หากผู้หญิงคิดจะมีคู่ต้องเลือกสามีที่มองเห็นคุณค่าของคุณปกป้องคุณได้และพาคุณสร้างเนื้อสร้างตัว
"มีผัวผิดคิดจนตัวตาย" หากเลือกผิดชีวิตดิ่งลงเหวเลยนะคะ
เข้าเรื่องคะ
เราเป็นผู้หญิงคนนึงที่เวลาไม่สนิทกับใครเราจะไม่ค่อยพูด เราทำกับข้าวไม่เป็น(ตอนนี้ทำเป็นทุกอย่างเพราะมีครอบครัว) เป็นคนที่ไม่โรแมนติก เป็นคนพูดแข็งแต่ก็รู้จักคะว่าควรแข็งและอ่อนกับคนประเภทไหน เราเป็นรักความสะอาด เพราะถ้าบ้านมีฝุ่นเข้ามากวาดวันละ10รอบยังได้ ถามหาความเยอะก็มีคะ ขี้หึงแต่ก็ปลงเป็น ตอนสมัยวัยรุ่นก็แต่งตัวแรดอยู่แต่ไม่เคยเสียตัวให้ใคร ก็มาเสียให้สามีตัวเองนี้แหละคะ
คบกันกับสามีมา11 ปี ในระหว่าง11 ปี ไม่เคยขอเงินแฟนใช้ เวลาไปทานข้าว ส่วนใหญ่ เราจ่าย. ก็มีแชร์บ้าง เขาจ่ายบ้างแต่ไม่บ่อย จนตอนนี้มีลูกเราก็ยังเป็นคนจ่ายเป็นหลัก เราทำงานเงินเดือน14000 เขาทำงาน 22000. แต่ปัญหามาก่อนแต่งคือเขามีหนี้มาก่อนที่จะแต่งเรา เรารับได้หนี้มีได้ก็หมดได้ หนี้เราก็มีคะแต่เราจัดสันเรื่องเงินได้ ตอนคบกันเขาโดนโกงเงินหมดเนื้อหมดตัวเป็นหนี้เป็นสิน แถมตกงาน วันๆนั่งเล่นเกมส์จนผอมมาเป็นปี เราคนเป็นพยายามหางานให้เพื่อเขาจะมีรายได้ ในระหว่างตกงานเราดูแลเรื่องเงินเขาทุกอย่าง แม้กระทั่งไปรับปริญญา แม่เขาให้มา 3000 แต่ค่าใช้จ่ายส่วนที่เหลือเราช่วยหมด เพราะต้องไปรับที่ กทม. เราอยู่ต่างจังหวัดคะ เราก็ไม่ได้ซีนะวันสำคัญเขา สามีเราเป็นคนกตัญญูคะเขารักแม่มาก เวลาเขามีปัญหามีความทุกข์เขาไม่เคยจะเล่าให้แม่ฟังไม่ไปเบียดเบียนแม่เขาเลย แต่เขาจะเล่าให้เราฟัง เราก็ช่วยคะ อะไรที่เราช่วยได้เราช่วยหมด แต่ในระหว่างที่คบกันมา11 ปีมีปัญหาไหม ตอบเลยคะมีแน่นอน จากแม่สามี จากญาติสามี จากตัวสามีเอง และตัวเราเอง
*จากญาติสามี มีวันนึงญาติสามีโทรมาให้ไปช่วยงานแต่บังเอินนัดเราไว้สุดท้ายเราสองคนได้ไปหาญาติแฟนด้วยกันแต่ก็คุยกะแฟนนะเราแต่งตัวไม่เรียบร้อยเราใส่กางเกงขาสั้น พอกลับมาบ้านเท่านั้นแหละ ญาติก็เอาเราไปเล่าให้แม่สามีฟังว่าเราใส่สั้นอย่างนั้นอย่างกลายเป็นเราเลวไปเลยเพราะใส่สั้นจากวันนั้นแม่สามีไม่ชอบเราเลยจากคำพูดคนอื่น
*จากแม่สามี จากที่ได้ฟังจากญาติมา กลายเป็นเกลียดขี้หน้า 11 ปี คำที่มาจากแม่สามี สวยก็ไม่สวยไม่อยากได้หลอกเดี๋ยวหลานหน้าตาไม่ดี ผู้หญิงแบบนี้อย่าเอามาทำเมียเลย ทำโน้นทำนี้ไม่เป็นมีลูกมาจะมีปัญญาเลี้ยงลูกไหม กูไม่เอา กูอยากได้ลูกสะใภ้เป็นข้าราชกาล ผู้หญิงคนไหนเอาใจแม่ผัวอยากได้หมดยิ่งซื้อนั้นเอานี้มาให้ดีชอบสนับสนุนลูกชายให้ไปคบ แต่ก็ทนคบแบบระหองระแหง จนแต่งงานกัน หลังแต่งงานก็ยังมี บอกลูกตัวเองไม่ให้เายุ่งเรื่องเงินสามี
