สวัสดีครับกระทู้นี้เป็นกระทู้แรก ผิดพลาดประการใดต้องขออภัยด้วยครับ
สวัสดีครับเรา ชื่อ เต้ ครับ ก่อนอื่นเราขอเล่าประวัติส่วนตัวก่อนนะครับ เพราะว่าประวัติส่วนตัวอาจจะทำให้ผมได้พบกับคนที่อยากพบมากที่สุด
เราชื่อ เต้ เมื่อตอนเราอยู่ ป.5 เราได้เล่นเกมวิ่งบนคอมพิวเตอร์ แล้วผมได้พบเจอกับพี่คนหนึ่งผ่านเกม จากนั้นเราก็ขอเบอร์โทรศัพท์เพื่อคุยกัน และเล่น MSN เพื่อติดต่อกัน
*** เข้าเรื่องแล้วครับ
พี่นัทเป็นสาวจังหวัด สงขลา ตำบล บ่อยาง พี่นัทเป็นผู้หญิงที่นิสัยน่ารักพูดเก่งชอบชวนคุย ซึ่งตอนนั้นพี่เรียนนัทอยู่ ม.5 น่าจะสายศิลป์ภาษาครับเพราะว่าเรียนภาษาฝรั่งเศส พี่นัทมีน้องชื่อ (สะกด ด้วย อ พยางค์เดียว ขออนุญาตละไว้นะครับ ) น้อง อ เป็นคนที่พูดเก่งจนพี่นัทบอกว่า ตอนเด็ก ๆ ใครเอากบตบปาก ทำไมถึงพูดมากแบบนี้(พี่น้องคุยเล่นกัน)
มีเพื่อนสนิทชื่อ ( พี่นิ่ม ) พี่นัทเป็นคนมีเพื่อนสนิทน้อย
ตอนเด็ก ๆ คนในบ้านหาพี่นัทไม่เจอ เพราะว่าไปนั่งอยู่ในหม้อหุงข้าว (จำไม่ได้ว่าเป็นแผลเป็นหรือเปล่า)
ตอนนั้นเต้อยู่ ป.5 อยู่จังหวัดประจวบฯ พูดไม่เก่ง ขี้อาย แต่ชอบผ็หญิงอายุมากกว่า แต่ผมเป็นคนจริงจังเรื่องความรักมาก ๆ
เต้ชอบพี่นัทพอได้คุยกับพี่นัท เต้พูดไม่เก่งเพราะพี่นัทเป็นแฟนคนแรก เราจะติดต่อกันโดยทาง โทรศัพท์ MSN และ เกม
เวลาคุยโทรศัพท์พี่นัทจะชวนเต้คุยตลอด แล้วพี่นัทก็ถามเต้ว่าทำไมไม่ค่อยพูดอะคุยไม่เก่งเหรอ เราก็ตอบว่าใช่ครับเต้คุยไม่เก่ง
พี่นัทก็บอกเราว่า ไม่เป็นไรพี่จะทำให้เราพูดเก่งเอง หลังจากนั้นก็เป็นจริงครับคนใต้คำไหนคำนั้น
พี่นัทชวนเราพูดชวนเราคุย พี่นัทเล่าประวัติตัวเองให้ฟังแล้วก็ถามเราเพื่อชวนเราคุย ทั้งเรื่องเพื่อน เรื่องเรียน เรื่องต่าง ๆ นา ๆ
จนวังหนึ่งพี่นัทบอกว่า เห็นมั้ยเดี๋ยวนี้พูดเก่งแล้วหนิ พูดเยอะกว่าพี่อีก
มันเป็นช่วงเวลาที่ดีที่สุดของเราสำหรับคำว่า "ความรัก"
หลังจากที่พี่ นัท อยู่ ม. 6 เราขึ้น ป. 6 พี่นัทก็เริ่มที่จะไม่ค่อยว่าง เนื่องจากสาเหตุเรื่องเรียน เรื่องครอบครัว เรื่องเพื่อน
จึงจำให้พี่นัทไม่ได้ติดต่อมาหาเรา จนทำให้เราห่างกัน จนผมคิดว่าเขาคงไปมีแฟนจริง ๆ แล้วหละ บางครั้งผมใช้โทรศัพท์สาธารณะโทรไป แต่ไม่ได้พูดนะครับ แค่อยากได้ยินเสียงของพี่นัท ว่าสบายดีไหม แล้วจากนั้นความสัมพันธ์ของเรามันก็จางหายไป
