[CR] ร้านหนังสือ A BOOK with NO NAME

ผมขออนุญาตพาท่านไปร้านหนังสือที่มีบรรยากาศไม่เหมือนใคร  เพราะเจ้าของร้านเป็นคนทำงานศิลปะที่จบมาโดยตรงจากมหาวิทยาลัยศิลปากร   ด้วยความเป็นศิลปินพวกเขาจึงมีแนวคิดในการทำร้านหนังสือที่แปลกแหวกแนวไปจากร้านหนังสือทั่วไป  ร้านนี้เป็นร้านหนังสือกึ่งคาเฟ่ที่เสิร์ฟกาแฟและเบียร์ให้ท่านดื่มละเลียดไปกับการอ่านหนังสือในบรรยากาศที่เบาสบาย

ร้านนี้ชื่อ A BOOK with NO NAME  ชื่อภาษาไทยทับศัพท์ตรงตัวเลยว่า ร้านอะบุ๊ควิธโนเนมบุ๊คช็อปแอนด์คาเฟ่  ที่มีพี่กาและคุณโดนัท สองบัณฑิตจากรั้วศิลปากรวังท่าพระเป็นเจ้าของร้าน  ทั้งสองเป็นคู่รักกัน  คนหนึ่งรักหนังสืออย่างสุดหัวใจ  ส่วนอีกคนอยู่ในธุรกิจกาแฟ  เมื่อได้แนวคิดจากทั้งสองคนมาหลอมรวมกันก็เกิดเป็นร้านหนังสือที่เอกลักษณ์โดดเด่นร้านหนึ่งเลย









เราลองว่าฟังเรื่องราวของร้านหนังสือ “ร้านอะบุ๊ควิธโนเนมบุ๊คช็อปแอนด์คาเฟ่” ว่าร้านนี้ที่มาอย่างไร?  และเป็นร้านในลักษณะใด?  ไปฟังพี่กากับคุณโดนัทเล่าให้ฟังดีกว่า

@พี่กาเป็นจิตรกรเป็นคนทำงานศิลปะ เป็นคนวาดรูปที่รักการอ่านเป็นชีวิตจิตใจ  เป็นหนอนหนังสือมุ่งอ่านงานวรรณกรรมเพื่อค้นหาความหมายของชีวิต  เป็นคนที่ชอบอ่านงานวรรณกรรมหนักๆ มาตลอดเกือบทั้งชีวิต  พี่กาอ่านมากจนวันหนึ่งเกิดมีความรู้สึกอยากที่จะอยู่ท่ามกลางหนังสือ ชอบไปคลุกคลีอยู่ที่ร้านหนังสือเดินทางเป็นประจำ จนเกิดความคิดที่อยากจะเปิดร้านหนังสือของตัวเองขึ้นมาบ้าง   พอดีกับว่าได้สถานที่ที่เป็นตึกแถวโบราณ 2 ห้องติดกันนี้  ด้วยความที่ไม่อยากให้ความฝันมันจางลงจึงเปิดร้านหนังสืออะบุ๊ควิธโนเนมนี้ขึ้นมา

@ชื่อร้านมีแนวคิดมาจากเพลง A horse with on name  ของวง America  เป็นวงดนตรีโฟล์คคันทรีของอเมริกา  เป็นเพลงโปรดของทั้งพี่กาและคุณโดนัท  เพลงนี้มีเนื้อร้องที่ไพเราะมาก คำร้องเขียนขึ้นมาด้วยบทกวี  ไม่ใช่แค่เป็นบทกวีธรรมดาแต่มีนัยยะที่จะต้องตีความและค้นหาความหมาย  โดยเนื้อเพลงนี้มีความเป็นงานวรรณกรรมอย่างมาก

@ลูกค้าของร้านส่วนใหญ่จะเป็นลูกค้าที่มาใช้บริการเป็นประจำ  เป็นคุณหมอที่วชิระพยาบาล เป็นข้าราชการที่กรมชลประทาน  เป็นพนักงานบริษัทบุญรอดฯ และคนทั่วไปที่อยู๋ในละแวกใกล้เคียง  ซึ่งคนแถวนี้มักจะมาในวันเสาร์วันอาทิตย์  ส่วนคนที่ทำงานประจำจะมาวันอังคารถึงศุกร์  โดยที่ร้านอะบุ๊ควิธโนเนมบุ๊คช็อปแอนด์คาเฟ่นี้เปิดบริการวันอังคารถึงวันอาทิตย์ (หยุดวันจันทร์) ตั้งแต่เวลา 11.00 – 22.00 น.