*จากสามี พอแม่ไม่ปลื้มสนับสนุนให้หาใหม่ แต่ทิ้งเราไม่ได้กลายเป็นคบซ้อน ช่วงเขาไปเรียนต่อป.ตรี
เป็นช่วงที่ผู้หญิงเข้ามาพัวพันหลายคนจนเราขอเลิก แต่สามีเราก็เลิกนะเลิกแบบยังไม่สนิทยังวนเวียนอยู่กับเราตลอด กลับมาหาตลอด เรายอมรับเลยนะว่าเรารักเขามากก ทุกครั้งที่กลับมาเราจะให้อภัยทุกครั้ง อันนี้ไม่โทษคนอื่นเลยตัวเองล้วนๆ เจ็บไม่รู้จักจำ บางครั้งคิดในใจว่า 11 ปีที่คบกันมาความลำบากที่เราสู้อดทนมากับเขาไม่มีค่าอะไรเลย ทุกครั้งที่เราซื้อของกับข้าวกับน้ำผลไม้ ไปให้แม่เขา เขาไม่ได้บอกเลยว่ามาจากเรา แม่ก็คิดว่าแต่ลูกซื้อมา ก็สังเกตุอยู่หลายที. สามีเราฝืนคบมาจนแต่งงานกัน ที่หนีไม่ได้ไปไม่รอดจากคนอื่นเพราะผูกพันกับเรา พอไม่มีก็คิดถึง อันนี้เขาพูด
*จากตัวเอง ช่วยเขามากไปจนเขาเหลิง ฝันหวานว่าเขารักตัวเอง ทุกวันนี้อาจจะรักก็ได้ไม่รู้สิ จากคบกันมา11 ปี เราไม่เคยงี้เง่าใส่ใจดีอยากไปไหนให้ไม่จิกไม่ตามไม่เช็ค แต่ในระหว่างคบมีทั้งเรื่อง ผู้หญิง เพื่อน พ่อแม่ญาติพี่น้องเข้ามาทำให้เสียใจแต่ก็ทนดักดาน จนแต่งงาน เราเริ่มงี้เง่ามากขึ้น ถ้าสามีรับปากว่าจะมาตามเวลาเราจะไม่โทรจิกโทรตามเวลาที่เขาออกไปปาตี้ เวลาที่โกรธมากๆ เราจะโพสด่าทันที ซึ่งมันไม่ดีหรอกเรารู้แต่เราก็ทำ นี้แหละข้อเสีย
หลังแต่งงานมาเราไม่เคยไปปาตี้ที่ไหน เพื่อนชวนไม่เคยไป เราปลีกตัวจากเพื่อนเพื่อเลี้ยงลูก การไปปาตี้แต่ละครั้ง มันต้องเสียเงิน เราเอาเงินนั้นมาเป็นค่าใช้จ่ายลูกดีกว่า เพื่อนก็เข้าใจเรานะ เราไม่ได้ลาออกมาเลี้ยงลูกเฉยๆนะ เรามีงานประจำ รายได้กลางๆ ว่างก็หารายได้เสริม เราทำงานโรงพยาบาลเป็นผู้ช่วยหมอฟัน ทำงานที่มหาลัยแห่งหนึ่งที่คณะทันตแพทย์ เราโชคดีที่มีหมอรัก เขาช่วยเหลือเราทุกอย่างเป็นเสมือนพี่ เพื่อน เวลาที่เราทุกข์ใจ หมอคนนั้นจะพาเราออกไปทานอะไรอร่อยๆปลอบใจ รายได้ขาดเขาก็ช่วยตลอด จนตอนนี้เราได้ตำแหน่งงานที่มั่นคงขึ้นสวัสดิการดีขึ้นเพราะหมอเขาเลย รายได้เลี้ยงครอบครัวทั้งหมดมาจากเรานะคะ ไม่ใช่สามี
ทำไมเราแต่งงานทั้งที่ปัญหารุมเร้า เราท้องคะ ท้องตอนอายุ 29 ท้องก่อนแต่ง เรามีงานทำแล้ว เรามีเงินเก็บ เรามีอาชีพที่มั่นคง แต่เราพลาดเองเราก็บอกแฟนว่าเราท้องเขาก็ไปบอกแม่เขา ตอนแรกแม่เขาหาว่าเราโกหก เราบอกว่าเราท้องจริง เขาบอกทันทีไม่มีเงินแต่งเรา แต่ญาติบางคนเขาก็ดีคะเขาบอกจะให้เงินยืมแต่งไปก่อนแก้หน้าก่อนแต่งแล้วค่อยเอามาคืน สรุปตอนแต่งยืมญาติแต่ง+เงินเราด้วย ไม่มีตังแม่สามีและไม่มีตังสามี เม่เขายืนยันแล้วไม่ช่วยก็ไม่ใช่ความผิดเขาคะผิดที่เราไม่หาเอง สุดท้ายแต่งแล้วตังซองที่ได้จากงานแต่งก็ไม่พอใช้หนี้ แม่เราเลยให้เอาเงินไปใช้หนี้แทนพอเริ่มใช้ชีวิตคู่มาเราก็ท้องโตขึ้น