สวัสดีค่ะถามตามหัวข้อเลยค่ะ เหตุการณ์ที่เจอก็ประมานนี้ค่ะ
เริ่มต้นเราไม่รู้นะเราทำอะไรผิดไม่ถูกใจเค้าแต่ดูเหมือนเค้าจะไม่ชอบเราที่เราไปรักกับลูกชายเค้า คงกลัวลูกชายไม่รักกลัวลูกชายจะรักตัวเองน้อยกว่าอะไรแบบนี้ร่ะมั้งแต่ความรักแบบนี้มันก็เป็นความรักคนละแบบกันปะเรารู้สึกได้นะใครชอบไม่ชอบเราแต่เค้าก็พยายามจะทำดีกับเราทั้งที่ไม่ชอบอะนะ ตอนคบกันพอแฟนกับบ้านที่พิดโลก เราโทรหาแฟนเราคือคนเคยอยู่ด้วยกันก็คิดถึง โทรหาบ้างช่วงไม่ได้เจอ เค้าก็พูดใส่โทรศัพท์ประมานว่าจะคุยอะไรนักหนาจับแต่โทรศัพท์ จริงๆเราโทรหาแฟนเราน้อยมากเลยนะแต่ที่มันจับโทรศัพท์บ่อยๆและไม่ทำอะไรอาจเป็นเพราะเล่นเกมส์ในโทรศัพท์มั้ง เราก็เลยไม่ค่อยกล้าโทรหาแฟนเวลามันกลับบ้านที่พิดโลก (บอกตรงๆไม่อยากได้ยินเวลาเค้าบ่นเรารู้สึกไม่ดี) แล้วพอเค้าอารมณ์เสียอะไรมักจะมาลงที่คนรอบข้างอะ บางทีเค้าก็หงุดหงิดไม่มีสาเหตุและก็พูดเรียนเริน ไรมีมงมีเมีย แล้วจังหวะนั่นคือเราถือสายอยู่เราก็เลยได้ยินเราก็พยายามเข้าใจเค้าว่าเค้าคงหวงลูกอะเนอะ แต่เค้าจะรู้ไหมว่าตอนอยู่ด้วยกันเราดูแลลูกเค้าทุกอย่าง อย่างดีบางทีเหมือนไม่มีค่าอะไรเลย ไม่เคยเรียกร้องหรือได้อะไรกับมาด้วยซ้ำแต่เราก็ทำให้  เราเองก็พยายามเข้าใจแม่แฟนพยายามปรับตัว แต่เหมือนยิ่งเรายอมเราปรับตัวเราอดทนคนแบบเค้ายิ่งได้ใจ ทำอะไรไม่เคยแคร์ความรู้สึกใคร  ขี้สั่ง  ขี้บ่น เอาแต่ใจ ทำอะไรต้องได้ดังใจสั่งทุกคนที่อยากสั่งไม่คิดว่าหัวหงอกหัวดำ คือมาบ้านเราทีนี่พ่อกับแม่เราอย่างกะขี้ข้าเค้าเลยอะ อยากทำอะไรกินตามใจสบายใจไม่มีความเกรงใจอย่างกะบ้านตัวเองสั่งแม่เราโน้นนี่นั้น แม่เราก็ยอมก็ทำทั้งๆที่แม่เราแก่กว่านะ เค้าก็ไม่สนใจ แล้วชอบสั่งแม่เราด้วยนะเหมือนรู้ดีทุกอย่างอะสอนให้แม่เอากล้วยสุกไปนึ่งก่อนเอาให้หลานกิน จริงๆแม่เราเองมีลูกตั้ง3คนเลี้ยงมาโตหมดแล้วทำไมแม่แฟนถึงมาสอนแม่เราได้ งงใจ.