กระทุ้นี้ไม่มีอะไรเลยค่ะแค่อยากมาเล่ามาแชร์มาถามคนอื่นด้วยว่ามีใครเคยตกอยู่ในสถานะการณ์แบบเรามั้ย คือเรามีเพื่อนสนิทเป็นผช อยู่คนหนึ่ง ตอนแรกก็เป็นเพื่อนในห้องกันทั่วไป แต่มาสนิทกันตอนได้คุยไลน์เรื่องการบ้านกัน จากนั้นก็คุยแชทกันมาตลอด ตอนแรกเราก็ไม่ได้คิดอะไร จนวันนึงเพื่อนผญ ที่สนิทกับเรายืมเล่นทรศแล้วไปเจอแชทเรากับมัน แล้วมันก็บอกว่าคุยกันเหมือนแฟนเลย ตอนนั้นเราก็บอๆกว่าเออไม่มีอะไรเล่นๆกันเฉยๆ เพราะในครสเราคือมันไม่มีอะไรจริงๆ มีอะไรก็ปรึกษามันตลอด คุยกับใคร อกหักมาเสียใจก็โทรหามันตลอด มันโดนใครทิ้งมาก็ให้เราปลอบตลอด เวลาอยู่ที่รร ก็คือจะเล่นกันจนเพื่อนในห้องแซวว่ามันชอบเรา เคยมีครั้งนึงเพื่อนเราแซวแรงจนตอนนั้นมันห่างๆเราไปเลย ตอนนั้นก็พอจะรู้แล้วว่าเพราะอะไร เราก็ไม่ได้ไปตามตื้ออะไรเพราะคิดว่ามันเองคงไม่อยากให้คนอื่นมองแบบนั้นแล้ว จนผ่านมาสักพักได้ทำงานกลุ่มเดียวกัน+คนในห้องเริ่มไม่แซวกันละ เหมือนทุกคนชิน555555 ก็กลับไปสนิทกันเหมือนเดิม แต่ก็ไม่ได้คุยแชทกันเหมือนเดิมแล้ว เพราะเราก็รุ้ว่ามันมีคนคุย + กันเราเองก็มีคนเข้ามาคุย พอช่วงที่เราโดนเทตอนนั้นเสียใจมากไม่ได้ทักเพื่อนคนไหนไปเลยอยากอยุ่กับตัวเอง มันก้มักมา เราก็เล่าให้ฟังตอนคุยกันคือรู้สึกอบอุ่นมาก มันไม่เหมือนเราตอนเล่าให้เพื่อนผญฟังมันจะคนละฟิลเลย เหมือนคิดถึงตอนที่เราปลอบกันเมื่อก่อน มันก็บอกให้เรารักตัวเองบอกให้เราเข้มแข็งแล้วก่อนจะวางมันก้พูดว่า ดูแลตัวเองนะกูไม่ได้อยุ่ปลอบแบบนี้แล้ว ตอนแรกก็ไม่เข้าใจ มารู้ทีหลังว่านางคบกันคนคุยแล้ว ในใจก็รุ้สึกเฟลนิดๆ แต่ก้ยินดีด้วยกว่าจะมันจะแฮปปี้ก้ไม่ใช่ง่ายๆ555555 มันมีเหตุการณ์หลายอย่างที่ทำให้เรารู้สึกตลอดทั้งเรื่องจับมือ เรื่องบอกคถ แต่บางทีการคงสถานะนี้ไว้มันก็ดีที่สุดแล้ว
เพื่อนที่มากกว่าเพื่อน?