ครั้งแรกค่ะ กำลังจะมีอะไรกันแต่เข้าได้แค่นิดเดียวแล้วเลือดมันออก ก็เลยหยุดทำต่อ แบบนี้เลือกว่าเสียพรหมจรรย์ไหมคะ?

กระทู้คำถาม
เขียนกระทู้ครั้งแรกมันก็จะงงๆหน่อยขอโทษด้วยนะคะ

เคยมีแฟนมาแล้ว2คนค่ะ แต่ไม่เคยมีอะไรเลย แต่พอมาเจอคนนี้ !
# คือตอนนั้นเราก็คุยกับรุ่นพี่คนหนึ่งรู้จักกันตั้งนานแล้ว แต่ได้เริ่มคุยแบบจริงๆจังๆก็ประมาณอาทิตย์นึง เราก็นัดเจอกัน ตอนนั้นมันมีงานเทศกาลของจังหวัดด้วยแหละ ก็นัดว่าจะไปเดินด้วยกัน แต่พี่เค้าพึ่งแข่งฟุตบอลเสร็จ แล้วพี่เค้าก็โทรมาถามว่าอยู่ไหน เราก็บอกว่าอยู่บ้าน แล้วพี่เค้าบอกจะมารับ นี้ก็นึกว่าจะพาไปที่งานนั้นไง เราก็โอเคไม่ว่าอะไรก็นัดกันไว้แล้ว พอมารับพี่เค้าก็บอกว่าพี่ขอกลับบ้านไปอาบน้ำก่อนนะ พี่เค้าก็พาไปบ้านก็ไม่ได้คิดอะไร พอถึงบ้านพี่เค้า เรานั่งรออยู่โซฟาข้างล่างดูโทรทัศน์ไป พี่เค้าก็ไปอาบน้ำชั้น2 นั้นแหละพอสักพักก็ลงมา อยู่ดีๆก็มานั่งใกล้แล้วก็มากอด แล้วบอกว่าเราก็คุยกันมาตั้งนานแล้วนะ เมื่อไรจะได้คบกันซักที นี้ก็ตกใจจะผลักตัวออกแต่แรงผู้ชายอะเนอะก็รู้ๆกันอยู่ ได้แต่บอกอย่าๆ ยิ่งพูดยิ่งทำมันหนักขึ้นเรื่อยๆ นี้ก็ดิ้นแหกปากไปดิ ในหัวคิดถึงแต่พ่อกับแม่เลยจ้าแล้วทำไมต้องมาทำอะไรแบบนี้กับคนที่เราไม่เต็มใจด้วย จนมันถึงตอนที่กำลังสอดเข้าไป เจ็บมาก ยิ่งขัดขืนยิ่งเจ็บทนไม่ไหวจริงๆ เฮือกสุดท้ายหลับตาแล้วตะโตนออกมาว่ายังไม่เคย! เท่านั้นแหละพี่เค้าก็อึ้งสักพัก และก็เอาออกทั้งที่ยังไม่ทันได้ขยับหรืออะไรเลยแค่สอดไปได้ครึ่งเดียว เราก็ร้องไห้หนักมากเรากลัวมาก พี่เค้าได้แต่กอดแล้วขอโทษพี่ไม่รู้จริงๆพี่เค้าบอกว่าให้ต่อยหน้าพี่กี่ทีเลยก็ได้ นี้ก็ร้องไห้เลยบอกจะกลับบ้านอย่างเดียว พี่เค้าไปส่งแล้วบอกขอโทษตลอดทาง เราก็เงียบตลอดทาง กลับถึงบ้านก็ไม่ได้เล่าเรื่องนี้ให้ใครที่บ้านฟังเลย พอเช้าวันต่อมาพี่เค้าก็โทรมาง้อแต่เราไม่รับ จนพี่เค้าส่งข้อความมาว่าให้รับสายหน่อยจะคุยด้วย เราก็เลยโอเคถือซะว่าเป็นสายสุดท้าย พี่เค้าก็ขอกลับมาคุยเหมือนเดิมได้มั้ย นี้ก็ก็บอกว่าไม่อย่างเดียวเลยบอกไปว่าให้เลิกยุ่งได้แล้วถ้าไม่อย่างนั้นจะแจ้งตำรวจ พี่เค้าก็ขอโทษเรื่องเมื่อคืน เราก็บอกว่าไม่เป็นไรแล้วก็ตัดสายทิ้งเลย ลบแชททุกอย่าง บล็อคเบอร์ บล็อคเฟซ เสียดายที่รู้จักกันมาสันดานจริงๆก็ออกมาจนได้ เราเลยตัดคนนี้ออกไปจากชีวิตเราเลยก็ว่าได้ #รู้หน้าไม่รู้ใจจริงๆ !


ปล.เราคุยกับใครแม่รู้หมดไม่เคยปิดบังแต่เล่าเรื่องที่เกิดขึ้นให้แม่ฟังไม่ได้จริงๆไม่อย่างนั้นเรื่องไม่จบแน่ก็เลยเลือกที่จะไม่บอกดีกว่า แม่ก็ไม่ได้กักขังหรือไม่ให้ไปไหนนะ แต่ก็ไม่ได้ปล่อยจนเกินไป ไปไหนบอกตลอด เรื่องผู้ชายแม่ก็ไม่ได้ห้ามแต่ขอให้ป้องกันแค่นั้น ในใจก็คิดว่าน่าตาแบบนี้ใครจะมาเอา ไม่คิดว่าจะเกิดขึ้นจริงกับตัวเอง

#หลังจากนั้นก็ไม่กล้ามีใครอีกเลย โสดมา6ปีแล้วค่ะ ก็มีคนเข้ามาคุยอยู่นะคะแต่จะให้เป็นแฟนก็รู้สึกแปลกๆพอจะคบจริงๆ เรื่องนี้ก็เข้ามาในหัวรู้สึกอยากอยู่คนเดียวเฉยเลย ไม่กล้าไว้ใจผู้ชายคนไหนเลยนอกจากเพื่อนตัวเอง


#เลยสงสัยค่ะว่ายังมีพรหมจรรย์อยู่มั้ยทั้งๆที่เข้าไปแค่ครึ่งเดียวเอง แต่เลือดออก คืออยากเก็บมันไว้ให้คนที่จะแต่งงานเป็นคู่ชีวิตกับเราจริงๆค่ะ
แก้ไขข้อความเมื่อ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่