ความสัมพันธ์นี้เริ่มจากการเป็นเพื่อนกันมาก่อนแล้วเกิดความรู้สึกที่มันเกินเลยต่อกัน แต่อีกฝ่ายกลับบอกว่าไม่สามารถคบกันได้และไม่รู้ว่าจะคบกันได้มั้ยในอนาคตแต่ขอให้อยู่กันแบบนี้ อยู่ในสถานะที่เป็นมากกว่าเพื่อน แต่ไม่ใช่แฟนเลยตั้งชื่อความสัมพันธ์นี้ว่า "เพื่อนชุบแป้งทอด" เป็นความสัมพันธ์ที่สามารถไปไหนมาไหนด้วยกันได้ กินข้าว ดูหนัง ทำกิจกรรมต่างๆด้วยกันได้ทุกอย่างแต่ไม่มีสิทธิ์หึง ไม่มีสิทธิ์หวง ถ้าอีกฝ่ายจะไปไหน ทำอะไรห้ามจู้จี้หรือห้ามออกคำสั่ง โดยเค้าให้เหตุผลว่า เป็นเพื่อนกันแบบนี้มันดีอยู่แล้ว ไม่ต้องมาคอยระแวงหรือรู้สึกเป็นเจ้าของกันและกัน แล้วอีกอย่าง "ไม่มีวันเลิกกันด้วย" แต่ทุกความสัมพันธ์มันจะมีอีกฝ่ายที่รู้สึกมากกว่าเสมอ ใช่ค่ะ !! คือเราเอง เราคิดว่าเรารักเค้าจนล้ำเส้นคำว่าเพื่อนไปแล้ว แต่แค่อยากรักษาเค้าไว้ให้เค้าอยู่กับเราต่อไป มันเป็นความสัมพันธ์ที่ใกล้นะคะ แต่ความจริงแล้วมันห่างไกลเหลือเกิน เรามีความสุขทุกครั้งที่เราได้อยู่กับเค้า ถึงเพื่อนหลายคนอาจจะบอกเราว่ามันเป็นความสุขหลอกๆ เรากำลังหลอกตัวเองอยู่ก็ตาม แต่เราไม่อยากเสียเค้าไป ถ้าเราตัดสินใจที่จะหยุดเราคงจะเสียทั้งเพื่อนและเสียทั้งคนที่เรารักไปด้วย เราก็เลยต้องอยู่ต่ออยากลองดูซักตั้ง และคิดว่าคงจะอยู่จนกว่าเค้าจะเจอคนที่ใช่ หรือ บางทีเค้าอาจจะมีใจให้เราบ้างแล้วเราคงจะได้สมหวังในซักวัน ใครมีประสบการณ์แบบนี้บ้างคะ มาแชร์กันได้นะ พวกคุณจัดการกับตัวเองกันยังไง ??