เป็นไหม? รักคนๆหนึ่งมากๆแต่ไม่ได้ต้องการความรักตอบ

มันเป็นความสัมพันธุ์ที่ เราดีใจเมื่อเขาได้รับสิ่งดีๆ เขาก็ดีใจเมื่อเราได้รับสิ่งที่ดีเช่นกัน

แม้ก่อนหน้านี้อาจเป็นเพราะ 'เวลา' ที่ค่อนข้างผิดจังหวะช่วงชีวิต แต่เราก็ยังรู้สึกเช่นนั้นเหมือนเดิมไม่เปลี่ยนแปลง

เราคอยมองเขาอยู่ห่างๆ ไม่ได้ไปก้าวก่ายเรื่องส่วนตัว รับรู้เท่าที่เขาจะอนุญาตให้คนทั่วไปรับรู้

เราเห็นเขาเหนื่อย ท้อ เสียใจ เราก็เสียใจไปกับเขา แต่เมื่อใดที่เขาดีใจ ได้เจอคนใหม่ เราก็ดีใจไปกับเขาเช่นกัน

แต่ก่อน เราอาจจะอยากมีสถานะต่อเขาที่มากกว่านี้ แต่ตอนนี้เรากลับคิดว่า เราเป็น 'อะไรก็ได้' ที่ได้คอยดูเขาและเป็นคนที่เขาสามารถมาพักพิงได้ในเวลาที่ไม่สบายใจ

มันเหมือนจะทุกข์ก็ไม่ใช่ จะสุขก็ไม่เชิง เป็นความรู้สึกที่ก้ำกึ่งระหว่างสองอย่างนี้ในเวลาเดียวกัน

หวังว่า เธอ จะมีความสุข
เรา อยู่ตรงนี้ ที่เดิม ที่ๆเธอก็รู้ว่าอยู่ไหน