ถ้าท่านไม่อยากเสียเวลาอ่านขอให้กดปิดนะครับ ผมเข้าใจถึงเวลาของท่านมีค่ามากกว่ามานั่งอ่านเรื่องที่ไร้สาระแบบนี้
...คือเรื่องมันมีอยู่ว่า เพื่อนสอบแล้วได้คะแนนไม่ดีถึงขั้นแย่มากๆ แล้วเขาก็ไม่ยอมรับผลและโพสประมาณว่า เขาเคยอยู่"จุดสูงสุดของห่วงโซ่อาหาร"แต่เพราะเจอข้อสอบแบบนี้ แล้วก็โทษอาจารย์ว่าเพราะการสอบแบบนี้ทำให้เขาได้ผลลัพธ์ที่แย่ แน่จริงก็เอาข้อสอบระดับประเทศมาให้เขานั่งเขียนเขาก็สามารถทำได้สบายๆ
...คือ ผมกับเขาไม่ค่อยสนิทกันนะครับแต่เขาชอบมาขอคำปรึกษาผมบ่อยๆผมเลยรู้สึกแย่มากที่เขาคิดแบบนั้นครับ แต่สิ่งที่ผมมองเขา เห็นเป็นเพื่อนมีอะไรก็คอยช่วยกัน แต่การที่เขาโพสอย่างนั้น มันเป็นการดูถูกเพื่อนๆที่เขาเคยขอคำปรึกษา(ไม่ใช่แค่ผมคนเดียว) และอาจารย์ที่สอน
...จริงๆผมก็เตือนเขาไปแล้วว่าอาจารย์ตัดสินอะไรไม่ค่อยเป็นธรรม แต่เขาก็พูดประมาณว่าผมนะไม่ฉลาดพอจะตอบสิ่งที่อาจารย์ต้องการ(จังหวะนั้นผมสตั้นมาก)
...โพสนี้เหมือนจะเป็นการระบายมากกว่า ก็ต้องขออภัยแต่ผมเองก็อยากจะสร้างภูมิคุ้มกันคนประเภทนี้ไว้บ้างเพราะคนแบบนัผมเชื่อว่ามีอีก เลยเป็นจุดประสงค์ทีมาโพสขอคำปรึกษาครับ เราควรจะคิดยังไง ควรจะทำยังไง ผมยังอ่อนต่อโลกและพยายามทำความเข้าใจอยู่ครับ ขอบคุณครับ
หลังจากนี้ผมไม่รู้จะมองหน้าเพื่อนคนนั้นยังไงละครับ เพราะเขาคงมองผมคนละแบบกับที่ผมมองเขาแน่นอน
ปล. ตรงที่ผมเน้นคือในโพสเขามีประโยคนั้นเยอะมาก
ปล2. ท่านอาจสงสัยว่าทำไมผมถึงต้องพิมพ์ข้อความแย่ๆแบบนั้นไว้บรรทัดแรก เพราะผมอยากให้คนที่มีใจจะให้คำปรึกษามาตอบจริงๆครับ ถ้าไม่มีก็ไม่เป็นไรครับ
ขอคำปรึกษา "ความคิด"ของคนที่อยู่"จุดสูงสุด"
...คือเรื่องมันมีอยู่ว่า เพื่อนสอบแล้วได้คะแนนไม่ดีถึงขั้นแย่มากๆ แล้วเขาก็ไม่ยอมรับผลและโพสประมาณว่า เขาเคยอยู่"จุดสูงสุดของห่วงโซ่อาหาร"แต่เพราะเจอข้อสอบแบบนี้ แล้วก็โทษอาจารย์ว่าเพราะการสอบแบบนี้ทำให้เขาได้ผลลัพธ์ที่แย่ แน่จริงก็เอาข้อสอบระดับประเทศมาให้เขานั่งเขียนเขาก็สามารถทำได้สบายๆ
...คือ ผมกับเขาไม่ค่อยสนิทกันนะครับแต่เขาชอบมาขอคำปรึกษาผมบ่อยๆผมเลยรู้สึกแย่มากที่เขาคิดแบบนั้นครับ แต่สิ่งที่ผมมองเขา เห็นเป็นเพื่อนมีอะไรก็คอยช่วยกัน แต่การที่เขาโพสอย่างนั้น มันเป็นการดูถูกเพื่อนๆที่เขาเคยขอคำปรึกษา(ไม่ใช่แค่ผมคนเดียว) และอาจารย์ที่สอน
...จริงๆผมก็เตือนเขาไปแล้วว่าอาจารย์ตัดสินอะไรไม่ค่อยเป็นธรรม แต่เขาก็พูดประมาณว่าผมนะไม่ฉลาดพอจะตอบสิ่งที่อาจารย์ต้องการ(จังหวะนั้นผมสตั้นมาก)
...โพสนี้เหมือนจะเป็นการระบายมากกว่า ก็ต้องขออภัยแต่ผมเองก็อยากจะสร้างภูมิคุ้มกันคนประเภทนี้ไว้บ้างเพราะคนแบบนัผมเชื่อว่ามีอีก เลยเป็นจุดประสงค์ทีมาโพสขอคำปรึกษาครับ เราควรจะคิดยังไง ควรจะทำยังไง ผมยังอ่อนต่อโลกและพยายามทำความเข้าใจอยู่ครับ ขอบคุณครับ
หลังจากนี้ผมไม่รู้จะมองหน้าเพื่อนคนนั้นยังไงละครับ เพราะเขาคงมองผมคนละแบบกับที่ผมมองเขาแน่นอน
ปล. ตรงที่ผมเน้นคือในโพสเขามีประโยคนั้นเยอะมาก
ปล2. ท่านอาจสงสัยว่าทำไมผมถึงต้องพิมพ์ข้อความแย่ๆแบบนั้นไว้บรรทัดแรก เพราะผมอยากให้คนที่มีใจจะให้คำปรึกษามาตอบจริงๆครับ ถ้าไม่มีก็ไม่เป็นไรครับ