ตามหัวกระทู้เลยค่ะ
เราสงสัยมากว่าการที่คนเป็น พ่อ แม่ ขอโทษลูกในสิ่งที่ พ่อ แม่ ทำผิดเอง
มันแย่หรอคะ หรือมันให้เสียหน้าหรือยังไงหรอคะ ??
คือเราโดนแม่ทำแบบนี้มาตลอดจนถึงตอนนี้ เราไม่เคยได้รับคำขอโทษในสิ่งที่ แม่ ทำกับเราเลย
ไม่จำเป็นต้องขอโทษในทุกเรื่องก็ได้ แต่บางเรื่องที่มันร้ายแรงมันก็กระทบจิตใจเรามากๆ
เขาไม่เคยเอ่ยปากขอโทษเลย แถมพอตัวเองอารมณ์ดีขึ้นก็ทำเหมือนมันไม่มีอะไร
ทำเหมือนว่าสิ่งที่เขาด่าเราว่าชั่ว ว่ามีลูกเป็นหมายังดีกว่าเรามันไม่เคยเกิดขึ้น
ทำเหมือนเราเป็นที่รองรับอารมณ์ เวลาอารมณ์ไม่ดีหรือเขาทะเลาะกับพ่อ
เขาก็มาลงกับเราคนเดียว(เราเป็นลูกคนกลาง) ด่าเราสารพัด ว่าเราไม่น่าเกิดมา
บอกว่าถ้าเขาหย่ากับพ่อก็เพราะเราเป็นต้นเหตุทั้งๆที่เราไม่ได้ทำอะไรเลย
พอตัวเองอารมณ์ไม่ดีก็ไม่คุยกับเรา เราก็ไปคุยกับเขา ไปพูดด้วย เขาก็ยังไม่พูดกับเราเกือบอาทิตย์
พอเราไม่พูดกับเขาบ้าง เขาก็ด่าเรา ว่าเลว ว่าไม่น่าเกิดมา ไม่เคยเห็นลูกบ้านไหนเลวเท่าเรา
เมื่ออาทิตย์ก่อนเขาก็ด่าเรา ด่าแรงมากไล่เราออกจากบ้านด้วย ทั้งๆที่เราแค่ตอบเขาช้า เพราะไม่ได้ยิน
เราลางานกลับบ้านไปเพราะว่าแม่บ่นว่าเราไม่ได้กลับบ้านนาน พอเรากลับไปบ้านเขาก็ทำกับเราแบบนี้
พอวันนี้เรากลับไปทำธุระที่บ้านเขาก็มาพูด มาคุยกับเราปกติเหมือนไม่เคยเกิดอะไรขึ้น
ไม่เคยขอโทษกับสิ่งที่เขาทำกับเราสักครั้ง
อยากฝากถึงพ่อ แม่ หลายๆคนว่าอย่าทำแบบนี้กับลูกตัวเองนะคะ
เพราะมันเป็นต้นเหตุที่ทำให้ลูกตีตัวออกห่าง
เวลาที่ลูกไปบ่นว่าเขาเหนื่อยหรือท้อแท้ชีวิตขนาดไหน
อย่างน้อยๆก็ช่วยรับฟัง อย่าไปเกทับว่าตัวเองเหนื่อยกว่าบลาๆๆ
เพราะมันจะทำให้ลูกหยุดพูด คุย กับพ่อ แม่ ไปโดยปริยาย
ทำไมพ่อ แม่ ไม่เคยขอโทษลูกในสิ่งที่ตัวเองทำผิด?