นใจก็เท่านั้นเอง
...แม้แต่คนขายสลากกินแบ่งก็ยังบอกว่าเลขดัง...
...หวยใต้ดินก็เหมือนกัน...แทงถูกจ่ายแค่ครึ่งเดียว...ถึงจะรู้สึกว่าถูกเอาเปรียบก็เถอะ...แต่ทำไงได้...
...คนจะรวย มันก็ต้องลงทุนกันบ้างจริงมั้ยครับ...
...และ...เมื่อเวลาที่รอคอยเดินทางมาถึง...
ผมยืนลุ้นอยู่หน้าแผงขายสลากกินแบ่งร่วมกับผู้เสี่ยงโชคคนอื่นๆ ที่ตั้งใจฟังอย่างใจจดใจจ่อ เรียกได้ว่าฟังกันแบบทุกเม็ด ทุกคำพูด
“รางวัลเลขท้ายสองตัวประจำงวดวันที่...”
ผมยื่นหน้าเข้าไปใกล้วิทยุมากขึ้น ใจโครมครามด้วยความตื่นเต้น
“ห้า...”
มุมปากกระตุกจากอาการกลั้นยิ้มไม่อยู่ ดวงตาวาว...สอง...สอง...สอง...ในใจลุ้นตัวเลขตัวที่สองที่ปรารถนา
“ห้า”
สิ้นเสียงบอกตัวเลขตัวที่สอง...การเคลื่อนไหวของสรรพสิ่งรอบกายราวกับเปลี่ยนเป็นภาพสโลว์โมชั่น...ภาพกิ่งไม้ไหวและใบไม้ร่วงตามแรงลมสะท้อนอยู่ในดวงตา
ผมยืนนิ่งเป็นหุ่น ยิ้มค้างทั้งน้ำตาอยู่หน้าแผงขายสลากอย่างไม่อายใครท่ามกลางเสียงเฮของใครหลายคนที่ยืนลุ้นกันหน้าแผงเช่นเดียวกับผม...ฝันสลายหายวับไปต่อหน้าต่อตา...กระดาษพิมพ์ตัวเลขหกหลักมูลค่าใบละเก้าสิบบาทปึกหนึ่งกลายเป็นเศษกระดาษในพริบตา
ห้าสองจริงๆ ด้วย...แต่เป็นห้าสองตัวซะนี่
...โธ่...สงสัยพระองค์คงจะชอบเลขห้ามากกว่าเลขสอง...เลยให้ออกเลขห้าเบิ้ลซะอย่างนั้น...
...เดือนนี้จะเอาเงินที่ไหนกินกันล่ะเนี่ย...แล้วไหนจะเงินที่ต้องคืนเจ้าพวกเพื่อนๆ อีก...
...สงสัยสรรพนามนำหน้าชื่อผมจะต้องเปลี่ยนจริงๆ จาก “ไอ้” เป็น “ไอ้เวร”...
...แล้วเดือนนี้ชีวิตของผมก็มีการเปลี่ยนแปลงเกิดขึ้นจริงๆ...หมดตัวแล้วตู...ฮือ...ฮือ...