ไม่รู้ว่าควรจะเริ่มจากตรงไหนดีค่ะ มันเหมือนกับว่าเป็นอารมณ์สะสมซะมากกว่า
เรามีพี่น้องทั้งหมด 4 คน เราเป็นโต คนที่สองเป็นน้องสาว คนที่สามสี่เป็นน้องชาย เรากับน้องสาวเราเป็นหัวปีท้ายปี อายุไล่ๆกัน เป็นเหมือนเพื่อนกันซะมากกว่า
ในบ้านเรามีสมาชิกทั้งหมด 9 คน มี พ่อ แม่ เราสี่คนพี่น้อง แฟนเรา แฟนน้องสาว ลูกของน้องสาวอีก 1 คน
บ้านเรามีหนี้สินเยอะเนื่องจากพ่อได้ไปกู้เงินมา 2 แสน เรากับน้องสาวจบมาเราต้องมาทำงานใช้หนี้ให้พ่อเรา ทุกคนล้วนมีภาระทั้งสิ้น บ้านเราไม่ค่อยมีเงินเหมือนบ้านญาติพี่น้องฝั่งพ่อ เราอยู่บ้านหลังนี้มาตั้งแต่จำความได้ รอบๆบ้านก็จะมีญาติๆพี่น้องของพ่อรายล้อมอยู่
ซึ่งแน่นอนว่า ไม่ว่าเราจะทำอะไรจะไปไหน ญาติๆหูตาปากไวกันทั้งนั้น เรากับน้องเป็นประเภทที่ออกจากบ้านทุกวัน ไม่ได้ออกไปไหนนะคะ ออกไปหาไรกินเซเว่น แต่ไปรถเก๋งของแฟนเราค่ะ
เราเป็นคนชอบถ่ายรูปมาก แน่นอนค่ะอยู่บนรถเราก็ถ่ายรูป แล้วก็ลงเฟส ทีนี้ประเด็นเกิด
ญาติๆคิดว่าเรามีเงินกัน เห็นเราออกทุกวัน ถ่ายรูปลงเฟสทุกวัน บางวันไม่ได้ออกเราก็เอารูปเก่าๆลงเฟส เหมือนจะว่าเราว่าไม่มีตังค์แต่พากันเที่ยวจัง คล้ายๆจะว่าเราว่าจนแต่ทำตัวรวยแบบนี้ ที่เรารู้เพราะว่ามีลูกพี่ลูกน้องเราทักมาบอกเรา ว่าผู้ใหญ่คิดแบบนี้
เราไม่เข้าใจว่าจะดราม่าทำหาประแสงอะไรกัน เราไม่อยากจะอยู่ที่บ้านนี้เลย เบื่อพวกญาติๆฝั่งพ่อ
มีวันนึงวันหยุดเราก็ออกมานั่งเล่นหน้าบ้านกัน แล้วพี่ข้างๆบ้าน (ญาติ) ตะโกนมาว่า "วันนี้พวกคุณไม่ไปเที่ยวกันหรอ555" น้องเราเลยบอกว่า "อ๋อออ ไปๆแต่ไปตอนคืนไปเที่ยวถนนคนเดิน" แล้วน้องเราก็หันมาพูดกับเราว่า "เผือกกันจริง"
เบื่อพวกมโน คิดไปเอง แต่ไม่เคยมาถาม สงสัยคงต้องทำจดหมายถึงทุกบ้านแล้วล่ะมั้ง ว่าวันนี้เราจะไปไหน เราจะทำอะไร
เอ้อ แล้วมีอีกนะ เวลาวันหยุดเราอยู่ในบ้าน ไม่ได้ออกไปไหนเลย หน้าบ้านก็ไม่ได้ออกไป เราเลยมองออกไปข้างนอก เห็นญาติๆกำลังสุมหัวนั่งคุยกัน เราได้ยินมีคนถามว่าบ้านเราไปไหนกันหมด แล้วมีเสียงนึงพูดว่า จะทำไรก็นอนละมั้ง นอนกินบ้านกินเมือง ไม่โผล่หัวออกมาให้เห็นบ้าง
