ในกลุ่มเรามีกันอยู่3คนวันนึงเพื่อนเราก็โกรธเรา ซึ่งเราคิดว่ามันไร้สาระมากเลยอ่ะ คือมันจะมีแป้งมันที่เป็นสีๆเอาไว้ทาหน้าอะแล้วเพื่อนก็เอามาทาที่ขาเราแล้วเราตอบกลับว่า”ไม่เอา มันล้างไม่ออก”แค่นี้ไม่ได้ขึ้นเสียงด้วยน่ะแล้วเพื่อนก็ตอบกลับว่า”อ่ะ แค่นี้เองไม่อยากให้เล่นก็บอกดีๆไม่ใช่มาบอกล้างไม่ออก....”แล้วเพื่อนโกรธเราไปเลย ซึ่งเรางงมากเรื่องแค่นี้เพื่อนเปลี่ยนไปขนาดนี้เลยเหรอ??? ซึ่งเราก็เคยบอกเพื่อนและคุยเรื่องแบบนี้บ่อยอะเราไม่ชอบมีเขียนรอยเปื้อนบนตัวเพื่อนก็รู้แต่ยังทำ วันนั้นเราก็ขอโทษไปหลายครั้งมากเพื่อนก็เฉยชากับเราตลอด เพื่อนอีกคนตอนแรกก็คุยๆกับเราสักพักก็เริ่มเงียบแล้วเฉยชาไปอีกคน เราก็ทำไรไม่ได้อ่ะเพราะเค้า2คนก็สนิทกันมานานแล้ว เพื่อนทั้ง2ก็ต่างสนิทกับคนอื่นๆ ส่วนเราก็ตัวคนเดียว เราบอกตรงๆเลยว่าเราอยากคืนดีมากอ่ะ เราคิดถึง ปกติเวลาว่างๆไม่มีอะไรทำเราก็ชอบนั่งดูรูปในมือถือก็มีรูปเรากับเพื่อนเยอะแยะไปหมดเราดันร้องไห้แบบไม่มีเหตุผลอ่ะ เรารู้สึกผูกพันธ์กับเพื่อนยังไงก็ไม่รู้เรียนก็เรียนด้วยกันตลอด หลังเลิกเรียนก็ไปเที่ยวทุกวัน แต่ตอนนี้เจอหน้ากันไม่ได้พูดทักทายอะไรเลย เราจากเป็นคนร่าเริงก็กลายเป็นคนเทาๆเฉาๆขึ้นมาทันที เราไม่เคยโกรธเพื่อนเลยสักครั้งเราว่าก็โตๆกันแล้วอ่ะน่าจะมีเหตุผลกันมากกว่านี้ถ้าเพื่อนเราโกรธง่ายหายเร็วแล้วก็มีเหตุผลมากกว่านี้เราว่าก็คงดีอะ แต่เราว่าเพื่อนคงยังไม่เข้าใจเราจะคืนดีและอธิบายเรื่องแบบนี้กับเพื่อนยังไงดี เพราะเพื่อนเราถ้าโกรธใครแล้วมันจะชอบตัดเพื่อนหมดเลย เเต่เรายังอยากเหมือนเดิมไม่ให้มีอะไรค้างคาใจกันก่อนเรียนจบอ่ะ
อยากคืนดีกับเพื่อนแต่เพื่อนเฉยชามาก