จะว่าเราโตขึ้น หรือดูหนังมากขึ้น ก็อาจจะใช่แหละ

แต่ที่เห็นคือ บางทีภาพเบื้องหลัง มาซะน่ากลัวเลย เมคอัพอย่างหลอน

แต่พอฉายจริง ก็สาดแสงเขียว สาดหมอก ซะจนแทบไม่เห็นความน่ากลัวที่แต่งไว้

หรือฉากสะดุ้งแบบ แพนๆไปเจอผี อย่างบ่วงเวอร์ชั่น หมู พิมพ์ผกา

เดี๋ยวนี้ก็แทบไม่เห็นแล้วนะ ต้องมีเพลงเตือนให้รู้ก่อนว่า "ผีจะออกมาแล้วนะจ๊ะ"

ยิ่งพวกเลือดๆเนี่ย ยิ่งหายไปเยอะมาก เกือบจะไม่เหลือ

ถ้าเป็นละครรีเมค ฉากโดยรวมจะสว่างขึ้นกว่าเวอร์ชั่นเดิมแทบทุกเรื่อง

คือเหมือนจงใจทำให้มันน่ากลัวน้อยลง อย่างช่วงก่อน ยายกะลาตากะลี

ละครสั้นจบในตอนแบบนี้ สมัยก่อนคือน่ากลัวกว่าละครยาวอีก

ถามว่ายายกะลาสนุกไหม สนุกนะ โปรดักชั่นก็ดีแบบเกือบจะเป็นหนังแล้วเลย

แต่มันไม่มีความน่ากลัวเลย คือเรามั่นใจว่าเขาจะทำให้น่ากลัวกว่านั้นก็ได้.....แต่ไม่ทำ

เช่นเดียวกัน ละครผีทุกเรื่องในรอบสิบปีมานี้ มั่นใจว่าถ้าจะทำให้น่ากลัวจริงๆ

ทำได้แน่นอน แต่ไม่ทำ ถ้าเอาเรื่องเก่ามาทำ ก็จะทอนความน่ากลัวลงอย่างจงใจแบบเห็นได้ชัด