ต้องให้สามีคอยไปรับไปส่งเขาก็ทำนะ ในช่วงแรกทะเลาะกันบ่อยมากเพราะการใช้ชีวิตคู่ที่ยังจูนกันไม่ได้ เพราะแม่สามีก็โอดครวญอยากไปนั้นมานี้บ่อยๆอยากไปเที่ยวตรงนั้นอยากไปหาญาติตรงนี้ สามีอาสาได้ตลอด บ่นให้ญาตฟังบากว่าลูกไม่ค่อยได้พาไปนั้นมานี้เหมือนเมื่อก่อน จนเราทะเลาะกัน เราบอกสามีว่าถ้าอยากไปให้เติมน้ำมันเอง เพราะหลังจากแต่งงานมา เงินเติมน้ำมันรถเป็นเราจ่ายเพื่อสามีไปรับไปส่งเราเพราะเราท้องจนมีวันนึงเราท้องแก่มาก สามีมีปาตี้ที่ทำงาน ตอนเราท้องเราทำโอทีทุกวันคะเพราะจะเก็บเงินค่าคลอด ทำจนถึง 2 ทุ่มครึ่งทุกวัน พอถึงตอนเลิกงานเราโทรหาตั้งแต่ 2 ทุ่ม จนเลยเวลาไปจนถึง 4 ทุ่ม ตอนนั้นไม่มีใครอยู่ที่ทำงานแล้วกลับบ้านหมดเรานั่งรอเขาที่หน้าตึก ท้องแรกเหตุการณ์นี้เกิดขึ้นอยู่ประมาณ 3-4 ครั้ง ท้องที่2 เกิดขึ้นครั้งเดียว ในระหว่างท้องนะคะ คลอดลูกค่าทำคลอดเราก็จ่ายเองทั้งหมด ไม่เคยพึ่งสามี
หลังจากใช้ชีวิตคู่มาสามปีมีลูกด้วยกัน2 คน คนโต2 ขวบ2เดือน คนเล็กจะเข้า3 เดือน ค่าใช่จ่ายทั้งหมดบ้านค่านมแพมเพิสเสื้อผ้าของลูก ค่าไฟ ค่าเน็ต ค่าน้ำ ค่าอยู่ค่ากิน และค่าอื่นๆ เราหมดคะรับผิดชอบคนเดียว ส่วนสามีรายจ่ายหายไปไหน เขาใช้หนี้เขาอย่างเดียวคะ หนี้สินที่เกิดก่อนแต่งคะ ค่างวดรถค่าหนี้สินต่างๆรวม16000 ต่อเดือน และค่าน้ำมันรถ 5000ต่อเดือนเงินเดือน22000 เขาขาดเขาก็ยืมเราคะแต่ยืมไปไม่ค่อยคืนหลอกคะ เราก็ยังให้โอกาสเขานะคะว่าถ้าหากหมดงวดรถเขาต้องช่วยค่าใช้จ่ายลูก แต่ถ้าหากเขาไม่ช่วยยังเหมือนก็คงต้องลาขาดคะ ถ้าเลิกกันตอนนี้ก็คงไม่คิดมากเหมือนเมื่อก่อนแล้วละคะ เพราะเราโฟกัสที่ลูกมาก ณ ปัจจุบันนี้ เราหาเงินมาสร้างอนาคตเพื่อลูกโดยการทำโคขุนกับพ่อเราคะ เรายังโชคดีที่มีพ่อกับแม่รักและช่วยเรามาโดยตลอด
**คำดูถูกที่มาจากแม่สามีว่าผู้หญิงอย่างเราจะมีปัญญาหา-เลี้ยงลูกได้ไหม งานบ้านเรือนทำไม่เป็น เราลบคำพูดนั้นหมดคะแต่กลับกันคนที่ไม่มีกลับเป็นลูกเขาคะ แต่กลับเป็นลูกเขาเองที่ทำไม่ได้งานบ้านงานเรือนเราทำมาตั้งแต่ ป. 4 แล้วคะ แม่เขาก็ยังไม่รู้เท่าทุกวันนี้มั้งคะ เพราะไม่ได้อธิบายอะไรให้ฟังเวลาไปบ้านสามีเราจะพูดน้อยคะไม่ทำตัวเอาอกเอาใจใคร. ทุกวันนี้แม่สามีเราเรายังถามกลับมาทุกครั้งว่าเงินใครเวลาที่เราต่อเติมบ้าน เราไม่สนใจหรอกคะเพราะไม่ได้พึ่งสามี อนาคตจะเป็นแบบไหนหรือต้องเลิกราเราก็ทำใจไว้แล้วตอนคิดถึงแต่อนาคตลูก
ส่วนญาติพี่น้องที่เคยว่าเราตอนนี้พูดดีกะเรามากเพราะรู้ว่าเราทำงานที่ไหนทำอะไร
