ขอเรียนถามเพื่อนๆพี่ๆ ที่เคยรักเคยเลิก
เคยผ่านสมรภูมิรบ
เสียน้ำตา และเวลา ไปเพื่อนามธรรม
ที่เรียกว่าความรัก
คือ ผมจะถามว่า ผมผิดมากไหมที่ทิ้งเธอไป
ทั้งที่รักเธออยู่
ทิ้งเธอไปทั้งๆที่เธอตั้งท้อง
(เลวมากใช่มั้ย คนอื่นๆก็มองผมแบบนั้น)
(แต่ ฟังผมก่อน ฟังเหตุผล
ฟังข้ออ้างของผู้ต้องหาก่อน)
*ทำไม ผมจึงตัดสินใจแบบนั้น
ตัดสินใจทำเรื่องที่ผู้ชายไม่ควรทำ
*คำเตือน*
เนื้อหานี้เป็นเรื่องจริง ชีวิตจริงของผู้เขียน
อ่านเพื่อเป็นกรณีศึกษา
เพื่อเอาไปปรับเทียบกับปัญหาปัจจุบันของตนเอง
เผื่อสักวันหนึ่งเจอปัญหาแบบนี้จะได้แก้ถูก
ทำไมถึงมาเขียน:
เพราะว่ามันใกล้วันวาเลนไทน์แล้วไง
อีกอย่าง ผมรู้สึกผิด เสียดายอดีต
อยากให้เป็นข้อคิดสำหรับน้องผู้หญิง
เรื่องมีอยู่ว่า
เราเจอกันโดยบังเอิญ เธอเลิกกับแฟนที่คบอยู่
เธอทิ้งเขาทันทีเมื่อเจอผม
รู้สึกจะ***กันก่อนค่อยคบกัน
ความรักของเกิดจากความใคร่
แล้วค่อยๆพัฒนาเป็นความรัก
ในตอนนั้นผมเป็นแค่นักเรียนปวช.ที่หน้าตาดีคนนึง(17)
ส่วนเธอก็เป็นสาวสวยวัยทำงาน(18)
กว่าเธอจะได้ย้ายมาอยู่กับผม เราผ่านปัญหาทางบ้านกันมา
(ไม่เล่าละกัน มันยาว)
เราอยู่ด้วยกัน เธอออกจากงาน
ผมก็ออกจากโรงเรียน
เงิน ผมขอที่บ้าน
ส่วนเธอก็กลับบ้านไปเอาเงิน เดือนละครั้ง
พวกเราพากันทิ้งอนาคต เพื่อที่เราจะได้รักกัน
(ความคิดของผม ณ ตอนนั้น)
จากวัน เปลี่ยนเป็นเดือน เคลื่อนไปเป็นปี
เราใช้ชีวิตเรื่อยเปื่อย
ตามแบบฉบับวัยรุ่นโง่ๆเขาทำกัน
ทำอะไรบ้างน่ะเหรอ กินเหล้า สูบบุหรี่
(เมื่อก่อนเธอไม่สูบ)
เข้าผับ นั่งรวมกลุ่มกับเพื่อน
นั่งเฝ้า7-11 ติดยา ดูรถ
(สมัยนี้เรียก แว้นส์)
เปิดโรงแรมนอน พอเงินไม่มีก็ขายยา
เราทำเรื่องโง่ๆด้วยกัน ใช้วันเวลาอย่างสิ้นเปลือง
กว่าจะเริ่มคิดได้ก็ปาเข้าไปปีที่3แล้ว
นับตั้งแต่คบกันมา
เธอขอเงินจากทางบ้านไม่ได้แล้ว
ผมก็เช่นกัน
เราพากันย้ายไปอยู่ที่บ้านเพื่อนของผม
ไปทำเรื่องโง่ๆแบบเดิม
ช่วงนั้น เธอจะหายไปตอน6โมงเย็น
กลับมาอีกทีตอน5ทุ่ม
พร้อมเงิน เธอบอกว่าไปขอเงินญาติมา
รออะไรล่ะครับ ซื้อยา กินเหล้า
พอเงินหมด เธอก็จะหายไปแบบนั้นอีก
ไอ้ผมก็สงสัยอยู่หรอก
แต่ว่าถ้าไปคาดคั้นเอาก็กลัวเธอจะไม่ไปหาเงินมาให้อีก
บางครั้งเธอหายไปเป็นอาทิตย์
กลับมาพร้อมกับเงินครึ่งแสน
เดาไม่ยากใช่มั้ยครับ
ใช่ครับเธอไปขายตัว หาเงินมาให้ผมใช้
(มันต้องรักมากขนาดไหน
ถึงขนาดขายตัวเลี้ยงผู้ชายได้)
ถามว่าผมรักเกียจเธอมั้ย ผมเคยตอบตัวเองว่าไม่
นั่นคือผมกำลังหลอกตัวเอง
เพื่อให้อยู่กับเธอได้ต่อ
เพื่อให้มีเงินเสพย์ยาได้ต่อ
(นี่แหละครับนิสัยแมงดาปีกทอง)
จบ ครึ่งแรก
ขอเวลาไปเรียบเรียงเพิ่มหน่อยครับ
เรื่องนี้ เป็นเรื่องเมื่อ10ปีที่แล้ว
(ผมจะพยายามเขียนให้จบก่อน14กพ )
*ขอบคุณครับที่อ่าน*
