Instant Family (2018).. หนังเล็กๆแต่สร้างความสุขและรอยยิ้มได้แง่คิดจากหนัง แต่ชีวิตจริงน่ะรายละเอียดมันยิ่งกว่า

บางทีหนังบางเรื่องเราก็อาจมองผ่านๆ มองข้ามไป ถ้าไม่ได้มีโอกาสนั่งดูบนเครื่องบิน บางทีเราอาจมองข้ามจุดเล็กๆแต่สำคัญที่สุดในชีวิต นั่นก็คือ “ครอบครัว”

Instant Family ชื่อก็บอกอยู่แล้วว่า ปรุงเสร็จสำเร็จรูป พร้อมทาน เริ่มจากคู่สามี ภรรยา คู่หนึ่ง ซึ่งใช้ชีวิตกันมาจนไม่มีความตื่นเต้น หรือเรียกง่ายๆว่าชีวิตมันเริ่มจืดล่ะ คิดจะนั่งผลิตลูกในวัยนี้ก็กลัวว่ากว่าลูกจะโตตัวทั้ง 2 คนก็จะหง่อมไปซะก่อน

เอาง่ายๆแบบสำเร็จรูปเลยละกัน มาเป็นแพค 3 มีหมด วัยรุ่น, วัยเด็ก และวัยเด็กเล็ก เรื่องมันก็เลยวุ่นวายไปซะหมด เพราะอะไร เพราะนี่คือ คน 2 คนที่ไม่ได้เป็นพ่อ และ แม่จริงๆ ....เป็นแค่คน 2 คนที่ต้องการจะเล่นบทการเป็นพ่อและแม่

ตอนแรกๆ ตัว mark wahlberg ที่ในเรื่องนี้มารับบทพ่อดูจะไม่ได้จริงจังกับการรับเด็กมาเลี้ยงด้วยซ้ำแต่ไปๆมาๆ กลับปรับตัวและรับบทบาทความเป็นพ่อได้ดีกว่า แม่ที่รับบทโดย rose byrne ที่ดูจะจริงจังเข้มงวดเกินไป มันดูยากนะกับการที่จะเข้มงวดกับเด็กที่เราไม่ได้เลี้ยงดูมาตั้งแต่ทารก

เพราะในชีวิตจริงนั้น กว่าที่ลูกจะคลอด เลี้ยงตอนเป็นทารก นอนก็ไม่ได้นอน ก้าวข้ามความเป็นเด็กจนเป็นเด็กโตและวัยรุ่น มันคือการผ่านช่วงเวลาต่างๆมาด้วยกัน ผ่านรอยยิ้ม โมโห ร้องไห้ และพร้อมจะเป็นกำลังหลัก หรือที่ปรึกษาที่ลูกในวัยรุ่นไว้ใจ(มั้ง)

แต่ยังไง หนังก็เป็นหนัง feel good ที่ทำหน้าที่ได้ดี มีแง่คิดเหลือทิ้งไว้หนังหนังจบ และบางทีอาจจะเป็นการดีที่จะเปิดให้ลูกดูด้วยกัน เพื่อจะได้ให้เค้ารู้ว่าเด็กที่มาจากครอบครัวที่ไม่แข็งแรงมันมีปัญหาอย่างไรบ้าง