ก่อนอื่นเลยนะคะ
เรารู้จักกับเพื่อนมาตั้งแต่ ป.3 เป็นเพื่อนกันมาจนจบ ม.3 เล่นกันมาตั้งแต่เด็ก (อยู่ในหมู่บ้านเดียวกัน ซอยเดียวกัน)
พอขึ้น มัธยมก็ยังได้อยู่ห้องเดี๋ยวกันก็ยิ่งสนิทกันมากๆ คุยกันได้ทุกเรื่อง แต่พอเรา จบม.3
เราก็ได้ไปเรียนต่อที่อื่น ช่วงปิดเทอมก็คุยกันดีปกติ เเต่พอเปิดเทอมมาได้สักพัก (ช่วงกลางเทอม) เริ่มห่างเหินกัน เพราะเวลาเราพักไม่ตรงกัน
ตอนนี้เริ่มห่างกันไปคบปี เรารู้สึกว่าเพื่อนเลยลืมเราวันเกิดเราก็เริ่มไม่เหมือนเดิมทุกๆปี แต่เราก็เหมือนทุกอย่างนะคะ (เพราะเป็นคนติดเพื่อนจะใส่ใจเรื่องเพื่อนเป็นพิเศษ) หลังๆเราเป็นคนที่รู้อะไรเป็นคนสุดท้าย คือต้องให้เรารู้เอง พอเราถามก็ไม่ต้อง หรือตอบอ้อมๆ เหมือนเราไม่สำคัญ ปากก็บอกว่าคิดถึงอย่างนู้นอย่างนี้แต่เรารู้สึกว่ามันไม่จริงจังจริงใจสักเท่าไร
ตอนนี้เราพึ่งรู้ว่ามันไปสนิทกับคนที่เราสองคนเคยไม่ชอบ เหมือนจะสนิทมากกว่าเรา เวลาเราโพสคิดถึงมันก็จะไม่ไปเม้นตอบ
เราควรทำยังไงดีคะ เรายังเเคร์มันมากๆ หรือเราควรจะเฉยๆกับมันเเบบที่มันทำเรา
รู้สึกเพื่อนสนิท ลืมกัน
เรารู้จักกับเพื่อนมาตั้งแต่ ป.3 เป็นเพื่อนกันมาจนจบ ม.3 เล่นกันมาตั้งแต่เด็ก (อยู่ในหมู่บ้านเดียวกัน ซอยเดียวกัน)
พอขึ้น มัธยมก็ยังได้อยู่ห้องเดี๋ยวกันก็ยิ่งสนิทกันมากๆ คุยกันได้ทุกเรื่อง แต่พอเรา จบม.3
เราก็ได้ไปเรียนต่อที่อื่น ช่วงปิดเทอมก็คุยกันดีปกติ เเต่พอเปิดเทอมมาได้สักพัก (ช่วงกลางเทอม) เริ่มห่างเหินกัน เพราะเวลาเราพักไม่ตรงกัน
ตอนนี้เริ่มห่างกันไปคบปี เรารู้สึกว่าเพื่อนเลยลืมเราวันเกิดเราก็เริ่มไม่เหมือนเดิมทุกๆปี แต่เราก็เหมือนทุกอย่างนะคะ (เพราะเป็นคนติดเพื่อนจะใส่ใจเรื่องเพื่อนเป็นพิเศษ) หลังๆเราเป็นคนที่รู้อะไรเป็นคนสุดท้าย คือต้องให้เรารู้เอง พอเราถามก็ไม่ต้อง หรือตอบอ้อมๆ เหมือนเราไม่สำคัญ ปากก็บอกว่าคิดถึงอย่างนู้นอย่างนี้แต่เรารู้สึกว่ามันไม่จริงจังจริงใจสักเท่าไร
ตอนนี้เราพึ่งรู้ว่ามันไปสนิทกับคนที่เราสองคนเคยไม่ชอบ เหมือนจะสนิทมากกว่าเรา เวลาเราโพสคิดถึงมันก็จะไม่ไปเม้นตอบ
เราควรทำยังไงดีคะ เรายังเเคร์มันมากๆ หรือเราควรจะเฉยๆกับมันเเบบที่มันทำเรา