คือเค้าไม่เกรงใจแม่เราเลยอะ นิสัยแย่มาก ตอนที่เราท้องลูกเราอยู่ก็พูดใส่เราว่าเป็นผู้ชายก็เอามานี่นะแต่ถ้าเป็นผู้หญิงไม่ต้องเอามาให้นะ คือเราได้ยินเราก็รู้สึกแย่แล้วอะแต่ก็เก็บไว้ พออัตตร้าซาวมาเป็นผู้ชายก็พูดอีกว่าถ้าเป็นแฝดก็ดีเอามานี่คนหนึ่งไว้นั่นคนหนึ่ง คือเค้าคิดอะไรอยู่เค้าพูดอะไรแคร์ความรู้สึกคนฟังบ้างไหม? นี่แหละนะเค้าเรียกว่าพูดไม่คิด พอเราท้องได้8เดือนก็โทรมาบอกอยากให้เรากลับบ้านเค้าไปคลอดที่  รพ.พระพุทธชินราช คือเราฝากครรภ์ รพ.พระมงกุฏและเราก็อยากเลือกเองเลือกที่เราคิดว่าดีที่สุดสำหรับเราตอนนั่น เป็นท้องแรกเราก็กลัวไปหมด เค้าก็ไม่เข้าใจมีการพูดว่าไม่อยากมาก็ไม่ต้องมา  ไม่มาตอนนี้ก็ไม่ต้องมาอีกเลย เราได้รู้ที่เค้าพูดคือเราเสียใจมากนะที่เค้าไม่เข้าใจอะไรเราเลย  เราเก็บความรู้สึกและอดทนมาตลอด เพราะคิดว่าเค้าเป็นแม่แฟนเป็นคนที่เราต้องให้ความรักและความเคารพ แต่เราให้ไปเค้าไม่เคยแคร์เลยกับทำลายความรู้สึกเราทีละนิดๆ  เราบอกตรงๆว่าเราเหมือนระเบิดเวลาอะ  ที่เก็บความเสียใจไว้และมันใกล้หมดเวลาคอยที่จะระเบิดอะ  และตอนช่วงงานแต่งนะเป็นอะไรที่เค้าเจ้ากี่เจ้าการมากเลยนะจะเอาโน้นเอานี่เอานั่นแต่คือไม่มีตัง!! สินสอดที่คุยไว้ก็มีไม่ถึง  ทองก็ไม่มีแต่เรื่องเยอะสั่งโน้นเอานั้นเอานี่ สั่งไปหมดทุกคน  สั่งทั้งคนไม่รู้จักพวกแม่ครัวที่มาช่วยด้วยใจให้แม่เราวันงานอะ  ทั้งๆที่คุยกับที่บ้านเราไว้ว่าจัดเล็กๆเพราะเราก็ท้องแล้วใกล้คลอดแล้วด้วยทำให้ถูกต้องก็พอไม่ต้องใหญ่ แต่เหมือนเค้าเป็นคนหน้าใหญ่อะต้องจัดใหญ่ชวนคนมาเยอะๆ  และชวนคนจากแถวบ้านจากพิดโลกมางานแต่งที่นครนายก แล้วก็บอกเรากับแฟนว่าแม่ต้องช่วยค่ารถคนที่มาจากพิดโลกและตัวเองไม่มีตัง สุดท้ายมาเอาเงินใส่ซองผูกข้อมือลูกวันงานบอกเอาไปให้ค่ารถคนที่เค้ามา คืองานแบบนี้เค้ามาด้วยใจไหม  ใครมาได้ก็มา  มาไม่ได้ก็ไม่เป็นไรปะ  แต่สุดท้ายเค้าก็เอาเงินใส่ซองของคนในงานไปเกือบครึ่ง  เราก็ไม่ว่าอะไร  ไม่คิดอะไรเพราะคิดว่านี่คือแม่อีกคนเค้าคงคิดดีแล้ว  อย่างไงเค้าก็ยังคงรักลูกเอ็นดูเราบ้าง เค้ายังอุตส่าห์มาจัดงานให้เราทั้งๆที่ไม่ค่อยมีตัง  เราเองก็คิดปลอบใจตัวเองแบบนั้นพยายามมองโลกในแง่ดี!!!  