สวัสดีค่ะ
เรากับแฟนเก่าคบกันมานานค่ะ เราผ่านอะไรมากมายมาด้วยกันทั้งวันที่ไม่มีเงินติดตัวเลยสักบาทหรือว่าวันที่มีความสุขที่สุดเราอยู่ด้วยกันตลอด ยอมรับค่ะว่าแรกๆอะไรก็ดีมากเราอดทนเพื่อเค้าหลายอย่างถึงแม้แม่เค้าจะไม่ค่อยชอบเราเราทำเพื่อเค้าทุกอย่างตั้งแต่หางานให้เค้าทำ ดูแลอาหารการกิน เสื้อผ้า เราอยู่ด้วยกันตลอด จนเราเรียนจบต้องกลับบ้านส่วนเค้ายังคงทำงานอยู่แถวมหาลัยเรา ทำให้ห่างกันแต่คุยกันตลอด จนเราจับได้ว่าเค้าคุยกับคนอื่น คือระหว่างที่คบกันเราจับได้หลายครั้งมากแต่แค่คุยเราคิดว่าเค้าอยู่กับเราตลอดยังไงก็ได้แค่คุยเราจึงให้อภัยทุกครั้ง แต่ครั้งนี้ที่เราห่างกันเค้าถึงกับนัดเจอกันซึ่งเราไม่โอเคเค้าก็สัญญาว่าจะไม่ทำ หลังจากที่เราได้งานทำก็มีผู้หญิงคนนึงทักแชทมาหาเราว่าแฟนเราขอมีอะไรด้วยเรายอมไหม ซึ่งตอนนั้นเราโมโหมากเราจึงขอเลิก แต่เค้าไม่ยอมเลิกเราจึงตัดสินใจบล็อคทุกช่องทางเราไม่ได้ติดต่อกันอีกเลย จนค้าเปลี่ยนเบอร์แล้วโทรมาหาเราเรายอมรับว่าเรายังห่วงอยู่ยังผูกพันธ์อนู่ เราก็คุยกันปกติ นานๆทีเค้าจะทักมาบ้าง แต่ตอนนั้นเรากำลังเริ่มต้นใหม่กับคนใหม่ แต่เราคุยกับแฟนเก่าเพราะยังห่วงและมีบางอย่างที่จำเป็นต้องติดต่อกันอยู่ จนเมื่อเรากับแฟนใหม่ตัดสินใจคบกัน พอแฟนเก่ารู้เค้าก็ร้องไห้ฟูมฟายถามเราว่าทำแบบนี้กับเค้าได้ยังไงไม่รักเค้าหรอเราก็บอกใช่ไม่ได้รักแล้วแต่ที่ยังคุยอยู่เป็นห่วง แล้วเราเคยบอกเค้าว่าถ้าจะกลับมาคบเราขอดูพฤติกรรมเค้าก่อนแต่เค้าก็ยังคุยกับคนอื่นเราจึงตัดสินใจมีแฟนใหม่เพราะคิดว่าเค้าคงเปลี่ยนนิสัยไม่ได้ หลังจากที่เราบอกเค้าไปตรงๆเค้าหายไปเลยค่ะ ไม่มีใครหาเค้าเจอเลย เราโทรไปหาแม่เค้าแม่เค้าก้บอกไม่เห็นเค้าเลย เราไม่แน่ใจว่าเป็นเรื่องจริงหรือแม่เค้ากำลังโกหกเรา เบอรืโทรศัพท์ติดต่อไม่ได้ ไลนืเฟสบุ๊คก็ไม่มีการตอบกลับไม่ออนไลน์เลยหลังจากวันนั้น เพื่อนเค้าก็ไม่รุ้ไม่มีใครรู้ ที่ทำงานเค้ากก็ลาออกไปได้สักพัก งานใหม่ติดต่อมาเค้าก้ไม่ติดต่อกลับ คือเราจะมีเมลลืเค้ามีรหัสเฟสเค้าทุกอย่างตอนนี้ไม่มีความเคลื่อนไหวอะไรเลย ถ้าเราเป็นสาเหตุให้เค้าหายไปตลอดกาล เราควรทำยังไงไม่ให้เราติดอยุ่กับความรู้สึกแบบนี้ไปตลอด
