สวัสดีค่ะ ตอนนี้เรามีปัญหาการเงินค่ะ อันที่จริงปัญหามันยืดเยื้อมานานแล้วแหละค่ะ แล้วเราก็เคยตั้งกระทู้แล้วตั้งแต่ปี 2017 แต่มันยังแก้ปัญหาไม่ได้ซักที
บวกกับระหว่างทางมันดันมีปัญหาต่างๆเพิ่มเข้ามาด้วย
คือเราเป็นเด็กอายุ 20 ปี เรียนมหาลัยใกล้จะจบแล้วอีกปีกว่าๆ ที่บ้านของเราเป็นหนี้อยู่ ตอนแรกแม่กับพ่อเอาบ้านเข้าธนาคาร แล้วไม่ได้จ่ายจนต้องขึ้นศาลเพราะธนาคารจะยึดบ้าน แม่เลยไปกู้เงินกับคนรู้จักมาไถ่บ้านไว้ได้ทันประมาณเกือบๆ 3,000,000 บาท และประเด็นมันอยู่ตรงนี้คือต้องจ่ายเค้าเดือนละประมาณ 30,000 - 50,000 บาท เราก็ไม่แน่ใจค่ะ เพราะแม่เป็นคนจัดการทุกอย่าง ซึ่งที่บ้านนั้นหาเงินได้ไม่ถึงเดือนละหลายหมื่นขนาดนั้น พ่อเป็นข้าราชการแต่โดนหักเงินเดือนจากการกู้เงินมาต่อเติมบ้านและมาใช้จ่ายก่อนหน้านี้ไปแล้วหลายปี จนตอนนี้เหลือเงินเดือนแค่ไม่กี่บาท ส่วนแม่ก็เป็นแม่บ้านไม่ได้ทำงานอะไร จนขาดการส่งดอกเค้าหลายเดือน แม่พยายามจะขายกับข้าวเปิดร้านอาหาร แต่ก็ยังไม่ไหว ขายได้วันละไม่เท่าไหร่ ซึ่งตอนแรกๆเลยตัดสินใจจะขายบ้านกัน บ้านเราหลังใหญ่พอสมควร มีบิ้วอินเฟอร์นิเจอร์ไม้สักอะไรประมาณนี้ค่ะ (เนื่องจากประมาณ 20 กว่าปีก่อนแม่ก็ขายของ ทำธุรกิจ หาเงินได้เยอะพอสมควร เรียกว่าที่บ้านเคยมีฐานะน่ะแหละค่ะ) แล้วแม่ตั้งราคาไว้ที่ประมาณ 3,800,000 - 4,000,000 บาท ประมาณนี้ แต่หาคนซื้อไม่ได้เลย ส่วนเจ้าหนี้นั้นเค้าก็พยายามหาลูกค้าให้เพราะเค้าอยากได้เงินเค้าคืน แต่เค้าจะขายราคาถูก ซึ่งในความคิดของครอบครัวเราคือถ้าขายราคานั้นเราคืนหนี้เค้าหมดก็จริง แต่ที่บ้านเราจะไม่เหลืออะไรเลย ขาดทุนด้วยซ้ำ ไม่มีแม้แต่เงินจะสร้างตัวกันใหม่ พ่อกับแม่เราเลยยังไม่ขาย
จนสุดท้ายแม่เราเครียดมาก เส้นเลือดในสมองแตก ได้รับการผ่าตัด เป็นผู้ป่วยติดเตียงไปแล้วค่ะ และหลังจากนั้นมาเรากับพ่อก็ยังไม่ได้คุยอะไรกับเจ้าหนี้เลย เค้าติดต่อเรื่องหนี้ของบ้านเรากับญาติๆของเราแทน เพราะ เจ้าหนี้เค้าเคยพาคนมาดูบ้านแล้ว พ่อก็บอกราคาไปตามเดิมที่แม่เคยตั้งไว้ แต่เค้าก็ไม่ยอม เค้าก็พูดว่าเดี๋ยวไปคุยกับญาติเราแทนเพราะคุยง่ายกว่า (เพราะญาติๆของเราอยากให้ขาย ราคาเท่าไหร่ก็ขายๆไปก่อน ซึ่งเค้าไม่เข้าใจว่ามันจะไม่เหลืออะไรติดตัวเลย) พ่อของเราเป็นคนไม่ชอบพูด ยิ่งได้ยินเค้าพูดแบบนี้เลยยิ่งไม่อยากคุยไปใหญ่ ปล่อยให้เค้าไปคุยกันเอง เพราะเค้ามองเหมือนว่าพ่อไม่ใช่เจ้าของบ้านไปแล้ว
