มีใครแยกมาอยู่ตัวคนเดียว เพราะทะเลาะกับที่บ้านเป็นประจำไหมคะ

ตือเหมือนเป็นคู่กัด กับทั้งบ้าน ไม่ใช่แค่เราไปกัดกับคนอื่นนะ แต่พ่อแม่ก็ชอบทะเลาะกันอยู่แล้ว ทุกวัน วันละหลายๆรอบ ทะเลาะได้ทุกที่ และคือไม่ใช่เงียบๆ ก็โวยวายกัน พอเสร็จ มีพี่น้อง ก็ชอบทะเลาะกันตีกันตลอด จนเลิกคุยกันไปหลายคนละ ละคือตัวเราเอง และพี่น้องคนอื่นๆ ก็มักมีปัญหากับพ่อแม่ แต่หนักสุดตรงที่ทุกคนได้แยกห้องนอน แต่เราไม่ได้แยก เรายังต้องนอนอยู่กับคนในบ้านอีกคนหนึ่ง ก็ทำให้มีปัญหากันตลอด จนเรารู้สึกว่าทำไมเราไม่ได้อยู่เงียบๆ คือในเมื่อทะเลาะประจำ ทำไมไม่หลีกเลี้ยงที่จะพูดกันให้น้อยๆลง เราอึดอัดมาก ละมาทางแม่ ก็ชอบเอาเรื่องที่ทะเลาะกับคนนู้นคนนี้ มาพูดให้เราฟังอีก ละพูดไปพูดมา คุยกับเรา ก็กลายเป็นว่าเราทะเลาะกันซะงั้น คือเราอยากหลุดจากวงจรนี้มาก เราเหนื่อย จนจะเป็นคนป่วยทางจิตอยู่แล้ว

เราควรจัดการกับสิ่งนี้ยังไงดีคะ คือเบื่อมาก ออกไปข้างนอกก็เป็นคนปรกติ แต่พอกลับมาบ้านรู้สึกเป็นอีกคน อึดอัด มั้งที่บ้านควรจะเป็นที่ที่อบอุ่นที่สุด ถ้าถามว่าทำไมเราไม่แยกห้องนอน มันไม่พอละค่ะ คือเราเคยน้อยใจมากๆ หลายที แต่ก็ไม่มีใครเห็นใจเรา น้อยใจที่ทุกคนได้นอนห้องคนเดียว มีมุมส่วนตัวแต่เราเลือกอะไรไม่ได้ ก็เลยมีความคิดว่า หรือมันต้องจบลงที่เราย้ายไปอยู่เองดี เพราะเวลาทะเลาะเสร็จ ก็ต้องนอนห้องเดียวกัน ก็มีแต่ปัญหาไม่เลิก ทั้งๆที่ต่างคนต่างแยกไป ก็จบ แต่ของเราก็เป็นอย่างนี้อยู่ตลอด