...........สวัสดีค่ะ ออกตัวก่อนเลยนะคะ เราไม่เคยตั้งกระทู้มาก่อนเลย สงสัยนี้คงเป็นเรื่องที่รู้สึก ว่าตอบตัวเองไม่ได้
เลยอยากให้มีคนมาช่วยบอกที คือ เราเป็นผู้หญิงธรรมดาๆนะคะ เคยคุยกับคนๆนึง ตอนสมัยมัธยม คุยตั้งแต่ ม.ต้น
เราก็ชอบเค้าก่อนตามจีบเลยย ชอบคนนี้มากก เค้าเป็นเด็กดี ก็เลยทำให้เราเป็นเด็กดีไปด้วย ตั้งใจเรียน
พากันไปสอบเป็นตัวแทนโรงเรียนทั้งคู่ เค้าเขาชมรมบาส ก็ลงกับเค้า จนตอนนี้ชอบเล่นบาสมากกก 555
ตั้งแต่คุยกันมา ไม่เคยมีเรื่องผู้หญิงให้คิดมากเลย คือไปมาหาสู่กัน คือคบกันในสายตาผู้ใหญ่เสมอ
แล้วเค้าก็ชวนมาสอบเค้ามหาลัยเดียวกัน ..
...........เราเรียนที่เดียวกันค่ะ แต่คนล่ะคณะ ช่วงเข้ามหาลัยใหม่ ก็ยังคุยกันธรรมดา จนเรามีปัญหา เค้าเจอสังคมใหม่ๆเพื่อนใหม่ๆเลยไม่ค่อยเจอกัน
และเรามีอาการปวดหัวมากกตั้งแต่สอบเข้ามหาลัย จนไปหาหมอ เราเป็นความดันโลหิตสูง โรคเครียด แต่เค้ากลับหายไปเค้าไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเราป่วย
แล้วเราก็รักษาตัวเอง กินยา แต่ยามีผลทำให้เรา บวมน้ำ น้ำหนักขึ้นสูง จากสาวอวบ 80 ในเวลาปีเดียว เราถึงไปจน ถึง 100
เรากับเค้าก็ค่อยๆห่างกันไป ระยะเวลา5 ปี ที่คุยกัน สิ่งสุดท้ายที่เค้าคุยกับเรา คือ เราไม่ได้คบกันจะเลิกกันได้ยังไง โอ้วโห้ พังมากๆ
ความรู้สึกแบบคนนี้คือแบบ เราคิดถึงอนาคตเลยนะกับคนนี้ แบบรักแรก รักเดียว พัง พัง แต่ก็นั้นแหละค่ะ เศร้ามาก มากๆ
แต่โชคดีที่ครอบครัวคอยเข้าใจ และเป็นห่วง ก็เศร้าอยู่ปีกว่าๆ ก็เริ่มหาอะไรใหม่ๆทำ พยายามหาอะไรที่มีความสุขทำ ไปเที่ยว
จากเด็กไม่กินเหล้าเลย กลายเป็นสาวปาตี้เที่ยวกลางคืน (แต่ไม่ได้กินเหล้าเยอะหรอกรู้ว่าตัวเองป่วยนะคะ เอาแค่พอสนุก)
แต่ก็ตั้งใจเรียนเหมือนเดิมนะ คือรักษาใจตัวเอง ลองเจอคนใหม่ มันเฉยๆมาก ไม่คุยไม่คบใครเลยย จนตอนนี้ อยู่ปี 4 เทอมสุดท้ายล่ะ
ทำเรื่องจบเเล้วค่ะ อยู่ๆเวลาเห็นคนมีความรักก็อยากลองดูอีกสักครั้ง ??
คือก็ไม่รู้ว่าคำว่าพร้อมมีความรักมันเป็นยังไง แต่แค่รู้สึกว่าตัวเองไม่ได้โหยหาคนเก่าแล้ว แฮปปี้กับชีวิตดี เวลาเจอเรื่องดีๆก็ไม่รู้จะหันไปยิ้มให้ใคร
เอ่อคงเหงาสินะ แค่รู้สึกมันคงใช่เวลาที่จะอยากมีใครสักคน มาคอยเป็นกำลังใจเล็กๆ
แม่กับพ่อก็มีถามว่ามีแฟนยัง?? เพื่อนเริ่มพูดว่าดูแลแต่คนอื่นเมื่อไหร่จะให้คนอื่นมาดูแลสักที เปิดใจหน่อย!!