การทิ้งใครสักคน ทั้งที่ยังรักอยู่มันยากมากนะ
เคยผ่านสมรภูมิรบ
เสียน้ำตา และเวลา ไปเพื่อนามธรรม
ที่เรียกว่าความรัก
คือ ผมจะถามว่า ผมผิดมากไหมที่ทิ้งเธอไป
ทั้งที่รักเธออยู่
ทิ้งเธอไปทั้งๆที่เธอตั้งท้อง
(เลวมากใช่มั้ย คนอื่นๆก็มองผมแบบนั้น)
(แต่ ฟังผมก่อน ฟังเหตุผล
ฟังข้ออ้างของผู้ต้องหาก่อน)
*ทำไม ผมจึงตัดสินใจแบบนั้น
ตัดสินใจทำเรื่องที่ผู้ชายไม่ควรทำ
*คำเตือน*
เนื้อหานี้เป็นเรื่องจริง ชีวิตจริงของผู้เขียน
อ่านเพื่อเป็นกรณีศึกษา
เพื่อเอาไปปรับเทียบกับปัญหาปัจจุบันของตนเอง
เผื่อสักวันหนึ่งเจอปัญหาแบบนี้จะได้แก้ถูก
ทำไมถึงมาเขียน:
เพราะว่ามันใกล้วันวาเลนไทน์แล้วไง
อีกอย่าง ผมรู้สึกผิด เสียดายอดีต
อยากให้เป็นข้อคิดสำหรับน้องผู้หญิง
เรื่องมีอยู่ว่า
เราเจอกันโดยบังเอิญ เธอเลิกกับแฟนที่คบอยู่
เธอทิ้งเขาทันทีเมื่อเจอผม
รู้สึกจะ***กันก่อนค่อยคบกัน
ความรักของเกิดจากความใคร่
แล้วค่อยๆพัฒนาเป็นความรัก
ในตอนนั้นผมเป็นแค่นักเรียนปวช.ที่หน้าตาดีคนนึง(17)
ส่วนเธอก็เป็นสาวสวยวัยทำงาน(18)
กว่าเธอจะได้ย้ายมาอยู่กับผม เราผ่านปัญหาทางบ้านกันมา
(ไม่เล่าละกัน มันยาว)
เราอยู่ด้วยกัน เธอออกจากงาน
ผมก็ออกจากโรงเรียน
เงิน ผมขอที่บ้าน
ส่วนเธอก็กลับบ้านไปเอาเงิน เดือนละครั้ง
พวกเราพากันทิ้งอนาคต เพื่อที่เราจะได้รักกัน
(ความคิดของผม ณ ตอนนั้น)
จากวัน เปลี่ยนเป็นเดือน เคลื่อนไปเป็นปี
เราใช้ชีวิตเรื่อยเปื่อย
ตามแบบฉบับวัยรุ่นโง่ๆเขาทำกัน
ทำอะไรบ้างน่ะเหรอ กินเหล้า สูบบุหรี่
(เมื่อก่อนเธอไม่สูบ)
เข้าผับ นั่งรวมกลุ่มกับเพื่อน
นั่งเฝ้า7-11 ติดยา ดูรถ
(สมัยนี้เรียก แว้นส์)
เปิดโรงแรมนอน พอเงินไม่มีก็ขายยา
เราทำเรื่องโง่ๆด้วยกัน ใช้วันเวลาอย่างสิ้นเปลือง
กว่าจะเริ่มคิดได้ก็ปาเข้าไปปีที่3แล้ว
นับตั้งแต่คบกันมา
เธอขอเงินจากทางบ้านไม่ได้แล้ว
ผมก็เช่นกัน
เราพากันย้ายไปอยู่ที่บ้านเพื่อนของผม
ไปทำเรื่องโง่ๆแบบเดิม
ช่วงนั้น เธอจะหายไปตอน6โมงเย็น
กลับมาอีกทีตอน5ทุ่ม
พร้อมเงิน เธอบอกว่าไปขอเงินญาติมา
รออะไรล่ะครับ ซื้อยา กินเหล้า
พอเงินหมด เธอก็จะหายไปแบบนั้นอีก
ไอ้ผมก็สงสัยอยู่หรอก
แต่ว่าถ้าไปคาดคั้นเอาก็กลัวเธอจะไม่ไปหาเงินมาให้อีก
บางครั้งเธอหายไปเป็นอาทิตย์
กลับมาพร้อมกับเงินครึ่งแสน
เดาไม่ยากใช่มั้ยครับ
ใช่ครับเธอไปขายตัว หาเงินมาให้ผมใช้
(มันต้องรักมากขนาดไหน
ถึงขนาดขายตัวเลี้ยงผู้ชายได้)
ถามว่าผมรักเกียจเธอมั้ย ผมเคยตอบตัวเองว่าไม่
นั่นคือผมกำลังหลอกตัวเอง
เพื่อให้อยู่กับเธอได้ต่อ
เพื่อให้มีเงินเสพย์ยาได้ต่อ
(นี่แหละครับนิสัยแมงดาปีกทอง)
จบ ครึ่งแรก
ขอเวลาไปเรียบเรียงเพิ่มหน่อยครับ
เรื่องนี้ เป็นเรื่องเมื่อ10ปีที่แล้ว
(ผมจะพยายามเขียนให้จบก่อน14กพ )
*ขอบคุณครับที่อ่าน*