สวัสดีทุกคนครับ มีคำถามที่ต้องการความเห็นและคำตอบครับ ผมเป็นเด็กไวรุ่นอายุ 20ต้นๆ มีแฟนอ่อนกว่าปีนึง
เรื่องมีอยู่ว่า ผมกับแฟนคบกันมา จะเข้าสี่ปีแล้วครับ แต่ก่อนรักมากครับ แต่ผมด้วยความที่เป็นไวรุ่นมีควาต้องการทางเพศสูง
ต้อง มี sex บ่อยมากครับ กับทุกคนที่ยินยอมครับ ในตอนที่ยังคบคนนี้อยู่ และก็โดนจับได้ครับ และก็สันยากับตัวผมเองว่าจะไม่ทำอีก
ต่อเวลาผ่านไปผมก็เอาอีก ห้ามไม่ได้จริงๆครับ มันมีความต้องการอะครับ ผมเลยเริ่มสงสารแฟนตัวเองครับ
ก่อนหน้านี้ผมได้บอกเลิกกับแฟนตัวเองไปแล้วครับ แต่เธอไม่ยอมเลิกครับ ผมก็ไม่อยากให้เธอเสียใจเลยคบกันไปเรื่อยๆ
โดยที่ผม ก็ยังแอบคุย แอบนัดอยุ่เรื่อยๆครับ แค่คิดว่าเดวเธอก็คงเบื่อแล้วเดินออกจากชิวิตผมไปเอง
โดยที่ไม่ต้องทะเลาะกัน ไปแบบเงียบๆ แต่มันไม่เป็นอย่างนั้นครับ คือผมเคยชอบผู้หญิงคนนึงครับ ผมรู้จักผู้หญิงคนนี้มาก่อน
ที่จะเป็นแฟนกับคน ปัจจุบันอีกครับ ในขณะที่ยังคบกับเธออยุ่
ผมก็เคยขอผู้หญิงคนนั้นเป็นแฟน ในแชท แล้วแฟนคนปัจจุบันเห็นเข้าครับ เธอเสียใจมมากครับ ผมดูออก
และก็ได้ทำการกระทำที่ผมเองก็ไม่เคยคิดครับ เธอเงียบไปครับ ผมมารู้ทีหลังว่า เธอไปคุยกับคนอื่นครับหล่อมากด้วย รวยด้ยครับ ดีหว่าผมทุกอย่าง
และก็ได้นัดเจอกันเที่ยวด้วยกันสุดท้ายนอนด้วยกันครับ พอผมรู้เข้าก็เจ็บครับ ทุกวันนี้เวลาคิดถึงเรื่องนี้ก็ยัง มีอาการอยากกระทืบคนครับ
แต่ผู้ชายคนที่เธอ นอนด้วยนั้นเจ้าชู้กว่าผมอีกหลายเท่า ด้วยความหล่อและรวย ผมก็ดูออกและไม่อยากให้เธอคบกับคนแบบนี้เลยครับ
ผมก็ไม่แสดงอาการอะไรมากครับ เพราะรู้ว่าผมเป็นต้นเหตุ แต่ในใจร้อนมากครับ ไม่นานหลังจากนั้นสองคนนี้ก็ไม่ได้ไปกันต่อครับ
เธอก็กลับมาคบกับผม โดยที่ผมมีความโกรดอยุ่ในใจที่พยายามไม่แสดงออกมา ปัญหาผมคือ ผมควรบอกเลิกกับ เธอ ให้เธอไปเจอคนที่ดีกว่ามั้ยครับ
เพื่อเธอจะได้มีความสุข หรือ ผมควรคบกับเธอไปเรื่อยๆเหมือนเดิมครับ ผมรู้ตัวเองว่า อีกไม่นานผมเองคงหยุดกระร่อนครับ แล้วคบกับเธอให้จิงจังขึ้น
ิยากให้เธอมีความสุขครับ ไม่ต้องมาระแวง กับผม ทำยังไงดีครับ ถามว่ารักเธอมั้ย ผมผูกพันกับเธอมากครับ รักก็รักครับ แต่ไม่พอที่ผมจะหยุดในตอนนี้ครับ