ตอนแรกก็เฉยๆแต่หลัง เอ่ออ ทำไมว่ะ ลองดูดีไหม แต่.....
พอลองเริ่มคนจะคุย เรากลับอายมากๆ ไม่รู้จะเริ่มยังไง ในหัวคิดแต่ว่าตัวเองไม่สวย อ้วน เค้าคงไม่ชอบแน่ๆเลย
เพราะโดนเทมาก็เพราะเหตุนี้ ก็จะเฟดตัวเองออกมา พอเห็นสาวสวยๆมาคุยกับคนที่คุยเราก็ถอยแล้วว คิดแค่สู้ไม่ได้ว่ะ
คือจะเซฟความรู้สึกตัวเองตลอดจนมันกลายเป็นปัญหาสำคัญแล้วตอนนี้
มันชินกับการอยู่คนเดียวมานาน เป็นผู้หญิงสายสตรองมาตลอด ตอนนี้ถามว่ามีคนคุยไหมมันก็มีนะคะ แต่เค้าคงไม่เลือกเราแน่ๆ งื้ออ
แบบอยากมั่นใจในตัวเอง ตอนนี้ลดน้ำหนักอยู่นะคะ อาการป่วยก็ดีขึ้นเยอะ ดูแลตัวเองดีสุดๆ แต่ก็อยากมีคนมาคอยเป็นกำลังใจ เฮ้อออ
ระหว่างนี้ก็ก็แค่คิดว่าจะดูแลตัวเองให้ดี สักวันลงมีคนดีๆเข้ามาเนาะ ถ้ามีโอกาสได้ดูแลใครอีกที ก็จะทำให้ดี แต่จะออกจากเซฟโซนตัวเองยังไงง
ช่วยทีนะคะ ขอบคุณค่ะ
ปิดใจมานาน วันนี้รู้สึกอยาก "Move on" แต่กลับไม่กล้า เพราะอ้วน ควรทำยังไงดี ช่วยทีนะคะ ??
เลยอยากให้มีคนมาช่วยบอกที คือ เราเป็นผู้หญิงธรรมดาๆนะคะ เคยคุยกับคนๆนึง ตอนสมัยมัธยม คุยตั้งแต่ ม.ต้น
เราก็ชอบเค้าก่อนตามจีบเลยย ชอบคนนี้มากก เค้าเป็นเด็กดี ก็เลยทำให้เราเป็นเด็กดีไปด้วย ตั้งใจเรียน
พากันไปสอบเป็นตัวแทนโรงเรียนทั้งคู่ เค้าเขาชมรมบาส ก็ลงกับเค้า จนตอนนี้ชอบเล่นบาสมากกก 555
ตั้งแต่คุยกันมา ไม่เคยมีเรื่องผู้หญิงให้คิดมากเลย คือไปมาหาสู่กัน คือคบกันในสายตาผู้ใหญ่เสมอ
แล้วเค้าก็ชวนมาสอบเค้ามหาลัยเดียวกัน ..
