แฟนเราเป็นทหารเกาหลีค่ะ เรามาเรียนภาษาและกำลังจะกลับไทยเร็วๆนี้ แต่ความเศร้าคือบอสของเขา ไม่อนุญาติให้เขาลางานในวันที่เรากลับไทย แฟนของเราเลยแก้ปัญหาโดยการให้เราไปอยู่บ้านเขาในช่วงอาทิตย์ก่อนที่เราจะกลับไทย เพื่อที่เราจะได้เจอกับเขาทุกวันก่อนกลับแทนการไปส่งที่สนามบิน
ขอเกริ่นก่อนว่าหลังจากที่แฟนมาเป็นทหาร เราก็ห่างกับแฟน เพราะเราต้องอยู่ไทย ส่วนแฟนก็อยู่เกาหลีค่ะ ก่อนหน้านี้ก็จะเจอกันแค่ตอนที่เรามาเยี่ยมเขา ประมาณ8-9เดือนครั้งนึง รอบนี้เรามาอยู่นานหน่อยเพราะว่ามาเรียนภาษา และรอบนี้ก็ดันโชคร้ายตรงที่วันที่เรากลับไทยดันเป็นวันที่สำคัญ(ของบอส) ซึ่งบอสเขาต้องการให้เขาช่วยทำงาน บอสจึงไม่อนุญาติให้เขาลาหยุด ตอนที่แฟนบอกเราว่าเขาไม่สามารถไปส่งเราที่สนามบินได้ เราตกใจและเสียใจมากเลยค่ะ เรารู้นะคะว่ามันงี่เง้ามากๆ แต่เราก็แค่อยากใช้เวลากับเขา อาจจะเป็นเวลาสั้นๆแต่มันก็มีค่ากับเรานะคะ เราอยากพูดคุย อยากอยู่ด้วย อยากเห็นหน้าเพราะกว่าจะได้เจอกันอีกทีก็กรกฏาคมเลย
ตอนนี้เหมือนมีสองคนในร่างเดียวเลย คนหนึ่งบอกว่าไม่เป็นไร กค.ก็แค่อีก4-5เดือนเอง แค่นี้จิ๊บๆ แต่อีกคนก็ร้องไห้ฟุมฟายอย่างหนักเลย
อาจจะเขียนไม่ดีหรือสับสนไปบ้าง แต่อยากขอความคิดเห็นดีๆกับทุกๆคนค่ะ อยากเอาไปปรับกับความคิดและความรู้สึกของตัวเอง
ถ้าแฟนต่างชาติติดงาน ไปส่งที่สนามบินในวันที่เราจะกลับไทยไม่ได้ คุณจะทำยังไงคะ
ขอเกริ่นก่อนว่าหลังจากที่แฟนมาเป็นทหาร เราก็ห่างกับแฟน เพราะเราต้องอยู่ไทย ส่วนแฟนก็อยู่เกาหลีค่ะ ก่อนหน้านี้ก็จะเจอกันแค่ตอนที่เรามาเยี่ยมเขา ประมาณ8-9เดือนครั้งนึง รอบนี้เรามาอยู่นานหน่อยเพราะว่ามาเรียนภาษา และรอบนี้ก็ดันโชคร้ายตรงที่วันที่เรากลับไทยดันเป็นวันที่สำคัญ(ของบอส) ซึ่งบอสเขาต้องการให้เขาช่วยทำงาน บอสจึงไม่อนุญาติให้เขาลาหยุด ตอนที่แฟนบอกเราว่าเขาไม่สามารถไปส่งเราที่สนามบินได้ เราตกใจและเสียใจมากเลยค่ะ เรารู้นะคะว่ามันงี่เง้ามากๆ แต่เราก็แค่อยากใช้เวลากับเขา อาจจะเป็นเวลาสั้นๆแต่มันก็มีค่ากับเรานะคะ เราอยากพูดคุย อยากอยู่ด้วย อยากเห็นหน้าเพราะกว่าจะได้เจอกันอีกทีก็กรกฏาคมเลย
ตอนนี้เหมือนมีสองคนในร่างเดียวเลย คนหนึ่งบอกว่าไม่เป็นไร กค.ก็แค่อีก4-5เดือนเอง แค่นี้จิ๊บๆ แต่อีกคนก็ร้องไห้ฟุมฟายอย่างหนักเลย
อาจจะเขียนไม่ดีหรือสับสนไปบ้าง แต่อยากขอความคิดเห็นดีๆกับทุกๆคนค่ะ อยากเอาไปปรับกับความคิดและความรู้สึกของตัวเอง