ถ้าเราเป็นสาเหตุให้คนๆนึงหายไปตลอดกาล เราควรจะทำยังไงไม่ให้รู้สึกผิด
เรากับแฟนเก่าคบกันมานานค่ะ เราผ่านอะไรมากมายมาด้วยกันทั้งวันที่ไม่มีเงินติดตัวเลยสักบาทหรือว่าวันที่มีความสุขที่สุดเราอยู่ด้วยกันตลอด ยอมรับค่ะว่าแรกๆอะไรก็ดีมากเราอดทนเพื่อเค้าหลายอย่างถึงแม้แม่เค้าจะไม่ค่อยชอบเราเราทำเพื่อเค้าทุกอย่างตั้งแต่หางานให้เค้าทำ ดูแลอาหารการกิน เสื้อผ้า เราอยู่ด้วยกันตลอด จนเราเรียนจบต้องกลับบ้านส่วนเค้ายังคงทำงานอยู่แถวมหาลัยเรา ทำให้ห่างกันแต่คุยกันตลอด จนเราจับได้ว่าเค้าคุยกับคนอื่น คือระหว่างที่คบกันเราจับได้หลายครั้งมากแต่แค่คุยเราคิดว่าเค้าอยู่กับเราตลอดยังไงก็ได้แค่คุยเราจึงให้อภัยทุกครั้ง แต่ครั้งนี้ที่เราห่างกันเค้าถึงกับนัดเจอกันซึ่งเราไม่โอเคเค้าก็สัญญาว่าจะไม่ทำ หลังจากที่เราได้งานทำก็มีผู้หญิงคนนึงทักแชทมาหาเราว่าแฟนเราขอมีอะไรด้วยเรายอมไหม ซึ่งตอนนั้นเราโมโหมากเราจึงขอเลิก แต่เค้าไม่ยอมเลิกเราจึงตัดสินใจบล็อคทุกช่องทางเราไม่ได้ติดต่อกันอีกเลย จนค้าเปลี่ยนเบอร์แล้วโทรมาหาเราเรายอมรับว่าเรายังห่วงอยู่ยังผูกพันธ์อนู่ เราก็คุยกันปกติ นานๆทีเค้าจะทักมาบ้าง แต่ตอนนั้นเรากำลังเริ่มต้นใหม่กับคนใหม่ แต่เราคุยกับแฟนเก่าเพราะยังห่วงและมีบางอย่างที่จำเป็นต้องติดต่อกันอยู่ จนเมื่อเรากับแฟนใหม่ตัดสินใจคบกัน พอแฟนเก่ารู้เค้าก็ร้องไห้ฟูมฟายถามเราว่าทำแบบนี้กับเค้าได้ยังไงไม่รักเค้าหรอเราก็บอกใช่ไม่ได้รักแล้วแต่ที่ยังคุยอยู่เป็นห่วง แล้วเราเคยบอกเค้าว่าถ้าจะกลับมาคบเราขอดูพฤติกรรมเค้าก่อนแต่เค้าก็ยังคุยกับคนอื่นเราจึงตัดสินใจมีแฟนใหม่เพราะคิดว่าเค้าคงเปลี่ยนนิสัยไม่ได้ หลังจากที่เราบอกเค้าไปตรงๆเค้าหายไปเลยค่ะ ไม่มีใครหาเค้าเจอเลย เราโทรไปหาแม่เค้าแม่เค้าก้บอกไม่เห็นเค้าเลย เราไม่แน่ใจว่าเป็นเรื่องจริงหรือแม่เค้ากำลังโกหกเรา เบอรืโทรศัพท์ติดต่อไม่ได้ ไลนืเฟสบุ๊คก็ไม่มีการตอบกลับไม่ออนไลน์เลยหลังจากวันนั้น เพื่อนเค้าก็ไม่รุ้ไม่มีใครรู้ ที่ทำงานเค้ากก็ลาออกไปได้สักพัก งานใหม่ติดต่อมาเค้าก้ไม่ติดต่อกลับ คือเราจะมีเมลลืเค้ามีรหัสเฟสเค้าทุกอย่างตอนนี้ไม่มีความเคลื่อนไหวอะไรเลย ถ้าเราเป็นสาเหตุให้เค้าหายไปตลอดกาล เราควรทำยังไงไม่ให้เราติดอยุ่กับความรู้สึกแบบนี้ไปตลอด