แต่โลกเรามันสวยเกินไปคนอย่างเค้าเลยได้ใจทำอะไรไม่เคยแคร์และพอเราคลอดเราขอย้ายมาคลอดที่ รพ.นครนายกเนื่องจากอยากอยู่ใกล้บ้านใกล้แม่ของตัวเองมันอุ่นใจดี  เชื่อไหมตอนนั้นแม่แฟนเค้ามารับงานทำอยู่แค่ตรงปทุมแค่นี้เอง เราคลอดเค้ายังไม่เคยมาเยี่ยมเราเลย  มีแต่พ่อแฟนที่โทรมาถามอาการเรากับลูก  จนเราออกจาก รพ. แต่ลูกยังออกไม่ได้เนื่องจากหายใจเร็วและต้องอยู่ตู้อบ.ระหว่างนั้นเราก็ต้องเที่ยวไปเที่ยวมาบ้านกับ  รพ.เพื่อมาให้นมและมาดูลูก แม่แฟนเค้าไม่เคยมาเยี่ยมเรากะลูกเลย  มาอีกทีวันรับลูกกลับบ้าน วันที่ลูกเราออกจาก รพ.เค้ามารับกลับแต่ตอนเค้ามาเชื่อไหมเค้ามาถึงเรายกมือไหว้เค้าปกติ แต่เค้าทำเหมือนไม่สนใจและก็มาเอาแต่หลานไป  เห่อหลานมาก คือแบบออกจากห้องเด็กมาของและสัมภาระเยอะแยะ เค้าไม่สนใจเลยเอาแต่หลานไป  ไม่ช่วยคนพึ่งคลอดถือเลยสักนิดเดียวเอาแต่หลานอย่างเดียว จะบอกว่าตอนนั้นแฟนก็ยังไม่ขึ้นมารับเพราะมันมั่วแต่หาที่จอดรถอยู่  เราก็เลยถือลงมาแบบพลุงพลัง  ในขนาดที่เค้าเดินตัวปลิวไม่สนใจเราเลยสักนิด  เราก็มองในแง่ดีอย่างน้อยเค้าก็รักหลาน. แต่ข้างในคือเสียความรู้สึกแล้วอะ และพอกลับมาบ้านก็เจ้ากี่เจ้าการทุกอย่างอีกให้หากระโด้ง  ให้ลูกนอนกระโด้งบ้านเราไม่มีก็ให้แม่เราไปหายืมข้างบ้านมาให้  แล้วก็ให้แม่เราไปคุยกับยายแก่ๆข้างบ้านที่แก่อายุ90กว่าจะ100แล้วมาให้มารับขวัญหลานทั้งๆที่ยายแกก็เดินไม่ค่อยไหว  แม่แฟนเราก็ไม่เกรงใจไปให้แฟนเรากับพ่อแฟนไปจูงเค้ามาให้ลำบาก  นี่แหละคนเห็นแกตัว คนไม่มีความเกรงใจเรากับแม่ก็ยอมทุกอย่างเลือกที่จะไม่พูดเพราะคิดว่าเค้าเป็นแขกเป็นแม่แฟน ของที่เราซื้อเตรียมไว้ให้ลูกเราก็ซักรอเรียบร้อย  แล้วแม่แฟนเค้าไปเจอผ้าขนหนูมีหนวดตุ้มๆอะ เค้าไม่ชอบเค้าก็เอากรรไกรไปตัดทิ้งแล้วมันก็เห็นลวดด้านในเค้าจะรู้ไหมนะว่าผ้าขนหนูผืนนั้นลวดที่เค้าตัดมันมาข่วนหลาน