EP.2 เขียนต่อจากตอนเดิมครั้งที่แล้ว ครั้งนี้มาแชร์การเดินทางไปครั้งที่ 2 ในเดือน Feb 2018
เดือนนี้ขอบอกว่า ค่อนข้างดราม่า เพราะว่า เดินทางไปช่วงวาเลนไทน์ วันที่ 14 กุมภา นั่นเอง
ความฝันของอิชั้นก็เหมือนกับสาวๆท่านอื่น สมัยสาวๆก็อยากจะไปฮันนีมูนในสถานที่สุดโรแมนติก ฮ่าๆๆๆๆ
ฝันที่เป็นจริงที่ไร้ร่องรอยของผู้ มาดูกันว่าจะเป็นยังไง ขอลงวีดีโอบรรยากาศชิวๆ ฟ้าๆ ก่อนเลยละกัน
ครั้งนี้บินไปกัน 4 คน แต่จำได้ว่า เราบินกลับคนเดียว คือวันที่ 14 ด้วยเหตุผลอันใดจำไม่ได้แล้วเช่นกัน
ก็จะมี อินทีเรีย วิศกรโครงสร้าง วิศวกรงานระบบ และสถาปนิก คืออิชั้นนั่นเอง
ครั้งที่แล้วเขียนไว้ว่า อีจันพุ่งไปนั่งหลังนักบิน ฟินแค่ไหนไปดูกัน
เห็นไหมว่าเขามาเป็นกันคู่
และทุกเช้านั้น คนของโรงแรมก็จะมาให้อาหารปลา อาหารก็คือปลา 555+ ปลากินปลา...นั่นแหละ
สวยใช่มั้ยละ
และนี่คือสถานที่นั่งทำงานของเรา จะประชุม วีดีโอคอล ดูแบบ เขียนแบบก็แถวๆนี้แหละ กลับไทยไปนี้โดนบ่นเลย เพราะโน๊ตบุ๊คมีแต่ทราย 555+
ส่วนนี้ เป็นที่เทียบท่าของเรือ เรียกว่า Jetty หรือที่รับรองแขก ที่ต้อนรับ หรือ ที่นั่งเหงาเวลาคิดถึงบ้าน ทำหน้าที่คล้ายๆกัน 555+
อ้อ เป็นที่กระโดดน้ำด้วย
คือใส่ชูชีพ กลัวลงไปแล้วไม่โผล่
แนะนำให้ปิดเสียงวีดีโอนะ กรี้ดดัง รำคาญเสียงตัวเอง 555+
เสร็จแล้วก็ว่ายน้ำ ดำน้ำไปเรื่อยๆ ตอนแรกก็คิดว่าจะรู้สึกเบื่อ เพราะไปทีไรก็ทำแต่งาน แต่ครั้งนี้วิเศษมาก เอามาลบเลือนกลบเกลื่อนความอิชที่เห็นคนอื่นเค้าบินมาฮันนีมูล นั่นก็คือ ดำน้ำไปตรงขอบเหว เพราะว่า ครั้งที่แล้วไม่กล้า ไม่มีใครพาไปด้วย ครั้งนี้ มีเพื่อนชาวอินเดีย คนที่ทำงานที่นั่น เขาอาสาพาไปว่ายสำรวจดู ด้วยความตื่นเต้น กลัวตกเหว ไม่ใช่ กลัวฉลามด้วย อ่ะ มะ ลองดูสักครั้งกะได้
โอ้ๆๆๆๆๆๆ มันสวยอะไรขนาดนี้ ตื่นเต้น หัวใจเต้นแรง มหัศจรรย์ขีดสุด เคยดำน้ำที่ไทยที่บอกว่าสวยมาหลายที่ มาเจอที่นี่ ขอยกให้เค้าเลยจริงๆ
ว่ายไปเรื่อยๆ ก็เจอปลากระเบนกว้างเมตรกว่า สองตัวว่ายผ่านใต้ท้องตัวเอง กลัวมันจะเอาหางเสียบ ก็กลัว แต่ก็ทำอะไรไม่ได้ ลอยอยู่กลางทะเล ตื่นเต้นมาก หันไปหาเพื่อน เพื่อนก็ดันไปว่ายตามมันอีก อ้าว ทิ้งตรู ยิ่งกลัวๆอยู่ เออ เลยรีบว่ายตามนางไปด้วย แต่ก็ตามไม่ทัน สุดท้ายกระเบนก็ว่ายหายไป
อ่ะ กลับไปว่ายต่อ นางเริ่มพาไปที่ลึกขึ้น ไกลขึ้น ทะเลจากฟ้า เริ่มน้ำเงินเข้ม ทีนี้ นางก็ตื่นเต้นอะไรไม่รู้ แล้วก็ว่ายไปที่ลึกเร็วมาก อ้าว ทิ้งตรูรอบสองอีกแล้วนะ ก็รีบว่ายตามสิ มองไปที่ลึกๆ เห็นจุดกลมๆใหญ่ๆ ดำๆ !!! ฉลามรึป่าววะ สมองไปหมดละ ... อีเพื่อนก็จะว่ายไปจับมัน พอไปใกล้ๆ เท่านั้นล่ะ เต่าทะเลจ้า ตะมุตะมิมาก ทำชั้นหัวใจแทบวาย