และต้องขอบคุณคำติคำชมทุกคอมเม้นในพันทิปเวลาที่เรามาตั้งกระทู้ถามโน้นถามนี้มีทั้งคนใหม่คนเก่าบางครั้งคำพูดที่ติเราหรือชมเรา เราก็เอามาปรับใช้ในส่วนของเรา และเรื่องที่เราโพสด่าสามีเวลาโกรธ ในรอบ1 ปีจะเกิดขึ้น2 ครั้ง แต่คงไม่มีแล้วละคะเขารักภาพพจเขามาก เราทำไปก็ไร้ประโยชน์ถ้าเขาคิดได้เขาก็คิด เราทำเราก็ผิดทำให้คนอื่นเดือนร้อนเปล่าๆ เอาไว้ด่ากันต่อหน้า55
เราคุยกันถามเขาว่าทำไมไปปาตี้แล้วกลับตรงตามเวลาที่ให้ไว้เขาบอกว่าเขาต้องส่งพี่ที่ทำงานที่ดื่มหนักกลับบ้าน เขารู้อยู่ว่าภรรยาและลูกนอนอยู่บ้านปลอดภัยดี ใน365 วันเขาไปปาตีกลับแบบนี้นับครั้งได้ จบเลยคะเราไม่พูดต่อเพราะคำตอบที่ได้ก็คือมีไม่กี่วันที่ไปหรอกทุกครั้งที่กลับคือต้องส่งพี่เขากลับบ้านเพราะเมา แต่ใน 365 วัน เราไม่เคยไปเลยแม้แต่วันเดียวที่เราออกไปเที่ยวรีบกลับบ้านเพื่อไปหาลูก
ณ ปัจจุบันนี้สามียังหาเงินใช้หนี้วนไป เราก็หาเงินเลี้ยงลูกวนไปกำลังจะสร้างอนาคตไว้ให้ลูก รู้สึกปลงมาก
ถ้าหากต้องเลิกกันสามีบอกว่า เหตุการณ์ที่จะทำให้เบิกกัยคือ ตายจากกัน เราทำร้ายลูกหรือไม่ดูแลลูกจนลูกเกิดอุบัติเหตุตาย และความทุกข์ที่ได้อยู่ด้วยกัน ส่วนเราหากเลิกกันเพราะเงินที่เขาไม่ช่วยจุนเจือลูกแต่เพิ่มภาระให้เรา สองจากผู้ใหญ่ไม่ฝ่ายไดก็ฝ่ายหนึ่งเพราะแม่เรารู้เรื่องเราหหมดเพราะแม่มาอยู่บ้านด้วย บ้านที่อยู่ทุกวันนี้คือบ้านแม่ที่สร้างไว้ให้เรา
ชีวิตมีอะไรที่เราไม่ได้พิมพ์ให้อ่านในนี้เยอะมาก ถ้าจะให้พิมพ์คงเป็นนิยายไปเลยละ ใช่ว่าตัวเราเองจะดีนะคะ แต่เราก็เลือกปฏิบัติว่าเราจะดีจะร้ายกลับใคร ไม่ได้มาโพสเพื่อหาคำตอบว่าจะเอาไงต่อชีวิต แค่เรามาแชร์ให้ฟังว่า
$$$ถ้าจะหาคนใช้วิตร่วมด้วยสักคน ต้องหาคนที่เขามั่นใจแล้วคุณใช่สำหรับพร้อมจะสร้างอนคตไม่ว่าจะเกิดปัญหาอะไรไม่ใช่พอแม่ไม่พอใจไม่ถูกใจก็จะหาคนที่ถูกใจลืมคนที่คอยร่วมทุกข์ร่วมสุขด้วยกันมา หาคนที่จะมาพาคุณสร้างอนาคต สร้างเนื้อสร้างตัว พร้อมจะจบอยู่ที่เราแต่ก็อย่างว่าละคะหลายคู่ร่วมทุกข์สุขมาเจอคนถูกใจหน่อยลืมคนข้างหลังไปก็มี ณ ปัจจุบันนี้ผู้หญิงที่พัวพันกับเขาก่อนแต่งก็ยังมีโทรมานะคะ แต่เราก็เฉยคะเพราะถ้าเลือกจะไปเราไม่รั้งเด็ดขาดเขาได้ทิ้งสมบัติไว้ให้เราแล้วคะ2 คน
ใครที่กำลังมีดูคล้ายแบบเราก็คิดให้ดีก่อนที่เราจะปักหลักปักฐานเพราะนั้นหมายถึงทุกข์รออยู่ข้างหน้า
สามีเราเขาก็มีส่วนดี ใช้ทำไรทำแต่อืดอาดยืดยาด ช่วยเอาลูกได้เวลาเราทำกับข้าว และที่สำคัญเขาเป็นลูกกตัญญูคะ รักแม่รักครอบครัว ส่วนดีของเขา รักเพื่อนดูแลดีเวลาเพื่อนมาเยื่อม เลี้ยงข้าวเพื่อนแต่เอาเมียไปด้วย..... เรารักเขาคะแต่เรารักลูกมากกว่า
ขอบคุณที่เสียเวลาอ่านเรื่องไร้สาระ ไม่มากก็น้อยนะคะที่ใครจะปักหลักปักฐานใช้ชีวิตครอบครัวกคิดให้เยอะมีรัยก็รู้จักป้องกันจะได้ไม่ลำบากทีหลังเหมือนเรา อย่าช่วยเขามากไปจนลืมช่วยตัวเขาเองเวลาทานไรกินไรก็ช่วยกันแชร์นะคะ