เค้าเอาออกเพราะเค้าไม่ชอบอะคิดดูเอาแต่ใจขนาดไหน  เห้อออ แล้วเค้าเองก็ไม่ค่อยมีตังแต่ซื้อของให้หลานเยอะแยะ แล้วรับขวัญหลานแค่800บาท  พอผ่านไป1วันโทรมาบอกแฟนโอนตังให้หน่อยตังไม่พอใช้โอนให้สัก400บาท  คือไม่มีไม่ต้องก็ได้นะทำแบบนี้มันน่าเกียจอยู่นะเห็นเงินรับขวัญหลานคนอื่นให้เยอะเลยคิดว่าลูกมีตัง  ทั้งที่ตัวเองเป็นย่าแท้ๆนะ  และทองตอนงานแต่งไม่มีมานะก็เลยบอกแม่เราไว้ว่าเดี๋ยวหลานคลอดค่อยซื้อทองรับขวัญหลานร่ะกัน  หึๆตอนนี้หลาน10เดือนร่ะจ้า ทองสักบาทก็ไม่มี เราก็ไม่ทวงนะ  พยายามเข้าใจว่าเค้าไม่มีไม่เป็นไร แต่บางทีเค้าก็ทำตัวแย่มากๆในหลายๆเรื่องอะ แล้วพอคลอดมาเราก็เลี้ยงลูกอยู่บ้านยังไม่มีงานทำ  คือตอนนั่นแฟนทำงานคนเดียวและพึ่งเริ่มบรรจุงานเงินเดือนเดือนแรกน้อยมากแค่  6000 กว่าบาท  ไหนจะซื้อของให้ลูกไหนจะเอาไว้ให้แฟนไปกินทำงาน แค่เดือนแรกก็ต้องโอนให้ที่บ้านแฟนแล้ว1500บาท เราก็ไม่ว่าอะไรนะ  ก็คิดว่าเค้าเป็นแม่แฟนเป็นคนที่แฟนต้องดูแล  ทั้งที่เราก็รู้ว่าแฟนเราคงไม่พอใช้แน่ๆอะ แต่ว่าแม่แฟนก็ไม่เข้าใจคิดว่าลูกมีตัง  ทั้งที่ลูกพึ่งเรียนจบพึ่งเริ่มทำงาน  แล้วลูกก็มีครอบครัวเงินก็แทบไม่พอใช้ คือเราตอนนั้นเลี้ยงลูกอยู่บ้านแทบไม่ได้ใช้ตังเลย  ดีที่เราอยู่บ้านพ่อกับแม่เราก็หุงหากับข้าวให้กินเราก็เลยไม่ได้ใช้เลย  เลยผ่านจุดนั้นมาได้  แต่ตังไปทำงานแฟนนี่สิไม่พอแน่ๆ  สุดท้ายก็ไปกู้เงินดอกร้อยละ20มาใช้ให้แฟนกินไปทำงาน  แล้วก็เป็นหนี้แบบนี้ทุกเดือน แต่แม่แฟนเราไม่เคยรู้ไม่เคยเข้าใจคิดแต่อยากจะได้เงินเดือนลูกชายเยอะๆ พอลูกให้เงินเดือนใช้น้อยก็ด่าลูกตัวเองเสียๆหายๆ  ว่าลูกทรพี  ลูกเนรคุณ กูเป็นแม่นะไม่ใช้ลูก  กูส่งให้เรียนให้กูใช้เศษเงิน! คือนี่หรอคนเป็นแม่เค้าพูดกับลูกในขนาดที่ลูกกำลังมีครอบครัวกำลังตั้งตัว คนเป็นแม่คนเค้าทวงบุญคุณลูกด้วยหรอ เราไม่เคยเจอ รู้ไหมว่าแฟนเราโดนแม่มันด่านั้นมันวางสายเสดแล้วมันน้ำตาไหล  คือเคยเห็นน้ำตาลูกผู้ชายไหม