คือตอนนี้ผมอยู่ ม.3นะครับกำลังจะจบแล้ว
คือเวลาที่เรากังวลจะพูดซ้ำอ่ะครับเช่น เวลาหาสมุดไม่เจอแต่ครูกำลังจะเก็บคะแนนสมุดแล้ว เราก็จะพูดประโยคซ้ำๆ เช่น สมุดหายไปไหน พูดเป็นสิบๆครั้ง
หรือเวลาเราเขียนงานให้เพื่อนแล้วลายมือเรากับเพื่อนไม่เหมือนกันเราก็เครียดว่าครูจะว่ามั้ย? ครูจะทำโทษมั้ย? เจ้าของสมุดกลับนิ่งเฉยเหมือนเรื่องปกติแต่เป็นผมที่เครียดแทนเจ้าของสมุด แต่อาการจะสงบก็ต่อเมื่อเหตุการณ์นั้นผ่านไปอย่างปกติ
หรือเวลาฝากเพื่อนส่งงาน เราก็จะมาเครียดครับว่า ได้ส่งมั้ย?
ส่งถูกที่มั้ย? ครูใส่คะแนนหรือยัง? แล้วก็จะถามเพื่อนซ้ำๆ จนเราต้องเห็นกับตาว่าคะแนนใส่ลงในช่องเราแล้วเราถึงจะสบายใจ
ผมเป็นคนขี้กังวล หรือ ผมเป็นคนที่ไม่เชื่อใจใคร หรือผมเป็นคนที่คาดหวังกับเกรดของผมมากเกินไปทำให้ผมเป็นแบบนี้ครับ
หรือเป็นปกติสำหรับเด็กวัยนี้ครับ
ผมควรไปพบหมอมั้ยครับ? มีวิธีแก้มั้ยครับ? แล้วอาการแบบนี้ถ้าปล่อยไปนานๆจะส่งผลต่อการดำเนินชีวิตของผมในอนาคตมั้ยครับ?
ป.ล ขอขอบคุณล่วงหน้าครับ
มีอาการแบบนี้ ผมเป็นอะไรครับ
คือเวลาที่เรากังวลจะพูดซ้ำอ่ะครับเช่น เวลาหาสมุดไม่เจอแต่ครูกำลังจะเก็บคะแนนสมุดแล้ว เราก็จะพูดประโยคซ้ำๆ เช่น สมุดหายไปไหน พูดเป็นสิบๆครั้ง
หรือเวลาเราเขียนงานให้เพื่อนแล้วลายมือเรากับเพื่อนไม่เหมือนกันเราก็เครียดว่าครูจะว่ามั้ย? ครูจะทำโทษมั้ย? เจ้าของสมุดกลับนิ่งเฉยเหมือนเรื่องปกติแต่เป็นผมที่เครียดแทนเจ้าของสมุด แต่อาการจะสงบก็ต่อเมื่อเหตุการณ์นั้นผ่านไปอย่างปกติ
หรือเวลาฝากเพื่อนส่งงาน เราก็จะมาเครียดครับว่า ได้ส่งมั้ย?
ส่งถูกที่มั้ย? ครูใส่คะแนนหรือยัง? แล้วก็จะถามเพื่อนซ้ำๆ จนเราต้องเห็นกับตาว่าคะแนนใส่ลงในช่องเราแล้วเราถึงจะสบายใจ
ผมเป็นคนขี้กังวล หรือ ผมเป็นคนที่ไม่เชื่อใจใคร หรือผมเป็นคนที่คาดหวังกับเกรดของผมมากเกินไปทำให้ผมเป็นแบบนี้ครับ
หรือเป็นปกติสำหรับเด็กวัยนี้ครับ
ผมควรไปพบหมอมั้ยครับ? มีวิธีแก้มั้ยครับ? แล้วอาการแบบนี้ถ้าปล่อยไปนานๆจะส่งผลต่อการดำเนินชีวิตของผมในอนาคตมั้ยครับ?
ป.ล ขอขอบคุณล่วงหน้าครับ