คือผมชอบเพื่อนคนนึงมากอ่ะครับ ตอนนี้คงพูดได้เต็มปากว่ารักเขา แต่เขาดันไปชอบคนอื่นอ่ะครับ
กระทู้แรกของผมเลยครับ ถ้าผิดพลาดอะไรขออภัยด้วยครับ :3
เริ่มจาก ครั้งแรกที่ผมเจอเธอ ผมไม่ได้ชอบเธอหรอกครับ เธอก็หน้าตาน่ารักอยู่ครับ น่ารักในแบบของเธอ ส่วนผมก็พื้นๆครับ แต่ก็ไม่ได้แย่ เราเริ่มรู้จักกันตอนเข้ามัธยมปลาย เธอกับผมอยู่ห้องเดียวกัน ตอนแรกก็ไม่ได้สนิทกันมาก แต่เพราะเธอนั่งข้างหลังผม เธอเป็นคนที่พกอุปกรณ์เครื่องเขียนมาทุกอย่างเลยมีแต่เพื่อนขอยืมเธอ ผมก็คือหนึ่งในนั้นครับ เธอเป็นคนเรียบร้อย มีเพื่อนสนิทอยู่ 1 คน จากนั้นเราก็เริ่มสนิทกัน แบบ ปานกลางครับ แต่ยังไม่มากเท่าไหร่ แต่ก็สนิทพอจะแซวนู่นนี่กันครับ อยู่มาวันนึง เธอเหมือนจะแอบชอบผู้ชายในห้องคนนึงครับ (ผมก็ไม่แน่ใจ) พวกผมกับเพื่อนก็แซว แบบ จิ้นกันครับ แต่ผมไม่รู้ว่าจริงๆเขาชอบกันรึเปล่า แล้วคนที่เธอน่าจะชอบ ก็เป็นเพื่อนสนิทผมตอนนี้ครับ เรียกย่อๆว่า k ละกัน นาย K เนี่ยครับ ตอนไปเข้าค่าย ม.4 ผมนอนเต็นท์เดียวกับเขา นอนเล่นเกมกัน ปิดไฟ ผมก็นอนดูเขาเล่นครับ ทันใดนั้น เธอคนนั้น(คนที่ผมชอบ ขอเรียกว่า P ละกันครับ ) ก็ โทร messenger มาครับ ตอนผมเห็น พวกผม ฮิ้วกันเลย555 แต่พอภายหลัง ผมไปถามเธอ เธอก็บอกว่า วางโทรศัพท์ทิ้งไว้ตอนอาบน้ำ แล้วเพื่อนมากดเล่นครับ ตอนนั้นผมก็เชื่อเธอครับ จนวันนึง ผมไปชอบผู้หญิงคนนึงครับ (ตัวย่อว่า b ละกันครับ) ตอนแรกไม่มีใครรู้ แต่ผมก็เริ่มคุยกับเขา แล้วก็รู้ว่าbก็ชอบเพื่อนผมอีกคนนึงครับ(ไม่ใช่k)(ข้ามไปครับ) ผมเคยจะจีบเธอ ด้วยความที่ผมเป็นคนจีบคนไม่เป็น ไม่ได้หล่ออะไร ตัวเล็กๆ ผมปรึกษาเรื่ิอง ผญ คนนี้(b) กับเธอครับ(P) เธอรู้เรื่องทุกอย่าง แต่ก็เก็บเป็นความลับให้ผมครับ จนผมพยายามมาปีนึง ปรากฎว่า นก ครับ จริงๆผมก็ยังหวังอยู่นิดหน่อยแหละครับ ผมถึงขั้นวาดรูปเธอเป็นของขวัญวันเกิดให้เธอด้วยแหละครับ. ตอนนี้เราจะขึ้น ม.5 เพื่อนของผม(P) เราก็สนิทกันมากขึ้น ด้วยความที่เราอยู่ห้องเรียนพิเศษ เราจะมีสายรหัสครับ ผมกับเธอเลยปั่นน้องรหัสกัน ด้วยการใบ้สลับกัน(อาจจะงงๆนิดนึงคนับ) ให้น้องเข้าใจผิดว่าพี่รหัสเขาเป็นเธอ แต่จริงๆเป็นผมคนับ จนวันเฉลยสายรหัส ทุกคนก็รู้สายรหัสกันหมดแล้ว เราเลยกินเลี้ยงกันครับ ตอนแรกที่นัดไปมีเพื่อนผม 3-4 คน แต่สุดท้ายเหลือเธอกับผม2คนครับ ที่ได้ไป แล้วก็น้องรหัสของเธอกับผม.