ไม่ได้ตั้งคำถามแต่มาแชร์ประสบการณ์ให้ฟัง
"มีผัวผิดคิดจนตัวตาย" หากเลือกผิดชีวิตดิ่งลงเหวเลยนะคะ
เข้าเรื่องคะ
เราเป็นผู้หญิงคนนึงที่เวลาไม่สนิทกับใครเราจะไม่ค่อยพูด เราทำกับข้าวไม่เป็น(ตอนนี้ทำเป็นทุกอย่างเพราะมีครอบครัว) เป็นคนที่ไม่โรแมนติก เป็นคนพูดแข็งแต่ก็รู้จักคะว่าควรแข็งและอ่อนกับคนประเภทไหน เราเป็นรักความสะอาด เพราะถ้าบ้านมีฝุ่นเข้ามากวาดวันละ10รอบยังได้ ถามหาความเยอะก็มีคะ ขี้หึงแต่ก็ปลงเป็น ตอนสมัยวัยรุ่นก็แต่งตัวแรดอยู่แต่ไม่เคยเสียตัวให้ใคร ก็มาเสียให้สามีตัวเองนี้แหละคะ
คบกันกับสามีมา11 ปี ในระหว่าง11 ปี ไม่เคยขอเงินแฟนใช้ เวลาไปทานข้าว ส่วนใหญ่ เราจ่าย. ก็มีแชร์บ้าง เขาจ่ายบ้างแต่ไม่บ่อย จนตอนนี้มีลูกเราก็ยังเป็นคนจ่ายเป็นหลัก เราทำงานเงินเดือน14000 เขาทำงาน 22000. แต่ปัญหามาก่อนแต่งคือเขามีหนี้มาก่อนที่จะแต่งเรา เรารับได้หนี้มีได้ก็หมดได้ หนี้เราก็มีคะแต่เราจัดสันเรื่องเงินได้ ตอนคบกันเขาโดนโกงเงินหมดเนื้อหมดตัวเป็นหนี้เป็นสิน แถมตกงาน วันๆนั่งเล่นเกมส์จนผอมมาเป็นปี เราคนเป็นพยายามหางานให้เพื่อเขาจะมีรายได้ ในระหว่างตกงานเราดูแลเรื่องเงินเขาทุกอย่าง แม้กระทั่งไปรับปริญญา แม่เขาให้มา 3000 แต่ค่าใช้จ่ายส่วนที่เหลือเราช่วยหมด เพราะต้องไปรับที่ กทม. เราอยู่ต่างจังหวัดคะ เราก็ไม่ได้ซีนะวันสำคัญเขา สามีเราเป็นคนกตัญญูคะเขารักแม่มาก เวลาเขามีปัญหามีความทุกข์เขาไม่เคยจะเล่าให้แม่ฟังไม่ไปเบียดเบียนแม่เขาเลย แต่เขาจะเล่าให้เราฟัง เราก็ช่วยคะ อะไรที่เราช่วยได้เราช่วยหมด แต่ในระหว่างที่คบกันมา11 ปีมีปัญหาไหม ตอบเลยคะมีแน่นอน จากแม่สามี จากญาติสามี จากตัวสามีเอง และตัวเราเอง
*จากญาติสามี มีวันนึงญาติสามีโทรมาให้ไปช่วยงานแต่บังเอินนัดเราไว้สุดท้ายเราสองคนได้ไปหาญาติแฟนด้วยกันแต่ก็คุยกะแฟนนะเราแต่งตัวไม่เรียบร้อยเราใส่กางเกงขาสั้น พอกลับมาบ้านเท่านั้นแหละ ญาติก็เอาเราไปเล่าให้แม่สามีฟังว่าเราใส่สั้นอย่างนั้นอย่างกลายเป็นเราเลวไปเลยเพราะใส่สั้นจากวันนั้นแม่สามีไม่ชอบเราเลยจากคำพูดคนอื่น
*จากแม่สามี จากที่ได้ฟังจากญาติมา กลายเป็นเกลียดขี้หน้า 11 ปี คำที่มาจากแม่สามี สวยก็ไม่สวยไม่อยากได้หลอกเดี๋ยวหลานหน้าตาไม่ดี ผู้หญิงแบบนี้อย่าเอามาทำเมียเลย ทำโน้นทำนี้ไม่เป็นมีลูกมาจะมีปัญญาเลี้ยงลูกไหม กูไม่เอา กูอยากได้ลูกสะใภ้เป็นข้าราชกาล ผู้หญิงคนไหนเอาใจแม่ผัวอยากได้หมดยิ่งซื้อนั้นเอานี้มาให้ดีชอบสนับสนุนลูกชายให้ไปคบ แต่ก็ทนคบแบบระหองระแหง จนแต่งงานกัน หลังแต่งงานก็ยังมี บอกลูกตัวเองไม่ให้เายุ่งเรื่องเงินสามี
*จากสามี พอแม่ไม่ปลื้มสนับสนุนให้หาใหม่ แต่ทิ้งเราไม่ได้กลายเป็นคบซ้อน ช่วงเขาไปเรียนต่อป.ตรี
