ก็ตามหัวข้อค่ะ
เราเป็นคนหนึ่งที่โกรธจนควบคุมตัวเองไม่ได้ค่ะ เวลาโดนบ่นโดนว่าอะไรอย่างนี้ (สาวนมากโดนแม่บ่น) เวลาเราโดนบ่นไม่ใช่ว่าเราไม่ฟังนะเราฟังแรกๆก็ไม่เกิดอารมณ์หรอกพอเขาบ่นเสร็จก็วนกลับไปบ่นที่เดิม (จาก1-100 แล้ววนลูปเดิม1-100) อย่างนี้ เวลาเขาทะเทาะกับผัวเขาเขาก็จะมาขึ้นเสียงมาใส่อารมณ์กับเราเวลาทำอะไรไม่ได้ดังใจเขาหรือขัดหูขัดตา (ผมทำอะไรผิด) นั้นละนิสัยแม่ซึ่งเราถอดแบบนิสัยใจร้อนมาจากแม่ยกเว้นสกิลความปากหมาที่ไม่ได้มาจากพ่อหรือแม่แต่ตีบวกอัพมาเองตั้งแต่เด็กจนถึง 18 ปี
เวลาโกรธก็จะโกรธจนตัวชาโกรธจนหูดับ เวลาโดนแม่บ่นปุ๊บพอเขาบ่นจบรอบหนึ่งเราก็เริ่มที่จะหาทางหนีทีไล่เข้าห้องไปนั่งสงบใจอยู่คนเดียวเพราะเริ่มที่จะทนไม่ไหวอารมณ์ถึงขั้นสุดเพราะรู้นิสัยแม่ดี
พอเราหนีเข้าห้องแม่ก็จะว่าตามหลังตลอดว่า
“พูดไม่ได้เลยนะบ่นอะไรไม่ได้เลย บ่นทีก็หนีเข้าห้องต่อไปนี้จะไม่พูดละอยากทำอะไรก็ทำ” (แม่พูดงี้กับหนูตั้งแต่เด็กๆ) ที่เราเดินหนีเพราะว่าเรามีเหตุผลของเรา แต่แม่ไม่เคยเข้าใจ
ถ้า ณ ตอนนั้นเราไม่เดินหนีออกมาละก็มันได้มีบ้านแตกแน่เพราะเคยสติหลุดไปแล้วรอบหนึ่งกับแม่ ตอนนั้นหูดับมากใจสั่นตัวสั่นไปหมด
เวลาเราโกรธจะควบคุมตัวเองไม่ได้เหมือนสติแตกอะอะไรอยู่ในมือปาทิ้งหมด อยู่ใกล้ๆมือก็ปาทิ้ง ทำลายข้าวของที่อยู่ในห้องทุกอย่าง ตอน ม.ต้น เคยคุยโทรศัพท์กับแม่แล้วโมโหเพราะโดนเขาบ่นเขาว่าพอวางสายเสร็จก็ปาทิ้งลงพื้นอย่างไม่ใยดีเลย (ปาจนการ์ดจอโทรศัพท์เสียภาพไม่ขึ้นเลยจ้าเล่นไม่ได้เลย)
มาตอนนี้เราคุมอารมณ์ตัวเองไม่ได้มากขึ้นเรื่อยๆ บางครั้งเริ่มมีการทำร้ายตัวเอง จิกแขนขา ดึงผม กัดแขนกัดนิ้ว ที่เคยทำเจ็บที่สุดคือเอาหัวโขกกับอ่างอาบน้ำในห้องน้ำอยู่เป็นชั่วโมง (บางทีก็มีตบหน้าตัวเองบ้าง) นอนก็นอนไม่ค่อยหลับบางทีก็นอนได้
ทั้งวันอะถ้าไม่หิวหรือลุกไปเข้าห้องน้ำก็ยัฃนอนอยู่ในห้องอะไม่ลุก เมื่อก่อนเคยชอบดูอะนิเมะมากกกกกกดูได้ทั้งวันทั้งคืน ภาคหนึ่งมี25-26ตอนเราก็ดูได้จนจบ เดี๋ยวนี้หรอ ตอนเดียวก็เบื่อแล้ว เวลาไปโรงเรียนก็ลั้นลาจนเพื่อนว่าว่าบ้า แต่พอกลับบ้านเหมือนสลับร่างกลายเป็นคนอีกคนหนึ่ง
