ผมจะมาระบายความรู้สึกน่ะครับ ผมอายุ18ปี ก่อนอื่นผมต้องขออภัยก่อนถ้าหากคนอ่านไม่เข้าใจผมเขียนภาษาไม่คอยเป็นน่ะครับ เรามาเริ่มกันเลยคือ ถ้าผมจำคามได้โรคนี้เกิดขึ้นกับผมตอนเด็กๆเลยน่ะครับ ตอน ป.1 ผมไม่อยากไปเรียน จนมาถึงป.5ครูก็เอาผมไปเป็นนักกีฬาฟุตบอลโรงเรียน หลังจากนั้นอากาศผมก็ค่อยดีขึนๆแต่ไม่ดีขึ้น100%น่ะ ดีขึ้นสัก40% มันก็แย่น่ะ ผมไม่มีเพื่อนสนิทเลยเพราะผมเป็นโรคนี้ นี้แหละ จนจบ.6 ปิดเทอมผมอยู่บ้านไม่ไปใน จนเปิดเรียนต้องไปย้ายเรียนโรงเรียนไหม่ ม.1มันแย่เข้าไปอีกครับ เข้ากับเพื่อนไม่ใด้เลย เพื่อนแกล้งนิดก็จะร้องไห้ และอีกอย่างผมก็มีโรควิตตกกงวลเพราะผมติดอ่างนิดๆ ไม่ใด้ติดอ่างแบบพูดไม่ใด้เลยน่ะ ม.1 ตอนแนะนำชื่อผมผมเหมือนกับเราไม่อยากตกนรกเลยครับ ตอนนั้นบอกบอกผมอยากฆ่าตัวตายมากแต่ผมเป็นอิสลามมีหลักสอนของพระเจ้าว่าใครที่ฆ่าตัวตาย โลกหน้าเค้าไม่มีทางจะเข้าสรรค์ได้แม้แต่นิดเดียว แล้วต้องฆ่าตัวตายตลอดเวลา กลัวมากเลยผมต้องทนอยู่กับโรคนี้มากครับ ตอนม.1เกรดออกติด05ตัวและติด ร.อีก มันไม่ดีมากครับ ทำไม่มันต้องมาเป็นกับผมผมไม่เข้าใจมาก ขอไห้พระเจ้า(อัลลอฮ์)ให้ผมได้หายจากโรคนี้ด้วยเถอะ)ทุกคนช่วยคอมเม้นว่า (อามีนด้วยน่ะเพื่อไห้อัลลอฮ์ตอบรับดุอาของผม) หลังจากพ่อแม่ดูเกรดผมไม่ดีแล้ว พ่อสั่งไห้ผมอยากไปร.ร ประจำแห่งหนึงต้องอยู่1เดือนกลับครั้งตอนแรกๆไป พ่อส่งแล้วกลับปึกทันใดนั้นแหละผมดูเงินที่พ่อไห้มันเยอะมากเพราะตอนนั้นพ่อผมก็ค้าขายไม่ดีมีลูกอีก9คน พ่อไห้เยอะมากครับผมก็ร้องๆในห้องพัก ร้องเสร็ดก็ไปเข้าห้องเรียนปกติตอนนั้นผมก็ยังเป็นโรคซึมเศร้าประมาน50%ดีขึนนิดหน่อย ผมอยู่โรงประจำมันช่วยให้โรคนี้ดีขึ้นมากเลยน่ะครับเพราะมีเพื่อนห้อเดียวกันมีสนามบอลมันทำไห้เราไม่กลัวเหมือนตอนอยู่บ้านครับแต่ตอนนั้นผมก็ไม่ขยันเรียนน่ะมันเป็นเพราะโรครึป่าวผมก็ไม่รุ้น่ะ แต่มาทายๆเทอมผมสงสารพ่อแม่ยอมไห้เงินผมเร่งทำเกรดไห้ดีเพื่อไห้พ่อแม่ไม่ให้เสียใจเหมือนตอนม.1ครับ และผมต้องย้ายร.ร. เพราะผมคิดมากมันเกี่ยวกับโรคนี้หรือป่าวผมไม่ทราบครับผมคิดว่าคืนที่ผมจะโทรไปหาแม่ว่าเหมือนมีกลิ่มแปลกเหมือนกับกำลังจะตายครับ มันเกียวกับซึมเศร้าไม่ครับอันนี้ จากนั้นผมออกไปเรียน.ร.รเดิมที่อยู่ม.1 ร. รนี้ เพื่อนชอบแกล้งมาก เข้ามาผมรุ้สึกว่าโรคนี้มันค่อยดีๆขึ้นครับสนุกทุกครั้งที่ได้มาร.ร แบตจะหมดแล้วเดียวผมมาไหม่ ลาก่อนโลกนี้
โรคซึมเศร้า