จนถึงตอนนี้ก็ยืดเยื้อมาปีกว่าแล้วค่ะ ขาดการส่งดอก ไม่ติดต่อกับเจ้าหนี้โดยตรง เพราะเรากับพ่อไม่รู้จะหาเงินมาจากทางไหนไปคืนเค้า คิดแล้วคิดอีก หรือถ้าจะขายก็หาคนซื้อไม่ได้ หรือถ้าอย่างนั้นเค้าก็จะมายึดบ้านเรา ซึ่งจะยิ่งไม่ได้อะไรเลย
พรุ่งนี้พ่อกะว่าจะพาเราเข้าไปคุยกับเค้า ขอวอนสมาชิก pantip ทั้งหลาย ไม่ว่าจะพี่ๆป้าๆน้าๆ ช่วยหาทางแก้ไขช่วยเราด้วยได้ไหมคะ เราไม่อยากขายบ้าน ไม่อยากให้เค้ามายึด และไม่ใช่ว่าเราจะหนีหนี้หรือจะไม่จ่ายนะคะ แต่เราแค่อยากหาวิธีที่ดีๆให้ได้ก่อน เราคิดได้แค่ว่าจะขอเค้ารออีกสักพักได้ไหม รอให้เราเรียนจบและทำงาน เราจะค่อยๆส่งเงินให้เค้าทุกเดือน หรือถ้ามีเงินเดือนแล้วอาจจะเอาบ้านเข้าธนาคาร อะไรก็ว่ากันไป
และถ้าถามว่าทำไมถึงยึดติดไม่อยากขายนัก ก็ขอตอบได้เลยว่า เรายึดติดจริงค่ะ แต่เรากับพ่อมีเหตุผล เนื่องจากตอนแรกตัดสินใจจะขายแล้วแต่มันไม่ได้ราคาตามที่ตั้งไว้ มันจะทำให้บ้านเราไม่มีเงินเหลือตั้งตัวกันเลย เลยไม่ขาย แล้วยิ่งแม่มาเป็นแบบนี้อีก เราก็เลยอยากมีบ้านหลังนี้เอาไว้ เพื่อที่จะเอาแม่กลับมาอยู่ที่บ้าน เพราะตอนนี้จ้างศูนย์ดูแลผู้ป่วยดูแลแม่แทน โดยญาติช่วยออกค่าใช้จ่ายค่ะ และถ้าเป็นไปได้เราก็อยากให้แม่มาอยู่ที่บ้าน และจ้างพยาบาลดูแล เพื่อที่จิตใจแม่จะได้ดีขึ้นเร็วกว่าการที่ไปอยู่ที่ไหนกับใครก็ไม่รู้ที่แม่ไม่รู้จักค่ะ
ช่วยแสดงความคิดเห็น หรือเสนอทางแก้ไขช่วยหน่อยนะคะ ขอบคุณมากค่ะ
จัดการกับหนี้ 3 ล้านยังไงดีคะ (ขอวิธีไปคุยกับเจ้าหนี้)
บวกกับระหว่างทางมันดันมีปัญหาต่างๆเพิ่มเข้ามาด้วย
คือเราเป็นเด็กอายุ 20 ปี เรียนมหาลัยใกล้จะจบแล้วอีกปีกว่าๆ ที่บ้านของเราเป็นหนี้อยู่ ตอนแรกแม่กับพ่อเอาบ้านเข้าธนาคาร แล้วไม่ได้จ่ายจนต้องขึ้นศาลเพราะธนาคารจะยึดบ้าน แม่เลยไปกู้เงินกับคนรู้จักมาไถ่บ้านไว้ได้ทันประมาณเกือบๆ 3,000,000 บาท และประเด็นมันอยู่ตรงนี้คือต้องจ่ายเค้าเดือนละประมาณ 30,000 - 50,000 บาท เราก็ไม่แน่ใจค่ะ เพราะแม่เป็นคนจัดการทุกอย่าง ซึ่งที่บ้านนั้นหาเงินได้ไม่ถึงเดือนละหลายหมื่นขนาดนั้น พ่อเป็นข้าราชการแต่โดนหักเงินเดือนจากการกู้เงินมาต่อเติมบ้านและมาใช้จ่ายก่อนหน้านี้ไปแล้วหลายปี จนตอนนี้เหลือเงินเดือนแค่ไม่กี่บาท ส่วนแม่ก็เป็นแม่บ้านไม่ได้ทำงานอะไร จนขาดการส่งดอกเค้าหลายเดือน แม่พยายามจะขายกับข้าวเปิดร้านอาหาร แต่ก็ยังไม่ไหว ขายได้วันละไม่เท่าไหร่ ซึ่งตอนแรกๆเลยตัดสินใจจะขายบ้านกัน บ้านเราหลังใหญ่พอสมควร มีบิ้วอินเฟอร์นิเจอร์ไม้สักอะไรประมาณนี้ค่ะ (เนื่องจากประมาณ 20 กว่าปีก่อนแม่ก็ขายของ ทำธุรกิจ หาเงินได้เยอะพอสมควร เรียกว่าที่บ้านเคยมีฐานะน่ะแหละค่ะ) แล้วแม่ตั้งราคาไว้ที่ประมาณ 