เรากินกันเสร็จก็ค่ำแล้ว น้อง2คนก็มีพ่อแม่มารับ ปกติเธอก็ขึ้นรถเมล์กลับ(แต่ตอนนี้ยังไม่กลับครับ)
ส่วนผม ปกติพ่อจะเป็นคนมารับส่ง แต่ช่วงนั้นพ่อไปทำงานต่างจังหวัดครับ ผมเลยต้องขึ้นรถเมล์ ด้วยความที่พ่อมาส่ง ผมเลยขึ้นรถเมล์ยังไม่ค่อยเป็นครับ ไม่รู้ว่ารถหมดกี่โมง ตอนนั้นก็ประมาณเกือบ1ทุ่มครับ เธอกับผมกำลังจะแยกย้ายกันกลับบ้าน แล้วก็เดินแยกกัน แต่ผมรอรถเท่าไหร่ก็ไม่มาสักที ผมเลยทักไปถามเธอครับ ว่ากลับหรือยัง ปรากฎว่าเธอก็ยังไม่กลับครับ เธอเลยจะช่วยผมกลับบ้าน ด้วยความที่เธอเป็นคนปฏิสัมพันธ์ดีครับ เลยคุยกับคนอื่นได้ดี เธอพาผมเดินหาวินมอเตอร์ไซค์แล้วฝากผมกลับบ้านครับ เธอบอกว่า ถ้าแกไม่ได้กลับบ้าน เค้าคงรู้สึกผิดแย่เลย ตอนนั้นรถเธอมาพอดีครับ แต่วินคนนั้นเขากำลังจะไปส่งคนอื่นครับ ผมเลยต้องนั่งรอ ขณะเธออยู่บนรถ เธอก็คุยกับผมไม่ให้ผมเหงาครับ ผมเพิ่งรู้สึกว่าเป็นครั้งแรกที่มีใครทำดีมากกับผมขนาดนี้ ถ้าวันนั้นไม่มีเธอผมคงไม่ได้กลับบ้านแน่ครับ แล้วบ้านห่างจาก รร ประมาณ 10 กิโลเมตร นี่แหละครับเป็นเหตุผลที่ทำให้ผมตกหลุมรักเธอครับ แต่ผมยังคมบอกกับตัวเองว่าผมจะชอบเธอไม่ได้เพราะผมชอบbอยู่แล้ว
แต่ก็นั่นแหละครับ ผมเลิกหวังเรื่องbไป แล้วก็ชอบเธอแทนครับ. ผมเริ่มสนิทกับเธอมากขึ้น เริ่มจะคุยกันมากขึ้น ทำอะไรด้วยกันมากขึ้น จนผมรู้ตัวครับ ว่าผมได้ชอบเธอเข้าแล้ว ผมเริ่มพยายามรวบรวมความกล้าแล้วสารภาพรักกับเธอครับ แต่แค่บอกชอบเฉยๆ ไม่ได้ขอเป็นแฟนหรืออะไรครับ ผมยังไม่เคยมีแฟนมาก่อน (จนตอนนี้อายุ17ก็ยังไม่เคยมีครับ) เธอก็ยังไม่เคยมีเหมือนกัน ตอนนั้นผมแค่ชอบเธอเฉยๆ เธอบอกว่า "ขอเวลาให้ผมรอก่อน เวลาเราดูใคร เราดูนานนะ" เราเริ่มคุยกัน รู้จักกันมากขึ้น ด้วยความที่เราชอบวงดนตรีkpopวงเดียวกัน เลยมีเรื่องอะไรให้คุยเยอะเลยครับ เราก็คุยนู่นนี่กันมาเรื่อยๆ มีสาระบ้าง ไร้สาระบ้าง มาประมาณ 6 เดือนครับ ถึงช่วงปีใหม่ ทุกอย่างก็ดูปกติดี แล้วเธอยังเหมือนใบ้ๆผมด้วยว่าจะให้ผมขอเป็นแฟนหรือเปล่านี่แหละครับ(ผมไม่อยากพูดเช้าข้างตัวเอง) (ตอนนั้นเธออวยพรผมครับ วันที่ 31 ธันวา 4 ทุ่มกว่าเอง เธอบอกว่าจะเลิกกัน ผมเลยบอกเธอว่า เรายังไม่ได้เป็นอะไรกันเลย เธอก็บอกว่า เลิกเป็นเพื่อนไง แล้วเธออวยพรผมมาแบบ น่ารักมากเลยครับ) แต่ผมก็ไม่ได้ขอเธอเป็นอะไรกัน(ตอนนี้ยังนึกเสียดายอยู่เลยครับT^T) แล้วก็คุยกันปกติ ผมก็ทำเพื่อเธอเหมือนที่เคยทำครับ ทำงานที่เธอไม่ถนัดให้ไปเรื่อยๆอีกจนปลายๆเดือน มกราคมครับ กำลังจะเข้ากุมภาพันธ์เดือนแห่งความรัก เดือนเกิดผมด้วย เธอก็เริ่มเพ้อถึงผู้ชายคนนึงครับ ผมไม่รู้ว่าใคร เธอใช้เป็นตัวย่อครับ แล้วพอผมเริ่มถามเธอดู เหมือนเธอจะหลอกผมด้วย แต่หลอกแบบล้อเล่นๆอะครับ จนผมเริ่มสงสัยมากขึ้น แล้วก็งอนเธอครับ แต่เธอก็ไม่สนใจอะไรผม เธอเริ่มเปิดเผยมากขึ้น ว่ากำลังมีคนอื่นอยู่(ด้วยความที่ผมกับเธอเราไม่ได้เป็นอะไรกันไงครับ ผมเลยทำอะไรไม่ได้)
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้(ก่อนหน้านี้ผมวางแผนเกี่ยวกับวาเลนไทน์ไว้หลายอย่างมาก แต่มันก็จบหมดเลยครับ)ผมก็เพ้อครับ เพ้อหนักมาก ทั้งใน FB IG แต่เหมือนการที่ผมเพ้อครับ จะเป็นการทำตัวผมเอง เพราะเหมือนที่ผมพูดมันไปสะกิดอะไรสักอย่างในตัวเธอครับ หลังจากนั้นเธอก็ไม่คุยกับผมเลย(ในแชท)ประมาณ5วัน ผมเลยจะขอโทษเธอครับ แต่เธอก็ไม่ยอมคุยกับผม จนตอนนี้เธอเริ่มกลับมาพูดกับผม แต่มันไม่เหมือนเดิมแล้วล่ะครับ เธอยังคงเพ้อถึงผู้ชายคนนั้น ซึ่งผมก็ไม่รู้ว่าใคร แต่ผมก็ทำอะไรไม่ได้ จนตอนนี้ผมเริ่มรู้สึกตัวได้ว่าผมรักเธอมากขนาดไหนแล้วครับ รักเธอจริงๆ
ถึงตอนนี้จะทำอะไรไม่ได้แล้ว ผมได้แต่หวังว่าอยากให้เธอกลับไปเป็นเหมือนเดิม แต่คงเป็นไปไม่ได้หรอกครับ อีกอย่างเหมือนเธอจะมีนัดไปดูหนังกับผู้ชายคนนั้นด้วยครับ ทั้งๆที่เพิ่งคุยกันได้12วัน (เธอคอยอัพเดตด้วยแหละครับว่าคุยกันมากี่วันแล้ว)(แต่ตอนแรกก่อนที่เรื่องนี้จะเกิดขึ้นผมกะว่าจะชวนเธอไปดู friendzone คนับ) ตอนนี้ก็ใกล้วาเลนไทน์มาทุกทีแล้วครับ ผมควรทำยังไงดี แสดงให้เธอเห็นว่าผมรักเธอมากแค่ไหน หรือจะพยายามลืมเธอ หรือจะจีบเธออีกครั้งดีครับ. ขอบคุณที่อ่านจนจบครับ ผมพออ่านเรื่องตัวเองมันก็เหมือนเวรกรรมเลยนะครับ555 ผมเคยไปล้อเธอ เรื่องชอบคนนู้นคนนี้ สุดท้าย ผมก็กลับมาชอบเธอเอง แล้วเธอก็ยังทิ้งผมไปหาคนอื่นด้วย มันเจ็บปวดมาดเลยล่ะครับ

เพื่อนคนไหนมีโอกาสดีๆก็อย่าลืมคว้ามันไว้ล่ะครับ เดี๋ยวจะเสียดายทีหลังแบบผม
ผมรักเพื่อนคนนึงมาก แต่เธอไปชอบคนอื่น ทำยังไงดีครับ
