จะเลิกดีไหม

ขอวิธีทำใจหน่อยครับเศร้ามากเพื่อนก็ไม่ค่อยจะมี ชีวิตก็เเทบไม่มีไรดี เเต่เราเป็นคนรักเดียวใจเดียวเเต่ผิดหวังความรักตลอดเขาไม่สนใจเราเเล้ว ถามคำตอบคำ ไม่ถามไม่ห่วงใยเรามั้งเราไม่ได้น้อยใจเขาเเต่เรารู้สึ

คือเราทะเลาะกับเพื่อนคนนึง เเล้วเราอ่ะอารมณ์โคตรร้อนเลย คนที่เราชอบอ่ะก็ไม่ได้เข้าข้างใครหรอกมีความเป็นกลางมาก เเต่เราคิดว่าคนที่เราชอบอ่ะเข้าข้างเพื่อนเรา เราก้เลยประชดใส่เเล้ว ก็บอกให้คนที่เราชอบเลิ

คือมีเพื่อนในห้องมันมาชอบเรา😑เเต่เราไม่ได้ชอบมันไงมันชอบเรามาตั้งเเต่ ม.2 เเล้วตอนนี้ ม.3 เเต่เราไม่ได้รู้สึกกับมันไงก็บอกเเล้วว่าไม่ชอบคือไม่ชอบ อยู่เเบบนี้ก็ดีเเล้ว บวกกับตัวเราซึ่งก็ไม่ค่อยอยากมีเเ

คนเราควรตั้งความหวังไว้ที่ตัวเอง หรือตั้งไว้ที่ผู้อื่น? เมื่อตั้งความหวังที่ผู้อื่น แล้วได้ไม่สมอยากก็ไปด่า ไปว่าไปโทษเขาไม่ดี หรือถ้าเขาทำไม่ได้ล่ะจะผิดหวังเสียใจมั้ย? เขาไม่เป็นดั่งใจเราต้องการ หรื

เอาจิงๆ ก็มีคนที่ดีกับเรา เราปรึกษาเขาได้ เเต่กลับเป็นเราที่ทำนิสัยไม่ดีงอเเงไม่เข้าเรื่อง งอลไร้สาระ งี่เง่าเกินไป ขี้หึงอีก เรารู้ตัวเราน่ะ เเต่เราก็หยุดไม่ได้ นี้เสียเขาไปครั้งที่3 เเล้ว เราก็ไม่อย

ปกติเวลาป่วยไม่สบาย แฟนไม่เคยแม้แต่ถาม ว่าเป็นไงบ้าง ถ้าแฟนป่วยบ้าง เราทำเฉยๆบ้างดีไหม มันรู้สึกน้อยใจทีเพื่อนที่ทำงานผู้หญิงแค่ฟันผุ แฟนยังพาไปหาหมอฟันได้ แต่ทีเราป่วยแฟนกับเฉยๆ

คือเราไปปรึกษาเพื่อนของคนที่เเอบชอบเเละอยู่ดีๆเขาก็....ไปบอกคนที่เราเเอบชอว่าเออ..มีเเฟนยัง..ชอบใครบ้าง.....เเละมันก็บอกอีกว่าเราชอบเขาให้....ให้ช่วยจีบป่ะ...ถึงเขาก็ตอบกลับมาว่าไม่..ก็รู้ว่ามีคนที่ชอ

เราเลิกกับเเฟนได้จะสองเดือนเเล้วค่ะ เเต่เรายังลืมเขาไม่ได้เลยอาจเป็นเพราะว่าเราต้องเจอหน้าเขาทุกวัน ต้องเจอหน้าเขาบ่อยๆ สาเหตุที่เลิกก็หลายเรื่องเลยค่ะ เราเข้ากันไม่ได้ เขาไม่มี basic love เขาไม่

คือเราขี้น้อยใจงี่เง่ามากๆกลัวเเหนจะเบื่อเเต่เราหวังดีกับเขาตลอดเลยนะ

คืออาการที่เราเป็นมันจะเป็นเฉพาะกลางคืนเวลาเราอยู่ในห้องคนเดียว อยู่มันจะรู้สึกดิ่ง รู้สึกตัวเองไม่ดี รู้สึกน้อยใจ รู้สึกผิดกับเเม่กับพ่อ รู้สึกกดดัน มันจะดิ่งมากๆๆ หรือบางทีที่เราไปเห็นเธรดเศร้าอะไรส