เขียนตกหล่นยังไง บอกผมด้วยนะครับ ผมลูกครึ่งครับ
เค้าเรียกรักหรือป่าวครับ
เรื่องมีอยู่ว่า ผมกับแฟนคบกันมา จะเข้าสี่ปีแล้วครับ แต่ก่อนรักมากครับ แต่ผมด้วยความที่เป็นไวรุ่นมีควาต้องการทางเพศสูง
ต้อง มี sex บ่อยมากครับ กับทุกคนที่ยินยอมครับ ในตอนที่ยังคบคนนี้อยู่ และก็โดนจับได้ครับ และก็สันยากับตัวผมเองว่าจะไม่ทำอีก
ต่อเวลาผ่านไปผมก็เอาอีก ห้ามไม่ได้จริงๆครับ มันมีความต้องการอะครับ ผมเลยเริ่มสงสารแฟนตัวเองครับ
ก่อนหน้านี้ผมได้บอกเลิกกับแฟนตัวเองไปแล้วครับ แต่เธอไม่ยอมเลิกครับ ผมก็ไม่อยากให้เธอเสียใจเลยคบกันไปเรื่อยๆ
โดยที่ผม ก็ยังแอบคุย แอบนัดอยุ่เรื่อยๆครับ แค่คิดว่าเดวเธอก็คงเบื่อแล้วเดินออกจากชิวิตผมไปเอง
โดยที่ไม่ต้องทะเลาะกัน ไปแบบเงียบๆ แต่มันไม่เป็นอย่างนั้นครับ คือผมเคยชอบผู้หญิงคนนึงครับ ผมรู้จักผู้หญิงคนนี้มาก่อน
ที่จะเป็นแฟนกับคน ปัจจุบันอีกครับ ในขณะที่ยังคบกับเธออยุ่
ผมก็เคยขอผู้หญิงคนนั้นเป็นแฟน ในแชท แล้วแฟนคนปัจจุบันเห็นเข้าครับ เธอเสียใจมมากครับ ผมดูออก
และก็ได้ทำการกระทำที่ผมเองก็ไม่เคยคิดครับ เธอเงียบไปครับ ผมมารู้ทีหลังว่า เธอไปคุยกับคนอื่นครับหล่อมากด้วย รวยด้ยครับ ดีหว่าผมทุกอย่าง
และก็ได้นัดเจอกันเที่ยวด้วยกันสุดท้ายนอนด้วยกันครับ พอผมรู้เข้าก็เจ็บครับ ทุกวันนี้เวลาคิดถึงเรื่องนี้ก็ยัง มีอาการอยากกระทืบคนครับ
แต่ผู้ชายคนที่เธอ นอนด้วยนั้นเจ้าชู้กว่าผมอีกหลายเท่า ด้วยความหล่อและรวย ผมก็ดูออกและไม่อยากให้เธอคบกับคนแบบนี้เลยครับ
ผมก็ไม่แสดงอาการอะไรมากครับ เพราะรู้ว่าผมเป็นต้นเหตุ แต่ในใจร้อนมากครับ ไม่นานหลังจากนั้นสองคนนี้ก็ไม่ได้ไปกันต่อครับ
เธอก็กลับมาคบกับผม โดยที่ผมมีความโกรดอยุ่ในใจที่พยายามไม่แสดงออกมา ปัญหาผมคือ ผมควรบอกเลิกกับ เธอ ให้เธอไปเจอคนที่ดีกว่ามั้ยครับ
เพื่อเธอจะได้มีความสุข หรือ ผมควรคบกับเธอไปเรื่อยๆเหมือนเดิมครับ ผมรู้ตัวเองว่า อีกไม่นานผมเองคงหยุดกระร่อนครับ แล้วคบกับเธอให้จิงจังขึ้น
ิยากให้เธอมีความสุขครับ ไม่ต้องมาระแวง กับผม ทำยังไงดีครับ ถามว่ารักเธอมั้ย ผมผูกพันกับเธอมากครับ รักก็รักครับ แต่ไม่พอที่ผมจะหยุดในตอนนี้ครับ
เขียนตกหล่นยังไง บอกผมด้วยนะครับ ผมลูกครึ่งครับ