วันแห่งความรัก ............................................................................... โดย หล่อสุดราชดำเนิน

ห้ามแม่นางใดกรนเสียงดัง https://www.youtube.com/watch?v=kGdWA93e-Ls แต่ข้ายอมให้ตดได้เบา ๆ

จิบยาดองมองฟ้าอันครึ้มฝน ฟังเพลงสุรพลอย่างคนเหงา วันเกิดปีนี้มีเพียงเรา ฉลองเมาเปล่าเปลี่ยวอย่างเดียวดาย ครุ่นคำนึงชีวิตดั่งเพียงวับ ปุบปับหนุ่นแน่นแสนใจหาย วัยรุ่นวัยซ่าลาบ๊ายบาย ย่างกรายเข้าสามสิบ.

บอกรักเธอ ไม่รับ ฉันพับ สมุดรักจากไกล วาดแผนผัง สิ้นหวังเสียใจ สร้างบทร้องไห้ โศกระทม ......... ฮัม วันนั้น ถึงวันนี้ ไม่เคยมี ธุลีรื่นรมย์ ก้าวเดินสู่ เส้นทางขื่นขม หลงนิยม ตรมทุกตาราง ............

เมฆทะมื่นกลืนเดือนดับดาว ใจคนหม่นร้าวเปล่าเปลี่ยว จ่อมจมอนธการดายเดียว ห่อเหี่ยวอ้างว้างกลางสายลม ลมหนาวเคล้าฝนปนน้ำตา เจ็บปวดแปลบปล่าอ่อนล้าขื่นขม เส้นทางยาวนานลาญใจระทม ซานซมซึมเศร้ากับเงาของตน ยิ

“เรามาฉลองกันสองฅนจะดีกว่า” สัตตะกล่าวเรียบ ๆ แสงแดดส่องผ่านช่องเล็ก ๆ ข้างผ้าม่านสกปรกที่ห้อยบังหน้าต่างเข้ามา สายตาของวราเหม่อลอยออกไป ก่อนดึงมันกลับมามองต่ำก้มหน้าอีกครั้ง สัตตะเดินไปย