สวัสดีค่ะ  นี่เป็นกระทู้แรก  ผิดพลาดตรงไหนขออภัยด้วย
ทริปนี้ไปกัน 2 คน เริ่มต้นจากพี่ที่รู้จักชวน
พี่...แก ไปทวายกัน เที่ยวทะเลพม่า
เรา...ในใจคิดมันอยู่ตรงไหนวะ.  แล้วก็ติบแบบไม่ลังเลใจเลย ไป
เราเริ่มเกินทางกันโดยรถม่วงจากหน้า ม.กรุงเทพคริสเตียน รู้แค่รถถึงด้านบ้านพุน้ำร้อนที่เหลือไป...เอาดาบหน้า

ลุงคนขับรถเก็บค่าโดยสาร “ ลงไหนหนู”
เรา...ด่านเลยคะ
ลุง...ไปเที่ยวหรอ ไปกันตรงไหนละ
เรา...พม่าคะ
ลุง...หา ผู้หญิง2คนเองเนี๊ยยะ จะไปยังไงเยี๊ยะเสียน
เรา...เฮ่อๆๆๆ ไปเรื่อยๆคะ ลุงพอจะรู้วิธีข้ามด่านไหมคะ
ลุง...เดียวลุงให้วินแถวนั้นพาทำเรื่องและกัน
เรา...555โชคดีไป
ถึงด่านบ้านพุน้ำร้อน เราก็ต้องไปทำเอกสารเข้าเมือง ค่าทำเอกสาร40บาท ใช้แค่บัตรประชาชนพอ  
เอกสารพร้อมก็ดำเนินการเตรียมข้ามด่าน  ด่านไทยยื่นเอกสารน่าจะ2-3ที่นี้แหละจำไม่ได้  ฝั่งไทยเสร็จไปฝั่งพม่าบ่างทำเอกสาร50บาท เมื่อพร้อมแล้วลุงก็พาไปติดต่อเรื่องรถเข้าเมืองกัน ทีนี้และสนุกเชียว
...เขาคุยอะไรกันหรอ ???เจ้าถิ่นพม่าแล้วคร่าๆๆๆ
ตกลงเรื่องราคารถเสร็จก็ขึ้นรถทีแรกก็นึกว่าจะมีแค่เรา2คน ที่ไหนได้ สักพักมีคนญี่ปุ่นมาข้นคนหนึ่ง อีกสักพักก็มีผู้ชายมาขึ้น อื่มแน่นเลย โชคดีต่อที่2 พี่เขาพูดไทยได้และพูดพม่าได้ พี่เขาไปทำธุรกิจอาหารทะเล เขาถามว่าเราไปทำธุระกิจอะไรหรอทำไมมาเส้นทางนี้
เรา..เปล่าคะหนูมาเที่ยว
พี่เขา ...ไปกันสามคนหรอ (พี่เขาเข้าใจว่าผู้ชายญี่ปุ่นน่าจะเป็นเพื่นเรา) แล้วพักที่ไหนอะ
เรา..สองคน คะ ยังไม่มีที่พัก
พี่เขา หันมามองแบบหว๋อนิดๆ หา ผู้หญิง2คน ไม่มีที่พัก ไม่กลัวหรอ
เรา...มาขนาดนี้แล้วต้องกลัวอะไร555 แต่ก็แอบมองมานะพี่ แต่ไม่ได้จองไว้ Maung magan bacth
ระหว่างเดินทางก็ได้พี่เขานี้และเป็นไกด์เดินทาง.  ระหว่างเดินทาง ยาอม ยาดม ยาหม่อง มาคะ ฝุ่นเยอะ  เส้นทางทนมามาก
สองข้างทางเป็นป่า ฝุ่นลูกลัง อลังการมาก เราต้องผ่านด้านกระเหรี่ยง ด้านพม่าประมาณ 4-5ด่าน คนขับรถก็จะเอาเอกสารของเขาไปยื่นพร้อมค่าส่วย บางครั้งเป็นเงิน บางครั้งน้ำและอาหารแล้วแต่ด่าน (พี่เขาบอกมา)555 นั่งย๊าวยาวๆไปปวดฉี่ก็ต้องกลั้น ระหว่างเดินทางรถจะและพักสองที่ ที่แรกฝั่งกะเหรี่ยง เป็นร้านอาหารกลางป่า เจ้าของร้านพูดไทยได้ชัด และพักอีกที่เข่าสู่ตัวเมืองที่นี้สามารถแลกเงินได้ได้เรทดีกว่าที่ไทยนะจ๊ะ รถไปส่งคนญี่ปุ่นต่อมาก็ไปส่งพี่ผู้ชาย “เราตัองลากันแต่เพียงเท่านี้แล้ว โชคดีครับ” (ในใจลึกๆ เอาแล้วไงโทรก็ไม่มีสัญญาณ คนขับรถก็คุยไทยหรือภาษาอังกฤษไม่ได้)T_T สักพักก็มีผู้ชายผิวคล้ำใส่สะโหร่งมาขึ้นรถ  
......คุยอะไรกันหรอเอาที่ฉานเข้าใจด้วยบ่างจิ สักพักเขาก็หันมามอง
“สวัสดีครับผมชื่อAung Zaw จะมาแปลให้เห็นพูดพม่าไม่ได้” ผู้ชายผิวคล้ำ ดูน่ากลัว แต่น่ารัก ใจดี
เช่นเคย คำถามเหมือนเดิม. “พักที่ไหนครับ”.  555คำตอบเดิม “ไม่มีไม่ได้จอง” พี่เขาหันมามองหน้าเอ่อๆ”แล้วจะยังไงคับ”  ก็เลยบอไปนี้และMaungmagan batch  ....ถึงที่พักกรี๊ดเลยคะ ไม่ใช่ว่าสวยหรูอะไรนะคะ คือ เรากะจะรูดค่าที่พักกลายเป็นว่าไม่มีเครื่องรูดบัตรก็แลกเงินมาไม่เท่าไหร่อีอย่างเอาเงินไทยติดตัวมาน้อยด้วย สุดท้ายจ่ายเงินไทยเกลี้ยงเลย  กรี๊ดอีกครั้ง ไม่ มีWiFi เรื่องใหญ่เลยครานี้ แต่ก็ต้องพักและเพราะมาถึงเย็นมากแล้ว
กรี๊ดๆๆๆๆๆๆอีกครั้งอันนี้ต้องกรี๊ด ไฟดับ ดับสองครั้งแนะ กลัวผีหลอก ก็ไม่ใช่บ้านเมืองตัวเองนิ
วันที่สองเราเช่ารถคันที่พาเรามานี้และคะ โชคดีที่3 พี่Aung zawอาสาพาเที่ยวเองไม่คิดค่าไกด์ คุยไปคุยมาเขาทำงานเป็นไกด์ท้องถิ่นอยู่แล้ว เขาบอวันหยุดเขาพอดี มาแล้วก็อยากให้ได้เที่ยวเยอะๆ ใจดีอีกและ
ไปคะ มาทวาย ต้องทะเลและพระอาทิตย์
มีรูปเยอะมากกก โดนไวรัสจัดการและ ทะเลแต่ละที่มีชื่อ แต่จำชื่อไม่ได้