กระทู้แรกของผมเลยครับ ถ้าผิดพลาดอะไรขออภัยด้วยครับ :3
เริ่มจาก ครั้งแรกที่ผมเจอเธอ ผมไม่ได้ชอบเธอหรอกครับ เธอก็หน้าตาน่ารักอยู่ครับ น่ารักในแบบของเธอ ส่วนผมก็พื้นๆครับ แต่ก็ไม่ได้แย่ เราเริ่มรู้จักกันตอนเข้ามัธยมปลาย เธอกับผมอยู่ห้องเดียวกัน ตอนแรกก็ไม่ได้สนิทกันมาก แต่เพราะเธอนั่งข้างหลังผม เธอเป็นคนที่พกอุปกรณ์เครื่องเขียนมาทุกอย่างเลยมีแต่เพื่อนขอยืมเธอ ผมก็คือหนึ่งในนั้นครับ เธอเป็นคนเรียบร้อย มีเพื่อนสนิทอยู่ 1 คน จากนั้นเราก็เริ่มสนิทกัน แบบ ปานกลางครับ แต่ยังไม่มากเท่าไหร่ แต่ก็สนิทพอจะแซวนู่นนี่กันครับ อยู่มาวันนึง เธอเหมือนจะแอบชอบผู้ชายในห้องคนนึงครับ (ผมก็ไม่แน่ใจ) พวกผมกับเพื่อนก็แซว แบบ จิ้นกันครับ แต่ผมไม่รู้ว่าจริงๆเขาชอบกันรึเปล่า แล้วคนที่เธอน่าจะชอบ ก็เป็นเพื่อนสนิทผมตอนนี้ครับ เรียกย่อๆว่า k ละกัน นาย K เนี่ยครับ ตอนไปเข้าค่าย ม.4 ผมนอนเต็นท์เดียวกับเขา นอนเล่นเกมกัน ปิดไฟ ผมก็นอนดูเขาเล่นครับ ทันใดนั้น เธอคนนั้น(คนที่ผมชอบ ขอเรียกว่า P ละกันครับ ) ก็ โทร messenger มาครับ ตอนผมเห็น พวกผม ฮิ้วกันเลย555 แต่พอภายหลัง ผมไปถามเธอ เธอก็บอกว่า วางโทรศัพท์ทิ้งไว้ตอนอาบน้ำ แล้วเพื่อนมากดเล่นครับ ตอนนั้นผมก็เชื่อเธอครับ จนวันนึง ผมไปชอบผู้หญิงคนนึงครับ (ตัวย่อว่า b ละกันครับ) ตอนแรกไม่มีใครรู้ แต่ผมก็เริ่มคุยกับเขา แล้วก็รู้ว่าbก็ชอบเพื่อนผมอีกคนนึงครับ(ไม่ใช่k)(ข้ามไปครับ) ผมเคยจะจีบเธอ ด้วยความที่ผมเป็นคนจีบคนไม่เป็น ไม่ได้หล่ออะไร ตัวเล็กๆ ผมปรึกษาเรื่ิอง ผญ คนนี้(b) กับเธอครับ(P) เธอรู้เรื่องทุกอย่าง แต่ก็เก็บเป็นความลับให้ผมครับ จนผมพยายามมาปีนึง ปรากฎว่า นก ครับ จริงๆผมก็ยังหวังอยู่นิดหน่อยแหละครับ ผมถึงขั้นวาดรูปเธอเป็นของขวัญวันเกิดให้เธอด้วยแหละครับ. ตอนนี้เราจะขึ้น ม.5 เพื่อนของผม(P) เราก็สนิทกันมากขึ้น ด้วยความที่เราอยู่ห้องเรียนพิเศษ เราจะมีสายรหัสครับ ผมกับเธอเลยปั่นน้องรหัสกัน ด้วยการใบ้สลับกัน(อาจจะงงๆนิดนึงคนับ) ให้น้องเข้าใจผิดว่าพี่รหัสเขาเป็นเธอ แต่จริงๆเป็นผมคนับ จนวันเฉลยสายรหัส ทุกคนก็รู้สายรหัสกันหมดแล้ว เราเลยกินเลี้ยงกันครับ ตอนแรกที่นัดไปมีเพื่อนผม 3-4 คน แต่สุดท้ายเหลือเธอกับผม2คนครับ ที่ได้ไป แล้วก็น้องรหัสของเธอกับผม.
