ทะเลาะกับแฟน แฟนไล่เราออกจากบ้าน

เรื่องมันมีอยู่ว่า เราทะเลาะกับที่บ้านเราหนักมาก เราเลยปรึกษาแฟนบอกแฟนว่าเราไม่ไหวแล้ว เค้าก็บอกเอางี้มั้ย ย้ายมาอยู่บ้านเค้าก่อนถ้าเกิดโอเคแล้วค่อยกลับไปอยู่บ้านเราก้ตกลง เก็บผ้าให้เค้ามารับที่บ้านตอน 5 ทุ่ม ตอนนั้นเรายังเรียนม.6 ช่วงหัวเลี้ยวหัวต่อ มีเงินติดตัวอยู่ 20000 บาท เราออกมาพ่อแม่ตามให้เรากลับบ้าน ตามแล้วตามอีกเราไม่กลับไป จนเค้ามาหาเราที่บ้านแฟน จนเค้ามาพูดกับเราว่า กลับไปอยู่บ้านน่ะแม่ขอ เราก้ยังไม่กลับอีกอยู่ดี เพราะเรากลัวกลับไปแล้วเราจะเจอสถานะการเดิมๆอีก อยู่กับแฟนมาเรื่อยๆ ช่วงแรกๆเรามีเงิน เค้าอยากได้อะไรเราก้ซื้อให้เค้า จนตอนนั้นเราไม่มีเงินในธนาคารแล้ว เค้าก้เอาเงินที่เค้าทำงานให้เราไปโรงเรียน ช่วงแรกๆเค้าดีกับเรามากๆ กลับจากโรงเรียนพาเราไปหาอะไรกินอยากกินอะไรเค้าพาไป ตามใจเราตลอด จนเราคิดว่าเค้าจะดีกับเราตลอด จนเราตายใจ พอมาช่วงเมษาเค้าทำร้ายร่างกายเรามาตลอด ปาโทรสับเราพังจนเราไม่มีโทรสับติดต่อกับเพื่อนเลย แม้แต่ติดต่อกับคนในบ้านเรายังไม่มี เค้าบอกให้เอาเครื่องเค้าไปใช้ก่อน เราก็ปฏิเสธกลัวเค้าไม่มีอะไรใช้ เราก้ยืมโทรสับแม่แฟนมาเล่น จนต่อมาอีกวันนึงเราทะเลาะกับเค้า แล้วโทรสับเค้าอยู่กับเรา เค้าบอกเอาโทรสับเค้ามาอย่ามายุ่งกับโทรสับของเค้า หลังจากนั้นเราไม่แตะของเค้าอีก เราไม่มีโทรสับมา 2 เดือนกว่า ทะเลาะกันมาเรื่อยๆ จนเราซื้อโทรสับมาใช้ เค้าก้กลับพูดว่าเรามีโทรสับแล้วลืมเค้า เค้าก้ปาโทรสับเราจนหน้าจอแงะออกมาอีก เราก้ยังให้โอกาศเค้า ทั้งๆที่เค้าก้ทำกับเราเยอะเหมือนกัน เรายังทนอยู่ทั้งๆที่เราไม่รู้ว่าเค้าจะทำร้ายเราอีกเมื่อไหร ผ่านมาไม่กี่เดือน แม่จะพาเราไปงานศพ กลัวเราเหงาเค้าเลยชวนแฟนเราไปด้วย ทั้งๆที่เราคบใครมากี่คนก็ตาม แม่ไม่เคยเอ้ยปากชวนแฟนเราไหนสักคน จนมาเค้าแม่เราชวนเค้าไปบ้านเกิดของเราเอง เค้าก็กลับทำนิสัยไม่ดีใส่ บอกเพื่อนว่าแม่สั่งให้เค้าขับรถไปบ้านเกิดเรา 6 ชั่วโม่งทั้งๆที่เค้ายังไม่นอนเลย แต่จริงๆขับไม่เกิน 