งี่เง่าไปไหมคะ

ตั้งแต่เรามีแฟนและคบกับเขามาก็มีปากเสียงกันมาตลอดมีบ้างที่ทะเลาะกันจะเลิกแต่เขาไม่ยอมเลิก จนหลังๆพอเริ่มมีลูกคะเราก็เริ่มรู้สึกว่าความรู้สึกไม่เหมือนเดิม ไม่อบอุ่นเหมือนเดิม เหมือนความรักมันไม่โรแมนติกเหมือนเดิมคะ เลิกงานมาเจอกันก็ไม่ค่อยคุย (เลี้ยงลูก ดูหนัง ดูโทรศัพท์)  
ก่อนหน้านี้เขาเจอหน้าเราจะมีมาอ้อนเรากอดเราหอมเราแต่เดี๋ยวนี้คือความหวานมันหายไปคะ
หลังจากเรารู้สึกว่ามันไม่เหมือนเดิมไม่โอเคเราอ้อนเขาให้นอนกอดเรากับลูกบ้าง หอมเราเหมือนเดิมบ้าง
แต่เมื่อไม่กี่อาทิตย์ก่อนทะเลาะกันว่าเราอ้อนเขาเกินไป เขาเหนื่อยเขาอยากrelaxบ้าง ขอเล่นโทรศัพท์ก่อนบ้าง  เข้าใจนะคะว่าเหนื่อยแต่เราก็ต้องการแค่นี้
เดี๋ยวนี้เรารู้สึกแปลกอะคะ แปลกกับความรู้สึกตัวเองคือ อยากอ้อนแต่บางทีก็ต้องปล่อยเขาเล่นไป กลับบ้านเจอหน้าเขาหงุดหงิดมาก เหมือนเรามีเขาให้อ้อนและมันอ้อนไม่ได้
วันใดวันนึง มีปากมีเสียงกันเราเดินออกจากบ้านอย่างเดียวเลยคะ แต่เขาก็วิ่งมาตามจนกลับไปได้ตลอด
เราบอกเขาเสมอแบบว่าเรารอได้ รอให้เขามาเป็นเหมือนเดิม เขาจะเล่นอะไรก่อนก็ได้
นานเท่าไหร่อยู่ตรงนี้คือรอ แต่ถ้าไม่อยู่คือไม่รอแล้ว และอย่าให้ไม่รอ  เราพูดปิดท้ายไปว่าเราไม่ได้กลัวความรู้สึกใครนะเราแค่กลัวความรู้สึกตัวเอง (เพราะเป็นคนเหมือนขาดความอบอุ่นอะคะ ไม่กลัวเขามีคนใหม่เลยเพราะในใจคิดเสมอว่าเขามีเรามี ไม่กลัวอะไรจริงเพราะเราเด็ดพอ แต่กลัวอย่างเดียวคือความรู้สึกเรา) ตอนนี้จนเป็นคนขี้หงุดหงิด เจอหน้าคนเกลียดยังไม่หงุดหงิดเท่าเห็นหน้าแฟนเลย