เรากินกันเสร็จก็ค่ำแล้ว น้อง2คนก็มีพ่อแม่มารับ ปกติเธอก็ขึ้นรถเมล์กลับ(แต่ตอนนี้ยังไม่กลับครับ)
ส่วนผม ปกติพ่อจะเป็นคนมารับส่ง แต่ช่วงนั้นพ่อไปทำงานต่างจังหวัดครับ ผมเลยต้องขึ้นรถเมล์ ด้วยความที่พ่อมาส่ง ผมเลยขึ้นรถเมล์ยังไม่ค่อยเป็นครับ ไม่รู้ว่ารถหมดกี่โมง ตอนนั้นก็ประมาณเกือบ1ทุ่มครับ เธอกับผมกำลังจะแยกย้ายกันกลับบ้าน แล้วก็เดินแยกกัน แต่ผมรอรถเท่าไหร่ก็ไม่มาสักที ผมเลยทักไปถามเธอครับ ว่ากลับหรือยัง ปรากฎว่าเธอก็ยังไม่กลับครับ เธอเลยจะช่วยผมกลับบ้าน ด้วยความที่เธอเป็นคนปฏิสัมพันธ์ดีครับ เลยคุยกับคนอื่นได้ดี เธอพาผมเดินหาวินมอเตอร์ไซค์แล้วฝากผมกลับบ้านครับ เธอบอกว่า ถ้าแกไม่ได้กลับบ้าน เค้าคงรู้สึกผิดแย่เลย ตอนนั้นรถเธอมาพอดีครับ แต่วินคนนั้นเขากำลังจะไปส่งคนอื่นครับ ผมเลยต้องนั่งรอ ขณะเธออยู่บนรถ เธอก็คุยกับผมไม่ให้ผมเหงาครับ ผมเพิ่งรู้สึกว่าเป็นครั้งแรกที่มีใครทำดีมากกับผมขนาดนี้ ถ้าวันนั้นไม่มีเธอผมคงไม่ได้กลับบ้านแน่ครับ แล้วบ้านห่างจาก รร ประมาณ 10 กิโลเมตร นี่แหละครับเป็นเหตุผลที่ทำให้ผมตกหลุมรักเธอครับ แต่ผมยังคมบอกกับตัวเองว่าผมจะชอบเธอไม่ได้เพราะผมชอบbอยู่แล้ว
แต่ก็นั่นแหละครับ ผมเลิกหวังเรื่องbไป แล้วก็ชอบเธอแทนครับ. ผมเริ่มสนิทกับเธอมากขึ้น เริ่มจะคุยกันมากขึ้น ทำอะไรด้วยกันมากขึ้น จนผมรู้ตัวครับ ว่าผมได้ชอบเธอเข้าแล้ว ผมเริ่มพยายามรวบรวมความกล้าแล้วสารภาพรักกับเธอครับ แต่แค่บอกชอบเฉยๆ ไม่ได้ขอเป็นแฟนหรืออะไรครับ ผมยังไม่เคยมีแฟนมาก่อน (จนตอนนี้อายุ17ก็ยังไม่เคยมีครับ) เธอก็ยังไม่เคยมีเหมือนกัน ตอนนั้นผมแค่ชอบเธอเฉยๆ เธอบอกว่า "ขอเวลาให้ผมรอก่อน เวลาเราดูใคร เราดูนานนะ" เราเริ่มคุยกัน รู้จักกันมากขึ้น ด้วยความที่เราชอบวงดนตรีkpopวงเดียวกัน เลยมีเรื่องอะไรให้คุยเยอะเลยครับ เราก็คุยนู่นนี่กันมาเรื่อยๆ มีสาระบ้าง ไร้สาระบ้าง มาประมาณ 6 เดือนครับ ถึงช่วงปีใหม่ ทุกอย่างก็ดูปกติดี แล้วเธอยังเหมือนใบ้ๆผมด้วยว่าจะให้ผมขอเป็นแฟนหรือเปล่านี่แหละครับ(ผมไม่อยากพูดเช้าข้างตัวเอง) (ตอนนั้นเธออวยพรผมครับ วันที่ 31 ธันวา 4 ทุ่มกว่าเอง เธอบอกว่าจะเลิกกัน ผมเลยบอกเธอว่า