ไม่รู้จะระบายลงยังไงให้สมกับความเจ็บปวดที่ได้รับ... คบกับแฟนมา 10กว่า ปี พึ่งแต่งงาน
ผู้ชายบอกเลิกตอนธันวาคม เพราะว่าไม่เหมือนเดิมแล้ว รับความรู้สึกที่มีกับเราไม่เหมือนเดิมแล้ว เค้าว่าเราจุกจิกกับเค้ามากไป
เรานอนรพ.ปลาย ธันวาคม ผู้ชายกลับมาบ้าน มาเก็บของเราทุกอย่าง ออกจากบ้านที่เป็นเรือนหอ ในคืนที่เรา นอน โรงพยาบาล
เราออกจากรพ. มาถึงบ้าน ของเราทุกอย่างอยุ่หน้าบ้าน ตอนนั้นอึ้งไปหมด สมองรวนไปหมด โทรศัพท์ โทรหาแม่ ทุกอย่างเกิดขึ้นอย่างรวดเร็ว
หลังจากนั้นเราก็กลับบ้านเรา ร้องเหมือนคนจะตาย ร้องจนเเทบหมดลมหายใจ ทุกคืน ทุกวัน ต้องนอนกอดแม่ ช่วงปีใหม่ที่ผ่านมา เป็นปีที่ย่ำแย่มาก
ก่อนหน้า ที่จะเลิกกัน เราพอจะรู้มาบ้างว่าเค้า
มีคนอื่นแต่ไม่คิดว่าถึงขนาดนี้ เพื่อนเค้าบอกว่า คืน วันไปแต่งงานกับเรา ผู้หญิงคนนั้นก็ยัง vdo call มาหา หลังจากเลิกกะเรา ไม่ถึง 3 วัน เค้าก็ไปกับผู้หญิงคนนั้น แต่บอกทุกคน ว่า ไม่มีใคร ส่งข้อความหาเรา ว่าได้ใช้ชีวิตกับครอบครัวคือสบายใจ แต่ความเป็นจริงไม่ใช่เลย คือเค้ามีอีกคนมาตลอด และผู้หญิงคนใหม่ พยายาม ที่จะติดตามเรา ตลอด พยายาม ดูว่ายังไง และ มาราวี พยายาม แขวะนุ้นนี่นั้น และที่สำคัญ ผู้ชาย ส่งมาทวงค่าโทรศัพท์ ที่พึ่งซื้อให้หลังแต่งงาน ตอนนี้ได้แต่คิดว่าทำไม ชีวิต ต้องมาเจออะไรแบบนี้ ผู้ชายพยายามบอกทุกคนว่าที่เลิกกับเราเพราะเรานิสัยเสีย ไม่ได้เลิกเพราะมีคนอื่น
เวลาผ่านมา เกือบ 2เดือนแล้ว แต่ทุกอย่างดูเหมือนจะไม่จบ เราพยายามเงียบจนแทบไม่อยากยุ่งเกี่ยวอะไร พยายามเฉยและนิ่ง เพราะเราคิดว่าสิ่งที่เราเจอหนักมากพอแล้ว ไม่อยากยุ่งเกี่ยว ไม่อยากรับรู้อะไรแล้ว เราพยายาม ไม่คุยไม่ยุ่งเกี่ยวไม่ตอบโต้ แต่สิ่งที่ได้รับกลับตรงกันข้าม ทั้งส่งมาทวงตัง ต่างๆนานา
คือไม่คิด เลยว่าคนรู้จักมา10ปีกว่าจะทำกันขนาดนี้ ตอนนี้เหมือนรู้สึกโดนแทงข้างหลัง เหมือนทุกอย่างมันพัง ที่เรายืนหยัดทุกวันนี้เพราะมีแม่ ที่คอยให้กำลังใจ ครอบครัวสำคัญจริงๆ ถามทุกวันนี้ลืมความเจ็บปวดที่ได้รับหรือยัง ก็ยัง เพราะมันยังมีเรื่องทิ่มแทงจิตใจตลอด
อ่อนแอ เหลือเกินไม่มีวันไหน ที่หลับสนิทเลยค่ะ
อยากก้าวผ่านไปได้แล้วเหลือ...เจ็บจนเกินใจจะรับไหว ที่สำคัญ สงสารแม่ค่ะ
