เจ้าของกระทู้ทำงานในสถานที่ราชการแห่งนึงมาได้ 2 ปีกว่า ๆ ตอนแรก ถูกต้อนรับด้วยความอบอุ่น รู้สึกดีถึงกับโพสต์ดีใจที่ได้มาอยู่ตรงนี้ทุกคนดูรักกัน แต่พอเวลาไปเรื่อย มันก็ทำให้เราได้เข้าใจคำว่า
"โตเป็นผู้ใหญ่แล้วจะรู้เอง" เป็นความรู้สึกที่ไม่รู้จะอธิบายให้เด็ก ที่ยังไม่เคยทำงานเข้าใจตามเราได้ยังไง
ขอเล่าสิ่งที่เจอมาแล้วไม่โอเคนะคะ
1."คนเห็นแกตัวทีทุกที่บนโลก" เมื่อเราทำงานไปโดยไม่คิดอะไรมาก เราก็จะไม่คิดอะไรสบายๆ ชิลๆ แต่ถ้าวันนึงเราพบว่าเราถูกเอาเปรียบอย่างชัดเจน หลังจากนั้น เราก็จะพบว่าที่ผ่านมาคนเห็นแก่ตัว เอาเปรียบเราเสมอมา แต่เรามองผ่านได้เพราะตอนนั้นเรายังไม่คิดอะไร เราใสซื่อ (เกินไป) เช่น
-การที่เขามาทำงานสายกว่าเวลาแล้วกลับลงเวลาว่ามาก่อนเวลา หรือมาสายเป็น ชม. แต่กลับลงเวลาว่ามา สายไม่ถึง15 นาที (ค่ะเราบอกหน.แต่สุดท้าย หน.ก็ทำได้แค่เรียกไปบอก ผ่านไปไม่นานพฤติกรรมเดิมก็กลับมาใหม่เหมือนเขาไม่ได้ทำอะไรผิด)
-คนเห็นแก่ตัวมักจะโกหกแก้ตัวได้หน้าตาใสซื่อสุด ๆ และเมื่อจนมุมมักจะร้องขอความโอนอ่อนผ่อนปรน "หยวนๆ กันไม่ได้หรือ" (แต่ถ้าคนอื่นทำนั่นไม่ได้)สุดท้ายกลายเป็นคนที่ทำตามกฎระเบียบนั่นจริงจังเกินไป
2."เลียแข้งเลียขานั่นสำคัญ" ถ้าคุณอยากให้งานของคุณผ่านง่าย ๆ ไม่ต้องมีงานหนัก อยากให้หน.เข้าข้าง ตามใจเรื่องวันหยุด คุณก็จะต้องเป็นคน รู้จักพูดคุย ชื่นชม ไม่แย้ง ไม่เถึยง เชื่อฟัง (แต่ทำไม่ทำนั่นอีกเรื่อง) แค่นี้คุณก็จะดูน่ารักกับหน.มากมายจริงๆ
มันปฏิเสธไม่ได้เลยจริงๆ ว่าหน. ผู้หลักผู้ใหญ่โดยเฉพาะในสังคมไทย เขารักและชอบคนที่อ่อนเข้าหา ชอบให้ชื่นชม ซึ่งเขาไม่ได้มาอยู่ในที่ทำงานกับเราตลอดเขาไม่รู้เบื้องลึกเบื้องหลังกับเรา ฉะนั้นคนที่เข้าหา อ่อนโยน ไม่ว่าจะตั้งใจทำงานหรือไม่ก็ตามมักจะได้คะแนนส่วนนี้ไป
สำหรับเราคนทำงานเก่งแล้วพูดคุยเก่งถือเป็นเรื่องดี แต่ถ้าคุณทำงานเก่งแต่พูดคุยเข้าหาไม่ค่อยเก่ง คุณจะไม่ได้คะแนนตรงนี้ ดีไม่ดีผลงานของคุณจะถูกแย่งไปเนียน
3."กับหน.ปล่อยวางเถอะ" คุณรู้อยู่แล้วใช่ไหมว่า คนที่ใหญ่โต หรือหัวหน้า เขามักจะมีความภูมิใจในตัวเอง มั่นใจในตนเองอยู่พอสมควร แล้วเมื่อใดที่คุณมีความคิดขัดแย้งกับเขา เรามีเหตุผลมากพอแค่ไหน สุดท้ายถ้าเขาได้ตัดสินใจไปแล้วนั้นหมายความว่าเหตุผลของเราไม่มีประโยชน์หรอก ถ้าคุณเจอคนที่เปิดกว้างเขาจะรับฟังคุณ แล้วอาจจะแก้ปัญหาไปด้วยกัน แต่ถ้าคุณเจอคนที่คิดว่าตัวเองถูกเสมอ คิดว่าตัวเองผ่านร้อนผ่านหนาวมาเยอะกว่าคุณแน่ๆ คุณปล่อยวางเถอะ คิดมากไปก็เสียเวลาๆเปล่าๆ
*เนื้อหาทั้งหมดเป็นเรื่องที่เกิดขึ้นกับตัวเรา มีความคิดเห็นที่เป็นส่วนตัวค่อนข้างมาก เพื่อนๆ มีข้อแย้งหรือสนับสนุนอะไรคุยกันได้ค่ะ
แล้วเพื่อนๆ มีเรื่องไหนบ้าง หรือมีข้อคิดเพื่อใช้ชีวิตในการทำงาน มาแชร์กันค่ะ รออ่าน รอเจอคนที่ประสบปัญหาคล้ายๆ กันอยู่
เป็นกำลังใจให้คนสู้งานทุกคนค่ะ 😂
ความจริงหลังได้ทำงานกับมนุษย์ร่วมโลกที่หลากหลาย มีเรื่องงี่เง่าไหนที่ต้องยอม ต้องอดทนบ้าง มาระบายกัน!!