เข้าวัดทำบุญบ่าง


นักเรียนที่นี้น่ารักตามฉบับ เมียนมาร์

พี่
วิถีชีวิตยามเช้า


ผู้นำทางดิฉาน พี่ Aung Zaw เดินนำลิ่วเลย





ของกินห้ามพลาด







ซาลาเปาเมีจนมาร์อะหร่อย อะ

อีกอย่าที่พลาดไม่ได้กุ้ง มังกร ราคาหลักแสน จ๊าด
  แคาก่อนและกันนะคะ ถ้าใครสนใจติดต่อได้คะ ขอแค่นี้ก่อนและกันคะ
สุดท้ายก็ต้องขอบคุณผู้ที่ชวนไปนะคะ  และขอบคุณลุง รถม่วง ที่แนะนำคนพาทำเอกสารเข้าเมือง ขอบคุณลุงที่ช่วยเดินเรื่องเอกสารและอีกสามท่าน พี่ที่เจอกันที่ด่านจำชื่อไม่ได้ ขอบคุณ ลุงคนขับรถน่ารัก  และที่ขาดไม่ได้ พี่ Aung zaw travel เป็นอย่างมาก


จบทริปด้วยข้อคิดที่ว่า

“บางครั้งก็ไม่จำเป็นต้องมีแผน ปล่อยชีวิตอิสระ เดินไปตามทางของมันเองก็เป็นสุขแล้ว”