ถึงตอนท้ายแล้วครับ
ปัจจุบันเราอายุ 23 แล้วครับ พี่นัทก็คงอายุประมาณ 29 ที่ผมเป็นคนที่อัธยาศัยดีได้ พูดเก่ง พูดมากได้ แบบทุกวันนี้ ส่วนหนึ่งมาจากพี่นัทเป็นแรงบันดาลใจ
*** สุดท้ายนี้ไม่ว่าเต้จะได้พบกับพี่นัท หรือได้ติดต่อกับพี่นัทอีกหรือไม่เต้แค่อยากจะขอขอบคุณพี่นัทสำหรับทุกอย่างที่ทำให้เด็กคนนี้ได้ประสบการณ์อะไรมากมาย ทั้งทุกข์และสุข รอยยิ้ม เสียงหัวเราะ แรงบันดาลใจ และเต้ขอโทษพี่นัทด้วยที่ไม่ได้ส่งจดหมายไปหาเพราะว่าจดเลขที่บ้านไม่ทัน
ขอให้กระทู้นี้เป็นเครื่องยืนยันไว้เต้ได้ทำสุดความสามารถแล้ว ไม่ว่าจะ Search หา E-Mail ที่พี่ใช้ผ่าน Facebook
Search หา E-Mail ที่พี่ใช้ผ่าน Dek-D พยายามกู้ MSN ที่ไม่สามารถ Login ได้ เพื่อที่จะได้คุยหรือพบกันอีกสักครั้งกับพี่นัท
*** ฝากเพื่อน ๆ ชาวพันทิป ที่รู้จักพี่นัทช่วยติดต่อกลับด้วยนะครับ ขอบคุณครับ
*** หากกระทู้นี้แท็กผิด มีการพิมพ์ตกหล่น หรือพิมพ์ไม่เข้าใจหรือประการใด ขออภัยไว้ ณ ที่นี้ด้วยครับ
ช่วยด้วยครับ...!! รักด้วยใจบริสุทธิ์ครั้งแรกเมื่อตอน ป.5 ผ่านมาจะครบ 12 ปี ผมอยากเจอตัวจริงสักครั้งครับ
สวัสดีครับเรา ชื่อ เต้ ครับ ก่อนอื่นเราขอเล่าประวัติส่วนตัวก่อนนะครับ เพราะว่าประวัติส่วนตัวอาจจะทำให้ผมได้พบกับคนที่อยากพบมากที่สุด
เราชื่อ เต้ เมื่อตอนเราอยู่ ป.5 เราได้เล่นเกมวิ่งบนคอมพิวเตอร์ แล้วผมได้พบเจอกับพี่คนหนึ่งผ่านเกม จากนั้นเราก็ขอเบอร์โทรศัพท์เพื่อคุยกัน และเล่น MSN เพื่อติดต่อกัน
*** เข้าเรื่องแล้วครับ
พี่นัทเป็นสาวจังหวัด สงขลา ตำบล บ่อยาง พี่นัทเป็นผู้หญิงที่นิสัยน่ารักพูดเก่งชอบชวนคุย ซึ่งตอนนั้นพี่เรียนนัทอยู่ ม.5 น่าจะสายศิลป์ภาษาครับเพราะว่าเรียนภาษาฝรั่งเศส พี่นัทมีน้องชื่อ (สะกด ด้วย อ พยางค์เดียว ขออนุญาตละไว้นะครับ ) น้อง อ เป็นคนที่พูดเก่งจนพี่นัทบอกว่า ตอนเด็ก ๆ ใครเอากบตบปาก ทำไมถึงพูดมากแบบนี้(พี่น้องคุยเล่นกัน)
มีเพื่อนสนิทชื่อ ( พี่นิ่ม ) พี่นัทเป็นคนมีเพื่อนสนิทน้อย
ตอนเด็ก ๆ คนในบ้านหาพี่นัทไม่เจอ เพราะว่าไปนั่งอยู่ในหม้อหุงข้าว (จำไม่ได้ว่าเป็นแผลเป็นหรือเปล่า)