เราแบบว่า...อารายยยย เป็นอารายกานนนน อยู่ในบ้านแท้ๆนะนี่ ยังไม่หยุดเผือกกันอีกกกก เราเลยคุยกับน้องสาวเราว่า เป็นไรกันมากป่าววะ ทีเราออกไปข้างนอกไม่เห็นหัวใคร เรายังไม่เคยพูดว่าใครเลย
แล้วอีกอย่างนะเราจะทำอะไร จะดูหนังฟังเพลงยืนนอนนั่ง มันก็เรื่องของพวกเรามั้ยวะ
ญาติๆเราเนี่ย เป็นประเภทชอบอวดลูกหลานตัวเอง แล้วก็ชอบอวดรวยกันว่ามี อืมมมนะ เราไม่ได้อิจฉาหรอก แค่แบบไม่ชอบคนอวด อวดทุกเรื่อง เราแต่งตัวไปเที่ยวก็ชอบมาวิจารณ์ชุดที่เราใส่ หรือชอบพูดว่า ชุดสวยยยยยอ่ะ ซื้อที่ไหนอ่ะ แล้วก็เป็นประเภทชอบพูดจาแทะเล็ม ชอบดูถูกบ้านเรา ชอบด่าแม่เรา อะไรหายก็มาโทษแต่คนที่บ้านเรา ถึงกับต้องจุดธูปสาบานเลยทีเดียว บ้านเราก็ไม่ขัดนะ เราบริสุทธิ์ใจ ผ่านไปหลายวัน สุดท้ายเจอทองที่หายไป เห็นคนรวยก็คุยดีกับเขา ยกยอสรรเสิรญเขา
ตอนนี้เราอยากออกไปอยู่ข้างนอกมากเลย ถ้าไม่ติดว่ามีภาระนะ ไปนานแล้ว
ทุกคนคิดว่าเราควรทำไงดีคะ แต่ตอนนี้เราทำได้แค่ ....ฝึกจิตปล่อยวาง.... ดูถูกเข้าไปเถอะ
...ถ้าบ้านเราไม่มีหนี้สินแล้ว เราจะใส่ทองให้ท่วมหัวเลย ใส่โชว์แม่ม ถึงวันนั้นอย่ามาคุยดีกับตูก็แล้วกัน
#อีญาติพี่น้องทั้งหลาย
เคยเกลียดญาติตัวเองมั้ย
เรามีพี่น้องทั้งหมด 4 คน เราเป็นโต คนที่สองเป็นน้องสาว คนที่สามสี่เป็นน้องชาย เรากับน้องสาวเราเป็นหัวปีท้ายปี อายุไล่ๆกัน เป็นเหมือนเพื่อนกันซะมากกว่า
ในบ้านเรามีสมาชิกทั้งหมด 9 คน มี พ่อ แม่ เราสี่คนพี่น้อง แฟนเรา แฟนน้องสาว ลูกของน้องสาวอีก 1 คน
บ้านเรามีหนี้สินเยอะเนื่องจากพ่อได้ไปกู้เงินมา 2 แสน เรากับน้องสาวจบมาเราต้องมาทำงานใช้หนี้ให้พ่อเรา ทุกคนล้วนมีภาระทั้งสิ้น บ้านเราไม่ค่อยมีเงินเหมือนบ้านญาติพี่น้องฝั่งพ่อ เราอยู่บ้านหลังนี้มาตั้งแต่จำความได้ รอบๆบ้านก็จะมีญาติๆพี่น้องของพ่อรายล้อมอยู่
ซึ่งแน่นอนว่า ไม่ว่าเราจะทำอะไรจะไปไหน ญาติๆหูตาปากไวกันทั้งนั้น เรากับน้องเป็นประเภทที่ออกจากบ้านทุกวัน ไม่ได้ออกไปไหนนะคะ ออกไปหาไรกินเซเว่น แต่ไปรถเก๋งของแฟนเราค่ะ
เราเป็นคนชอบถ่ายรูปมาก แน่นอนค่ะอยู่บนรถเราก็ถ่ายรูป แล้วก็ลงเฟส ทีนี้ประเด็นเกิด