เป็นช่วงที่ผู้หญิงเข้ามาพัวพันหลายคนจนเราขอเลิก แต่สามีเราก็เลิกนะเลิกแบบยังไม่สนิทยังวนเวียนอยู่กับเราตลอด กลับมาหาตลอด เรายอมรับเลยนะว่าเรารักเขามากก ทุกครั้งที่กลับมาเราจะให้อภัยทุกครั้ง อันนี้ไม่โทษคนอื่นเลยตัวเองล้วนๆ เจ็บไม่รู้จักจำ บางครั้งคิดในใจว่า 11 ปีที่คบกันมาความลำบากที่เราสู้อดทนมากับเขาไม่มีค่าอะไรเลย ทุกครั้งที่เราซื้อของกับข้าวกับน้ำผลไม้ ไปให้แม่เขา เขาไม่ได้บอกเลยว่ามาจากเรา แม่ก็คิดว่าแต่ลูกซื้อมา ก็สังเกตุอยู่หลายที. สามีเราฝืนคบมาจนแต่งงานกัน ที่หนีไม่ได้ไปไม่รอดจากคนอื่นเพราะผูกพันกับเรา พอไม่มีก็คิดถึง อันนี้เขาพูด
*จากตัวเอง ช่วยเขามากไปจนเขาเหลิง ฝันหวานว่าเขารักตัวเอง ทุกวันนี้อาจจะรักก็ได้ไม่รู้สิ จากคบกันมา11 ปี เราไม่เคยงี้เง่าใส่ใจดีอยากไปไหนให้ไม่จิกไม่ตามไม่เช็ค แต่ในระหว่างคบมีทั้งเรื่อง ผู้หญิง เพื่อน พ่อแม่ญาติพี่น้องเข้ามาทำให้เสียใจแต่ก็ทนดักดาน จนแต่งงาน เราเริ่มงี้เง่ามากขึ้น ถ้าสามีรับปากว่าจะมาตามเวลาเราจะไม่โทรจิกโทรตามเวลาที่เขาออกไปปาตี้ เวลาที่โกรธมากๆ เราจะโพสด่าทันที ซึ่งมันไม่ดีหรอกเรารู้แต่เราก็ทำ นี้แหละข้อเสีย
หลังแต่งงานมาเราไม่เคยไปปาตี้ที่ไหน เพื่อนชวนไม่เคยไป เราปลีกตัวจากเพื่อนเพื่อเลี้ยงลูก การไปปาตี้แต่ละครั้ง มันต้องเสียเงิน เราเอาเงินนั้นมาเป็นค่าใช้จ่ายลูกดีกว่า เพื่อนก็เข้าใจเรานะ เราไม่ได้ลาออกมาเลี้ยงลูกเฉยๆนะ เรามีงานประจำ รายได้กลางๆ ว่างก็หารายได้เสริม เราทำงานโรงพยาบาลเป็นผู้ช่วยหมอฟัน ทำงานที่มหาลัยแห่งหนึ่งที่คณะทันตแพทย์ เราโชคดีที่มีหมอรัก เขาช่วยเหลือเราทุกอย่างเป็นเสมือนพี่ เพื่อน เวลาที่เราทุกข์ใจ หมอคนนั้นจะพาเราออกไปทานอะไรอร่อยๆปลอบใจ รายได้ขาดเขาก็ช่วยตลอด จนตอนนี้เราได้ตำแหน่งงานที่มั่นคงขึ้นสวัสดิการดีขึ้นเพราะหมอเขาเลย รายได้เลี้ยงครอบครัวทั้งหมดมาจากเรานะคะ ไม่ใช่สามี
ทำไมเราแต่งงานทั้งที่ปัญหารุมเร้า เราท้องคะ ท้องตอนอายุ 29 ท้องก่อนแต่ง เรามีงานทำแล้ว เรามีเงินเก็บ เรามีอาชีพที่มั่นคง แต่เราพลาดเองเราก็บอกแฟนว่าเราท้องเขาก็ไปบอกแม่เขา ตอนแรกแม่เขาหาว่าเราโกหก เราบอกว่าเราท้องจริง เขาบอกทันทีไม่มีเงินแต่งเรา แต่ญาติบางคนเขาก็ดีคะเขาบอกจะให้เงินยืมแต่งไปก่อนแก้หน้าก่อนแต่งแล้วค่อยเอามาคืน สรุปตอนแต่งยืมญาติแต่ง+เงินเราด้วย ไม่มีตังแม่สามีและไม่มีตังสามี เม่เขายืนยันแล้วไม่ช่วยก็ไม่ใช่ความผิดเขาคะผิดที่เราไม่หาเอง สุดท้ายแต่งแล้วตังซองที่ได้จากงานแต่งก็ไม่พอใช้หนี้ แม่เราเลยให้เอาเงินไปใช้หนี้แทนพอเริ่มใช้ชีวิตคู่มาเราก็ท้องโตขึ้น ต้องให้สามีคอยไปรับไปส่งเขาก็ทำนะ ในช่วงแรกทะเลาะกันบ่อยมากเพราะการใช้ชีวิตคู่ที่ยังจูนกันไม่ได้ เพราะแม่สามีก็โอดครวญอยากไปนั้นมานี้บ่อยๆอยากไปเที่ยวตรงนั้นอยากไปหาญาติตรงนี้ สามีอาสาได้ตลอด บ่นให้ญาตฟังบากว่าลูกไม่ค่อยได้พาไปนั้นมานี้เหมือนเมื่อก่อน จนเราทะเลาะกัน เราบอกสามีว่าถ้าอยากไปให้เติมน้ำมันเอง เพราะหลังจากแต่งงานมา เงินเติมน้ำมันรถเป็นเราจ่ายเพื่อสามีไปรับไปส่งเราเพราะเราท้องจนมีวันนึงเราท้องแก่มาก สามีมีปาตี้ที่ทำงาน ตอนเราท้องเราทำโอทีทุกวันคะเพราะจะเก็บเงินค่าคลอด ทำจนถึง 2 ทุ่มครึ่งทุกวัน พอถึงตอนเลิกงานเราโทรหาตั้งแต่ 2 ทุ่ม จนเลยเวลาไปจนถึง 4 ทุ่ม ตอนนั้นไม่มีใครอยู่ที่ทำงานแล้วกลับบ้านหมดเรานั่งรอเขาที่หน้าตึก ท้องแรกเหตุการณ์นี้เกิดขึ้นอยู่ประมาณ 3-4 ครั้ง ท้องที่2 เกิดขึ้นครั้งเดียว ในระหว่างท้องนะคะ คลอดลูกค่าทำคลอดเราก็จ่ายเองทั้งหมด ไม่เคยพึ่งสามี
หลังจากใช้ชีวิตคู่มาสามปีมีลูกด้วยกัน2 คน คนโต2 ขวบ2เดือน คนเล็กจะเข้า3 เดือน ค่าใช่จ่ายทั้งหมดบ้านค่านมแพมเพิสเสื้อผ้าของลูก ค่าไฟ ค่าเน็ต ค่าน้ำ ค่าอยู่ค่ากิน และค่าอื่นๆ เราหมดคะรับผิดชอบคนเดียว ส่วนสามีรายจ่ายหายไปไหน เขาใช้หนี้เขาอย่างเดียวคะ หนี้สินที่เกิดก่อนแต่งคะ ค่างวดรถค่าหนี้สินต่างๆรวม16000 ต่อเดือน และค่าน้ำมันรถ 5000ต่อเดือนเงินเดือน22000 เขาขาดเขาก็ยืมเราคะแต่ยืมไปไม่ค่อยคืนหลอกคะ เราก็ยังให้โอกาสเขานะคะว่าถ้าหากหมดงวดรถเขาต้องช่วยค่าใช้จ่ายลูก แต่ถ้าหากเขาไม่ช่วยยังเหมือนก็คงต้องลาขาดคะ ถ้าเลิกกันตอนนี้ก็คงไม่คิดมากเหมือนเมื่อก่อนแล้วละคะ เพราะเราโฟกัสที่ลูกมาก ณ ปัจจุบันนี้ เราหาเงินมาสร้างอนาคตเพื่อลูกโดยการทำโคขุนกับพ่อเราคะ เรายังโชคดีที่มีพ่อกับแม่รักและช่วยเรามาโดยตลอด
**คำดูถูกที่มาจากแม่สามีว่าผู้หญิงอย่างเราจะมีปัญญาหา-เลี้ยงลูกได้ไหม งานบ้านเรือนทำไม่เป็น เราลบคำพูดนั้นหมดคะแต่กลับกันคนที่ไม่มีกลับเป็นลูกเขาคะ แต่กลับเป็นลูกเขาเองที่ทำไม่ได้งานบ้านงานเรือนเราทำมาตั้งแต่ ป. 4 แล้วคะ แม่เขาก็ยังไม่รู้เท่าทุกวันนี้มั้งคะ เพราะไม่ได้อธิบายอะไรให้ฟังเวลาไปบ้านสามีเราจะพูดน้อยคะไม่ทำตัวเอาอกเอาใจใคร. ทุกวันนี้แม่สามีเราเรายังถามกลับมาทุกครั้งว่าเงินใครเวลาที่เราต่อเติมบ้าน เราไม่สนใจหรอกคะเพราะไม่ได้พึ่งสามี อนาคตจะเป็นแบบไหนหรือต้องเลิกราเราก็ทำใจไว้แล้วตอนคิดถึงแต่อนาคตลูก
ส่วนญาติพี่น้องที่เคยว่าเราตอนนี้พูดดีกะเรามากเพราะรู้ว่าเราทำงานที่ไหนทำอะไร
และต้องขอบคุณคำติคำชมทุกคอมเม้นในพันทิปเวลาที่เรามาตั้งกระทู้ถามโน้นถามนี้มีทั้งคนใหม่คนเก่าบางครั้งคำพูดที่ติเราหรือชมเรา เราก็เอามาปรับใช้ในส่วนของเรา และเรื่องที่เราโพสด่าสามีเวลาโกรธ ในรอบ1 ปีจะเกิดขึ้น2 ครั้ง แต่คงไม่มีแล้วละคะเขารักภาพพจเขามาก เราทำไปก็ไร้ประโยชน์ถ้าเขาคิดได้เขาก็คิด เราทำเราก็ผิดทำให้คนอื่นเดือนร้อนเปล่าๆ เอาไว้ด่ากันต่อหน้า55
