เมื่อก่อนแกระเบียบจัดครับ และก็จะออกแนวตระหนี่ๆ พอแก่แล้วมีเงินเก็บแต่เราก็ให้แกทุกเดือน ตรงนี้ก็ไม่ได้คิดอะไร เพราะคิดว่าให้แกแกก็ไปเก็บไว้ยามจากไปก็เป็นของเราอยู่ดี แต่ความระเบียบจัด กับตระหนี แถมกับหูเริ่มไม่ได้ยินนี่สร้างปัญหาเยอะมาก
เรื่องตระหนี่ บางครั้งเราก็ยืมแกบ้าง 100-200 แล้วก็ลืม พอสิ้นเดือนก็จะให้เงินเดือนไปแกก็ไม่พูดด้วยทำหน้าเศร้าๆ บางทีก็ปึงปังกว่าจะถามรู้เรื่องก็โมโหให้เสียอารมณ์กันไปแล้ว หลังๆพยายามไม่ยืมจะได้ไม่ลืม แต่ก็มีบางทีฝากซื้อของแล้วลืมให้ แกก็ไม่ทวงแต่ปึงปังแทน
เรื่องเจ้าระเบียบ แกจะชอบเผื่อเวลา อย่างเช่นถ้าอาหารสุนัขเหลืออีก 2-3 วันแกจะให้ซื้อเลย เราเห็นว่ายังพอ แล้วเป็นวันธรรมดาก็ยังไม่ซื้อก่อนเพราะร้านปิดเร็ว กะว่าจะซื้อช่วงเสาร์อาทิตย์ แกก็ปึงปังระเบิดลงอีก
เรื่องสุดท้ายหูเริ่มได้ยินเบาลง เราพูดแล้วได้ยินไม่ชัดก็ไม่ถามชอบตีความแง่ลบ พอไม่ได้ยินก็ฮะๆๆๆ เราก็พูดดังๆ แกก็หาว่าตะคอก (เมื่อก่อนเห็นในหนังเล่นบ่อยนึกว่ามุข เจอกับตัวเองขำไม่ออก) ก็งอนไป
มันมีหนังหรือเพลง หรืออาหารเสริมอะไรช่วยเรื่องพวกนี้มั้ยครับ ปัจจุบันให้แกไปนวดทุกสัปดาห์จะได้ไปเจอคนไปพูดคุยบ้าง
จะทำยังไงดีกับแม่ขี้โมโหเมื่อแก่
เรื่องตระหนี่ บางครั้งเราก็ยืมแกบ้าง 100-200 แล้วก็ลืม พอสิ้นเดือนก็จะให้เงินเดือนไปแกก็ไม่พูดด้วยทำหน้าเศร้าๆ บางทีก็ปึงปังกว่าจะถามรู้เรื่องก็โมโหให้เสียอารมณ์กันไปแล้ว หลังๆพยายามไม่ยืมจะได้ไม่ลืม แต่ก็มีบางทีฝากซื้อของแล้วลืมให้ แกก็ไม่ทวงแต่ปึงปังแทน
เรื่องเจ้าระเบียบ แกจะชอบเผื่อเวลา อย่างเช่นถ้าอาหารสุนัขเหลืออีก 2-3 วันแกจะให้ซื้อเลย เราเห็นว่ายังพอ แล้วเป็นวันธรรมดาก็ยังไม่ซื้อก่อนเพราะร้านปิดเร็ว กะว่าจะซื้อช่วงเสาร์อาทิตย์ แกก็ปึงปังระเบิดลงอีก
เรื่องสุดท้ายหูเริ่มได้ยินเบาลง เราพูดแล้วได้ยินไม่ชัดก็ไม่ถามชอบตีความแง่ลบ พอไม่ได้ยินก็ฮะๆๆๆ เราก็พูดดังๆ แกก็หาว่าตะคอก (เมื่อก่อนเห็นในหนังเล่นบ่อยนึกว่ามุข เจอกับตัวเองขำไม่ออก) ก็งอนไป
มันมีหนังหรือเพลง หรืออาหารเสริมอะไรช่วยเรื่องพวกนี้มั้ยครับ ปัจจุบันให้แกไปนวดทุกสัปดาห์จะได้ไปเจอคนไปพูดคุยบ้าง