ฉันเกลียดแม่ตัวเอง ไม่รู้ผิดไหมที่คิดแบบนี้

สวัสดีค่ะ เราชื่อ ก้อย ชีวิติเราตั่งแต่จำความได้ ครอบครัวเราก็ไม่เคยรักกันเลย พ่อเราเสียตั่งแต่เราอายุ8ขวบ ตอนที่พ่อยังอยู่แม่เราก็ด่า แช่งพ่อต่างๆนาๆใช้ไม้กวาด ใช้เท้า ทำร้ายร่างกายพ่อมาตลอด ทั้งที่พ่อเป็นคนทำงานหาเงินเลี้ยงดูครอบครัว จนรวมถึงส่งลูกสาวคนโตที่ติดจากสามีคนก่อนเรียนจนจบ วันสุดท้ายที่พ่อตาย ก็เพราะแม่ พ่อจะพาเรากลับบ้านที่หนองบัวลำพูน พ่อเปนคน จ.นี้ค่ะ จะพาไปหาย่าและจะพาแม่ไปด้วย แม่ไม่ไปค่ะแถมด่าแม่ของพ่อ ซึ่งเป็นย่าของเราเสียๆหายๆทั้งที่พวกเขาก็ไม่เคยทำอะไรให้เลยจึงเกิดปากเสียงกันขึ้นพ่อน้อยใจขับรถออกไปจากบ้านขากลับเมามากรถควัมจมน้ำเสียชีวิตค่ะ หลังจากพ่อเสียไปเราก็ไม่ติดต่อญาติฝั่งพ่ออีกเลย แถมยังไม่รู้ด้วยซ้ำว่า ปู่-ย่า หน้าตาเปนยังงัย เสร็จงานศพพ่อไม่กี่วันแทนที่แม่จะปรับปรุงตัวเองให้ดีขึ้น กลับกลายเปนว่าทุกอย่างมันแย่หนักกว่าเก่า เคาะกรรมมันตกที่เราค่ะ แม่ด่าเรา ทำร้ายร่างกายเรา ขุดแต่คำหยาบต่างๆนานาที่คนทั่วไปฟังแล้วก็รับไม่ได้มาด่ากรอกหูเราทุกวัน พอเราเรียนจบ ม.3 เราขอแม่เรียนต่อ ปวช เพราะเราได้โคต้าจากโรงเรียนส่งเราไป แม่ไม่ให้เราเรียนค่ะ ตัดอนาคตเราทุกอย่าง ชีวิตเราลำบากมากทำงานได้พอเงินออกก้อไม่ได้ใช้ บรัตเอทีเอ็มเขาเปนคนเก็บค่ะทุกสิ้นเดือน เขากับพี่สาวก้อเอาไปกดกันเอง เราไม่เคยมีชีวิตที่มีความสุขเหมือนเด็กคนอื่นเลย ความเกลียดแม่มันสะสมมากขึ้นทุกวัน แต่ไม่มีปัญญาไปจากเขาได้เพราะไม่มีที่ไป ทนอยุ่ อยู่เหมือนตายทั้งเป็นเหมือนเปนนรกในใจ ที่ทั้งแค้น ทั้งทรมารแต่ทำอะไรไม่ได้เลย เคยคิดฆ่าตัวตายเพราะคำด่าแช่งของเขาตั่งหลายครั้ง แต่ทุกครั้งก้อมีคนมาช่วยไว้ได้ตลอด เราตัดสิ้นใจหนี้ออกจากบ้านมาทำงานร้านอาหารเป็นเด็กเสริฟเขาจากคืนล่ะร้อย มีข้าวให้กิน มีที่ให้นอน เราก้ออาศัยอยุ่กินแบบนั้นจนเราเจอผู้ชายคนนึงเป็นผู้ชายคนแรกเลยที่เข้ามาจีบเราเราก้อตกลงคบกัน พอเรามีแฟนเขารู้เขาก็โทรไปด่าแฟนเรา บังคับแฟนเราต่างๆนานาเรียกค่าสิ้นสอดแฟนเราเท่านั้นเท่านี้ จะแจ้งตำรวจจับแฟนเราบ้างอะไรบ้าง จนแฟนเราทนไม่ไหว เลิกลาไปในที่สุด พอเราได้แฟนคนที่สอง เขาเปนคนกรุงเทพ เขาพาเราไปอยุ่ที่นั้นด้วยชีวิตเรามีความสุขดีทุกอย่าง เขาเติมสิ่งที่ขาดในตอนเด็กให้เราจนเตม พอเรามีชีวิตที่ดีแม่ก็เริ่มโทรมาหาเราให้เรากลับมาอยุ่บ้าน แรกๆเราก็ไปๆกลับๆ แต่พอนานๆเราก็เหนว่าแม่เราเปลี่ยนไปจากเมื่อก่อนเยอะ เราก้อตัดสิ้นใจมาอยุ่บ้าน แฟนก็ให้ตังมาก้อนนึง มาปลูกถั่ว เลี้ยงกบ ตามประสาคน จ.สิงห์บุรี พอขายได้เงินเขาก็เริ่มพูดน้ำไฟกุ ที่ของกุ กุต้องได้เท่านี้ๆ ด่าเราเสียๆหายๆอีกแล้ว พอแฟนเรารู้เขาก้อมารับเรากลับขึ้นไปใหม่เขาไม่เคยเสียดายเงินที่ลงทุนไปเลย แต่เวลาผ่านไป การกระทำของแม่ยิ่งทำให้คนอื่นรู้สึกแย่ และเบื่อ ในที่สุดเรากับแฟนคนทีสองก็เลิกกันไปเพราะทนความกดดันจากปากแม่ไม่ไหว มาแฟนคนปัจจุบันเขามาบอกเลิกเราเหตุผลที่เขาพุดออกมาคือตั่งแต่คบกะผู้หญิงมาเขาไม่เคยเจออะไรแบบนี้ แม่ด่าลูก ด่าแขวะตัวเขาเองไม่เว้นแต่ละวันใครเขาจะไปอยากอยุ่ด้วย รับไม่ได้ เบื่อ มีแต่ปัญหา พาชีวิตเขาแย่ไปหมด ทำให้เรารุ้สึกเจ็บปวดที่สุดจุกไปหมด ไม่มีใครเลยที่รับสภาพครอบครัวเราได้ เราไม่อยากมีชีวิตแบบนี้แล้วอ่ะ เราอยากยิ้มอย่างมีความสุข หัวเราะอย่างมีความสุข ครอบครัวอบอุ่นเหมือนคนอื่นเขาบ้าง เราไม่รู้จะพาตัวเองออกไปจากจุดนี้อย่างงัย หรือเราควรตายไปจากโลกนี้เลย