@ร้านเราไม่ใช่คาเฟ่ธรรมดาแบบที่รู้จักกัน  เพราะร้านคาเฟ่ทั่วไปคงไม่มีหนังสือขายแบบนี้ด้วย  แล้วเราก็ไม่เหมือนร้านหนังสือเชนบุ๊คที่อยู่ในห้างด้วย  ด้วยความเป็นคนทำงานศิลปะของพี่กาและคุณโดนัท ทำให้มีการออกแบบตกแต่งร้านแนวอาร์ต  มีงานศิลปะแบบจัดวางตั้งสลับไว้กับชั้นหนังสือ   ทำให้ดูสวยงามและลูกค้าชอบ  มันเป็นรายละเอียดที่ทำให้ลูกค้ามาที่ร้านเรา



















@แล้วเราก็สร้างองค์ประกอบของการอ่านหนังสือที่แปลกสุดๆ ก็คือ  เราขายเบียร์ในร้านหนังสือ  มีกาแฟขายในร้านหนังสือ  มีเบเกอร์รี่เล็กๆ เสิร์ฟให้แก่ลูกค้าในร้านหนังสือ   แถมมีแมวให้ลูกค้าเล่นด้วย  เรียกว่าเอาแนวคิดเล็กๆ ของคาเฟ่แมวเข้ามาใส่ไว้ในร้านหนังสือด้วย  ที่ร้านมีแมว 4 ตัว  มีลูกค้าบางท่านที่เจาะจงมาหาแมวเลยก็มี  โดยมีแมวสีดำรับแขกอยู่ตัวหนึ่งที่คนมักจะมาเล่นกับมันเสมอ

@เราพยายามทำให้ทางเลือกของการที่มาร้านหนังสือมีความหลากหลายขึ้น  มันคงเป็นธรรมดาทั่วไปสำหรับคนที่อ่านหนังสือแล้วมาซื้อหนังสือที่ร้านขายหนังสือ  แต่ทำอย่างไรถึงจะทำให้คนที่ทำงานศิลปะ หรือคนที่ชอบฟังเพลง หรือคนที่ชอบนั่งกินเบียร์  หรือคนที่มีไลฟ์สไตล์อื่นๆ ที่ไม่ค่อยได้อ่านหนังสือเลย   ทำอย่างไรเขาอยากซื้อหนังสืออ่าน  เป็นการดึงนักอ่านหน้าใหม่ให้เข้ามาอ่านหนังสือเพิ่มมากขึ้น  ส่วนคนที่อ่านหนังสืออยู่แล้วอย่างไรก็ตามเขาก็ต้องซื้อหนังสืออ่านอยู่แล้ว  จะมาซื้อหนังสือที่ร้านเราหรือเขาจะไปซื้อหนังสือที่ร้านไหนก็ได้

@การสร้างนักอ่านหน้าใหม่นั้นไม่จำเป็นต้องสร้างเฉพาะแต่เด็กวัยรุ่นเท่านั้น  จริงๆ แล้วคนที่อายุ 30-40 ปีบางคนเขาอาจจะไม่เคยได้อ่านหนังสือประเภทนี้เลยก็มี  ถือว่ามันเป็นการเปิดกว้างมากกว่าที่จะให้คนทุกระดับชั้นทุกเพศทุกวัยได้อ่านหนังสือที่เป็นงานวรรณกรรมมากขึ้น   สำหรับลูกค้าที่เคยมาซื้อหนังสือที่ร้านเราแล้วส่วนใหญ่เขาจะกลับมาหาเราอีก

@สำหรับคนที่ไม่เคยอ่านงานวรรณกรรมเลย  มาที่ร้านหนังสืออะบุ๊ควิธโนเนมพี่กาสามารถแนะนำหนังสือที่เหมาะสมให้แก่ท่านได้  โดยที่ร้านเน้นขายหนังสืองานวรรณกรรมเป็นหลัก  พี่กาเป็นหนอนหนังสือที่อ่านหนังสือเยอะมาก  รู้จักหนังสือดีจนสามารถแนะนำและป้ายยาให้คนซื้อหนังสือได้  พี่กาจะประจำอยู่ที่ร้านทุกวัน ส่วนคุณโดนัทจะมาประจำหลักๆ วันเสาร์และอาทิตย์เพราะเธอทำงานประจำ  





























