ตอนนี้แม่อายุ 46 ค่ะ มีประสบการณ์เป็นพี่เลี้ยงเด็กมาตั้งแต่ปี57 คนแรกเลี้ยงตั้งแต่8เดือน คนที่2-3เลี้ยงมาตั้งแต่แรกเกิด มีคุณแม่และอาม่าของน้องเปลี่ยนมือช่วยกัน (ทั้งสามคนเป็นพี่น้องกัน) ช่วงแรกๆก็ดีค่ะ บางคืนแม่ต้องไปนอนกับน้องด้วย เป็นรายได้พิเศษเพิ่มขึ้นมา ตกเดือนละ12,000 สำหรับต่างจังหวัดถือว่าเยอะนะคะ (แม่บอก)
แต่ช่วงนี้แม่ไม่ได้นอนกับน้องแล้ว เด็กๆเริ่มโตและเข้าโรงเรียนกันแล้ว แม่ก็เริ่มได้หยุดบ่อยขึ้น แล้วทางนายจ้างเปลี่ยนการจ่ายเงินเป็นตามจำนวนวันการทำงาน ช่วงนี้แม่ไปเลี้ยงน้องแค่เสาร์-อาทิตย์ ทำให้รายได้ลดลงไปเยอะมาก
เราเลยหาลู่ทางให้แม่มาทำงานใน กทม.
เป็นพี่เลี้ยงกึ่งแม่บ้าน เงินเดือนประจำสตาร์ทที่ 12,000+ มีทั้งโอที และวันหยุดรายสัปดาห์ วันหยุดนักขัตฤกษ์ ซึ่งแม่ก็เห็นดีด้วย แต่ติดปัญหาตรงที่ พ่อยังห่วงบ้านที่ต่างจังหวัด ทั้งหมาแมว และไก่ที่พ่อเลี้ยงไว้ พ่อไม่อยากทิ้งบ้าน แต่พ่อกับแม่ก็ไม่เคยต้องแยกกันอยู่มาเลย ทำให้พ่อค่อนข้างซึมเศร้า แต่พ่อไม่ได้ห้ามให้แม่ไม่ไปนะคะ ท่านก็เห็นดีด้วยแต่ท่านทิ้งที่บ้านไปไม่ได้จริงๆ
เราทำงานอยู่ในกทม.ค่ะ ส่งให้ท่านใช้อยู่ประจำ แต่ทางบ้านแม่ทำงานแค่คนเดียว พ่อท่านทำงานหนักไม่ค่อยไหว เลยทำให้ไม่ค่อยพอใช้ ยิ่งแม่หยุดงานบ่อยรายได้ยิ่งลดลงไปอีก
อยากขอคำแนะนำว่า
1. ที่จะให้แม่มาทำงานที่กทม.เป็นความคิดที่ดีไหมคะ
2. จะทำยังไงให้พ่อไม่ซึมเศร้าเมื่อต้องแยกอยู่กับแม่ดีคะ
หรือหลายๆท่านมีความคิดเห็น หรือข้อเสนอแนะอย่างไร แนะนำกันมาได้เลยนะคะ ขอบคุณค่ะ
จะให้แม่ย้ายเข้ามาทำงานที่กรุงเทพด้วยกันดีไหมคะ
แต่ช่วงนี้แม่ไม่ได้นอนกับน้องแล้ว เด็กๆเริ่มโตและเข้าโรงเรียนกันแล้ว แม่ก็เริ่มได้หยุดบ่อยขึ้น แล้วทางนายจ้างเปลี่ยนการจ่ายเงินเป็นตามจำนวนวันการทำงาน ช่วงนี้แม่ไปเลี้ยงน้องแค่เสาร์-อาทิตย์ ทำให้รายได้ลดลงไปเยอะมาก
เราเลยหาลู่ทางให้แม่มาทำงานใน กทม.
เป็นพี่เลี้ยงกึ่งแม่บ้าน เงินเดือนประจำสตาร์ทที่ 12,000+ มีทั้งโอที และวันหยุดรายสัปดาห์ วันหยุดนักขัตฤกษ์ ซึ่งแม่ก็เห็นดีด้วย แต่ติดปัญหาตรงที่ พ่อยังห่วงบ้านที่ต่างจังหวัด ทั้งหมาแมว และไก่ที่พ่อเลี้ยงไว้ พ่อไม่อยากทิ้งบ้าน แต่พ่อกับแม่ก็ไม่เคยต้องแยกกันอยู่มาเลย ทำให้พ่อค่อนข้างซึมเศร้า แต่พ่อไม่ได้ห้ามให้แม่ไม่ไปนะคะ ท่านก็เห็นดีด้วยแต่ท่านทิ้งที่บ้านไปไม่ได้จริงๆ
เราทำงานอยู่ในกทม.ค่ะ ส่งให้ท่านใช้อยู่ประจำ แต่ทางบ้านแม่ทำงานแค่คนเดียว พ่อท่านทำงานหนักไม่ค่อยไหว เลยทำให้ไม่ค่อยพอใช้ ยิ่งแม่หยุดงานบ่อยรายได้ยิ่งลดลงไปอีก
อยากขอคำแนะนำว่า
1. ที่จะให้แม่มาทำงานที่กทม.เป็นความคิดที่ดีไหมคะ
2. จะทำยังไงให้พ่อไม่ซึมเศร้าเมื่อต้องแยกอยู่กับแม่ดีคะ
หรือหลายๆท่านมีความคิดเห็น หรือข้อเสนอแนะอย่างไร แนะนำกันมาได้เลยนะคะ ขอบคุณค่ะ