3,800,000 - 4,000,000 บาท ประมาณนี้ แต่หาคนซื้อไม่ได้เลย ส่วนเจ้าหนี้นั้นเค้าก็พยายามหาลูกค้าให้เพราะเค้าอยากได้เงินเค้าคืน แต่เค้าจะขายราคาถูก ซึ่งในความคิดของครอบครัวเราคือถ้าขายราคานั้นเราคืนหนี้เค้าหมดก็จริง แต่ที่บ้านเราจะไม่เหลืออะไรเลย ขาดทุนด้วยซ้ำ ไม่มีแม้แต่เงินจะสร้างตัวกันใหม่ พ่อกับแม่เราเลยยังไม่ขาย
จนสุดท้ายแม่เราเครียดมาก เส้นเลือดในสมองแตก ได้รับการผ่าตัด เป็นผู้ป่วยติดเตียงไปแล้วค่ะ และหลังจากนั้นมาเรากับพ่อก็ยังไม่ได้คุยอะไรกับเจ้าหนี้เลย เค้าติดต่อเรื่องหนี้ของบ้านเรากับญาติๆของเราแทน เพราะ เจ้าหนี้เค้าเคยพาคนมาดูบ้านแล้ว พ่อก็บอกราคาไปตามเดิมที่แม่เคยตั้งไว้ แต่เค้าก็ไม่ยอม เค้าก็พูดว่าเดี๋ยวไปคุยกับญาติเราแทนเพราะคุยง่ายกว่า (เพราะญาติๆของเราอยากให้ขาย ราคาเท่าไหร่ก็ขายๆไปก่อน ซึ่งเค้าไม่เข้าใจว่ามันจะไม่เหลืออะไรติดตัวเลย) พ่อของเราเป็นคนไม่ชอบพูด ยิ่งได้ยินเค้าพูดแบบนี้เลยยิ่งไม่อยากคุยไปใหญ่ ปล่อยให้เค้าไปคุยกันเอง เพราะเค้ามองเหมือนว่าพ่อไม่ใช่เจ้าของบ้านไปแล้ว
จนถึงตอนนี้ก็ยืดเยื้อมาปีกว่าแล้วค่ะ ขาดการส่งดอก ไม่ติดต่อกับเจ้าหนี้โดยตรง เพราะเรากับพ่อไม่รู้จะหาเงินมาจากทางไหนไปคืนเค้า คิดแล้วคิดอีก หรือถ้าจะขายก็หาคนซื้อไม่ได้ หรือถ้าอย่างนั้นเค้าก็จะมายึดบ้านเรา ซึ่งจะยิ่งไม่ได้อะไรเลย
พรุ่งนี้พ่อกะว่าจะพาเราเข้าไปคุยกับเค้า ขอวอนสมาชิก pantip ทั้งหลาย ไม่ว่าจะพี่ๆป้าๆน้าๆ ช่วยหาทางแก้ไขช่วยเราด้วยได้ไหมคะ เราไม่อยากขายบ้าน ไม่อยากให้เค้ามายึด และไม่ใช่ว่าเราจะหนีหนี้หรือจะไม่จ่ายนะคะ แต่เราแค่อยากหาวิธีที่ดีๆให้ได้ก่อน เราคิดได้แค่ว่าจะขอเค้ารออีกสักพักได้ไหม รอให้เราเรียนจบและทำงาน เราจะค่อยๆส่งเงินให้เค้าทุกเดือน หรือถ้ามีเงินเดือนแล้วอาจจะเอาบ้านเข้าธนาคาร อะไรก็ว่ากันไป
และถ้าถามว่าทำไมถึงยึดติดไม่อยากขายนัก ก็ขอตอบได้เลยว่า เรายึดติดจริงค่ะ แต่เรากับพ่อมีเหตุผล เนื่องจากตอนแรกตัดสินใจจะขายแล้วแต่มันไม่ได้ราคาตามที่ตั้งไว้ มันจะทำให้บ้านเราไม่มีเงินเหลือตั้งตัวกันเลย เลยไม่ขาย แล้วยิ่งแม่มาเป็นแบบนี้อีก เราก็เลยอยากมีบ้านหลังนี้เอาไว้ เพื่อที่จะเอาแม่กลับมาอยู่ที่บ้าน เพราะตอนนี้จ้างศูนย์ดูแลผู้ป่วยดูแลแม่แทน โดยญาติช่วยออกค่าใช้จ่ายค่ะ และถ้าเป็นไปได้เราก็อยากให้แม่มาอยู่ที่บ้าน และจ้างพยาบาลดูแล เพื่อที่จิตใจแม่จะได้ดีขึ้นเร็วกว่าการที่ไปอยู่ที่ไหนกับใครก็ไม่รู้ที่แม่ไม่รู้จักค่ะ
ช่วยแสดงความคิดเห็น หรือเสนอทางแก้ไขช่วยหน่อยนะคะ ขอบคุณมากค่ะ