ขอกำลังใจในวันที่ยังอ่อนแอหน่อยค่ะ
ผู้ชายบอกเลิกตอนธันวาคม เพราะว่าไม่เหมือนเดิมแล้ว รับความรู้สึกที่มีกับเราไม่เหมือนเดิมแล้ว เค้าว่าเราจุกจิกกับเค้ามากไป
เรานอนรพ.ปลาย ธันวาคม ผู้ชายกลับมาบ้าน มาเก็บของเราทุกอย่าง ออกจากบ้านที่เป็นเรือนหอ ในคืนที่เรา นอน โรงพยาบาล
เราออกจากรพ. มาถึงบ้าน ของเราทุกอย่างอยุ่หน้าบ้าน ตอนนั้นอึ้งไปหมด สมองรวนไปหมด โทรศัพท์ โทรหาแม่ ทุกอย่างเกิดขึ้นอย่างรวดเร็ว
หลังจากนั้นเราก็กลับบ้านเรา ร้องเหมือนคนจะตาย ร้องจนเเทบหมดลมหายใจ ทุกคืน ทุกวัน ต้องนอนกอดแม่ ช่วงปีใหม่ที่ผ่านมา เป็นปีที่ย่ำแย่มาก
ก่อนหน้า ที่จะเลิกกัน เราพอจะรู้มาบ้างว่าเค้า
มีคนอื่นแต่ไม่คิดว่าถึงขนาดนี้ เพื่อนเค้าบอกว่า คืน วันไปแต่งงานกับเรา ผู้หญิงคนนั้นก็ยัง vdo call มาหา หลังจากเลิกกะเรา ไม่ถึง 3 วัน เค้าก็ไปกับผู้หญิงคนนั้น แต่บอกทุกคน ว่า ไม่มีใคร ส่งข้อความหาเรา ว่าได้ใช้ชีวิตกับครอบครัวคือสบายใจ แต่ความเป็นจริงไม่ใช่เลย คือเค้ามีอีกคนมาตลอด และผู้หญิงคนใหม่ พยายาม ที่จะติดตามเรา ตลอด พยายาม ดูว่ายังไง และ มาราวี พยายาม แขวะนุ้นนี่นั้น และที่สำคัญ ผู้ชาย ส่งมาทวงค่าโทรศัพท์ ที่พึ่งซื้อให้หลังแต่งงาน ตอนนี้ได้แต่คิดว่าทำไม ชีวิต ต้องมาเจออะไรแบบนี้ ผู้ชายพยายามบอกทุกคนว่าที่เลิกกับเราเพราะเรานิสัยเสีย ไม่ได้เลิกเพราะมีคนอื่น
เวลาผ่านมา เกือบ 2เดือนแล้ว แต่ทุกอย่างดูเหมือนจะไม่จบ เราพยายามเงียบจนแทบไม่อยากยุ่งเกี่ยวอะไร พยายามเฉยและนิ่ง เพราะเราคิดว่าสิ่งที่เราเจอหนักมากพอแล้ว ไม่อยากยุ่งเกี่ยว ไม่อยากรับรู้อะไรแล้ว เราพยายาม ไม่คุยไม่ยุ่งเกี่ยวไม่ตอบโต้ แต่สิ่งที่ได้รับกลับตรงกันข้าม ทั้งส่งมาทวงตัง ต่างๆนานา
คือไม่คิด เลยว่าคนรู้จักมา10ปีกว่าจะทำกันขนาดนี้ ตอนนี้เหมือนรู้สึกโดนแทงข้างหลัง เหมือนทุกอย่างมันพัง ที่เรายืนหยัดทุกวันนี้เพราะมีแม่ ที่คอยให้กำลังใจ ครอบครัวสำคัญจริงๆ ถามทุกวันนี้ลืมความเจ็บปวดที่ได้รับหรือยัง ก็ยัง เพราะมันยังมีเรื่องทิ่มแทงจิตใจตลอด
อ่อนแอ เหลือเกินไม่มีวันไหน ที่หลับสนิทเลยค่ะ
อยากก้าวผ่านไปได้แล้วเหลือ...เจ็บจนเกินใจจะรับไหว ที่สำคัญ สงสารแม่ค่ะ