2 ชม. นอกจากนั้นพี่เราเป็นคนขับตลอด พอไปถึงที่วัด แม่ก้จัดกับข้าวให้ อยากกินอะไร กับข้าวแบบนี้ชอบมั้ย ถ้าไม่ชอบที่บ้านมีปู เดี่ยวให้เรากลับไปต้มให้ ทำน้ำจิ้มให้ เค้าก้บอกว่าเค้าไม่หิว เค้าไม่อยากกิยก่อน พอเรากลับไปบ้านกับเค้าสองคนเราก้ต้มปู แกะปูให้เค้ากิน เค้าก้ไม่กินอีก เค้าก้ทักหาเพื่อนที่อยุ่จังหวัดบ้านเกิดเรา บอกให้เพื่อนมารับเค้า เค้าไม่อยากอยู่ อยู่แล้วไร้ตัวตน จนมาวันนึงวันที่เค้าเผ่าศพญาติเรา เค้าไม่พอใจเรา เค้าก้เดินออกไปข้างนอกคนเดียว เดินไป เราก้ตามหาเค้า เพราะเค้าไม่เคยมาที่นี้เลย เราก้เลยบอกเข้าไปข้างใน แม่ถามหา เค้าก้บอกไม่ไปไรแบบนี้ เราก้ตื้อให้เค้าเข้าไป จนเราบอกว่าไปเร้ว ญาติมองหมดแล้วเค้าก้พูดออกมาว่าเค้าไม่แคร์ ไม่ใช่ญาติเค้า หลังจากนั้นเราก็ออกมาเลย เค้าเดินกลับไปบ้านเรา เค้าไปเก็บเสื้อผ้าของเค้าเดินไปที่บขส. แม่เราก้โทรหาเค้าติดต่อเค้า ถามว่าเค้าอยุ่ไหน ไม่ต้องกลับก่อนพรุ่งนี้แม่ก็กลับแล้วกลับพร้อมกัน แต่คิวรถมันหมดรอบแล้วเราไปหาเค้าทัน เราไปเจอเค้าที่วัด ไปง้อเค้าจนเค้ายอมกลับมาด้วย หลังจากนั้ยเราตกลงกับเค้าว่างั้นเรากลับไป เราขอกลับมาอยุ่บ้าน เพราะแม่เค้าพุดกับแม่เราว่าให้เรากลับไปอยู่บ้านก่อน เค้าเลยบอกให้แม่เค้าไปพูดให้แม่เราเข้าใจใหม่ หลังจากนั้นเราตกลงกันว่า จะต้องเปลี่ยนนิสัย จนมาอยุวันนึงเราทะเลาะกัน เค้าจะแทงเราจะทำร้ายเรา เพราะคำที่เราพูดกับเค้า เค้าไม่พอใจ แม่เค้าก้เข้ามาห้าม เราก้ยังยืนยันว่าถ่าเค้ากล้าทำเราให้เค้าทำเราเลย แม่เค้าก้ลอกว่าแม่เค้าขอแล้ว เค้าก้ตะโกนกับเราว่าอย่าให้กูเรียกแม่น่ะ ทำไรให้เกียติแม่กุด้วย เราก้เลยงงว่าทำไมตอนไปบ้านเกิดเรายังไม่ให้เกียติแม่เราเลย จนเราออกมาตั้งสติ ประมาน 4 ชม. เราก้ทักไปคุยกับเค้ากับเค้า ทั้งๆที่เราไม่ผิดเรายอมเค้า จนเราไปกรุงเทพด้วยกลับมาเค้าไล่ให้เราออกไปจากบ้านเค้าอีก ไล่เราแบบนี้บ่อยมาก เรายังทนอยู่ต่อไปเรื่อบๆ ทั้งๆที่เค้าก้ไล่เราอยุ่บ่อยๆ เราอยากระบาย เราอยากออกไปอยุ่ไกลๆ แต่เรากลัวอยู่ไใาไเ้