ญาติๆคิดว่าเรามีเงินกัน เห็นเราออกทุกวัน ถ่ายรูปลงเฟสทุกวัน บางวันไม่ได้ออกเราก็เอารูปเก่าๆลงเฟส เหมือนจะว่าเราว่าไม่มีตังค์แต่พากันเที่ยวจัง คล้ายๆจะว่าเราว่าจนแต่ทำตัวรวยแบบนี้ ที่เรารู้เพราะว่ามีลูกพี่ลูกน้องเราทักมาบอกเรา ว่าผู้ใหญ่คิดแบบนี้
เราไม่เข้าใจว่าจะดราม่าทำหาประแสงอะไรกัน เราไม่อยากจะอยู่ที่บ้านนี้เลย เบื่อพวกญาติๆฝั่งพ่อ
มีวันนึงวันหยุดเราก็ออกมานั่งเล่นหน้าบ้านกัน แล้วพี่ข้างๆบ้าน (ญาติ) ตะโกนมาว่า "วันนี้พวกคุณไม่ไปเที่ยวกันหรอ555" น้องเราเลยบอกว่า "อ๋อออ ไปๆแต่ไปตอนคืนไปเที่ยวถนนคนเดิน" แล้วน้องเราก็หันมาพูดกับเราว่า "เผือกกันจริง"
เบื่อพวกมโน คิดไปเอง แต่ไม่เคยมาถาม สงสัยคงต้องทำจดหมายถึงทุกบ้านแล้วล่ะมั้ง ว่าวันนี้เราจะไปไหน เราจะทำอะไร
เอ้อ แล้วมีอีกนะ เวลาวันหยุดเราอยู่ในบ้าน ไม่ได้ออกไปไหนเลย หน้าบ้านก็ไม่ได้ออกไป เราเลยมองออกไปข้างนอก เห็นญาติๆกำลังสุมหัวนั่งคุยกัน เราได้ยินมีคนถามว่าบ้านเราไปไหนกันหมด แล้วมีเสียงนึงพูดว่า จะทำไรก็นอนละมั้ง นอนกินบ้านกินเมือง ไม่โผล่หัวออกมาให้เห็นบ้าง
เราแบบว่า...อารายยยย เป็นอารายกานนนน อยู่ในบ้านแท้ๆนะนี่ ยังไม่หยุดเผือกกันอีกกกก เราเลยคุยกับน้องสาวเราว่า เป็นไรกันมากป่าววะ ทีเราออกไปข้างนอกไม่เห็นหัวใคร เรายังไม่เคยพูดว่าใครเลย
แล้วอีกอย่างนะเราจะทำอะไร จะดูหนังฟังเพลงยืนนอนนั่ง มันก็เรื่องของพวกเรามั้ยวะ
ญาติๆเราเนี่ย เป็นประเภทชอบอวดลูกหลานตัวเอง แล้วก็ชอบอวดรวยกันว่ามี อืมมมนะ เราไม่ได้อิจฉาหรอก แค่แบบไม่ชอบคนอวด อวดทุกเรื่อง เราแต่งตัวไปเที่ยวก็ชอบมาวิจารณ์ชุดที่เราใส่ หรือชอบพูดว่า ชุดสวยยยยยอ่ะ ซื้อที่ไหนอ่ะ แล้วก็เป็นประเภทชอบพูดจาแทะเล็ม ชอบดูถูกบ้านเรา ชอบด่าแม่เรา อะไรหายก็มาโทษแต่คนที่บ้านเรา ถึงกับต้องจุดธูปสาบานเลยทีเดียว บ้านเราก็ไม่ขัดนะ เราบริสุทธิ์ใจ ผ่านไปหลายวัน สุดท้ายเจอทองที่หายไป เห็นคนรวยก็คุยดีกับเขา ยกยอสรรเสิรญเขา
ตอนนี้เราอยากออกไปอยู่ข้างนอกมากเลย ถ้าไม่ติดว่ามีภาระนะ ไปนานแล้ว
ทุกคนคิดว่าเราควรทำไงดีคะ แต่ตอนนี้เราทำได้แค่ ....ฝึกจิตปล่อยวาง.... ดูถูกเข้าไปเถอะ
...ถ้าบ้านเราไม่มีหนี้สินแล้ว เราจะใส่ทองให้ท่วมหัวเลย ใส่โชว์แม่ม ถึงวันนั้นอย่ามาคุยดีกับตูก็แล้วกัน
#อีญาติพี่น้องทั้งหลาย