มันไหลและมันก็มองหน้าลูกมัน และมันก็พูดว่า นี่สินะลูกเรากำลังใจของกู คือเราอยู่สถานการณ์นั้นคือสงสารจับใจทำอะไรไม่ได้ตัวเองก็ยังไม่มีงานทำ พอเราเลี้ยงลูกได้4เดือนกว่าก็มีงานทำ เรื่องการเงินชีวิตครอบเราก็ดีขึ้นแต่ก็ต้องประคองไปเพราะเราเป็นหนี้เยอะอยู่และก็ส่งให้แม่แฟนใช้ทุกเดือนแล้วแต่เดือนว่าจะส่งมากหรือน้อย แต่ก็ให้ตลอด  เค้ายังไม่พอใจเลยนะเค้าอยากได้เงินจากลูกชายเค้าเยอะๆ เค้าจะรู้ไหมชีวิตครอบครัวลูกชายเค้าก็ลำบาก  เคยมีครั้งหนึ่งนะที่เค้าว่าลูกเค้าเราก็สงสารแฟนเราก็โพสเฟสเกี่ยวลูกเกี่ยวกับสิ่งเราไม่ชอบที่เราจะไม่ทำกับลูกและแม่แฟนเค้าเข้ามาเห็นเค้าก็ไม่พอใจ  โพสด่าเราที่หน้าเฟสเค้าและหาว่าเราไปสอนเค้าจริงๆเราไม่ได้มีเจตนาจะสอนใคร เราแค่โพสสิ่งที่เราไม่ชอบและจะไม่ทำกับลูกเราเท่านั้นเอง  เราก็จะโทรไปอธิบายเค้าก็ไม่คุยกับเราแต่ให้พ่อรับสายแทน เค้าก็คงไม่ชอบเราเหมือนกันอะเนอะ และพอเราโพสรูปคู่กับลูก ญาติทางแฟนก็มาคอมเม้นใต้รูปว่าเมื่อไหร่จะพาหลานมาเที่ยวหาบ้าง  เราก็เลยตอบไปตามมารยาทว่าเดี๋ยวมีโอกาสจะพาไปจ้า รู้ไหมแม่แฟนมาคอมเม้นตอบจากอันนั้นว่าอะไร เค้าตอบโพสเราว่า ไม่ต้องมา คือเรารู้สึกแย่มากนะ. เราก็เลยตอบไปว่าหนูไม่รู้นะแม่โกดอะไรแต่ถ้าแม่ไม่อยากให้ไปหนูก็จะไม่ไป หนูก็จะทำหน้าที่ของหนูให้ดีที่สุด แล้วเราก็บล็อกเฟสแม่แฟนเลยตั้งแต่นั้น  และเค้าคงรู้ตัวอะเค้ามาบ้านเรามาหาลูกมาเยี่ยมหลานหลังจากนั้นเค้าก็ไม่กล้าลงมาจากรถต้องให้แฟนเดินไปเคาะกระจกเรียก พอลงมาเค้าก็เหมือนทำตัวกับเราดีเพราะอยู่บ้านเรา แต่ก็ยังไม่ชอบเราอยู่นั้นแหละนะ ล่าสุดเราออกรถเพราะคิดว่าอยากมีอะไรเป็นของขวัญเป็นชิ้นเป็นอันกับแฟนบาง  แม่แฟนเค้าก็ไม่พอใจจ้า เค้าคิดอะไรเราไม่รู้นะแต่เค้าคงไม่พอใจที่เอาเงินมาออกรถและให้เงินเค้าใช้น้อยอะมั้ง และตอนรับปริญญาเค้าโทรมาว่าอยากเอาหลานกับบ้านที่พิดโลกด้วย เราก็คุยกับเค้าดิบดีว่างั้นเด่วมารับหลานกับแม่เราที่นครนายกไป กทม. ด้วยนะเค้าก็รับปาก