เราคุยกันถามเขาว่าทำไมไปปาตี้แล้วกลับตรงตามเวลาที่ให้ไว้เขาบอกว่าเขาต้องส่งพี่ที่ทำงานที่ดื่มหนักกลับบ้าน เขารู้อยู่ว่าภรรยาและลูกนอนอยู่บ้านปลอดภัยดี ใน365 วันเขาไปปาตีกลับแบบนี้นับครั้งได้ จบเลยคะเราไม่พูดต่อเพราะคำตอบที่ได้ก็คือมีไม่กี่วันที่ไปหรอกทุกครั้งที่กลับคือต้องส่งพี่เขากลับบ้านเพราะเมา แต่ใน 365 วัน เราไม่เคยไปเลยแม้แต่วันเดียวที่เราออกไปเที่ยวรีบกลับบ้านเพื่อไปหาลูก
ณ ปัจจุบันนี้สามียังหาเงินใช้หนี้วนไป เราก็หาเงินเลี้ยงลูกวนไปกำลังจะสร้างอนาคตไว้ให้ลูก รู้สึกปลงมาก
ถ้าหากต้องเลิกกันสามีบอกว่า เหตุการณ์ที่จะทำให้เบิกกัยคือ ตายจากกัน เราทำร้ายลูกหรือไม่ดูแลลูกจนลูกเกิดอุบัติเหตุตาย และความทุกข์ที่ได้อยู่ด้วยกัน ส่วนเราหากเลิกกันเพราะเงินที่เขาไม่ช่วยจุนเจือลูกแต่เพิ่มภาระให้เรา สองจากผู้ใหญ่ไม่ฝ่ายไดก็ฝ่ายหนึ่งเพราะแม่เรารู้เรื่องเราหหมดเพราะแม่มาอยู่บ้านด้วย บ้านที่อยู่ทุกวันนี้คือบ้านแม่ที่สร้างไว้ให้เรา
ชีวิตมีอะไรที่เราไม่ได้พิมพ์ให้อ่านในนี้เยอะมาก ถ้าจะให้พิมพ์คงเป็นนิยายไปเลยละ ใช่ว่าตัวเราเองจะดีนะคะ แต่เราก็เลือกปฏิบัติว่าเราจะดีจะร้ายกลับใคร ไม่ได้มาโพสเพื่อหาคำตอบว่าจะเอาไงต่อชีวิต แค่เรามาแชร์ให้ฟังว่า
$$$ถ้าจะหาคนใช้วิตร่วมด้วยสักคน ต้องหาคนที่เขามั่นใจแล้วคุณใช่สำหรับพร้อมจะสร้างอนคตไม่ว่าจะเกิดปัญหาอะไรไม่ใช่พอแม่ไม่พอใจไม่ถูกใจก็จะหาคนที่ถูกใจลืมคนที่คอยร่วมทุกข์ร่วมสุขด้วยกันมา หาคนที่จะมาพาคุณสร้างอนาคต สร้างเนื้อสร้างตัว พร้อมจะจบอยู่ที่เราแต่ก็อย่างว่าละคะหลายคู่ร่วมทุกข์สุขมาเจอคนถูกใจหน่อยลืมคนข้างหลังไปก็มี ณ ปัจจุบันนี้ผู้หญิงที่พัวพันกับเขาก่อนแต่งก็ยังมีโทรมานะคะ แต่เราก็เฉยคะเพราะถ้าเลือกจะไปเราไม่รั้งเด็ดขาดเขาได้ทิ้งสมบัติไว้ให้เราแล้วคะ2 คน
ใครที่กำลังมีดูคล้ายแบบเราก็คิดให้ดีก่อนที่เราจะปักหลักปักฐานเพราะนั้นหมายถึงทุกข์รออยู่ข้างหน้า
สามีเราเขาก็มีส่วนดี ใช้ทำไรทำแต่อืดอาดยืดยาด ช่วยเอาลูกได้เวลาเราทำกับข้าว และที่สำคัญเขาเป็นลูกกตัญญูคะ รักแม่รักครอบครัว ส่วนดีของเขา รักเพื่อนดูแลดีเวลาเพื่อนมาเยื่อม เลี้ยงข้าวเพื่อนแต่เอาเมียไปด้วย..... เรารักเขาคะแต่เรารักลูกมากกว่า
ขอบคุณที่เสียเวลาอ่านเรื่องไร้สาระ ไม่มากก็น้อยนะคะที่ใครจะปักหลักปักฐานใช้ชีวิตครอบครัวกคิดให้เยอะมีรัยก็รู้จักป้องกันจะได้ไม่ลำบากทีหลังเหมือนเรา อย่าช่วยเขามากไปจนลืมช่วยตัวเขาเองเวลาทานไรกินไรก็ช่วยกันแชร์นะคะ