พอเลย เริ่มออกไปไกล เลยบอกให้ว่ายกลับ ขอบอก ปลาทะเล และปะการังสวยม้ากกกกกกกกกกกกกกกก ไปจัดด่วนชาตินี้ ให้ได้ให้โดน
ครั้งที่แล้วเรามาสำรวจพื้นที่กัน วัดค่าความแข็งแรงของโครงสร้าง คอนกรีต เหล็ก เอากลับไปวิเคราะห์ แล้วสรุปผลคือ โครงสร้างน่ากลัวมาก ขึ้นสนิมหมดละ เสา คอนกรีตก็ร้าว ครั้งนี้เราเลยกลับมาทำการ Demolish คือ รื้อถอนออกบางส่วน เรามีแผนว่าจะสร้างบ้านพักบนน้ำ ยื่นออกไปไกลหน่อยเหมือนรีสอร์ทอื่นๆ ในบริเวณน้ำตื้น แต่อันนั้นสร้างใหม่ ไม่มีปัญหา แค่ต้องไปวัดระดับน้ำสูงสุด ต่ำสุด ในรอบปี
รอบนี้ส่งผู้รับเหมาเข้ามาทำงานรื้อถอน แต่เสียดาย ทางโรงแรมตัดต้นไม้ออกไปเยอะมาก เสียใจและเสียดาย พอมาคุยกับเพื่อนที่เป็นชาวมัลดีฟส์ เขาบอกว่า จริงๆแล้ว มีกฎหมายเรื่องต้นไม้ ห้ามตัดก่อนได้รับอนุญาต ถ้ามีการก่อสร้างทับต้นไม้ ก็ให้ใช้การย้ายตำแหน่ง หรือปลูกทดแทน คล้ายๆที่สิงคโปร์ ประเทศไทยมีกฎแบบนี้ก็ดีสินะ พรรคไหนคิดจะตั้งกฎนี้ขึ้นมา เดะจะช่วยโปรโมทเลย 555+ รักนะไทยแลนด์
ทำงานเสร็จ ก็มานั่งทำใจ โสดต่อไปแบบไม่ดีแน่ จีบกัปตันดีกว่าขากลับ 555+ พูดเล่น
งานที่ต้องกลับไปทำต่อรอบนี้ หินสุดๆ คือการขออนุญาตก่อสร้าง มัลดีฟส์นี้ก็แปลกนะ ข้อกำหนดต่างๆ ส่วนใหญ่เขียนเป็นภาษาอาหรับ ภาษาอังกฤษมีน้อยมาก แล้วก็ไม่ค่อยเคลียร์ด้วย แต่โอนเนอร์ก็มีออฟฟิตที่มาเลเพื่อช่วยดำเนินการจัดเตรียมเอกสารบางส่วน แล้วก็จ้างบริษัทคอนซัลซึ่งเป็นคนในพื้นที่ช่วย เป็นไงมาไงไม่รู้ หน้าที่นี้ก็ตกมาอยู่ที่อิชั้น สืบเสาะหาข้อมูล เอกสารต่างๆ นานา ที่ไปสอบมาของไทยนี้ใช้ไม่ได้เลย 555+ สงสัยอะไรก็ส่งเมลล์ไปถามคนที่มัลดีฟส์ โอ้ย หัวฟูกันเลย คนทำแบบก็แก้แบบกันหัวฟูเช่นกัน <เป็นทุกอย่างให้เทอแล้ว>
ได้เวลากลับไทย บินกลับคนเดียวสวยๆ
สุดท้ายก็ไม่ได้จีบกัปตัน มัวแต่เม้ามอยกับคู่รักคู่หนึ่งบนเครื่องบิน แอบถามราคาเบาๆค่าฮันนีมูล โหววว ไม่เบาเลยนะ
ปลอบใจตัวเอง ขอบคุณพระเจ้า แค่นี้ก็กำไรแล้วละ คริคริ สถาปนิกตัวน้อยๆจะหาเงินจากไหนไปมัลดีฟส์ได้ถึง 4 ครั้งละว่ามั้ย
เดะจะกลับมาเขียน EP.3 ของเดือน March นะคร่าาา โปรดติดตามตอนต่อไป หวังว่า เพื่อนๆคงจะเพลิดเพลิน 555+
< แชร์ > (EP.2) ประสบการณ์ไปทำงานที่มัลดีฟส์ (Jan - April 2018) จากสาวโสดเหมือนจะเหงาแต่ก็ไม่...
เดือนนี้ขอบอกว่า ค่อนข้างดราม่า เพราะว่า เดินทางไปช่วงวาเลนไทน์ วันที่ 14 กุมภา นั่นเอง
ความฝันของอิชั้นก็เหมือนกับสาวๆท่านอื่น สมัยสาวๆก็อยากจะไปฮันนีมูนในสถานที่สุดโรแมนติก ฮ่าๆๆๆๆ
ฝันที่เป็นจริงที่ไร้ร่องรอยของผู้ มาดูกันว่าจะเป็นยังไง ขอลงวีดีโอบรรยากาศชิวๆ ฟ้าๆ ก่อนเลยละกัน
ครั้งนี้บินไปกัน 4 คน แต่จำได้ว่า เราบินกลับคนเดียว คือวันที่ 14 ด้วยเหตุผลอันใดจำไม่ได้แล้วเช่นกัน
ก็จะมี อินทีเรีย วิศกรโครงสร้าง วิศวกรงานระบบ และสถาปนิก คืออิชั้นนั่นเอง
ครั้งที่แล้วเขียนไว้ว่า อีจันพุ่งไปนั่งหลังนักบิน ฟินแค่ไหนไปดูกัน
เห็นไหมว่าเขามาเป็นกันคู่
และทุกเช้านั้น คนของโรงแรมก็จะมาให้อาหารปลา อาหารก็คือปลา 555+ ปลากินปลา...นั่นแหละ
สวยใช่มั้ยละ
และนี่คือสถานที่นั่งทำงานของเรา จะประชุม วีดีโอคอล ดูแบบ เขียนแบบก็แถวๆนี้แหละ กลับไทยไปนี้โดนบ่นเลย เพราะโน๊ตบุ๊คมีแต่ทราย 555+
ส่วนนี้ เป็นที่เทียบท่าของเรือ เรียกว่า Jetty หรือที่รับรองแขก ที่ต้อนรับ หรือ ที่นั่งเหงาเวลาคิดถึงบ้าน ทำหน้าที่คล้ายๆกัน 555+
อ้อ เป็นที่กระโดดน้ำด้วย
คือใส่ชูชีพ กลัวลงไปแล้วไม่โผล่
แนะนำให้ปิดเสียงวีดีโอนะ กรี้ดดัง รำคาญเสียงตัวเอง 555+
เสร็จแล้วก็ว่ายน้ำ ดำน้ำไปเรื่อยๆ ตอนแรกก็คิดว่าจะรู้สึกเบื่อ เพราะไปทีไรก็ทำแต่งาน แต่ครั้งนี้วิเศษมาก เอามาลบเลือนกลบเกลื่อนความอิชที่เห็นคนอื่นเค้าบินมาฮันนีมูล นั่นก็คือ ดำน้ำไปตรงขอบเหว เพราะว่า ครั้งที่แล้วไม่กล้า ไม่มีใครพาไปด้วย ครั้งนี้ มีเพื่อนชาวอินเดีย คนที่ทำงานที่นั่น เขาอาสาพาไปว่ายสำรวจดู ด้วยความตื่นเต้น กลัวตกเหว ไม่ใช่ กลัวฉลามด้วย อ่ะ มะ ลองดูสักครั้งกะได้
โอ้ๆๆๆๆๆๆ มันสวยอะไรขนาดนี้ ตื่นเต้น หัวใจเต้นแรง มหัศจรรย์ขีดสุด เคยดำน้ำที่ไทยที่บอกว่าสวยมาหลายที่ มาเจอที่นี่ ขอยกให้เค้าเลยจริงๆ
ว่ายไปเรื่อยๆ ก็เจอปลากระเบนกว้างเมตรกว่า สองตัวว่ายผ่านใต้ท้องตัวเอง กลัวมันจะเอาหางเสียบ ก็กลัว แต่ก็ทำอะไรไม่ได้ ลอยอยู่กลางทะเล ตื่นเต้นมาก หันไปหาเพื่อน เพื่อนก็ดันไปว่ายตามมันอีก อ้าว ทิ้งตรู ยิ่งกลัวๆอยู่ เออ เลยรีบว่ายตามนางไปด้วย แต่ก็ตามไม่ทัน สุดท้ายกระเบนก็ว่ายหายไป
อ่ะ กลับไปว่ายต่อ นางเริ่มพาไปที่ลึกขึ้น ไกลขึ้น ทะเลจากฟ้า เริ่มน้ำเงินเข้ม ทีนี้ นางก็ตื่นเต้นอะไรไม่รู้ แล้วก็ว่ายไปที่ลึกเร็วมาก อ้าว ทิ้งตรูรอบสองอีกแล้วนะ ก็รีบว่ายตามสิ มองไปที่ลึกๆ เห็นจุดกลมๆใหญ่ๆ ดำๆ !!! ฉลามรึป่าววะ สมองไปหมดละ ... อีเพื่อนก็จะว่ายไปจับมัน พอไปใกล้ๆ เท่านั้นล่ะ เต่าทะเลจ้า ตะมุตะมิมาก ทำชั้นหัวใจแทบวาย
พอเลย เริ่มออกไปไกล เลยบอกให้ว่ายกลับ ขอบอก ปลาทะเล และปะการังสวยม้ากกกกกกกกกกกกกกกก ไปจัดด่วนชาตินี้ ให้ได้ให้โดน
ครั้งที่แล้วเรามาสำรวจพื้นที่กัน วัดค่าความแข็งแรงของโครงสร้าง คอนกรีต เหล็ก เอากลับไปวิเคราะห์ แล้วสรุปผลคือ โครงสร้างน่ากลัวมาก ขึ้นสนิมหมดละ เสา คอนกรีตก็ร้าว ครั้งนี้เราเลยกลับมาทำการ Demolish คือ รื้อถอนออกบางส่วน เรามีแผนว่าจะสร้างบ้านพักบนน้ำ ยื่นออกไปไกลหน่อยเหมือนรีสอร์ทอื่นๆ ในบริเวณน้ำตื้น แต่อันนั้นสร้างใหม่ ไม่มีปัญหา แค่ต้องไปวัดระดับน้ำสูงสุด ต่ำสุด ในรอบปี
รอบนี้ส่งผู้รับเหมาเข้ามาทำงานรื้อถอน แต่เสียดาย ทางโรงแรมตัดต้นไม้ออกไปเยอะมาก เสียใจและเสียดาย พอมาคุยกับเพื่อนที่เป็นชาวมัลดีฟส์ เขาบอกว่า จริงๆแล้ว มีกฎหมายเรื่องต้นไม้ ห้ามตัดก่อนได้รับอนุญาต ถ้ามีการก่อสร้างทับต้นไม้ ก็ให้ใช้การย้ายตำแหน่ง หรือปลูกทดแทน คล้ายๆที่สิงคโปร์ ประเทศไทยมีกฎแบบนี้ก็ดีสินะ พรรคไหนคิดจะตั้งกฎนี้ขึ้นมา เดะจะช่วยโปรโมทเลย 555+ รักนะไทยแลนด์
ทำงานเสร็จ ก็มานั่งทำใจ โสดต่อไปแบบไม่ดีแน่ จีบกัปตันดีกว่าขากลับ 555+ พูดเล่น
งานที่ต้องกลับไปทำต่อรอบนี้ หินสุดๆ คือการขออนุญาตก่อสร้าง มัลดีฟส์นี้ก็แปลกนะ ข้อกำหนดต่างๆ ส่วนใหญ่เขียนเป็นภาษาอาหรับ ภาษาอังกฤษมีน้อยมาก แล้วก็ไม่ค่อยเคลียร์ด้วย แต่โอนเนอร์ก็มีออฟฟิตที่มาเลเพื่อช่วยดำเนินการจัดเตรียมเอกสารบางส่วน แล้วก็จ้างบริษัทคอนซัลซึ่งเป็นคนในพื้นที่ช่วย เป็นไงมาไงไม่รู้ หน้าที่นี้ก็ตกมาอยู่ที่อิชั้น สืบเสาะหาข้อมูล เอกสารต่างๆ นานา ที่ไปสอบมาของไทยนี้ใช้ไม่ได้เลย 555+ สงสัยอะไรก็ส่งเมลล์ไปถามคนที่มัลดีฟส์ โอ้ย หัวฟูกันเลย คนทำแบบก็แก้แบบกันหัวฟูเช่นกัน <เป็นทุกอย่างให้เทอแล้ว>
ได้เวลากลับไทย บินกลับคนเดียวสวยๆ
สุดท้ายก็ไม่ได้จีบกัปตัน มัวแต่เม้ามอยกับคู่รักคู่หนึ่งบนเครื่องบิน แอบถามราคาเบาๆค่าฮันนีมูล โหววว ไม่เบาเลยนะ
ปลอบใจตัวเอง ขอบคุณพระเจ้า แค่นี้ก็กำไรแล้วละ คริคริ สถาปนิกตัวน้อยๆจะหาเงินจากไหนไปมัลดีฟส์ได้ถึง 4 ครั้งละว่ามั้ย