"โตเป็นผู้ใหญ่แล้วจะรู้เอง" เป็นความรู้สึกที่ไม่รู้จะอธิบายให้เด็ก ที่ยังไม่เคยทำงานเข้าใจตามเราได้ยังไง
ขอเล่าสิ่งที่เจอมาแล้วไม่โอเคนะคะ
1."คนเห็นแกตัวทีทุกที่บนโลก" เมื่อเราทำงานไปโดยไม่คิดอะไรมาก เราก็จะไม่คิดอะไรสบายๆ ชิลๆ แต่ถ้าวันนึงเราพบว่าเราถูกเอาเปรียบอย่างชัดเจน หลังจากนั้น เราก็จะพบว่าที่ผ่านมาคนเห็นแก่ตัว เอาเปรียบเราเสมอมา แต่เรามองผ่านได้เพราะตอนนั้นเรายังไม่คิดอะไร เราใสซื่อ (เกินไป) เช่น
-การที่เขามาทำงานสายกว่าเวลาแล้วกลับลงเวลาว่ามาก่อนเวลา หรือมาสายเป็น ชม. แต่กลับลงเวลาว่ามา สายไม่ถึง15 นาที (ค่ะเราบอกหน.แต่สุดท้าย หน.ก็ทำได้แค่เรียกไปบอก ผ่านไปไม่นานพฤติกรรมเดิมก็กลับมาใหม่เหมือนเขาไม่ได้ทำอะไรผิด)
-คนเห็นแก่ตัวมักจะโกหกแก้ตัวได้หน้าตาใสซื่อสุด ๆ และเมื่อจนมุมมักจะร้องขอความโอนอ่อนผ่อนปรน "หยวนๆ กันไม่ได้หรือ" (แต่ถ้าคนอื่นทำนั่นไม่ได้)สุดท้ายกลายเป็นคนที่ทำตามกฎระเบียบนั่นจริงจังเกินไป
2."เลียแข้งเลียขานั่นสำคัญ" ถ้าคุณอยากให้งานของคุณผ่านง่าย ๆ ไม่ต้องมีงานหนัก อยากให้หน.เข้าข้าง ตามใจเรื่องวันหยุด คุณก็จะต้องเป็นคน รู้จักพูดคุย ชื่นชม ไม่แย้ง ไม่เถึยง เชื่อฟัง (แต่ทำไม่ทำนั่นอีกเรื่อง) แค่นี้คุณก็จะดูน่ารักกับหน.มากมายจริงๆ
มันปฏิเสธไม่ได้เลยจริงๆ ว่าหน. ผู้หลักผู้ใหญ่โดยเฉพาะในสังคมไทย เขารักและชอบคนที่อ่อนเข้าหา ชอบให้ชื่นชม ซึ่งเขาไม่ได้มาอยู่ในที่ทำงานกับเราตลอดเขาไม่รู้เบื้องลึกเบื้องหลังกับเรา ฉะนั้นคนที่เข้าหา อ่อนโยน ไม่ว่าจะตั้งใจทำงานหรือไม่ก็ตามมักจะได้คะแนนส่วนนี้ไป
สำหรับเราคนทำงานเก่งแล้วพูดคุยเก่งถือเป็นเรื่องดี แต่ถ้าคุณทำงานเก่งแต่พูดคุยเข้าหาไม่ค่อยเก่ง คุณจะไม่ได้คะแนนตรงนี้ ดีไม่ดีผลงานของคุณจะถูกแย่งไปเนียน
3."กับหน.ปล่อยวางเถอะ" คุณรู้อยู่แล้วใช่ไหมว่า คนที่ใหญ่โต หรือหัวหน้า เขามักจะมีความภูมิใจในตัวเอง มั่นใจในตนเองอยู่พอสมควร แล้วเมื่อใดที่คุณมีความคิดขัดแย้งกับเขา เรามีเหตุผลมากพอแค่ไหน สุดท้ายถ้าเขาได้ตัดสินใจไปแล้วนั้นหมายความว่าเหตุผลของเราไม่มีประโยชน์หรอก ถ้าคุณเจอคนที่เปิดกว้างเขาจะรับฟังคุณ แล้วอาจจะแก้ปัญหาไปด้วยกัน แต่ถ้าคุณเจอคนที่คิดว่าตัวเองถูกเสมอ คิดว่าตัวเองผ่านร้อนผ่านหนาวมาเยอะกว่าคุณแน่ๆ คุณปล่อยวางเถอะ คิดมากไปก็เสียเวลาๆเปล่าๆ
*เนื้อหาทั้งหมดเป็นเรื่องที่เกิดขึ้นกับตัวเรา มีความคิดเห็นที่เป็นส่วนตัวค่อนข้างมาก เพื่อนๆ มีข้อแย้งหรือสนับสนุนอะไรคุยกันได้ค่ะ
แล้วเพื่อนๆ มีเรื่องไหนบ้าง หรือมีข้อคิดเพื่อใช้ชีวิตในการทำงาน มาแชร์กันค่ะ รออ่าน รอเจอคนที่ประสบปัญหาคล้ายๆ กันอยู่
เป็นกำลังใจให้คนสู้งานทุกคนค่ะ 😂