แต่พอมาเข้าจริงๆเค้ามาถึงบ้านเค้าคงหิวอะใช้แม่เราไปซื้อส้มตำ แม่เราก็ตาไม่ดีก็ให้พ่อออกไปซื้อให้แทน ตัวแม่แฟนเองก็เอาไดมอนด์ไปอาบน้ำ อาบน้ำหลานเสดยังจะใช้แม่เราทิ้งน้ำอาบของหลานอีกนะ คือคนอะไรขี้ใช้จริงๆ ใช้ทุกเรื่องอะและก็จะไม่นอนค้างบ้านเราจะรีบไป กทม.ไปหาเราที่ คอนโดที่เราอยู่กับแฟนตั้งแต่วันซ้อม และก็รีบไม่รอแม่เรา ไม่เอาแม่เราไปด้วย เราก็ไม่รู้นะเค้าจะรีบมากันทำไมตังก็ไม่ค่อยจะมี  สุดท้ายแม่เราก็ได้ขึ้นรถตุ้ไปหาเราที่ กทม.เอง คือเค้าไม่เอาทางครอบครัวเราเลยอะเค้าเอาแต่หลาน !!  เรารู้แบบนั้นเราก็ยิ่งเสียความรู้สึก เราเลือกที่จะไม่พูดกับเค้าเพราะเราโกรธที่เคา้ไม่แคร์ที่บ้านเราเลยหรอจะเอาแค่หลานหรอ งานรับปริญญาเราก็เลยไม่คุยกับเค้า เพราะเสียความรุ้สึกเค้าก็ไม่คุยกับเราเหมือนกัน  แต่พอรับปริญญาเสดเค้าก็จะเอาหลานกับพิดโลก  แต่เค้าไปรับหลานคนโตมาด้วยคือหลานคนโตไม่สบายไง ตัวร้อนเป็นไข้ก็ไม่รู้เหมือนกันเค้าไปรับมาทำไมสงสารเด็กต้องมาเดินทาง. และจะเอาไดมอนด์ไปเราก็กลัวเด็กนั่งรถด้วยกันจะติดหวัดเพราะไดมอนด์ก็ยังเล็ก รู้ไหมแม่แฟนเค้าพูดว่าอะไรเค้ากลัวไม่ได้ไดมอนด์กับด้วย เค้าพูดกับพ่อแฟนว่าแกเอามันไปส่งแม่มันสิ(หลานคนโตอะ)คือเราได้ยืนเราสะอึกเลยคือถ้าเราเป็นแม่หลานคนโตนะเราจะไม่ให้เอามาอีกเลยพามาลำบากเป็นไข้แล้วยังจะมาพูดแบบนี้อีก แย่มากอะ เราไม่เคยเจอใครแย่เท่านี้มาก่อนอะ แล้วพอเค้าได้ไดมอนด์กับบ้านที่พิดโลกไป เราก็ด้วยความคิดถึงลูกเราก็เลยขับรถไปรับลูกเราวันที่ 8กพ.62 ที่ผ่านมาเพราะ11กพ.62 ไดมอนด์มีนัดฉีดวัคซีนด้วยก็มาเกิดเรื่องขึ้นจ้า.เค้าว่าที่บ้านเราในแชทลูกชายเค้า เค้าว่าเราเราไม่ว่านี่เค้าด่าพ่อกับแม่เรารับไม่ได้! เค้าด่าพ่อกับแม่เราหยาบคายมาก(เสียดายลงแชทที่เค้าด่าให้ดูไม่ได้)ทีเค้ามาหาหลานนะหลานนอนเค้าก็ปลุกให้ตื่นอุ้มหลานจากเปลไปโน้นไปนี่ทั้งๆที่หลานยังไม่ตื่นดีด้วยซ้ำเราก็ไม่เคยพูด มาบ้านเราดึกดื่นแค่ไหนมาได้ เราคงพอกับเค้าแค่นี้!!