//ก็ประมาณนี้ละค่ะ
//เหมือนมาละบายอารมณ์แต่ก็ทำให้สงบสติอารมณ์ได้นิดหนึ่ง
ขอพื้นที่ระบายอารมณ์หน่อยค่ะ
เราเป็นคนหนึ่งที่โกรธจนควบคุมตัวเองไม่ได้ค่ะ เวลาโดนบ่นโดนว่าอะไรอย่างนี้ (สาวนมากโดนแม่บ่น) เวลาเราโดนบ่นไม่ใช่ว่าเราไม่ฟังนะเราฟังแรกๆก็ไม่เกิดอารมณ์หรอกพอเขาบ่นเสร็จก็วนกลับไปบ่นที่เดิม (จาก1-100 แล้ววนลูปเดิม1-100) อย่างนี้ เวลาเขาทะเทาะกับผัวเขาเขาก็จะมาขึ้นเสียงมาใส่อารมณ์กับเราเวลาทำอะไรไม่ได้ดังใจเขาหรือขัดหูขัดตา (ผมทำอะไรผิด) นั้นละนิสัยแม่ซึ่งเราถอดแบบนิสัยใจร้อนมาจากแม่ยกเว้นสกิลความปากหมาที่ไม่ได้มาจากพ่อหรือแม่แต่ตีบวกอัพมาเองตั้งแต่เด็กจนถึง 18 ปี
เวลาโกรธก็จะโกรธจนตัวชาโกรธจนหูดับ เวลาโดนแม่บ่นปุ๊บพอเขาบ่นจบรอบหนึ่งเราก็เริ่มที่จะหาทางหนีทีไล่เข้าห้องไปนั่งสงบใจอยู่คนเดียวเพราะเริ่มที่จะทนไม่ไหวอารมณ์ถึงขั้นสุดเพราะรู้นิสัยแม่ดี
พอเราหนีเข้าห้องแม่ก็จะว่าตามหลังตลอดว่า
“พูดไม่ได้เลยนะบ่นอะไรไม่ได้เลย บ่นทีก็หนีเข้าห้องต่อไปนี้จะไม่พูดละอยากทำอะไรก็ทำ” (แม่พูดงี้กับหนูตั้งแต่เด็กๆ) ที่เราเดินหนีเพราะว่าเรามีเหตุผลของเรา แต่แม่ไม่เคยเข้าใจ
ถ้า ณ ตอนนั้นเราไม่เดินหนีออกมาละก็มันได้มีบ้านแตกแน่เพราะเคยสติหลุดไปแล้วรอบหนึ่งกับแม่ ตอนนั้นหูดับมากใจสั่นตัวสั่นไปหมด
เวลาเราโกรธจะควบคุมตัวเองไม่ได้เหมือนสติแตกอะอะไรอยู่ในมือปาทิ้งหมด อยู่ใกล้ๆมือก็ปาทิ้ง ทำลายข้าวของที่อยู่ในห้องทุกอย่าง ตอน ม.ต้น เคยคุยโทรศัพท์กับแม่แล้วโมโหเพราะโดนเขาบ่นเขาว่าพอวางสายเสร็จก็ปาทิ้งลงพื้นอย่างไม่ใยดีเลย (ปาจนการ์ดจอโทรศัพท์เสียภาพไม่ขึ้นเลยจ้าเล่นไม่ได้เลย)
มาตอนนี้เราคุมอารมณ์ตัวเองไม่ได้มากขึ้นเรื่อยๆ บางครั้งเริ่มมีการทำร้ายตัวเอง จิกแขนขา ดึงผม กัดแขนกัดนิ้ว ที่เคยทำเจ็บที่สุดคือเอาหัวโขกกับอ่างอาบน้ำในห้องน้ำอยู่เป็นชั่วโมง (บางทีก็มีตบหน้าตัวเองบ้าง) นอนก็นอนไม่ค่อยหลับบางทีก็นอนได้
//ก็ประมาณนี้ละค่ะ
//เหมือนมาละบายอารมณ์แต่ก็ทำให้สงบสติอารมณ์ได้นิดหนึ่ง