@รายได้จากร้านหนังสือพออยู่ได้  แต่รายได้หลักๆ ไม่ได้มาจากการขายหนังสือ  รายได้หลักมาจากการขายกาแฟ ขายเครื่องดื่มในร้านโดยเฉพาะเบียร์เป็นหลัก  ส่วนรายได้จากการขายหนังสือจะมีสัดส่วนน้อยที่สุด    หนังสือก็ขายได้ตามสภาพสถานการณ์ที่เป็นอยู่ในปัจจุบัน  เราพยายามนำรายได้จากส่วนอื่นมาประคับประครองร้านไว้ก็เพื่อทำให้หนังสือมันอยู่ได้  ทำให้เรายังขายหนังสืออยู่ได้ เรียกว่าเราทำเพื่อหนังสืออย่างแท้จริง

@ที่ร้านเรามีจัดงานกิจกรรมโดยวุ่นเวียนกันไป  ไม่ได้เป็นงานด้านหนังสืออย่างเดียวแต่จะจัดงานด้านดนตรีสลับกันไปด้วย ประมาณเดือนละ 1 ครั้ง  โดยการจัดงานดนตรีละครั้งเราจะมีการขายบัตร  ในส่วนนี้ทำให้ร้านเรามีรายได้เพิ่มเข้ามาด้วย  แต่ส่วนใหญ่เงินค่าบัตรทางร้านจะมอบให้แก่นักดนตรีที่มาเล่น  ซึ่งนักดนตรีที่เขามาเล่นก็ชอบเพราะเป็นโอกาสดีที่เขาจะได้เล่นคอนเสิร์ตในร้านหนังสือ  ได้เล่นดนตรีที่โดยมีฉากหลังเป็นชั้นหนังสือ  ส่วนรายได้ที่ทางร้านได้ในคืนที่มีงานดนตรีนั้นจะมาจากการขายเครื่องดื่มและเบียร์เป็นหลัก  

@สำหรับกิจกรรมประจำเดือนและความเคลื่อนไหวต่างๆ ของร้าน  ท่านสามารถเข้าไปติดตามต่อได้ที่แฟนเพจของร้าน ... https://www.facebook.com/Abookwithnoname/

@การจัดงานกิจกรรมเกี่ยวกับหนังสือหรือการจัดงานดนตรีนั้น  จะช่วยดึงคนรุ่นใหม่พวกวัยรุ่นให้เขามารู้จักร้านเรา  ส่วนการที่เขาจะมาร้านเราอีกรอบหรือจะมาเป็นครั้งที่ 2-3 ก็แล้วแต่เขา  ถ้าโชคดีที่เขาชอบร้านเราเขาก็คงมาอีกครั้งแน่ๆ  ส่วนใหญ่คนที่เคยมาที่ร้านนี้เป็นครั้งแรกมักจะชอบบรรยากาศของร้าน  เมื่อเขาชอบรายละเอียดเล็กๆ น้อยๆ ของร้านเราแล้วเขาก็จะแนะนำบอกต่อให้แก่เพื่อนๆ ของเขา

@ถามว่าเอาความเป็นศิลปะมาผสมผสานเข้ากับร้านขายหนังสือได้อย่างไร?  พี่กาบอกว่าจริงๆ งานศิลปะกับหนังสือมันเชื่อมโยงกันอยู่แล้ว  สำหรับงานวรรณกรรมดีๆ ที่ขึ้นหิ้งก็ถือเป็นงานศิลปะแขนงหนึ่งด้วย  การทำหนังสือก็เทียบเท่ากับการทำงานศิลปะ  การที่นักประพันธ์แต่งหนังสือนั้นก็ไม่ต่างจากจิตรกรเอาสีเพนท์วาดรูปลงบนพื้นผ้าใบเลย  งานวรรณกรรมชั้นเยี่ยมมันคืองานศิลปะแบบคลาสสิคที่อยู่ในรูปแบบของหนังสือ  บางครั้งหนังสือมันมีอะไรที่ซับซ้อนมากกว่างานศิลปะอีกด้วย

@หนังสือมันมีอะไรที่พิเศษ  ถ้าบอกว่างานศิลปะมันยกระดับจิตใจของเราได้  หนังสือก็ทำหน้าที่ไม่ต่างกันเลย  หนังสือที่ดีมันสามารถยกระดับจิตใจเราได้เช่นกัน  งานวรรณกรรมในรูปแบบหนังสืออาจทำให้เราสะเทือนใจและมีผลต่อจิตใจของเรา  บางครั้งเราอ่านงานบางเล่มแล้วรู้สึกว่ามันกระแทกโดนเรามากๆ  มันมีผลกระทบต่อชีวิตเรามาก  ซึ่งมันอาจจะมีผลมากกว่างานศิลปะบางชิ้นก็ได้