ตอนนั้นเต้อยู่ ป.5 อยู่จังหวัดประจวบฯ พูดไม่เก่ง ขี้อาย แต่ชอบผ็หญิงอายุมากกว่า แต่ผมเป็นคนจริงจังเรื่องความรักมาก ๆ
เต้ชอบพี่นัทพอได้คุยกับพี่นัท เต้พูดไม่เก่งเพราะพี่นัทเป็นแฟนคนแรก เราจะติดต่อกันโดยทาง โทรศัพท์ MSN และ เกม
เวลาคุยโทรศัพท์พี่นัทจะชวนเต้คุยตลอด แล้วพี่นัทก็ถามเต้ว่าทำไมไม่ค่อยพูดอะคุยไม่เก่งเหรอ เราก็ตอบว่าใช่ครับเต้คุยไม่เก่ง
พี่นัทก็บอกเราว่า ไม่เป็นไรพี่จะทำให้เราพูดเก่งเอง หลังจากนั้นก็เป็นจริงครับคนใต้คำไหนคำนั้น
พี่นัทชวนเราพูดชวนเราคุย พี่นัทเล่าประวัติตัวเองให้ฟังแล้วก็ถามเราเพื่อชวนเราคุย ทั้งเรื่องเพื่อน เรื่องเรียน เรื่องต่าง ๆ นา ๆ
จนวังหนึ่งพี่นัทบอกว่า เห็นมั้ยเดี๋ยวนี้พูดเก่งแล้วหนิ พูดเยอะกว่าพี่อีก
มันเป็นช่วงเวลาที่ดีที่สุดของเราสำหรับคำว่า "ความรัก"
หลังจากที่พี่ นัท อยู่ ม. 6 เราขึ้น ป. 6 พี่นัทก็เริ่มที่จะไม่ค่อยว่าง เนื่องจากสาเหตุเรื่องเรียน เรื่องครอบครัว เรื่องเพื่อน
จึงจำให้พี่นัทไม่ได้ติดต่อมาหาเรา จนทำให้เราห่างกัน จนผมคิดว่าเขาคงไปมีแฟนจริง ๆ แล้วหละ บางครั้งผมใช้โทรศัพท์สาธารณะโทรไป แต่ไม่ได้พูดนะครับ แค่อยากได้ยินเสียงของพี่นัท ว่าสบายดีไหม แล้วจากนั้นความสัมพันธ์ของเรามันก็จางหายไป
ถึงตอนท้ายแล้วครับ
ปัจจุบันเราอายุ 23 แล้วครับ พี่นัทก็คงอายุประมาณ 29 ที่ผมเป็นคนที่อัธยาศัยดีได้ พูดเก่ง พูดมากได้ แบบทุกวันนี้ ส่วนหนึ่งมาจากพี่นัทเป็นแรงบันดาลใจ
*** สุดท้ายนี้ไม่ว่าเต้จะได้พบกับพี่นัท หรือได้ติดต่อกับพี่นัทอีกหรือไม่เต้แค่อยากจะขอขอบคุณพี่นัทสำหรับทุกอย่างที่ทำให้เด็กคนนี้ได้ประสบการณ์อะไรมากมาย ทั้งทุกข์และสุข รอยยิ้ม เสียงหัวเราะ แรงบันดาลใจ และเต้ขอโทษพี่นัทด้วยที่ไม่ได้ส่งจดหมายไปหาเพราะว่าจดเลขที่บ้านไม่ทัน
ขอให้กระทู้นี้เป็นเครื่องยืนยันไว้เต้ได้ทำสุดความสามารถแล้ว ไม่ว่าจะ Search หา E-Mail ที่พี่ใช้ผ่าน Facebook
Search หา E-Mail ที่พี่ใช้ผ่าน Dek-D พยายามกู้ MSN ที่ไม่สามารถ Login ได้ เพื่อที่จะได้คุยหรือพบกันอีกสักครั้งกับพี่นัท
*** ฝากเพื่อน ๆ ชาวพันทิป ที่รู้จักพี่นัทช่วยติดต่อกลับด้วยนะครับ ขอบคุณครับ
*** หากกระทู้นี้แท็กผิด มีการพิมพ์ตกหล่น หรือพิมพ์ไม่เข้าใจหรือประการใด ขออภัยไว้ ณ ที่นี้ด้วยครับ