ตอนสมัยเรียน 4 ปี เคยคุยกับเธอ ไม่ถึง 30 คำ เพราะไม่กล้าคุย แค่เดินผ่านก็ยังเขิน ได้แต่มองแอบมองอย่างเดียว ไม่กล้าจีบ เพราะคิดว่าคงจีบไม่ติด จนตอนนี้เรียนจบมา 10 ปี อายุ 33 ต่างคนต่างแต่งงานมีลูก จนตอนนี้เธอเป็นซิงเกิ้ลมัม ส่วนผมมีชีวิตครอบครัวอบอุ่นปกติ ความสัมพันธ์ของผมกับเธอหลังเรียนจบมีแค่การกดไลค์เฟซบุค comment ให้กันบ้างแบบนานๆที ใจจริงผมอยากกดไลค์เชียร์เธอแทบทุกรูป ทุกโพส แต่ก็ไม่กล้า เพราะจะดูแบบ คนอะไรตอนเรียนก็คุยกันแทบไม่ถึง 30 คำ ไม่ได้สนิทอะไรกันเลย แต่จะไปกดไลค์เค้าทุกรูป แถมตอนนี้ตัวเองก็มีครอบครัวแล้ว เลยได้แต่ส่องเฟซเธออยู่เป็นระยะ เวลาดูรูปเธอก็ชอบไปแอบฟินคนเดียว ความรู้สึกไม่ต่างจากตอนที่แอบมองสมัยมหาลัย อารมณ์แบบแฟนคลับบ้าดาราทำนองนั้น จนตอนนี้ผมสังเกตว่าเธอเหมือนจะเลิกกับแฟน คือเธอก็ไม่ได้ประกาศให้ใครรู้หรอก แต่ผมจับสังเกตจากส่องเฟซของเธอและแฟนว่าไม่มีรูปคู่ ไม่มีการกดไลค์ อันเฟรนด์กันมาร่วมจะปีแล้ว เห็นเธอโพสแต่รูปลูก และข้อความที่แสดงถึงการต้องเข้มแข็งทำนองนั้น ที่เล่ามาทั้งหมด คือ ผมมีความรู้สึกคาใจ อยากสารภาพความรู้สึกที่มีต่อเธอ ให้เธอรู้ แบบไม่ได้หวังอะไร เพราะยังไงชีวิตจริงระหว่างผมกับเธอก็ไม่มีอะไรที่จะเป็นไปได้และไปด้วยกันได้เลย และผมก็ไม่มีทางพังครอบครัวตัวเองไปคบกับเธอแน่นอน และเธอคงไม่มีทางที่จะชอบผมได้อยู่แล้ว โอกาสคบกันในชีวิตจริงยิ่งกว่า 0 แค่อยากจะสารภาพความรู้สึกในใจที่ค้างคามา 10 ปี แล้วจะขอเป็นเพื่อนที่ให้กำลังใจเธอห่างๆ แบบเดิม ผมควรบอกกับเธอดีไหม หรือ เก็บความในใจนี้ไปตลอด
แอบชอบเพื่อนคณะเดียวกัน จนตอนนี้เรียนจบมา 10 ปี ต่างคนต่างมีลูก ตอนนี้เค้าเป็นซิงเกิ้ลมัม บอกดีไหมจะได้ไม่ค้างคา