ผมมีเรื่องโม้ให้ฟัง เป็นนิทานสอนใจเรื่องของคนคนหนึ่งที่อยู่ดีๆ ก็มีคนมาหาเรื่องใส่ตัว จนสุดท้ายโดนฟ้อง

มีผู้ชายคนนึงผมให้ชื่อว่าเอ นะครับ เอเป็นคนธรรมดาๆ คนนึงเป็นลูกชาวบ้านที่จบปริญญาตรี เอเป็นนคนที่ไม่ค่อยชอบทำงานจำเจ เลยเลือกทำงานอิสระ ช่วงที่เอลาออกงานมาอยู่ที่บ้าน เอพยายามออกแบบงานทำมือจากเศษผ้าจนได้ตุ๊กตาชิ้นหนึ่ง เอพยายามออกไปขายแหล่งที่มีนักท่องเที่ยว ปรากฎว่าลูกค้าสนใจ ขายได้มาก เอเลยพัฒนามาเรื่อยๆ จนขยับขยายมีลูกจ้างหลายๆ คน กระจายงานให้ผู้ที่ว่างงาน เผลอแป๊บเดียว ผ่านมา 8 ปี

นอกจากเอจะขายของหน้าร้านแล้ว เอยังขายส่งให้ลูกค้านำไปขายต่อ และหนึ่งในลูกค้าที่รับไปคือ บี
บี เมื่อสั่งของจากเอ ก็เปิดแผงขายที่ตลาดไนท์บาซ่าแห่งหนึ่ง เป็นแหล่งท่องเทียวกลางคืนที่มีชื่อเสียง บีขายของดีมากๆ แต่แล้วเพื่อนบีคนนึงชื่อ ซี ก็พา ดีมาแนะนำให้รู้จัก ทั้ง บี ซี และ ดี ขายของอยู่ไม่ไกลกัน วันว่าง ทั้ง 3 คนก็มักจะไปเที่ยวด้วยกันอย่างสนิทสนม จนมาวันนึง บี ไปธุระจึงฝากให้ซีดูแล้ร้านให้ ช่วงนั้น ดี สบโอกาสก้อบปี้ตุ๊กตาที่บีขายอยู่ เอามาวางแทน แถมให้ซี เอาไปขายอีกสาขาหนึ่งด้วย

ผ่านมาหลายวัน เเพื่อนของ เอ ได้มาบอกกับเอว่า ตุ๊กตาของเอ โดนก้อปปี้ ให้ไปดูว่าใช่ไหม
เอเริ่มไปดูตามที่เพื่อนของ เอ บอก แล้วก็เจอจริงๆ เอจึงเข้าไปขอซื้อ พร้อมขอเบอร์คนที่ผลิต วันรุ่งขึ้นจึงปรึกษากับกรมทรัพย์สินทางปัญญาว่าจะทำอย่างไร  เอเริ่มเก็บข้อมูลทุกอย่าง โพสแบบไม่เจาะจงลงเฟสให้คนที่คิดจะทำผิตหยุดการกระทำ  เอได้เบอร์ของดีมา  เอจึงโทรไปหาดี บอว่า เอเป็นเจ้าของลิขสิทธิ์ตุ๊กตาที่ดีกำลังก้อปปี้อยู่ ให้หยุดการขายซะ เพราะงานก้อปปี้ออกมาดูอย่างไรก็เป็นของเอ ไม่เหมือนร้อยเปอร์เซ็น แต่ก็เป็นการดัดแปลง เมื่อเจราไม่เป็นผล ดีหาว่า เอ ข่มขู่จึงบอกกับเอว่า

จะทำซะอย่าง จะทำไม จะทำอะไรได้ แน่จริงก็ไปฟ้องเลย ไม่กัว เกิดหนเดียว ตายหนเดียว อยากฟ้องก็ฟ้องเลย

เอจึงจ้างทนายฟ้อง โดยขอให้ทนายติดต่อไปหาซี เพื่อให้เบาะแส และมาเป็นพยานให้ด้วย แล้วเอจะไม่เอาเรื่องซี ซีไม่ตอบรับ แต่อีกสองสามวันต่อมา ดี ก็ไปแจ้งตำรวจให้ดำเนินคดีกับเอในข้อหา หมิ่นประมาทด้วยการโฆษณา หมายเรียกมาหาเอที่บ้าน ให้ไปพบกับทางเจ้าหน้าที่ตำรวจ

@@@ ขอพักไว้ก่อนครับ ปั่นออเดอร์ก่อน