...........เราเรียนที่เดียวกันค่ะ แต่คนล่ะคณะ ช่วงเข้ามหาลัยใหม่ ก็ยังคุยกันธรรมดา จนเรามีปัญหา เค้าเจอสังคมใหม่ๆเพื่อนใหม่ๆเลยไม่ค่อยเจอกัน
และเรามีอาการปวดหัวมากกตั้งแต่สอบเข้ามหาลัย จนไปหาหมอ เราเป็นความดันโลหิตสูง โรคเครียด แต่เค้ากลับหายไปเค้าไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเราป่วย
แล้วเราก็รักษาตัวเอง กินยา แต่ยามีผลทำให้เรา บวมน้ำ น้ำหนักขึ้นสูง จากสาวอวบ 80 ในเวลาปีเดียว เราถึงไปจน ถึง 100
เรากับเค้าก็ค่อยๆห่างกันไป ระยะเวลา5 ปี ที่คุยกัน สิ่งสุดท้ายที่เค้าคุยกับเรา คือ เราไม่ได้คบกันจะเลิกกันได้ยังไง โอ้วโห้ พังมากๆ
ความรู้สึกแบบคนนี้คือแบบ เราคิดถึงอนาคตเลยนะกับคนนี้ แบบรักแรก รักเดียว พัง พัง แต่ก็นั้นแหละค่ะ เศร้ามาก มากๆ
แต่โชคดีที่ครอบครัวคอยเข้าใจ และเป็นห่วง ก็เศร้าอยู่ปีกว่าๆ ก็เริ่มหาอะไรใหม่ๆทำ พยายามหาอะไรที่มีความสุขทำ ไปเที่ยว
จากเด็กไม่กินเหล้าเลย กลายเป็นสาวปาตี้เที่ยวกลางคืน (แต่ไม่ได้กินเหล้าเยอะหรอกรู้ว่าตัวเองป่วยนะคะ เอาแค่พอสนุก)
แต่ก็ตั้งใจเรียนเหมือนเดิมนะ คือรักษาใจตัวเอง ลองเจอคนใหม่ มันเฉยๆมาก ไม่คุยไม่คบใครเลยย จนตอนนี้ อยู่ปี 4 เทอมสุดท้ายล่ะ
ทำเรื่องจบเเล้วค่ะ อยู่ๆเวลาเห็นคนมีความรักก็อยากลองดูอีกสักครั้ง ??
คือก็ไม่รู้ว่าคำว่าพร้อมมีความรักมันเป็นยังไง แต่แค่รู้สึกว่าตัวเองไม่ได้โหยหาคนเก่าแล้ว แฮปปี้กับชีวิตดี เวลาเจอเรื่องดีๆก็ไม่รู้จะหันไปยิ้มให้ใคร
เอ่อคงเหงาสินะ แค่รู้สึกมันคงใช่เวลาที่จะอยากมีใครสักคน มาคอยเป็นกำลังใจเล็กๆ
แม่กับพ่อก็มีถามว่ามีแฟนยัง?? เพื่อนเริ่มพูดว่าดูแลแต่คนอื่นเมื่อไหร่จะให้คนอื่นมาดูแลสักที เปิดใจหน่อย!!
ตอนแรกก็เฉยๆแต่หลัง เอ่ออ ทำไมว่ะ ลองดูดีไหม แต่.....
พอลองเริ่มคนจะคุย เรากลับอายมากๆ ไม่รู้จะเริ่มยังไง ในหัวคิดแต่ว่าตัวเองไม่สวย อ้วน เค้าคงไม่ชอบแน่ๆเลย
เพราะโดนเทมาก็เพราะเหตุนี้ ก็จะเฟดตัวเองออกมา พอเห็นสาวสวยๆมาคุยกับคนที่คุยเราก็ถอยแล้วว คิดแค่สู้ไม่ได้ว่ะ
คือจะเซฟความรู้สึกตัวเองตลอดจนมันกลายเป็นปัญหาสำคัญแล้วตอนนี้
มันชินกับการอยู่คนเดียวมานาน เป็นผู้หญิงสายสตรองมาตลอด ตอนนี้ถามว่ามีคนคุยไหมมันก็มีนะคะ แต่เค้าคงไม่เลือกเราแน่ๆ งื้ออ
แบบอยากมั่นใจในตัวเอง ตอนนี้ลดน้ำหนักอยู่นะคะ อาการป่วยก็ดีขึ้นเยอะ ดูแลตัวเองดีสุดๆ แต่ก็อยากมีคนมาคอยเป็นกำลังใจ เฮ้อออ
ระหว่างนี้ก็ก็แค่คิดว่าจะดูแลตัวเองให้ดี สักวันลงมีคนดีๆเข้ามาเนาะ ถ้ามีโอกาสได้ดูแลใครอีกที ก็จะทำให้ดี แต่จะออกจากเซฟโซนตัวเองยังไงง
ช่วยทีนะคะ ขอบคุณค่ะ