คนเราจะยอมอยู่ในสถานะที่ไม่มีสถานะได้หรือเปล่าคะ?

คือแบบ คุยกับเขามาเป็นปีแต่ก็ยังไม่คบกัน เวลาคุยก็ใช้คำพูดแบบคนเป็นแฟนคุยกันนะ แต่ก็ไม่ถึงกับเป็นแฟน เราก็เคยถามเขานะว่า ชอบเราหรือป่าว เขาก็ตอบมาแค่ว่า "เราชอบแกแต่เราไม่รู้สึกกับแก" เสียใจ

ตั้งแต่ที่เคยคุยกับใคร ไม่มีใครที่ทำให้เรารู้สึกเหมือนกับแฟนเก่าคนนี้เลย ตอนเราเป็นคนคุยกัน เคยเลิกคุยกับแฟนเก่า ไปคุยกับคนอื่น ก็ยังกลับมาหาเขา จนถึงขนาดที่พอได้คบกันเป็นแฟน เราบอกเลิกแฟนเก่าคนนี้ไป

ผมคุยกับคนๆนึงมา 9 เดือน เราคุยกันโทรหากันคลอกัน ออกมาเจอกัน 2 ครั้ง มาเจอกันคือไปหาไรกินหรือไปเที่ยว ผมเคยถามเขาว่าเป็นแฟนกันไหม เขาบอกว่าไม่อยากเป็นแฟน โดยให้เหตุผลว่า เพราะแรกๆอะไรก็ดี แต่พอนานไปจะ

เราคุยกับคนๆนึงมานานแล้วแต่ก็ยังให้สถานะกันไม่ได้ เขาไม่ขอเราเป็นแฟน เราก็ไม่ขอเขาเป็นแฟน แต่เราทำทุกอย่างเหมือนแฟนทุกอย่างยกเว้นมีอะไรกัน จนเราเริ่มอึดอัดว่าที่ทำอยู่มันคือในฐานะอะไรกันแน่ เราสองคนอย

คือผมกับแฟนไปรักษาบำบัดยาเสพติดที่โรงพยาบาลนึงมาเป็นปีแล้วอยู่ดีๆ พยาบาลก็บอกว่าต้องไปขอใบส่งตัวมา เพราะเป็นนโยบายใหม่ เราก็ไปที่โรงพยาบาลวชิรพยาบาลที่มีชื่อสิทธิ์เราอยู่ที่นั่น พอไปถึงเขาบอกว่าต้องไป

คุยกับผู้ชายคนนึงมา7ปี เขาบอกว่าผูกพันกับเรามากแต่ไม่อยากเสี่ยงคบเป็นแฟน โดยให้เหตุผลว่า สถานะนี้มันอยู่ได้อีกนาน แต่ถ้าเป็นแฟน เชิกแล้วคือตัดขาดเลย หมายความว่าไงคะ เราควรพอหรือรอต่อไปคะ

ส่วนตัวไม่ชินเลยค่ะ ปกติถ้าชอบกัน คุย1-2 เดือนก็คบเป็นแฟน เพื่อศึกษากันเลย เราเพิ่งมาโสดตอน30+ พอเริ่มได้คุยกับใคร แล้วการอยู่ในสถานะคนคุย เรารู้สึกทำตัวไม่ถูก ไม่รู้ว่าต้องวางตัวยังไง เช่น พอวันเก

สวัสดีค่ะ เรามีแฟน พวกเราเหมือนจะรักกันดีค่ะ แต่มีวันนึงเขาเหมือนจะเปลี่ยนไป เขาบอกเราว่าถ้าเปลี่ยนจากแฟนไปเป็นเพื่อนเราจะรู้สึกยังไง เขาบอกว่าพวกเราเหมือนเพื่อนกัน (ซึ่งมันก็จริงค่ะ พวกเราเป็นเพื่อนก

คือแบบว่ารู้จักกันคุยไปเรื่อยๆๆๆเลยขอจีบเป็นแฟน ความสัมพันธ์จะเปลี่ยนรึป่าว เค้ายังไม่พร้อม แต่เราพร้อมจะทุกอย่าง จะต้องทำไงดีเรารับตัวเค้าได้