คือเราพักหอกับเพื่อนเเล้วเพื่อนเอาพี่สาวมาอยู่ด้วยเพื่อนบอกเราว่าพี่สาวเขาจะมาอยู่เเค่3เดือนเเค่นั้นแต่นี่จะเป็นปีแล้วก็ไม่เห็นเขาออกสักทีแล้วเราก็ไม่กล้าพูดด้วยเลยไม่รู้จะทำไงพอเราหางานทำได้เขาก็บอกว

พอดีเขามาติดต่องานที่หน่วยงานเลยได้เจอกันโดยบังเอิญ ตอนแรกเราจำไม่ได้หรอกแต่อีกฝ่ายดันความจำดีจำเราได้ก็ทักมาทำให้นึกออกทั้งๆที่อุตส่าห์ลืมคนแบบนี้ไปได้แล้ว ความจำแย่ๆและความโกรธที่เก็บไว้ก็ปะทุขึ้นมา

;(โกดเรื่องไร้สาระแบบโครตไร้สาระอ่ะควรทำใง แต่บางครั่งก้อเบื่อที่เค้าเป็นแบบนี้อ้ะ เห้ออ ?;(

มันเป็นคำที่ไม่สามารถอธิบายได้จริงๆมันจุก มันพูดไม่ออก ทำอะไรก็ผิดไปหมด มันท้อ มันเหนื่อยมันไม่ไหวบอกไหว มัน......ไม่รู้จะทำยังไงดีมันคงไม่ดีพอสำหรับเธอจริงๆ