เรายังไม่ได้เป็นอะไรกันเลย เธอก็บอกว่า เลิกเป็นเพื่อนไง แล้วเธออวยพรผมมาแบบ น่ารักมากเลยครับ) แต่ผมก็ไม่ได้ขอเธอเป็นอะไรกัน(ตอนนี้ยังนึกเสียดายอยู่เลยครับT^T) แล้วก็คุยกันปกติ ผมก็ทำเพื่อเธอเหมือนที่เคยทำครับ ทำงานที่เธอไม่ถนัดให้ไปเรื่อยๆอีกจนปลายๆเดือน มกราคมครับ กำลังจะเข้ากุมภาพันธ์เดือนแห่งความรัก เดือนเกิดผมด้วย เธอก็เริ่มเพ้อถึงผู้ชายคนนึงครับ ผมไม่รู้ว่าใคร เธอใช้เป็นตัวย่อครับ แล้วพอผมเริ่มถามเธอดู เหมือนเธอจะหลอกผมด้วย แต่หลอกแบบล้อเล่นๆอะครับ จนผมเริ่มสงสัยมากขึ้น แล้วก็งอนเธอครับ แต่เธอก็ไม่สนใจอะไรผม เธอเริ่มเปิดเผยมากขึ้น ว่ากำลังมีคนอื่นอยู่(ด้วยความที่ผมกับเธอเราไม่ได้เป็นอะไรกันไงครับ ผมเลยทำอะไรไม่ได้)[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ ผมก็เพ้อครับ เพ้อหนักมาก ทั้งใน FB IG แต่เหมือนการที่ผมเพ้อครับ จะเป็นการทำตัวผมเอง เพราะเหมือนที่ผมพูดมันไปสะกิดอะไรสักอย่างในตัวเธอครับ หลังจากนั้นเธอก็ไม่คุยกับผมเลย(ในแชท)ประมาณ5วัน ผมเลยจะขอโทษเธอครับ แต่เธอก็ไม่ยอมคุยกับผม จนตอนนี้เธอเริ่มกลับมาพูดกับผม แต่มันไม่เหมือนเดิมแล้วล่ะครับ เธอยังคงเพ้อถึงผู้ชายคนนั้น ซึ่งผมก็ไม่รู้ว่าใคร แต่ผมก็ทำอะไรไม่ได้ จนตอนนี้ผมเริ่มรู้สึกตัวได้ว่าผมรักเธอมากขนาดไหนแล้วครับ รักเธอจริงๆ
ถึงตอนนี้จะทำอะไรไม่ได้แล้ว ผมได้แต่หวังว่าอยากให้เธอกลับไปเป็นเหมือนเดิม แต่คงเป็นไปไม่ได้หรอกครับ อีกอย่างเหมือนเธอจะมีนัดไปดูหนังกับผู้ชายคนนั้นด้วยครับ ทั้งๆที่เพิ่งคุยกันได้12วัน (เธอคอยอัพเดตด้วยแหละครับว่าคุยกันมากี่วันแล้ว)(แต่ตอนแรกก่อนที่เรื่องนี้จะเกิดขึ้นผมกะว่าจะชวนเธอไปดู friendzone คนับ) ตอนนี้ก็ใกล้วาเลนไทน์มาทุกทีแล้วครับ ผมควรทำยังไงดี แสดงให้เธอเห็นว่าผมรักเธอมากแค่ไหน หรือจะพยายามลืมเธอ หรือจะจีบเธออีกครั้งดีครับ. ขอบคุณที่อ่านจนจบครับ ผมพออ่านเรื่องตัวเองมันก็เหมือนเวรกรรมเลยนะครับ555 ผมเคยไปล้อเธอ เรื่องชอบคนนู้นคนนี้ สุดท้าย ผมก็กลับมาชอบเธอเอง แล้วเธอก็ยังทิ้งผมไปหาคนอื่นด้วย มันเจ็บปวดมาดเลยล่ะครับ
เพื่อนคนไหนมีโอกาสดีๆก็อย่าลืมคว้ามันไว้ล่ะครับ เดี๋ยวจะเสียดายทีหลังแบบผม