สวัสดีค่ะ เรามาเรียนต่อที่อุดรและอยู่กับพี่ชายแท้ๆของเรา พี่คนนี้เค้าเอาแต่ใจตัวเองมาก
แล้วพออยู่ไปมันก็ออกลาย ขี้เกียดมากกกกก ยามเรากินมันก็นอนแล้วพอเราจะนอนมันก็ดันตื่นขื้นมากินดูหนังเสียงดังโหวกเหวกมากอ่ะ
เป็นอย่างนี้มาเป็นปีๆพอเราขอย้ายไปอยู่ที่อื่นพ่อแม่ก็ไม่ให้เราไป บอกแค่อดทนจะดีจะร้ายก็พี่เรา เราก็พอจะเข้าใจนะ แต่มันมีเรื่องพีคว่านี้อีก
มันมาขอยืมเงินเราแล้วก็ด่าเราไปพร้อมๆกับการของยืมเงิน แล้วคิดว่าเราจะให้ป่ะล่ะ แล้วพอเราไม่ให้ก็ด่าเราซะไม่มีที่ดีเลย แล้วที่จริงนะมันน่ะได้เงินเดือนเยอะกว่าเราอีกแต่มันก็มาคอยข่มเหงจิตใจเราอ่ะ เราเลยขอแม่ไปทำงานพิเศษแม่ก็ไม่ให้ทำ ให้เรียนอย่างเดียว
ทุกวันนี้เราอึดอัดใจมากอยากทำอะไรก็ไม่ได้ทำโดนบังคับให้อยู่โดนบังคับให้เรียนชีวิตเรามันไม่ใช่ของเราอ่ะ เราอยากไปนอนห้องเพื่อนแม่ก็ไม่ให้ไปบอกให้อยู่กะพี่ อดทนพี่แล้วพี่ล่ะมันเคยแคร์เราไหมว่าเราจะรู้สึกยังไง
ทำไงกับพี่ชายที่เอาแต่ใจคะ
แล้วพออยู่ไปมันก็ออกลาย ขี้เกียดมากกกกก ยามเรากินมันก็นอนแล้วพอเราจะนอนมันก็ดันตื่นขื้นมากินดูหนังเสียงดังโหวกเหวกมากอ่ะ
เป็นอย่างนี้มาเป็นปีๆพอเราขอย้ายไปอยู่ที่อื่นพ่อแม่ก็ไม่ให้เราไป บอกแค่อดทนจะดีจะร้ายก็พี่เรา เราก็พอจะเข้าใจนะ แต่มันมีเรื่องพีคว่านี้อีก
มันมาขอยืมเงินเราแล้วก็ด่าเราไปพร้อมๆกับการของยืมเงิน แล้วคิดว่าเราจะให้ป่ะล่ะ แล้วพอเราไม่ให้ก็ด่าเราซะไม่มีที่ดีเลย แล้วที่จริงนะมันน่ะได้เงินเดือนเยอะกว่าเราอีกแต่มันก็มาคอยข่มเหงจิตใจเราอ่ะ เราเลยขอแม่ไปทำงานพิเศษแม่ก็ไม่ให้ทำ ให้เรียนอย่างเดียว
ทุกวันนี้เราอึดอัดใจมากอยากทำอะไรก็ไม่ได้ทำโดนบังคับให้อยู่โดนบังคับให้เรียนชีวิตเรามันไม่ใช่ของเราอ่ะ เราอยากไปนอนห้องเพื่อนแม่ก็ไม่ให้ไปบอกให้อยู่กะพี่ อดทนพี่แล้วพี่ล่ะมันเคยแคร์เราไหมว่าเราจะรู้สึกยังไง